Bəzi valideynlər uşaqlarını çox sıxır, çox şeyə qadağa qoyurlar və beləliklə, onlarda özünə güvənsizlik, özünəqapalılıq yaradırlar.Bunun nəticəsində də mühiti və ətrafı dəyişən uşaq məktəbə öyrəşməkdə çətinlik çəkir. Özünə dost tapmaqda, kimləsə danışmaqda utanırlar. Hətta yanında oturan yoldaşı ilə belə ünsiyyətdən qaçırlar. Bu tip uşaqlar valideynsiz sinifdə oturmağa qorxur, narahatlıq keçirirlər, çox zaman ağlayırlar, sual verən zaman cavab vermirlər və s.
Bəzi valideynlər uşaqlarını çox sıxır, çox şeyə qadağa qoyurlar və beləliklə, onlarda özünə güvənsizlik, özünəqapalılıq yaradırlar.Bunun nəticəsində də mühiti və ətrafı dəyişən uşaq məktəbə öyrəşməkdə çətinlik çəkir. Özünə dost tapmaqda, kimləsə danışmaqda utanırlar. Hətta yanında oturan yoldaşı ilə belə ünsiyyətdən qaçırlar. Bu tip uşaqlar valideynsiz sinifdə oturmağa qorxur, narahatlıq keçirirlər, çox zaman ağlayırlar, sual verən zaman cavab vermirlər və s.
Praktik psixoloq məktəbə yeni gələn şagirdlərlə ünsiyyətdə olmalı, onlarla motivasiya edici söhbətlər aparmalıdır.Uşaqların məktəbə adaptasiya olmasında onlara köməklik etməlidir. Problemləri varsa, dinləməli və yönləndirməlidir. Şagirdlərlə görüşdükdən sonra sinif barədə müəllimlə məsləhətləşməli, fikirlərini bölüşməlidir. Məktəbdəki mühit müəllim, şagird və valideyn arasındakı üçbucağa bənzəyir. Bu üçbucağın tənzimlənməsində məktəb psixoloqunun rolu böyükdür. Onun rəyi nəticəsində müəllim həm şagirdə qarşı yanaşmasını dəyişir, həm də valideyn öz uşağı ilə daha diqqətli davranır.
