ErməNİstanda azərbaycan məNŞƏLİ

XOŞXƏBƏR - İrəvan quberniyasının Sürməli qəzasında kənd adı (133, 268).. Əsli Koş Köbər. türk dillərində koş-”köçəbə” və kəvər, köbər-”dik yer” (bəlkə də Kəbər etnonimi) sözlərindən ibarətdir. Bax: Kəbəreli

XOŞQƏDƏM - XVIII əsrin ortalarında İrəvan əyalətində kənd adı [150, 115].    Xoş ”köçəbə” və Hətəm şəxs adından ibarətdir.

XOŞEYATAQ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qırxbulaq nahiyəsində kənd adı [170, 64]. Türk dillərində koş-”düşərgə yeri” və yataq sözlərindən ibarətdir. Bax: Qoş.

XUDAABAD - 1728-ci ildə  İrəvan əyalətinin Aralıq nahiyəsində kənd adı [170, 20]. Əsli Xuduabad.

XUDABƏND - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qarni nahiyəsində kənd adı (23, 103). Xudu şəxs adından və bənd (çay üzərində bənd) sözündən ibarətdir.

XUDAVERDİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Abaran nahiyəsində kənd adı (23, 110).

XUDAYARLU - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Sisyan mahalında) kənd adı [133]. 1917-ci ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Xudayarlı ehtimal ki, nəsil adıdır.

XUDAKƏND - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [169, 212]. Xudukənd adından təhrifdir.

XUDULU - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Aralıq nahiyəsində kənd adı. Digər adı İlicaq [169, 269].

XUZAR - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Abnik nahiyəsində kənd adı [169, 255].

XUNUT - İrəvan xanlığının Vedibasar mahalında kənd adı [159]. XX əsrin əvvəllərində İrəvan qəzasında  çəkilir (133, 266). 1918-ci ildə əhalisi qovulmuşdu. 1922-ci ildə bir hissəsi geri qayıdaraq yenidən məskunlaşmışdır. XX əsrin 30-cu illərində kənd ləğv edilmişdir. Yerli tələffüz şəkli (təhrif forması) Xınıt. Digər adı Qaraqoyunlu. Xunut toponimi ehtimal ki, eranın əvvəllərində gəlmiş hunların adı ilə bağlıdır. Erkən orta əsrlərdə Kürün sol sahilində indi xarabalığı “Torpaqqala” adı ilə məlum Xunan qalası, Gədəbəy r-nunda Xunus toponimləri ilə mənşəcə eynidir. Bax: Hünüt.

XURMA - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Qafan r-nunda) kənd adı (133, 267). XIX əsrin 80-cı illərinə aid mənbədə Xoroma kimidir (103, 170). Mənbədə kəndin əhalisinin azərbaycanlı-lardan ibarət olması göstərilir. İki fikir ola bilər. 1. Huruma (əsli Uruma) adının təhrifidir. Urum “Bizanslı”, “Bizansdan gəlmə” mənasındadır. Bax: Hərom və Urmis. Azərbaycan toponimiyasında urum sözü ilk dəfə Nizami Gəncəvi tərəfindən işlədilmişdir. Şair Bərdənin “Hərum” adlandığını yazmışdır. Bu onunla bağlıdır ki, V əsrdə yaranmış Bərdə şəhərində Cənubi Azərbaycandan köçüb gəlmiş urumlar (Strabonun Atropatenada qeyd etdiyi enianlar, yəni yunanlar) gəlib məskunlaşmışdı. Ona görə də erkən orta əsrlərdə Bərdə bölgəsində Yunan adlı şəhər vardı (bu barədə bax: 79).  Türk dillərində urema-”çaysahili kolluq və meşə”, yaxud farsca xurəm "təzə", "yeni" (145, 225) sözlərindən də ola bilər.

XURSKƏND - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Zar nahiyəsində kənd adı [169, 328]. Qədim türk mənşəli Qerus tayfasının adını əks etdirir. Bax: Gorus.

XUSBUD - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanın Qafan r-nunda) dağ adı [133]. Qədimdən ziyarətgah hesab olunur. Dağın adı qədim türk dillərində kas-”dağın irəliyə çıxmış hissəsi” (Azərbaycan dilində dağın qaşı) və but-”dağ qolu”, “ayrıca yüksəklik” (bax: Gabut) sözlərindən ibarətdir. Azərbaycanda Sultanbud toponimi ilə sıra təşkil edir.

XURDƏGİR - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Zebil nahiyəsində kənd adı [169, 330]. Azərbaycanca  xırda (kiçik) və monqolca qer "alaçıq yeri" yurd "ev" sözlərindəndir.

XURƏŞİN - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Sisyan nahiyəsində kənd adı [170, 164]. Ərəbcə xur “kiçik çay”, “qurumuş çay yatağı” (145, 241) və farsca şen, şin “say” (dənizdə, çayda dayaz yer mənasında) “qum” (145, 256) sözlərindəndir. Kənd oradakı kiçik Xurəşin çayının adı ilə adlanmışdır. 1828-ci ildə kənddə İrandan gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir (103, 171).

HAVİVCƏ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Dərələyəz nahiyəsində kənd adı (23, 57). Həbibə (Həbib şəxs adıdır)  mənsub kənd, oba mə nasındadır.

HAQQA - Talin r-nunda kənd adı. Orta əsrə aid erməni dilli mənbələrdə  Akka kimidir. XIX əsrdə Şimali Qafqazda Ter əyalətinin Maykop dairəsində Əqiqə dağ adı, Tiflis quberniyasının Borçalı qəzasında Əqiki kənd xarabalığı (133) toponimləri ilə mənşəcə eynidir. Mənası məlum deyil.

HAQQIXLI - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Qazax qəzasında (indi Ermənistanın Dilican r-nunda) kənd adı [133]. 1978-ci ildə kənd Səməd Vurğun adlandırılmışdır. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur.

HAQVERDİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Vedi nahiyəsində kənd adı [170, 90].

HAYTAQ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı (23, 92). “Əhalisi Albatanlı əşirətindəndir” (yenə orada).

HAKSİ - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Sisyan nahiyəsində kənd adı [169, 362]. 1727-ci ilə aid mənbədə də çəkilir (23, 150). Həmin mənbədə deyilir ki, bu kənddə adam yaşamır (32, 237).

HALLAVAR - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında , indi Quqar r-nunda kənd adı (133, 55). 1988-ci ildə kəndin 600 ailəlik əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur. Oradan axan çay da Hallavar adlanır.

HAMAMLI - İcevan r-nunda kənd adı. XIX əsrin ortalarından kənddə xaricdən gəlmə ermənilər də yerləşdikdən sonra əhali qarışıq yaşamış və azərbaycanlılar tədricən çıxışdırılıb çıxarılmışdır. 1886-cı ildə artıq kəndin əhalisi erməni idi. 1937-ci ilə qədər Hamamlı r-nun, 1947-ci ildənSpitak r-nu mərkəzinin adıdır. 1937-ci ildə kənd ermənicə Spitak adlandırılmışdır. Kəndin adı oradakı “Hamamlı” adlanan müalicə əhəmiyyətli isti sulu mineral bulaqlarla bağlıdır. Azərbaycanın Qax r-nundakı İlisu kəndində “Xavənə hamam” isti su bulağının adı ilə mənaca eynidir.

HAMAMLI - İrəvan xanlığının Abaran mahalında kənd adı (159). IX əsrin əvvəllərinə aid Eçmiadzin qəzasında kəndin adı kimi qeyd olunur (133, 14). 1728-ci ilə aid mənbədə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində “Abarana tabe olan Hamamlı kəndi” məlumatı vardır (23, 88). 1828-1832-ci illərdə Azərbaycan türklərindən ibarət əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır [159]. XVII əsrdən məlumdur [150, 366]. 1728-ci ilə aid mənbəyə görə kənd həm də Damcılı adlanmışdır [170, 137]. Damcılı oradakı bulağın adıdır.

HAMAMLI - Aştarak r-nunda kənd adı. Kənd 1728-ci ildən məlumdur [170, 118]. 1728-ci ilə aid mənbədə Şirakel nahiyəsində kənd adı kimi çəkilir (23, 132). Tam adı “Eyvazlı kəndin yaxınlığında Hamamlı kəndi”. Başqa adı Dançılı (23, 132). XIX əsrin əvvəllərindən sonra əhalisi qarışıq idi. 1886-cı ildə kəndin əhalisi ermənilərdən idi və azərbaycanlılardan ibarət idi. 1918-ci ildə azərbaycanlı əhalisi qovulmuşdur. 1922-ci ildən sonra əhalinin bir hissəsi geri qayıtmışdır. 1948-ci illərdə əhalisi Azərbaycana köçürülmüş və kənd ləğv edilmişdir (20, 109).

HAND - İrəvan xanlığının Vedibasar mahalında kənd adı [159]. 1949-cu ildə əhalisi Azərbaycana köçürülmüşdür. Erkən orta əsrlərdə Albaniyada Handu kəndinin (“h” əlavə olunmadır) adı ilə mənaca eynidir. And toponiminin fonetik formasıdır. Bax: Andi.

HAND - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında (indi Ermənistanda Sisyan r-nunda) kənd adı (133, 56). Əsli And. İlk dəfə “Alban tarixi”ndə çəkilmişdir. Bax Andi.

HARAMLI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Sürməli nahiyəsində kənd adı (23, 63).

HARAMLI-ŞƏTLİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Vedi nahiyəsində kənd adı (23, 51). Bax: Qarança Şətli kəndi.

HARATLI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qarni nahiyəsində kənd adı (23, 49). Ehtimal ki, Əfqanıstanda Herat əyalətindən türk tayfalarının şərqdən hərəkəti ilə gətirilmə addır. Mənbədə “əhalisi Dagulilərdən olan Haratlı kəndi” məlumatı vardır (yenə orada).

HARMAZİHAL - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında dağ adı [133]. Ehtimal ki, Zərdüşt dinində Hörmüz xeyr allahı adının təhrifidir. Gürcüstanda qədim Armazi şəhərinin adı ilə səsləşir. Bax: Aramazi.

HASAR - İrəvan əyalətinin Eçmiadzin qəzasında kənd adı [133, 21]. 1918-ci ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Ərəbcə hesar sözündən ibarət olmaqla “qalaca”, “tsiklopik tikinti” mənasındadır. “Kitabi-Dədə Qorqud” eposunda çəkilən “Aq hasar qələsi” (27, 118) toponimi göstərir ki, bu söz Azərbaycan dilində  XI-XII əsrlərdə işlənirdi.

HASARLIQ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı (23, 93).

HATƏMKƏND - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (23, 132). Oradakı Göyərçin kəndindən yaranmış oba adıdır (yenə orada).

HAXILI - Yelizavetpol quberniyasının Zəngəzur qəzasında kənd adı [133]. 1948-1951-ci illərdə əhalisi Azərbaycana köçürüldükdən sonra kənd dağılmışdır. Əsli: Əxilu. XIX əsrdə Şərur-Dərələyəz mahalında Axilu, Borçalı qəzasında Axilu=Lələli və Axilu Mahmudlu kənd adları [133] ilə mənaca eynidir. Ərəbcə əxi “qardaş” sözündən ibarət olmaqla orta əsrlərdə sufi cərəyanına mənsub adamlara verilən addır. Bax: Ağabaş.

HAÇAVƏNG - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [169, 84].

HAXIS - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında, indi Vedi r-nunda kənd adı (133, 23). 1590-cı ilə aid türkcə mənbədə kəndin adı “Heks” kimidir [169, 222]. 1728-ci ilə aid mənbədə Xınzirək nahiyəsində Haxs kimdir (23, 47). 1918-ci ildə kəndin əhalisi qovulmuş və Türkiyədən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. 1922-ci ildə əhalinin bir hissəsi geri qayıtmış və ermənilərlə qarışıq yaşamışdır. 1945-ci ildə kənd ermənicə Tsorap adlandırılmışdır. 1728-ci ilə aid mənbədə kəndin adı “Hekis” kimidir [170, 89]. Ehtimal ki, türk dillərində haxıs, haxış “dəstə”, “alay”, “yığın” (Azərbaycan dilində yallının bir növü olan “haxışda” oyunun adında olduğu kimi”) sözündəndir. 1593-cü ilə aid mənbədə Gəncə vilayətində Ahiştabad (əsli Ahiştaabad) sancağının adı qeyd olunur [167, 207]. Bax: Axis.

HAXİS - İrəvan quberniyasının  İrəvan qəzasında kənd adı (133, 23).

HAÇABAĞ - İrəvan xanlığının Karbibasar mahalında kənd adı. 1828-1832-ci illərdə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Əsli Hacıbağ-”Hacıya (ya şəxs adı, ya da dini tituldur) məxsus bağ” mənasındadır.

HAÇASU - Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Qazax qəzasında (indi Ermənistanın İcevan r-nunda) kənd adı [133]. 1945-ci ildə kənd ermənicə Ağacur adlandırılmışdır.

HAÇAKİLSƏ - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında, indi Artik r-nunda kənd adı (133, 263). 1935-ci ildə kənd ermənicə Pafos adlandırılmışdır. Əsli Xaçakilsə “Xaçdaş olan yerdə kilsə” mənasındadır.

HACIABBAS - İrəvan xanlığının Sürməli mahalında kənd adı [159]. 1828-1832-ci illərdə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. “Hacı Abbas qışlağı” sözünün qısaldılmış formasıdır [170].

HACI AMAN - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında qışlaq adı (133, 54).

HACI BABA - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında kənd adı [133]. 1918-ci ildə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır.

HACI BAĞIR - İrəvan xanlığının Abaran mahalında kənd adı [159]. XIX əsrin 70-ci illərində kənddə ermənilər yerləşmiş və azərbaycanlıları sıxışdırıb çıxarmışlar. 1886-cı ildə kəndin əhalisi erməni idi. XX əsrin əvvəllərində kənd dağılmışdır.

HACI BAYRAM - İrəvan xanlığının Sərdarabad mahalında kənd adı [159]. 1728-ci ildən məlumdur [170, 38]. Mənbədə kəndin həm də Qaraqışlaq adlanması göstərilir [170, 38]. 1918-1919-cu illərdə ermənilər də yerləşdirilmişdir. 1935-ci ildə kənd Baxçalar, 1968-ci ildə ermənicə Baqaran adlandırılmışdır. 1728-ci ilə aid məlumata görə Ağcaqala və Çayırbəyli kəndlərinin qışlaq yeri idi [170, 4]. Qışlaq hacı Bayram adlı şəxsə mənsub olduğuna görə onun adı ilə adlanmışdır.

HACI BAYRAM QIŞLAĞI - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin İrəvan qəzasında kənd adı [169, 63].

HACIBAYRAMLI - Oktemberyan r-nunda kənd adı. 1918-ci ildə kəndə ermənilər də yerləşdikdən sonra əhali qarışıq yaşamışdır. 1935-ci ildə kənd Baxçalar adlandırılmışdır. 1949-cu ildə kəndin azərbaycanlı əhalisi Azərbaycana köçürülmüşdür. 1968-ci ildə kənd Baqaran adlandırılmışdır.

HACIBƏYLİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Xınzirək nahiyəsində kənd adı (170, 7).

HACI QARA - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [170, 53].

HACI QARA - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında, indi Quqar r-nunda kənd adı (133, 54). 1828-1832-ci illərdə kəndə ermənilər də yerləşmiş və əhali qarışıq yaşamışdır. Sonra azərbaycanlılar tədricən sıxışdırılıb çıxarılmışdır. 1886-cı ildə kənddə ancaq ermənilər yaşayırdı. 1935-ci ildə kənd ermənicə Haykeşat, 1940-cı ildə Spitak, 1946-cı ildə Markaraşen, 1957-ci ildə Lerpapat adlandırılmışdır. Hacı Qara kəndin əsasını qoymuş şəxsin adıdır.

HACIDUR - Tumanyan r-nunda kənd adı. 1919-cu ildə kəndin əhalisi qovulmuş və gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. 1935-ci ildə kənd ermənicə Tsaxkaşen adlandırılmışdır. Kəndin adı Hacı şəxs adından və qədim türk dillərində tör-”yüksək dağ örüşü” [Bu söz barədə bax: 79, 476] sözündən ibarətdir.

HACIQARALI - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [169, 83].

HACI ƏMİN QIŞLAĞI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin İqdır nahiyəsində qışlaq adı (23, 67). “Başqa adı Aşağı Kürəkli” (yenə orada). Bax: Aşağı Kürəkli.

HACI QURBAN DƏRƏSİ - İrəvan quberniyasının Novobayazid qəzasında Böyük Məzrə kəndinin maldarlarına məxsus yurd yerinin adı (136, 34).

HACI İLYAS - İrəvan xanlığının Zəngibasar mahalında kənd adı (159). XX əsrin əvvəllərinə aid məlumatda İrəvan qəzasında Hacı İlyaz kimidir (133, 54). 1728-ci ilə aid mənbədə Qırxbulaq nahiyəsində çəkilir (23, 36). Digər adı İnəkli. Kənd 1590-cı ildən məlumdur [169, 37]. 1949-cu ildə kəndin əhalisi Azərbaycana köçürülmüş və yerinə ermənilər yerləşdirilmişdir. 1978-ci ildə kənd ermənicə Darakert adlandırılmışdır. Kənd oradakı “Hacı İlyas piri"nin adı ilə adlanmışdır.

HACIKƏND - Quqar r-nunda kənd adı. 1918-1919-cu illərdə kəndin əhalisi qovulmuş və gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. 1935-ci ildə kənd Debed adlandırılmışdır.

HACIKƏND - Yexeqnadzor r-nunda kənd adı. 1918-1919-cu illərdə kəndin əhalisi qovulmuş və gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. 1935-ci ildə kənd ermənicə Şatik adlandırılmışdır.

HACILAR - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında kənd adı [133, 55]. 1590-cı ildən məlumdur [169, 83]. 1919-cu ildə kəndin əhalisi qovulmuş və gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. 1935-ci ildə kənd ermənicə Mrqastan adlandırılmışdır.

HACILAR - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Abnik nahiyəsində məzrə adı [169, 257].

HACILI - 1728-ci ildə İrəvan quberniyasının Karbi nahiyəsində kənd adı [170, 58]. Qaraqoyunluların Hacılu tayfasının (34, 158) adındandır.

HACILI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (23, 132). Digər adı Ovala (yenə orada).

HACI MİRZƏ - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında kənd adı [133]. 1918-ci ildə əhalisi qovulmuş və kənd dağıdılmışdır. Digər adı Pirli və Hacı Lələ. Kəndin əsasını qoymuş Hacı Mirzə şəxs adıdır.

HACI MƏCNUN - İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında dağ adı (133, 54).

HACI MUXAN - İrəvan quberniyasının Novobayazid qəzasında, indi Kamo r-nunda kənd adı (133, 54). 1918-ci ilin əvvəllərində kəndin əhalisnin  bir hissəsi qovulmuş və Türkiyədən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. XX əsrin 30-cu illərində azərbaycanlılar sıxışdırılıb çıxarılmışdır. 1935-ci ildə kənd Muğan, 1978-ci ildə ermənicə Tsovaqard adlandırılmışdır. Kəndin əsasını qoymuş Hacı Muğan şəxs adıdır.

HACI MUMUXAN - İrəvan xanlığının Göycə mahalında kənd adı [159]. 1828-1832-ci illərdə əhalisi qovulduqdan sonra kənd dağılmışdır. Hacı Mumuxan kəndin əsasını qoymuş şəxs adıdır.

HACI NAZQULU - İrəvan quberniyasının Eçmiadzin qəzasında kənd adı. XIX əsrin 70-ci illərində kəndin əhalisi qovulmuş və ermənilər yerləşdirilmişdir. 1886-cı ildə kəndin əhalisi erməni idi. XX əsrin əvvəllərində kənd dağılmışdır.

HACI NƏZƏRQULU - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında, indi Axuryan r-nunda kənd adı (133, 54). XIX əsrin 70-ci illərində kəndin əhalisi qovulmuş və ermənilər yerləşdirilmişdir. (6, 185). 1935-ci ildə kənd Kamo adlandırılmışdır. Hacı Nəzər kəndin əsasını qoymuş şəxs adıdır. 1728-ci ilə aid mənbədə kəndin adı Hacı Nəzərqulu kimidir [170, 147]. Həmin mənbəyə görə kənd həm də Sulfat adlanırdı [170, 147].

HACI XƏLİL - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında kənd adı [133, 55]. 1850-ci ildə kəndin əhalisi qovulmuş və ermənilər yerləşdirilmişdir. 1946-cı ildə kənd ermənicə Tsaxkovit adlandırılmışdır. Ehtimal ki, gətirilmə addır və Qars əyalətində Hacı Xəlil dağının [133] adındandır. Dağ isə oradakı “Hacı Xəlil” pirinin adı ilə adlandırılmışdır.

HAŞTƏRƏK - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (23, 134). Əvvəlinə danışıqda “x” səsinin “h” səsi ilə əlavə olunması ilə Xaştərək adının fonetik formasıdır. Bax: Əştərək.

HACUF - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (23, 126).

HEYVALI - XVIII əsrdə İrəvan əyalətinin Göycə mahalında kənd adı [150, 360]. Ermənicə mənbədə Keavalu kimidir (yenə orada). Ehtimal ki, əhalinin hərəkəti ilə əlaqədar olaraq Anadoludan gətirilmə addır. 1308-ci ilə aid mənbədə Anadoluda Heyvə qalasının adı çəkilir [160, 55].

HEYDƏRBƏY - Tiflis quberniyasının Borçalı qəzasında Calaloğlu mahalında (indi Ermənistanın Qukasyan r-nunda) kənd adı (133, 8). XIX əsrin 70-ci illərində kəndin əhalisi qovulmuş və gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. 1940-cı ildə kənd Sverdlov adlandırılmışdır. Kənd oradakı Heydərbəy dağının adı ilə adlanmışdır.

HEYDƏRBƏY - Borçalı qəzasında (indi Ermənistanda) dağ adı [133, 8]. Danışıqda əvvəlinə “h” səsi əlavə olunmuş aydar “kəkil”, “başın ortasında (təpəsində) tük topası" sözündəndir. Qədim türklərdə oğlan uşaqlarının başını qırxdıqda təpəsində aydar “kəkil” saxlanması adəti pis ruhlara qarşı tədbir kimi səciyyələndirilirdi; ailədə 6-7 qızdan, yaxud bir neçə oğlan uşağının ölməsindən sonra doğulmuş oğlan uşağın bir qulağına sırğa  keçirirdilər ki, bu da “aydar” adlanırdı. Aydarlı və sırğalı oğlana 7 yaşına qədər qız paltarı geydirirdilər. Belə inam vardı ki, pis ruh aydara və sırğaya görə oğlan uşağını qız hesab edərək ona toxunmayacaqdır. Bu “Aydar” adəti Don kazaxlarında indi də qalmışdır. Deməli Heydərbəy dağ adı bəki (yəni təpəsi, bax: Baku-göl) aydar (burada ehtimal ki, topa ağac) olan mənasındadır. Azərbaycan adətən dağların zirvələrindəki aydar müqəddəs pir hesab olunurdu. Cənubi Azərbaycanda Heydərbaba dağının adı (Məmmədhüseyn Şəhriyarın "Heydərbabaya salam" poemasında) da aydar “kəkil” sözündəndir. Qazaxıstanda Aydarlı təpəsi barədə bax: 108, 118. Heydərbək oronimi ilə Qazax və Gədəbəy r-nlarındakı Kəkildağ və şamaxı r-nunda Kəkilnohur toponimləri mənaca eynidir. Orta Asiyada Qızılqum səhrasında bir qamışli şoran Aydar adlanır (126, 41).

HEYDƏRLİ - Quqar r-nunda kənd adı. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur. Nəsil adındandır.

HEKDEMİN - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Karbi nahiyəsində kənd adı [170, 52].

HELLAR - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qırxbulaq nahiyəsində kənd adı (23, 82). “Şahib kəndinin yaxınlığında yerləşir” (yenə orada). Ellər adından təhrifdir. Bax: Ellər.

HERANİS - İrəvan xanlığının Vedibasar mahalında kənd adı [159]. İrəvan quberniyasının Novobayazid qəzasında  da çəkilir (133, 92). 1921-1922-ci illərdə kəndin əhalisi qovulmuş və kənd dağıdılmışdır. Əvvəlinə “h” səsi əlavə olunması ilə Eranos adından ibarətdir. 1728-ci ilə aid mənbədə kəndin adı Heranos kimidir [170, 88]. Eranos isə qədim türk mənşəli Aran tayfa adının fonetik formasıdır. Bax: Eranos və Hrans.

HERARUS - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Vedi nahiyəsində kənd adı [169, 225].

HERİK - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (23, 124). Əvvəlinə danışıqda "h" səsinin artırılması ilə türk dillərində erik "gəliş yeri", "dayanacaq" (93, 177) sözündəndir. Azərbaycanda Arıqdaş (Gədəbəy r-nu) kənd adı ilə mənaca eynidir.

HERHER - İrəvan quberniyasının Şərur-Dərələyəz qəzasında kənd adı [133]. 1728-ci ilə aid mənbədə Dərələyəz nahiyəsində Hərhər kimidir (23, 59). 1832-ci ildə kənddə gəlmə ermənilər də yerləşmişlər. Bundan sonra kəndin əhalisi qarışıq yaşamışdır. 1918-ci ildə kəndin azərbaycanlı əhalisi qovulmuşdur. 1922-ci ildə əhali qayıdaraq yenidən məskunlaşmışdır. Əhalinin bir qismi 1949-cu ildə Azərbaycana köçürülmüş, qalanı isə 1988-ci ildə qovulmuşdur. 1728-ci ilə aid mənbədə Hərhər kimidir [170, 15]. Qarqar etnoniminin təhrifidir. Bax: Gərgər.

HEŞİN - İrəvan quberniyasının Şərur-Dərələyəz qəzasında kənd adı (133, 61). Əsli Geşin (yenə orada).  1727-ci ilə aid mənbədə Heşin kəndində 3 azərbaycanlı ailəsinin yaşadığı qeyd olunur (32, 261). 1948-1949-cu illərdə əhalisi Azərbaycana köçürüldükdən sonra kənd ləğv edilmişdir. Azərbaycanqda Geşan (Şuşa qəzası) kənd adı (133, 61) ilə səsləşir. Mənası məlum deyil.

HƏBİLKƏND - İrəvan xanlığının Zəngibasar mahalında kənd adı. Digər adı [20, 258]. 1946-cı ildə kənd Kalinin adlandırılmışdır. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur.

HƏVİC - 1727-ci ildə Naxçıvan sancağının Dərələyəz nahiyəsində kənd adı (32, 260). Kənddə 2 azərbaycanlı və 4 erməni ailəsi yaşayırdı (yenə orada).

HƏLİMXAN - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Xınzirək nahiyəsində kənd adı [170, 17].

HƏMZƏ - 1590-cı ildə Rəvan əyalətinin Zebil nahiyəsində kənd adı [169, 330]. Kəndin əsasını qoymuş şəxs (mülkədar) adındandır.

HƏMZƏKƏND - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Qarni nahiyəsində kənd adı (23, 107). “Kəndin başqa adı Molla Qubad” (yenə orada).

HƏMZƏKOL - İrəvan əyalətinin Abaran nahiyəsində kənd adı [180, 104].

HƏMZƏGÖL - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Dərəçiçək nahiyəsində kənd adı (23, 117).

HƏMZƏ CAMALƏDDİN KƏNDİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Zarzəmin nahiyəsində kənd adı (23, 120).

HƏMZƏLİ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Dərələyəz nahiyəsində kənd adı (170, 13).

HƏMZƏÇİMƏN - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında, indiQuqar r-nunda kənd adı (133, 56). 1590-cı ilə aid mənbədə “Həmzə çəməni kimi” yaylaq adıdır [169, 334]. 1878-ci  ildə kəndin əhalisi qovulmuş və xaricdən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir (6, 185). 1978-ci ildə kənd ermənicə Markovit adlandırılmışdır. XVI əsrdən əhalisi Azərbaycan türklərindən ibarət kənd kimi məlumdur [101, 47]. XVII əsrdə həm də İrəvan əyalətində nahiyə adı idi [57, 71]. Həmzə (mülkədar) şəxs adından və çəmən (otlaq) sözündən ibarətdir. Maraqlıdır ki, Ermənistanda bir sıra toponimlərdə "çimən" sözü "Kitabi Dədə Qorqud" eposunda "çimən" formasını saxlamışdır: "Yapaqlı kökcə çimən küzə (yəni payıza- Q.Q.) qalmaz".

HƏNƏKTALA - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Zarzəmin nahiyəsində kənd adı (23, 120).

HƏRƏMDƏRƏ - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (23, 183). “Təknəli kəndinin yaxınlığında yerləşir” (yenə orada).

HƏRƏMDƏYİRMANI - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Şirakel nahiyəsində kənd adı (23, 126). “Başqa adı Divan Şahkərim”  (yenə orada).

HƏROM - İrəvan quberniyasının Aleksandropol qəzasında kənd adı [133, 267]. Hələ orta əsrlərdə əhalisi qarışıq kəndlərdən idi. Danışıqda əvvəlinə “h” səsinin əlavə olunması ilə Urum adının ermənicə tələffüzüdür. Qədim erməni dilində Roma (Rum) “Hrom” adlanırdı. Azərbaycanlılar isə Urum demişlər. XIX əsrdə Qars əyalətinin Kaqızman dairəsində Horumdağ adı [133] ilə mənaca eynidir. Urum dedikdə “Bizanslı” (yəni Rumlu), Yunan provoslov kilsəsinə mənsub adamlara verilən addır. Şirakda Bizansdan gəlmə erməni monaxları tərəfindən Horomos monastırı tikilmiş və kənd salınmışdır (142, 63). Arakel Təbrizi (XVII əsr) Cənubi Azərbaycanda Tarumda Horomabad kəndinin adını çəkir [57, 153]. 1588-ci ilə aid mənbədə Qarabağda Xaçın sancağında bir maldar elin İncə-Urumlu adlandığı qeyd olunur [167, 216]. (Dağlıq Qarabağda Xromort kəndinin əsl adı Horom-yurt-dur). Bax: Urmis, Hərom, Horum və Xurma.

HƏRKƏS - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Abaran nahiyəsində Molla Qasım kəndinə məxsus məzrənin adı (23, 110). Ərkəz adının danışıqda təhrif formasıdır. Bax: Ərkəz.

HƏRKƏS ZARZEBİL - 1728-ci ildə İrəvan əyalətinin Zarzəmin nahiyəsində kənd adı (23, 121).

HƏRHƏR - 1727-ci ildə İrəvan əyalətinin Dərələyəz nahiyəsində kənd adı (32, 309).Mənbədə kənddə cəmi 3 azərbaycanlı ailəsinin yaşadığı qeyd olunur (yenə orada). Qarqar adının təhrifidir. Bax: Herher.

HƏSƏNABAD - İrəvan xanlığının Sürməli mahalında kənd adı [159]. XIX əsrin ortalarından sonra mənbələrdə adı çəkilmir.