En dogru şEKİlde

Telegram: @cinciva

---

Dr. Carol 
S. 
Dweck 
"Başarılı öğrenci; ilk amacı sahip olduğu bilgi birikimini, düşün­
me yöntemlerini geliştirmek ve dünyayı gözlemlemek olan kişidir. 
Notları kendi içlerindeki bir son olarak görmezler. Notlar büyüme­
ye devam etme anlamına gelir." veya 
"İdeal öğrenci, bilgiye kullanım alanları için olduğu kadar kendi 
gelişimi için de değer verir. Topluma büyük ölçüde katkı sağlamayı 
amaçlar." 
Bu söylemler ideallerine benziyor mu? Benzetmeye uğraşıyor­
lar. "İdealime olabildiğince yakınım ve bu çaba gerektiriyor" veya 
"Uzun yıllar sınavların/notların en önemli şey olduklarına inandım 
ama şimdi bu düşüncenin ötesine geçmeye çalışıyorum." İdealleri 
onlara ilham kaynağı oluyordu. 
Aileler çocuklarına sabitlenmiş düşünce tarzını öğretirken; on­
lardan parlak, yetenekli çocuk kalıplarına uymalarını isterler ya 
da layık olmadıklarını farz ederler. Hataya, çocuğun bireyselliği­
ne, ilgi alanlarına, esprilerine, arzularına ve değerlerine yer yoktur. 
Ailelerin bana gelip, sıkıntıdan ellerini sıkarak çocuklarının nasıl 
isyan ettiklerini ya da okulu nasıl bıraktıklarını kaç kere anlattık­
larını sayamadım. 
Haim Ginott, on yedi yaşındaki Nicholas'ı anlatıyor: 
Babamın aklında ideal evlada dair bir resim var. Beni onun­
la karşılaştırdığı zaman, derin hayal kırıklığı yaşıyor. Ben ba­
bamın hayaline göre yaşamıyorum. Çocukluğumdan beri onun 
yaşadığı bu hayal kırıklığının farkındayım. Babam bunu sak­
lamaya çalıştı ama bu farklı şekillerde ortaya çıktı; ses tonunda, 
kelimelerinde, sessizliğinde. .. Hayallerini bana aynen uygulat­
mak için çok uğraştı. Başarısız olduğunda da benden umudu 
kesti ancak derin bir iz, kalıcı bir başarısızlık duygusu bıraktı. 
Aileler çocuklarına gelişme düşüncesi oluşturmalarına yardım et­
tikleri zaman, onlara uğruna çaba sarf edecekleri bir şey verirler. Ço-
262