181
O yastı daxmanın axsın üstünə.
Yazırlar, gizlicə dolub dərd-sərə
Yanırsan həsrətdən korun-korun sən;
Nimdaş sırıxlında
gündə yüz kərə
Yoluna çıxırsan mən nankorun sən.
Şər vaxtı gözlərin dolur təlaşla,
Axşamın toranı durur qəsdinə;
Guya meyxanada, dava-dalaşda
Saplayır bıçağı kimsə köksümə.
Əl çək, canım-gözüm, qəlbini didən
Belə qarış-quruş xəyal-xülyadan.
O qədər də əyyaş deyiləm ki, mən
Səni görməyincə köçəm dünyadan.
Mən dəyişməmişəm heç bir tikə də,
Elə həminkiyəm - mehriban, həlim.
Tək bircə arzum var - bitsin bu kədər,
Yenə evimizə qayıdım, gəlim.
Gələrəm, bağımız baharsayağı
Ağappaq gül açıb çiçəkləyincə.
Amma oyatma ha məni sübh çağı
Oyatdığın kimi səkkiz il öncə.
Rafael Alberti
* * *
Bilsəm də aclıq
arzunu,
istəyi udur, aparır -
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək;
Bilsəm də məhbəs
arzunu, istəyi didir, qoparır -
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək;
Bilsəm də ölüm
arzunu, istəyi puça çıxarır -
mən yenə,
yenə əvvəlkitək oxuyam gərək!
* * *
182
Bilirəm,
hardasa savaşdır yenə.
Bilirəm dünyanın harasındasa
insanlar al qana bulaşır yenə.
Susun!
Bir anlığa susun, siz allah!
Qoysanız unudam olub-keçəni?!
Və qoy uzaqlara, lap uzaqlara
aparsın, aparsın bu külək məni.…
Dostları ilə paylaş: