En dogru şEKİlde

Telegram: @cinciva

---

Aklını En Doğru 
Şekilde Kullan 
Faulk; koşan, yerlere düşen yirmi iki oyuncunun kargaşası içinde 
bile kimin nerede olduğunu bilirdi. Sadece nerede olduklarını değil, 
o noktalarda neler yaptıklarını ve biraz sonra neler yapacaklarını da 
bilirdi. Takım arkadaşlarına göre, o asla yanılmazdı. 
İnanılmaz. Bunu nasıl yapıyordu? Faulk'un anlattığına göre, yıl­
lar boyu Amerikan futbol maçlarını izledi durdu. Lisede yapmaktan 
nefret ediyor olmasına rağmen sadece üst düzey futbol izleyebilmek 
için stadyumlarda satış görevlisi olarak çalıştı. Maçları izlerken ken­
disine sorular soruyordu. Neden? "Neden bu yönde koşuyoruz?", 
"Neden bunu yapıyoruz?" diyor Faulk. "Bu sorular futbola daha de­
rinden bağlanmamı sağladı." Üst düzey bir oyuncuyken de oyunun 
işleyişine dair derin soruları sormaktan hiç vazgeçmedi. 
Şüphesiz ki Faulk becerilerini, doyumsuz merak duygusunun ve 
çalışma isteğinin bir sonucu olarak görüyor. 
Oyuncular ve koçlar bunu ne olarak görürler? Doğuştan gelen 
bir yetenek olarak, "Marshall birlikte oynadığım oyuncular arasında 
en yüksek futbol IQ'suna sahip oyuncuydu" diyor eski bir takım 
arkadaşı. Diğer arkadaşları savunmadaki zaafları fark edebilen yete­
neğini "bilginlerin doğal yeteneği" olarak tanımlıyorlar. Onun yete­
neklerine hayran olan bir koç da şöyle açıklıyor: "Bunların hepsini 
yapabilmek için doğuştan futbol zekasına sahip olmak gerekir." 
"KARAKTER" 
"Eğer okuyamama neden olacak bir 
rahatsızlığım olsaydı, hiçbir yarışı 
kazanamazdım çünkü hayatta başarılı olmak 
için seçilen yolun , çok çalışmak olduğunun 
hiçbir zaman farkına varamazdım. "
1 29 
Telegram: @cinciva

---

Dr. 
Carol 
S. Dweck 
Ama dışarıda bir yerlerde bu "yeteneğe" doğuştan sahip atletler 
yok mu? Evet var, tıpkı Billy Beane ve John McEnroe'da olduğu gibi. 
Onlar yeteneklerine yapılan övgüler, zorlanmaya ve çalışmaya çok 
az ihtiyaç duymaları yüzünden, kendilerini kolaylıkla sabitlenmiş 
düşünce tarzı içinde bulabilirler. Dekatlonda 1 976 yılı altın madal­
ya sahibi Bruce Jenner diyor ki, "Eğer disleksiye* sahip olsaydım, 
muhtemelen hiçbir yarışı kazanamazdım. Hayatta başarılı olmak 
için seçilen yolun, çok çalışmak olduğunun hiçbir zaman farkına 
varamazdım. Daha iyi bir okuyucu olmuş olsaydım, bunu yapmam 
daha kolay olurdu, spor yapma� daha kolay olurdu." 
Doğuştan yeteneğe sahip insanlar, bu üstün yetenekleriyle devam 
ederler; çok çalışmayı, engelleri nasıl aşacaklarını öğrenmezler. Bu, 
Boston Red Sox'ın büyük vurucusu, ona en çok ihtiyaç duyulan 
zamanda kendini yok eden Pedro Martinezin öyküsüdür. Hatta çok 
büyük bir karakter öyküsüdür. 
1he New 
York Times 
ve 
Boston 
Globe'tan bir grup spor yazarı, 
Delta'yla Boston' a gidiyorlardı. Ben de onlarla birlikteydim. New 
York Yankees ile Boston Red Sox arasında oynanan 2003 Amerikan 
Ligi fınal serisi üçüncü maçını izlemeye gidiyorlardı. Yolda karak­
ter hakkında konuşuyorlardı ve hepsi aynı fikirdeydi: Yankees maçı 
kazanmaya daha yakın taraftı. Boston spor yazarları ise yorumlarını 
öylesine yazıyorlardı. 
Bu sırada, iki yıl önce Yankees takımının New York için neler 
yaptığını hatırladılar. 200 1 yılı Ekim ayıydı. New York halkı 1 1 Ey­
lül saldırılarının etkisini Üzerlerinden yeni atıyordu. Ben de oraday­
dım, hepimiz mahvolmuştuk. Bir umuda ihtiyacımız vardı. Şehir, 
Yankees takımının Dünya Serisi'ni kazanmasına ihtiyaç duyuyordu. 
Ama Yankees oyuncuları da saldırıyı yaşamışlardı. Yaralı ve yorgun­
dular. Hiçbir şeyleri kalmamış gibi duruyordu. Nasıl oldu bilmi­
yorum, durumu hissetmişlerdi. Önlerine çıkan her takımı sahadan 
sildiler, aldıkları her galibiyet bizleri biraz daha yaşama bağlıyordu, 
Disleksi: Bir kimsenin okumasını ve konuşmasını zorlaştı ran hastalık türü. 
130