özündə
birbaşa və dolayı vergiləri əks etdirən vergi sistemləri
formalaşırdı. Avropa ölkələrində demokratik proseslərin inkişafı
vergilərin daxil və tətbiq edilməsi məsələsində də öz əksini tapdı. 1791-
ci il Böyük Fransa inqilabından sonra vergiləri və büdcəni Fransa
prlamenti təsdiq edirdi. 1689-cu ildə İngiltərədə “Hüquqlar haqqında
Bill” (Bill – İngiltərədə və ABŞ-da parlamentin müzakirəsinə verilən
qanun layihəsi) dövlətin bütün gəlir və xərclərini təsdiq etmək hüququnu
səlahiyyətli dövlət orqanlarının ixtiyarına verdi.
XIX əsrdən başlayaraq vergilərin inkişafında yeni bir mərhələ
başladı. Məhz bu dövr vergilərin sayının azalması, onların tutulmasının
hüquqi bazasının yaranması ilə xarakterizə olunurdu. Maliyyə elmi
inkişaf etdikcə vergitutmanın da nəzəri problemləri təşəkkül tapırdı.
İqtisadçılar vergilərin ölkənin iqtisadi vəziyyətinə təsir göstərmək
üçün istifadə edilə bilməsi haqqında düşünməyə başladılar. İstehsalın
inhisarçı inkişafı ilə əlqədar olaraq iqtisadiyyatın dövlət tənzimlənməsi
birinci dərəcəli əhəmiyyət kəsb etməyə başladı. Bu dövrdə vergilər bir
çox ölkələrin dövlət gəlirlərinin əsas mənbəyinə çevrilirdi. Məsələn,
1880-ci ildə Böyük Britaniyada vergilər dövlət büdcəsinin gəlir
hissəsinin 91 faizini, Rusiyada 81 faizini, 1906 – 1910-cu illərdə ABŞ-
da 91,2 faizini təşkil edirdi. İmperializmin təşəkkül tapdığı mərhələdə
kəskin təbəqələşmə nəticəsində cəmiyyətin həddən artıq yoxsullara və
varlılara bölünməsi hökumətləri elə qərarlar qəbul etməyə məcbur etdi
ki, təbəqələşməni aradan qaldırmaq mümkün olmasa da, heç olmasa
əhalinin ən yoxsul təbəqələrini onların həyat qabiliyyətini təmin edəcək
səviyyəyə qaldırmağa imkan versin.
Bunun da nəticəsində vergilərin rolu getdikcə artmağa başladı.
Onlar dövlətin iqtisadi siyasətinin aləti kimi cəmiyyətdə bazar
münasibətlərinin inkişafı ilə, hər şeydən əvvəl, müxtəlif qütblü gəlirləri
olan şəxslərin gəlirlərini az da olsa bir-birinə yaxınlaşdırmaq
baxımından daha çox əhəmiyyət kəsb etməyə başladılar. Bu zaman vergi
yolu ilə yığılan pulların təkcə kəmiyyəti deyil, strukturu da dəyişməyə
başladı. Əgər əsrin əvvələrində vergi ödəmələrinin əsas hissəsini (70-80
faizini) dolayı vergilər təşkil edirdisə, dövlət tədricən ölkənin iqtisadi
inkişafını nizamlama vasitəsi kimi birbaşa vergilər də inkişaf etdirmək
məcburiyyəti ilə üzləşirdi. Yalnız Birinci Dünya Müharibəsindən sonra
Dostları ilə paylaş: