Seçilmiş əsərləri X 195
işlənməyə başlamışdır. Bu fikri əsaslandırmaq üçün müəllif
Xətib Təbrizinin, Hinduşah Naxçıvaninin əsərlərindən nümu-
nələr, eləcə də, M.Kaşğarinin «Divani-lüğət-it-türk» əsərindən
tutarlı elmi sübutlar gətirmişdir.
Qeyd etdiyimiz kimi, ötən əsrin 90-cı illərində dövlət
dilimizin adı barədə müzakirələr getdiyi vaxtda bəzi siyasi
qüvvələr Azərbaycan dili ifadəsi yerinə «Türk dili» termininin
işlədilməsini təklif edirdi. O zaman Ulu öndər Heydər Əliyev
dövlət dilimizlə bağlı etdiyi tarixi çıxışında demişdir:
«Gəlin türkdilli xalqlara baxaq. Bəli, biz türkdilli xalqlardan bi- riyik və türk mənĢəli bir xalqıq, kökümüz birdir. Özbək dili var, qazax dili var, qırğız dili, tatar dili var, baĢqırd dili var, türkmən dili var, kumuk dili var. Demək, bu türkdilli xalqların da hər birinin dilinin öz adı var. Türkdilli xalq- larda tatar dili də var, o biri qrup dillər var, onların da hər biri bu qrupa daxildir, amma hər birinin öz adı var. Axı, nə təhər Azərbaycan türkcəsi? Millətimiz nədir? Azərbaycan türkü. Nə təhər bu millətin iki adı olsun? Bəs niyə özbək özünə demir ki, Özbəkistan türkcəsi, tatar niyə demir ki, Tatarıstan türküyəm?!» Bu mənada, B.Xəlilov haqlı olaraq dövlətçilik mövqe-
yindən çıxış etmişdir.
Bu gün biz, «Dilimiz diriliyimizdir» məqaləsində Azər-
baycan dilinə olan eyni yanğını, eyni sevgini görürük. Bununla
yanaşı, dilimizə biganə yanaşanlara müəllifin kəskin cavabının
şahidi oluruq. B.Xəlilov yazır:
«Azərbaycan dilini dərindən bilməyən Azərbaycan vətəndaĢının heç birinin müğənni, jurnalist, rəssam, həkim, alim olmağa haqqı yoxdur. Əgər biz ana dilimizin bu günə qədər qorunmasında klassikləri- mizə borcluyuqsa, gələcək nəsillər də çağdaĢ ziyalılarımıza
