F.Köçərli adına Respublika
Uşaq Kitabxanası
Şəhid şəhər - Xocalı
Xocalı faciəsinin 25-ci ildönümü münasibətlə mərkəzi
kitabxanaların uşaq şöbələri, MKS-nin şəhər, qəsəbə,
kənd kitabxana filialları üçün hazırlanmış
metodik
vəsait
Bakı – 2017
Tərtibçilər: Nərgiz Məcidova
Sevil Əhmədova
Redaktor: Səməd Məlikzadə
İxtisas redaktoru və Şəhla Qəmbərova
buraxılışa məsul: Əməkdar Mədəniyyət işçisi
Şəhid şəhər - Xocalı
:
metodik vəsait / tərt.ed.N. Məcidova;
S. Əhmədova, red. S.Məlikzadə; ix. red. və burax. məsul
Ş.Qəmbərova;
F.Köçərli
adına
Respublika
Uşaq
Kitabxanası.- Bakı, 2017.
©F. Köçərli adına Respublika Uşaq Kitabxanası -2017
Tərtibçidən
Tarixin müxtəlif dönəmlərində ermənilər tərəfindən
soyqırıma məruz qalan Azərbaycan xalqı növbəti belə
faciə ilə 1992-ci ilin fevralında Xocalıda üzləşdi. Yaxın
tariximizin ən faciəli səhifələrindən biri olan Xocalı
soyqırımı xalqımızın qan yaddaşına əbədi həkk olundu.
Təəssüflər olsun ki, Xocalı şəhəri tarixə Xocalı faciəsi kimi
düşdü. Bu faciə görünməmiş amansızlıq, qəddarlıq və qətl
faktları, öz miqyası və üsulları ilə dünyada və tarix
qarşısında bir daha ermənilərin xislətini bütün aydınlığı ilə
ortaya qoydu. Bəli, Xocalı faciəsi dünyada qətl və qəddarlıq
simvoludur.
Azərbaycan xalqı bu faciəni ürək ağrısı ilə öz
qəlbində yaşadır. Xocalı faciəsinin, eləcə də xalqımıza qarşı
dəfələrlə törədilən soyqırımların ötən əsrin sonlarına qədər
öz hüquqi qiymətini almaması illər boyu Azərbaycanın
üzləşdiyi ən böyük ədalətsizliklərdən biridir. Sovetlər
birliyinin süqutu ilə yaranan mürəkkəb tarixi və ictimai–
siyasi şəraitdə dövlət müstəqilliyini yenicə qazanan
ölkəmizin üzləşdiyi ərazi itkisi ilə yanaşı, əsrin ən dəhşətli
faciələrindən birini yaşaması yeni tariximizə qara hərflərlə
yazıldı.
Bu dəhşətli faciənin törədilməsindən 25 il ötür.
Xocalı faciəsinin qurbanlarını bir daha yada salmaq, tarixin
bu qara səhifəsini unutmamaq üçün bu vəsaiti işləməyi
özümüzə borc bildik. Vəsait iki hissədən ibarətdir. I hissə
“Xocalı soyqırımı: tarix olduğu kimi” adlanır və faciənin
tarixindən, şəhid qəhrəmanlarından bəhs edir. II hissədə isə
faciə ilə bağlı keçirilməsi vacib olan tədbirlərdən söhbət
açılır.
Xocalı soyqırımı: tarix olduğu kimi
Bəşər tarixində ən dəhşətli hadisələrdən biri olan
Xocalı soyqırımının törədilməsindən bizi 25 illik bir zaman
məsafəsi ayırır. O gecədən ki, təpədən dırnağa qədər
silahlanmış erməni quldur dəstələri Qarabagımızın
Xankəndi bölgəsində yerləşən 366-cı rus alayı ilə birlikdə
Xocalını yandırıb külünü göyə sovurdular. Əliyalın olan
dinc sakinləri qəddarcasına qətlə yetirdilər. Girov
götürdüklərini təhqir və həqarətlərə, zülm və işgəncələrə
məruz qoydular. Azərbaycan xalqı torpaqlarımızın
müdafiəsi ugrunda gedən müharibədə çox şəhidlər və
qurbanlar verdi. Ancaq Xocalı faciəsi qan yaddaşımıza
əbədilik yazıldı. Bu, bir tərəfdən hər bir Xocalı sakininin öz
torpağına, millətinə, vətəninə, sədaqətinin nümunəsidir,
ikinci tərəfdən də Ermənistanın millətçi qüvvələrinin
xocalılılara qarşı vəhşiliyidir. Faciənin törədilməsinin əsas
səbəbi Xocalının erməni qaniçənlərinin yolu üstündə böyük
maneə olması idi. Çünki Xocalı Dağlıq Qarabağda həm
magistral şosse yolunun, həm də dəmir yolunun üstündə
yerləşirdi. Orada hava limanı da vardı. Buna görə də
ermənilər hər vəchlə Xocalını ələ keçirməyə çalışırdılar.
Bu faciəzamanı bir neçə saat ərzində 613 nəfər dinc
azərbaycanlı, o cümlədən 63 uşaq, 106 qadın, 70 qoca
qəddarcasına, dözülməz işgəncə verilməklə öldürülüb, 487
nəfərə ağır xəsarət yetirilib, 1275 sakin – köməksiz qocalar,
qadınlar girov götürülüb, ağlasığılmaz zülmə, təhqirlərə və
həqarətə məruz qalıblar. Erməni hərbçiləri öldürdükləri
insanların başlarının dərisini soymuş, müxtəlif əzalarını
kəsmiş, körpə uşaqların gözlərini çıxarmış, hamilə
qadınların qarınlarını yarmış, bəzilərini diri-diri torpağa
basdırmış və yandırmışlar.
Qeyd edək ki, Xocalı ermənilər tərəfindən ilk dəfə
ötən əsrin əvvəllərində-1905-ci ildə yandırılıb, külə
döndərilib, əhalisi vəhşicəsinə qılıncdan keçirilib, qanına
qəltan edilib. Onun doğma yurd həsrəti ilə qovrulan didərgin
sakinləri ara səngiyəndən sonra yenidən ata-baba
torpaqlarının yaralarını sağaltmaq, dağıdılmışları bərpa
etmək, yıxılmışları ayağa qaldırmaq üçün
geri qayıdıblar.
Ermənilər 1918-ci ildə Xocalını ikinci dəfə yandırıb, külünü
havaya sovurublar.
1992-il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə Xocalıda yeni
dəhşətli soyqırım törədildi. Bu haqda nə qədər yazılsa da
ürəyimizdəki bu dəhşət, bu ağrı, kin-küdurət, intiqam hissi
yenə də susmaq bilmir və bilməyəcək də.
Azərbaycan xalqına qarşı aparılan misli görünməmiş
bu soyqırım, amansız qırğın aktı, erməni qəsbkarlarının
ölkəmizin dövlət müstəqilliyini, ərazi bütövlüyünü hədəf
almış məqsədyönlü irticaçı siyasətinin növbəti qanlı səhifəsi
olmaqla bərabər, təkcə xalqımıza deyil, bütün insanlığa
qarşı irimiqyaslı cinayətdir.
Erməni təcavüzü nəticəsində respublikamızın 900
yaşayış məntəqəsi zəbt edilmiş, 4366 sosial obyekt, 690
məktəb, 280 uşaq bağçası, 862 klub, 932 kitabxana, 1831
kino qurğusu, 855 məktəbəqədər müəssisə, 656 poliklinika,
ambulatoriya, aptek və digər tibb müəssisəsi, xalqın ibadət
yeri olan 10 məscid dağıdılmış, Ermənistandan qovulmuş
soydaşlarımızın 380 kəndi zəbt edilmiş və əhalisinin bütün
var-dövləti orada qalmışdır.
Sağ qalan şahidlərin dediyinə görə, şəhərə olan
hücumdan sonra Xocalı bir anın içində odlara qalandı. Heç
kəsə - nə körpələrə, nə qocalara, nə qadınlara, nə də
yaralılara aman verilmirdi. Qatillər arasında zəncilər,
muzdlular da var idi. Ermənilər xüsusi qəddarlıq göstərir,
qadınlara, körpələrə və qocalara ağır işgəncələr verərək
öldürürdülər.
Ağdam, Şuşa, Laçın istiqamətinə çıxan yollar
əvvəlcədən zirehli texniki vasitələrlə, tanklarla kəsilmişdi.
Ölümün pəncəsindən xilas olmaq üçün meşələrə, dağlara,
dərələrə
üz
tutub
pərən-pərən
olmuş
adamları
güllələyirdilər. Ana baladan, bacı qardaşdan ayrı düşmüşdü.
Köməksiz adamların harayı ərşə qalxırdı. Bu harayın içində
tövlələrdə yandırılan atların kişnəməsi, mal-qaranın
mələməsi də eşidilirdi. Düşmən olduqca amansız idi. Bu
məqamda heç kim Xocalının imdadına çatmadı. Xocalı qan
içində boğuldu, yanıb külə döndü
Fevralın 27-də Xocalıdan 250-300 nəfər Ağdama
gələ bilmişdi. Dəhşətli xəbərlər eşidilirdi. Bu dözülməz
dəhşətləri gözlərilə görən şahidlər deyirdilər ki, Yarov kəndi
tərəfdə 300 nəfər, Ağbulaqda 500 nəfər, Əsgəranda 150
nəfər, Naxçivannikdə 400 nəfər əsir düşmüşdü. Meşələr
qadın və uşaq meyitləriylə dolu idi.
Azərbaycan xalqı torpaqlarımızın müdafiəsi ugrunda
gedən müharibədə çox şəhidlər və qurbanlar vermişdir.
Ancaq Xocalı faciəsi qan yaddaşımıza xüsusi yazıldı.
Ölümündən sonra Azərbaycanın Milli
Qəhrəmanı adına layiq görülmüş Çingiz Mustafayev
misilsiz hünər göstərərək fevralın 28-də vertolyotla faciə
yerlərində olmuş, erməni quldurlarının törətdiyi vəhşilikləri
kamera ilə lentə almiş və tarixin yaddaşına yazmışdır.
2. Faciənin 25-ci ildönümü ilə əlaqədar
keçirilə biləcək tədbirlər
Kütləvi tədbirlər kitabın, elektron nəşrlərin və digər çap
məhsullarının geniş oxucu kütləsi arasında təbliğ
edilməsində xüsusi rol oynayır. Hər bir kütləvi tədbir
oxucularda müəyyən bir mövzu haqqında konkret təsəvvür
yaradır, həmin mövzularda gedən müzakirələrin iştirakçısına
çevirir, bununla bağlı mövcud ədəbiyyatla tanış edir.
Azərbaycan ərazisinin bir hissəsi erməni işğalçılarının
tapdağı altında qaldığından və müharibə təhlükəsi hələ də
sovuşmadığından keçirilən tədbirlərin
əsas mövzusu hərbi vətənpərvərlik
tərbiyəsinə həsr olunmalıdır. Müharibə
şəraitində yaşayan bir ölkədə gənc
nəsildə
torpağa,
vətənə
məhəbbət
hisslərinin aşılanması, düşmənə nifrət
duyğularının formalaşması vacibdir və bu
mövzuda
yazılmış
bədii
əsərlərin
təbliğinə daha geniş yer verilməlidir.
Vətən müharibəsində iştirak etmiş və qəhrəmanlıqlar
göstərmiş azərbaycanlılar haqqında, Dağlıq Qarabağ
müharibəsi, 20 Yanvar, Хоcalı faciəsi, Şuşanın, Laçının və
başqa rayоnların işğalını əks еtdirən əsərləri dönə-dönə
охucuların diqqətinə çatdırmaq lazımdır. Artıq hər il 26
fevral tarixində ölkəmizin hər yerində Xocalı qurbanlarını
anım günü keçirilir. Bu il o dəhşətli gecədən 25 il keçsə də,
Azərbaycan xalqı bu faciəni ürək ağrısıyla qəlbində yaşadır.
Hər bir azərbaycanlının ürəyində bu faciə XX əsrinən
dəhşətli günlərindən biri kimi qalıb. Xocalını anım günündə
fəal oxucuları cəlb etməklə, müxtəlif formalı tədbirlər
hazırlamaq olar. Kitabxanada oxucuların istifadəsi üçün
www.clb.az
saytında
məlumat-biblioqrafiya
şöbəsi
tərəfindən hazırlanmış “Qarabağ bizi səsləyir”, “Xocalı
qan yaddaşımız” adlı slayd, “Xocalıya qayıdacaq, Xocalıda
doğulanlar” adlı tammətinli ədəbiyyat siyahısı
yerləşdirilmişdir. Kitabxanada faciəni daha dolğun əks
etdirən materiallardan slayd, Xocalı faciəsindən bəhs edən
bədii əsərlərdən icmal, disskusiya və müzakirələr, Xocalı
faciəsinə həsr edilmiş kompozisiyalar hazırlamaq olar.
Slaydda faciənin qurbanları haqqında məlumat, milli
qəhrəmanlar və s. haqqında məlumatlar verilir. Anım
günündə faciədən bəhs edən kitabları oxuculara tanıtmaq
üçün təşkil edilən kitab sərgisinin sxemini aşağıda veririk:
Sərgiyə müxtəlif başlıqlar vermək olar. “Xocali faciəsi bədii
ədəbiyyatda”, “Qan qoxuyan rəqəmlər” ,”Şəhid şəhər-
Xocalı” və s.
Həmçinin faciənin şahidləri ilə “Onlar doğma yurdalırına
qayıdacaqlarına inanırlar” adlı keçirilən görüş zamanı
mətbuatdan götürdüyümüz yazılara əsasən bu faciə
haqqında başqa şahidlərin fikirlərini də iştirakçılara çatdıra
bilərik.
Kitabxanada Xocalı faciəsindən bəhs edən anım gecəsi də,
təşkil edilə bilər. Anım tədbirinə hazırlaşarkən zalın
tərtibatına xüsusi fikir vermək lazımdır:
divarlara Xocalı dəhşətlərini əks etdirən
şəkillər vurulmalı, “Xocalı- dərdim
mənim”, “Körpələrin qanını yerdə
qoymarıq!” və s. şüarlarla dolu olan
lövhəciklər vurula bilər. Şəkillərin altına
qərənfillər
düzülə
bilər.
Zalda
kamançanın qəlbləri göynədən, yanıqlı,
həzin musiqisi səsləndirilə bilər. Tədbirin I hissəsində
qəlblərə dağ çəkən bu faciə haqqında ətraflı məlumat verilir.
Burada ermənilərin törətdiyi dəhşətlər, onların insanlığa
sığmayan əməlləri, ana-bacılarımızın, körpə və qocaların,
ümumilikdə bütün xalqımızın başına açdıqları müsibətlər
barədə geniş danışılır. Tədbirin II hissəsində oxucular
tərəfindən, Xocalıya aid şeir parçaları söylənilir, hazırlanmış
səhnəciklər göstərilir. Bunun üçün gecəyə qanlı faciənin
şahidləri, tarixçilər, yazıçılar, mətbut nümayəndələri və s.
dəvət
olunurlar.
Tədbirə
kitabxana
yaxınlığındakı
məktəblərin müəllim və şagirdlərinin də dəvət olunması
yaxşı olar.
Aparıcı: - Salam, hörmətli tədbir iştirakçıları. Artıq qanlı-
qadalı Xocalı faciəsindən 25 il keçir.
Mən hardayam, qadir Allah, hardayam?
İçim zülmət, çölüm zülmət, dardayam.
Ətrafımda yalquzaqlar ulaşır,
Hara qədəm qoyuramsa, ayağım
Ölənlərin qanlarına bulaşır...
Bəli, bu hadisə ilə bağlı neçə-neçə şeirlər, bədii əsərlər
laylalar yazıldı. Xocalı soyqırımı zamanı yüzlərlə
soydaşımızın həyatına son qoyuldu. Bütöv bir şəhər məhv
edildi. Günahsız insanlar ağır işgəncələrə məruz qalaraq isti
ocaqlarından didərgin düşdülər. Amma faciənin acı fəsadları
bununla bitmədi. Soyqırım Xocalıdan gələn xocalıların
taleyindədə acı izlər buraxdı.
Gəlin Aygün İsmayılova adlı bir gəncin dediklərini sizinlə
birgə bölüşək. Bu təsviri oxucumuzun hazırladığı
kompazisiya şəklində dinləyək:
Səhnəyə həzin musiqi sədaları altında iştirakçı daxil olur.
Aygün İsmayılova: - Mən üçaylıq uşaq olanda atamızı
itirmişdik, iki yaşım olmamış da doğma yurdumuzu –
Xocalımızı itirdik. Həm də dəhşətli formada. Faciə zamanı
üç gün mühasirədə qalmışıq. Anamız üç azyaşlı uşağını
çətinliklə xilas edib. Ən böyüyümüz altı yaşlı, kiçiyimiz isə
yaşyarım idi. Bir qadın bizi qarlı, çovğunlu havada gizlədə-
gizlədə bir neçə kilometr aparıb. Mühasirədə olduğumuz üç
günün iki gününü meşədə olmuşuq. Mən soyuqdan, aclıqdan
çox ağlayırmışam. Çörək istəyəndə anam mənə qar
yedizdirirmiş. Hətta düşmənin əlinə keçməyək deyə anam
məni boğmaq da istəyib. Sonra anamdan məni başqa qadın
alıb paltoya büküb ki, səsim eşidilməsin. Beləcə, minbir
zülümlə xilas olmuşuq. Xocalını, orada törədilən qırğınları
xatırlamasam da, elə bil oranı küçəbəküçə gəzib
dolaşmışam. Mən indi müəlliməyəm. Mənimlə bərabər
bütün şagirdlərim Xocalı dəhşətləri haqqında olanlardan
xəbərdardır. Bu faciə bizim taleyimizə qaçqınlıq yazsa da,
doğma vətənə, doğma torpağa olan sevgimizi dəyişə
bilməyib.
II oxucu, Elmir Əliyev: - Elə gün olmaz ki, biz Xocalı,
orada baş verənlər haqqında danışmayaq. Ağlımız yenicə
kəsəndə Xocalı faciəsini qorxulu nağıllar kimi bir-birimizə
danışardıq. İndi 26 yaşım var. Bu faciəni bütün dəhşətləri ilə
dərk edirəm.
III oxucu, Əmanət Abışov: - Xocalıdan çıxanda bir yaşım
olub. Və təbii ki, faciədən heç nə xatırlamıram. Ancaq
valideynlərim bu barədə o qədər danışıblar ki, sanki hər şey
gözümün qabağında baş verib. Ona görədə orta məktəbdə
bu
hadisə
haqqında
müəllimlərimdən,
evdə
valideynlərimdən eşitdiklərimi gördüyüm hadisə kimi
qavrayıram. Bəzən elə olur ki, istəyirəm lap silaha sarılıb
düz Xocalının mərkəzinə qədər gedim. Atamın böyüdüyü
evə, kəndə yaxından tamaşa edim. Hamı oranın gözəl
olmasından
danışır.
Harada
və
hansı
şəraitdə
yaşamağımızdan asılı olmayaraq, Xocalı bizim ata
yurdumuzdur. Mütləq ora qayıdacağıq.
13 yaşlı Ləman Kərimova da Xocalıda baş verənlər barədə
çox şey bilir:
Oxucu,
Ləman
Kərimova:
-
Xocalıda
bizim
valideynlərimizə, ata-babalarımıza işgəncə verilib. Anamın
başına gələnləri bilsəniz dəhşətə gələrsiniz...
Aparıcı: - Ləmanın anası Dürdanə xanım Xocalı faciəsi
zamanı səkkiz gün əsirlikdə olub. Həmin vaxt iyrimi yaşı
olan Dürdanə rabitəçi olduğuna görə ermənilər ona daha
ağır işgəncə veriblər. Dürdanə Ağayeva Xocalı faciəsi və
əsirlik həyatını özünün “8 gün cəhənnəm əzabı görmüş
qadın” kitabında qələmə alıb.
Xocalı faciəsindən 25 il ötsə də
xalqımız hələdə bu faciənin ağrısıyla
qovrulur. Təbii ki, bu faciə söz
sənətində də öz ağrısı ilə yaşayıb və
yaşayacaqdır. Xocalı faciəsi haqqında
olanları gənc nəslə aşılamaq üçün
yazılmış kitabların, bədii əsərlərin
təbliği lazımdır. Bu əsərlərdən Nüşabə
Məmmədlinin “Zəngulə”, Sevinc
Nuruqızının
“Qisas”,
Səriyyə
Müslümqızının “Xocalı uşaqları - qan
içində qar çiçəyi”, “ Xocalıdan gələn var” kitabları Xocalı
faciəsi fonunda yazılmış nümunələrdəndir. Bu mövzu ilə
bağlı kitabxanada “Tarixin səhnəsindən bu ölkə necə
görünür” başlığı altında müzakirə keçirmək olar.
Müzakirədə nəinki Xocalı faciəsi, erməni daşnaklarının tarix
boyu azərbaycanlılara qarşı törətdikləri qırğınlar haqqında
iştirakçılara məlumat verilir. Bu haqda məlumatı Sülhiyyə
Musaqızının
“Azərbaycan
terrorizmin
caynağında”
kitabından da əldə edə bilərik. Müzakirəyə bu əsərləri
oxumuş yuxarı sinif şagirdləri, tələbələr dəvət olunurlar.
Müzakirədə bu faciədən bəhs edən onlarla bədii əsərin -
şeirin, oçerkin, romanın, hekayənin, publisistik məqalənin
adını çəkmək olar. Məsələn: Xalq şairi Zəlimxan Yaqubun
“O qızın göz yaşları”, Ələmdar Quluzadənin “Şəhid şəhər”,
Ələkbər Salahzadənin “Xocalı Xəcilləri”, Ədalət
Əsgəroğlunun “Dərdimizin qan rəngi” və s.
Zəlimxan Yaqubun “O qızın göz yaşları” poeması
əsasında belə bir əhvalat durur. Xocalı faciəsinin 13-cü
ildönümü ilə əlaqədar şəhidləri anma günü keçirilirdi.
Dərdini dilə gətirənlərə bir-bir söz verilirdi. 21 yaşlı Xocalı
qızı Xəzangülə də söz verildi. Ermənilər onun 36 yaşlı anası
Rəna xanımı, 5 yaşlı bacısı Yeganəni Əsgəran meşəsində
güllə ilə dəlik-dəlik etmişdilər. 38 yaşlı atası Təvəkkülü, 8
yaşlı Xəzangülün gözləri baxa-baxa diri-diri yandırmışlar.
Təvəkkülün günahı ondan ibarət olmuşdur ki, ermənilər ona
“Qarabağ erməni torpağıdır” sözünü dedirdə bilməmişlər.
Beləcə Xocalıdan gələn qızın, qəmli, faciəli hekayəti
başlayır. Ancaq poema təkcə o qızın göz yaşları ilə
məhdudlaşmır. Poemada ən təsirli məqam atanın ağaca
sarılıb vəhşicəsinə qətlə yetirilməsidir. Araşdırmaçı
fikirlərinə görə, şair bu şeirdə kifayət qədər metafora və
bənzətmələrdən istifadə etmişdir. Məsələn, bu səhnəyə
“göydən ulduz baxırdı, qayadan çiçək baxır, zirvədən buz
baxır, yaraların üstünə səpilən düz baxırdı, burada ağac da
Təvəkkülə ürək-dirək verirdi, odunu söndürməyə dağlar
külək verirdi.”
Hələ ötən əsrin 70-ci illərində ədəbiyyata gələn,
özünəməxsus dəst-xətti ilə seçilən Ələmdar Quluzadə 20-
dən çox şeir kitabının müəllifidir. Şairin doğulub boya-başa
çatdığı Xocalının ermənilər tərəfindən işğal edilməsi,
uşaqdan-böyüyə yüzlərcə dinc sakinin vəhşicəsinə qətlə
yetirilməsi onun qəlbində və qələmində ağrılı-acılı iz
buraxmışdır. Yazdığı əsərlərdə müəllif öz qələmi ilə Vətən
oğullarını ayıq-sayıq olmağa, dostu düşməndən, əbədini
ötəridən seçməyə çağırır. Onun Xocalıya həsr etdiyi
təxminən 1500 misraya yaxın olan “Şəhid şəhər”
poemasında müəllif lirik-publisistik tərzdə Qarabağda baş
verən bütün hadisələri təsvir etmişdir.
Kitabxanada Xocalıya aid ədəbi-bədii kompozisiya da
keçirilə bilər. Kompazisiyanin ssenarisini təqdim edirik.
Səhnəyə 2 nəfər böyük yaş qrup oxucu (oğlan və qız)
çıxaraq Xocalıya aid şeir söyləməyə başlayırlar. Bu
şeirlərdən bu il yubileyi qeyd edilən Ələmdar Quluzadənin
Xocalıda qətlə yetirilmiş 613 nəfərə ithaf etdiyi “614-cü
şəhid” şeirini seçmək olar:
Qoy odlasın bu dünyanı
Acı dilim, od nəfəsim.
Ölüm mənim vüsalımdı,
Həyat mənim daş qəfəsim.
Qılıncını qından sıyır,
Qumbaranı tax kəmərə,
Alçaq düşmən əl qaldırıb
Ağbirçəyə, südəmərə.
İçimizdən, çölümüzdən
Başımızı qatan qatdı,
Bir gecədə Şəhidlərim
613-ə çatdı....
Şeirin davamı müəllifin “614-cü şəhid” kitabında
verilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |