"Ey Rəbbimiz! Sən bunu boşuna yaratmadın..." Burada işarə edilənlər çoxluq və müennes olmalarına baxmayaraq işarə əvəzliklərindən müfret (tək) və müzekker ədatı olan "haza=o" sözü istifadə edildi. Çünki məqsəd işarə edilənlərin şəxslərini və adlarını təyin etməklə əlaqədar deyil. Hamısı da "varlıq" olmaları baxımından birdir, təkdir. Bu vəziyyət uca Allahın, Hz. İbrahimin ağızından köçürdüyü aşağıdakı vəziyyətin bir bənzəridir: "Günəşi doğularkən görüncə də: "İşdə Rəbbim budur, çünki bu daha böyükdür" dedi." (Ən'am, 78) Çünki Hz. İbrahim, günəşin hələ nə mahiyyətini nə adını bilmirdi. Yalnız onun bir şey olduğunu bilirdi.
Bu ayədə keçən "batil" sözü "məqsəd qoy əlaqədar heç bir məqsədi olmayan şey" deməkdir. Necə ki uca Allah bir ayədə belə buyurur: "Köpük, dağılar gedər. İnsanlara fayda verən şeysə, yer üzündə qalar." (Rə'd, 17) İşdə bundan ötəri o düşünən möminlər yaradılışda məqsədsizliyə yer/yeyər olmadığını dilə gətirincə, uca Allahın insanları mühakimə etmək üzrə təkrar dirildəcəyi, orada zalımları alçaq-rüsva edici bir cəzaya yəni atəşə çarpdıracağı gerçəyini açıq-aşkar görürlər. Ki əzaba çarpdırmadakı məsləhəti heç bir kimsə rədd edə bilməz. Əks halda yaradılış boşuna olar, məqsədsiz vəziyyətə düşər. İşdə onların "Bizi cəhənnəm əzabından qoru! Ey Rəbbimiz! Sən kimi atəşə təyin etsən, onu alçaq-rüsva etmisən. Zalımların heç köməkçiləri yoxdur." şəklindəki sözlərinin mənas(n)ı budur.
