Erur «be» – birru ehsonning dalili,
Guhardek bahri Ummonning dalili.
Ikinchi harf davlatdin erur «dol»,
Topib dinu diyonat andin iqbol.
Uchunchi yumndin aytib nishona
Ki, tindi maqdami birla zamona.
Boʻlub toʻrtunch anga «ayni» adolat,
Qilib ham umri tuligʻa dalolat.
Yana bir rostligʻdin aytibon roz,
Amonat bogʻida sarvi sarafroz.
Yana bir lutfdin aylab xabardor,
Latofat gulshanida bahrabardor.
Biri yetti adaddin torti taqsim
Ki, qilmish Haq nasibing yetti iqlim.
Yana birdin boʻlub millat kiromi
Ki, sendindur musulmonliq nizomi.
Yana bir jilvasin aylab mukarrar
Ki, bir Tengri durur yoring muqarrar.
Yana bir bu nidodin aylab ogoh
Ki, boʻlmish qismating: «Nasrun minalloh»
(2)
.
Aning tarkibiga bu oʻncha holat
Qilur, qilsang taammul, yuz dalolat.
Dalil oʻldi bu suratlargʻa oti,
Va lekin bahri ma’ni durri zoti.
Aning zotigʻa dur birla ne nisbat,
Bu ma’nidinki, bordur durgʻa qiymat.
Duri zoti boʻlub daryoyi aflok
Ki har durri erur bir axtari pok.
Bu bahr aflokidin ruxsori xurshed,
Yuz uzra qatralar Birjisu
(3)
Nohid.
Gahekim sindurub toji Kayoniy,
Olib ilgiga jomi Xusravoniy.
Tuzub suhbat «Bihishti soniy» ichra,
May ichsa «Bogʻi nav»
(4)
ayvoni ichra.
Ani majlis dema, oliy sirehri,
Qadahdin davrida raxshanda mehri.
Dema mehr onikim, mehri sabukxez,
Ne andoq tezrav, ne ishratangez.
Nishotafzoyroq Nohiddin koʻr,
Sarius-sayrroq xursheddin koʻr.
Quyosh bir qatla har kun koʻkni soyir,
Bu majlis charxin ul yuz qatla doyir.
Quyosh har davrida bir tiyra aqshom,
Munung har davridin ravshanroq ayyom.
Agar koʻk sur’atidin sayr etib mehr,
Mudiri har dam oning bir rarichehr.
Mugʻanniylar nishotafzo navodin,
Chekib Nohidni har dam havodin.
Zarofat holatida bazlagoʻlar,
Atorudqa qilib har dam gʻulular.
Boʻlur chun shah tarab birla qadahkash,
Tarab kayfiyatidin boʻlsa sarxush.