Marina Svetayeva
* * *
Gedirsən, mənim oxşarım,
Gedirsən - gözünü yerə dikərək.
Mən də yeriyəndə yerə baxardım!
Sən ey yoldan ötən, bir əylən görək!
Bir az gül-çiçək dər, nəfəs dər bir an,
Bir azca dinclik ver ayaqlarına;
Bu qara torpaqda kimdi gör yatan,
Nə qədər yaşadı bax ki Marina.
Qəbir torpağıdır - tutur adamı,
Unut qəbrimi də qəbir kimi sən…
Mən də çox sevərdim
sükut məqamı
Açılam ürəkdən, güləm ürəkdən!
Gün vardı, hər günüm yüz ilə təndi,
Qıvırcıq tellərim düzlə, dağla bir…
Mən də vardım,
mən də yoldan ötəndim!
Sən ey yoldan ötən, ayaq saxla, dur!
Qopar bu yerlərin gül-çiçəyindən,
Nə qədər istəsən moruq dər, apar -
Dünyada qəbristan çiyələyindən
İrisi, dadlısı çətin tapılar.
Sergey Yesenin
Anama məktub
Söylə, qarıcığım, salamatmısan?
Mən də salamatam. Salamlar sənə!
Süzülüb qoy sirli axşam işığı
181
O yastı daxmanın axsın üstünə.
Yazırlar, gizlicə dolub dərd-sərə
Yanırsan həsrətdən korun-korun sən;
Nimdaş sırıxlında gündə yüz kərə
Yoluna çıxırsan mən nankorun sən.
Şər vaxtı gözlərin dolur təlaşla,
Axşamın toranı durur qəsdinə;
Guya meyxanada, dava-dalaşda
Saplayır bıçağı kimsə köksümə.
Əl çək, canım-gözüm, qəlbini didən
Belə qarış-quruş xəyal-xülyadan.
O qədər də əyyaş deyiləm ki, mən
Səni görməyincə köçəm dünyadan.
Mən dəyişməmişəm heç bir tikə də,
Elə həminkiyəm - mehriban, həlim.
Tək bircə arzum var - bitsin bu kədər,
Yenə evimizə qayıdım, gəlim.
Gələrəm, bağımız baharsayağı
Ağappaq gül açıb çiçəkləyincə.
Amma oyatma ha məni sübh çağı
Oyatdığın kimi səkkiz il öncə.
Rafael Alberti
* * *
Bilsəm də aclıq
arzunu, istəyi udur, aparır -
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək;
Bilsəm də məhbəs
arzunu, istəyi didir, qoparır -
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək;
Bilsəm də ölüm
arzunu, istəyi puça çıxarır -
mən yenə,
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək!
* * *
182
Bilirəm,
hardasa savaşdır yenə.
Bilirəm dünyanın harasındasa
insanlar al qana bulaşır yenə.
Susun!
Bir anlığa susun, siz allah!
Qoysanız unudam olub-keçəni?!
Və qoy uzaqlara, lap uzaqlara
aparsın, aparsın bu külək məni.…
Dostları ilə paylaş: |