Evolyusion jarayonning o’rganish metodlari. T. I.: «uch parallel uslubi», morfologik, embriologik va paleontologik usullar, biogeografik va sistematik usul, genetik, molekulyar biologik va immunologik usullar
Yüklə 0,5 Mb.
|
|
J;27V 2-S
Ko’p hujayralilarning paydo bo’lishi. T.I.: ko’p hujayralilarning kelib chiqishi haqidagi nazariyalar, kolonial va sinsitial nazariyalar, yoqachaxivchinlilar, premetazoy va protometazoy organizm. Qutublanish va ixtixoslashish. J;26V 5-S Molekulyar tahlillar uchun foydalaniladigan genetik markerlar. T.I.: molekulyar marker, markerlarga qo’yiladigan talablar, rRNK genlari, 16S rRNK, 5S rRNK, 28S rRNK, 18S rRNK, ITS. J;22V 3-S 5. Sistematika tushunchasi. Asosiy taksonomik kategoriyalar. T.I.: Sistematika fani, tabiiy sistema, domen, tip, sinf, turkum, oila, avlod, tur, filogenetik sistematika, filogenetik daraxt. J;27V 5-S Variant 33 Molekulyar zoologiya va uning metodlari. T.I.: Molekulyar zoologiya, gen sistematika, morfologik mezon kamchiliklari, DNK -shtrixkod va uning tarixi. DNK-shtrixkod uchun marker. J;28V 3S DNKni Sekvenirlash. T.I.: Sekvinirlash mohiyati, usullari, «Plyus-minus» metodi, Sengerning didezoksi-metodi, Maksam-Gilbert metodi, DNK ni avtomatik sekvenirlash. J;28V 5S Bulutsimonlarning sistematikasi va filogenetik aloqalari. T.I.: Bulutlarning xususiyatlari, asosiy taksonlari, simplazma va sellyularia. J;25V 5S Bo’g’imoyoqlilarning filogenetik aloqalari. T.I.: Bo’g’imoyoqlilarning asosiy taksonlari, Mandibulata, Xeliseralilar, Bo’g’imoyoqlilarning boshqa tiplar bilan filogenetik bog’lanishlari. Ektisozoalar. J;27V 2S Halqali chuvalchanglar tasnifi va filogeniyasi. T.I.: Haqali chuvalchanglarning xilma-xilligi, asosiy taksonlari, Polychaeta va Clitellata larning asosiy belgilari, asosiy taksonlarning filogenetik munosabatlari. J;30V 5S Variant 34 Kladistika va uning asosiy tushunchalari. T.I.: Hayvonlarning xilma-xiligi, kladistika, sinapomorfiy, autamorfiy, opa-uka taksonlar, monofiletik va polifiletik taksonlar. J;28V 2S Molekulyar genetik tahlil uchun zoologik namunalar yig’ish. PSR-amplifikasiya. T.I.:zoologik namunalar, ularning fiksasiyasi. Reagentlar to’plami, PSR-amplifikasiya,PSR bosqichlari.Denaturasiya, yushatish, elongasiya. J;30V 4S Ko’p hujayralilarning paydo bo’lishi. T.I.: ko’p hujayralilarning kelib chiqishi haqidagi nazariyalar, kolonial va sinsitial nazariyalar, yoqachaxivchinlilar, premetazoy va protometazoy organizm. Qutublanish va ixtixoslashish. J;26V 5-S Panartropoda katta tipining tasnifi va filogenetik munosabatlari. T.I.: Bo’g’imoyoqlilar, onixoforalar va targidradalar. Onixoforalar va targidradalarning xususiyatlari va filogenetik aloqalari. J;27V 1S 5. Traxeyalilarning sistematikasi va filogeniyasi. T.I.: Traxeyalilarning asosiy taksonlari. Traxeyalilar ichki filogenetik aloqalari, «Miriapod»,«Labiofor» va «Opistogenat» nazariyalar, traxeyalilarning monofiletikligi yoki polifiletikligi. J;30V 1S
Tirik organizmlarning zamonaviy tasnifi. T.I.: Gekkel sistemasi, Vyoze sistemasi, Kovalye-Smit sistemasi, O.Mavlonov sistemasi. J;12V 3S Molekulyar genetik tahlil uchun zoologik namunalar yig’ish. PSR-amplifikasiya. T.I.:zoologik namunalar, ularning fiksasiyasi. Reagentlar to’plami, PSR-amplifikasiya,PSR bosqichlari.Denaturasiya, yushatish, elongasiya. J;30V 4S 3.Bulutsimonlarning sistematikasi va filogenetik aloqalari. T.I.: Bulutlarning xususiyatlari, asosiy taksonlari, simplazma va sellyularia. J;25V 5S
Xeliseralilarning asosiy taksonlari va filogenetik munosabatlari. T.I.: Dengiz o’rgimchaklari, qilichdumlilar, o’rgimchaksimonlar. Euxeliserata, O’rgimchaksimonlarning ichki filogenetik aloqalari. J;28V 1S DNKni Sekvenirlash. T.I.: Sekvinirlash mohiyati, usullari, «Plyus-minus» metodi, Sengerning didezoksi-metodi, Maksam-Gilbert metodi, DNK ni avtomatik sekvenirlash. J;28V 5S Variant 36 Sistematika tushunchasi. Asosiy taksonomik kategoriyalar. T.I.: Sistematika fani, tabiiy sistema, domen, tip, sinf, turkum, oila, avlod, tur, filogenetik sistematika, filogenetik daraxt. 1. Sistematik tadqiqotlarning yakuniy natijasi tabiiy sistemaning yaratilishidir. Tuziladigan tabiiy sistema, bir tomondan tabiiy jarayonlarni aks ettiradi, ikkinsi tomondan, ilmiy tadqiqotlarning faqatgina bir bosqichidir. Tabiatdagi jarayonlarni tushunib borish cheksiz davom etar ekan, to’liq tabiiy sistemaga ega bo’lish ham mumkin emas. «Aniqlangan guruhlarni chuqur o’rganish, ularning o’zaro munosabatlarini to’laroq aniqlash o’z novbatida boshqacha talqinlarni, aniqrog’i, qismlarning o’zgacha tartibini taqazo etadi. Vaholanki, tabiiy sistemaga doimo o’zgartirishlar kiritilib turadi, chunki harakatlar o’z zamonasining ilmiy dunyoqarashlari holatidan kelib chiqqan holda bajariladi». –Karl Ber. Sistematikaning asosiy maqsadi:
taksonlarni nomlash (shu jumladan, tavsiflash); diagnostika (taksonning sistemadagi joyini aniqlash); Ekstrapolyasiya, ya’ni u yoki bu taksonga mansub obyekt (organizm) larning xususiyatlarini oldindan aytish. Masalan, tana bargsimon yoki tasmasimon tuzilishiga qarab bir hayvonni yassi chuvalchanglarga kiritsak, tasavvur qilamizki, uning ayirish sistemasi protonevridial tipda, tana bo’shlig’i mavjud emas. Sistematikada doimo nazarda tutiladi: -bizni o’rab turgan organizmlar xilma-xilligi ma’lum ichki tuzilmalarga ega -bu tuzilma iyerarxik tuzilishga ega, ya’ni har bir takson boshqa takson tarkibiga kiradi va o’zi tarkibiga kichikroq taksonlarni birlashtiradi. -bu sistemani oxirigacha o’rganish mumkin va demak, organik olam sistemasini to’liq tuzish imkoni bor. Aytilgan faraziy fikrlar har qanday taksonomik tadqiqotlarning asosida turadi va sistematika akseomalari deyiladi. Tirik organizmlarning zamonaviy klassifikasiyasi iyerarxik qoida asosida tuzilgan. Iyerarxiyaning turli darajalari o’zining nomiga ega: olam, tip yoki bo’lim, sinf, turkum yoki tartib, oila, avlod va tur. Tur o’z novbatida alohida individlardan tashkil topadi. Har bir organizm bu kategoriyalarning hammasiga mansub bo’ladi. Murakkab sistemalarda oraliq kategoriyalar ham ishlatiladi. Masalan, katta- , kichik-, kenja- va h.o. 1990 yilda Karl Vyoze katta olam yoki domen tushunchasini ham kiritdi va barcha biologik taksonlarni 3 ta domenga: 1) eukariotlar; 2) bakteriyalar; 3) arxeylarga ajratdi. Yüklə 0,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|