Zamonaviy jamiyatning paydo bo’lishi bilan insonning ijtimoiy va siyosiy
munosabatlardagi o’rni yuksalib bordi. Bu jamiyatlarda o’zaro munosabatlarning bir-biriga
tahsir etish darajasi va mehnat taqsimotining chuqurlashuvi ro’y berdi. Bu jarayonlarning
sekinlik bilan yuksak tahlim va tajribaga, shuningdek, yuqori kasbiy malakaga asoslanishi,
ijtimoiy munosabatlarning qonunlar, mehyorlar, shartnomalar asosida muvofiqlashtirishning
rasmiy tizimini yaratilishi zamonaviy jamiyatlarni xalqchil bo’lishiga zamin yaratdi. Dinni davlat
va boshqaruvdan ajratilishi, ijtimoiy institutlarning ko’payishi va rivojlanishi kabi omillar
natijasida insonlararo munosabatlar yuksalib, siyosiy institutlarni nazorat etish, inson huquq va
erkinliklarini himoya etish, jamiyatda tenglik o’rnatish imkoniyatlari paydo bo’ldi. XX asrga
kelib eng takomillashgan va zamonaviy kishilik birliklarini fuqarolik jamiyati, deb atash
rusumga kirdi.
Ma’lumki, inson o’zining ijtimoiy mavjudot ekanligi va o’z mohiyatidan kelib chiqib,
tabiiy ravishda siyosiy munosabatlarda ishtirok etishga intiladi. Ijtimoiy-seyosiy munosabatlarda
faol ishtirok etish ehtiyojlari va zururiyati esa har bir fuqaroda manfaatlarning faqat guruhiy
shakldagina ifodalash va qondirish mumkin ekanligini anglab yetishiga zamin yaratadi. Turli xil
ijtimoiy guruhlar va tabaqalarning turlicha manfaatlarini o’zaro to’qnashuvlar aa ziddiyatlarga
kirishishi, ularni o’zaro kelishtirish va muvozanatlashtirishsiz hal qilib bo’lmasligini anglash
jarayonlari tabiiy ravishda xalqchil jamiyat va siyosiy hokimiyatga bo’lgan ehtiyojlarni
shakllantirdi. CHunki turli manfaatlar muvozanatini ta’minlashni faqat demokratik jamiyat bilan
9
Aristotelg’. Soch. v 4-x t. -M.: Mo’sl,1984,s.63.
10
O’sha joyda, 471-bet.
11
Antologiya mirovoy filosofii. V 4-x t. M.: 1969. T.1. str.230-231.
36
davlat hokimiyati hamkorligida amalga oshirish mumkin ekanligini tarixiy tajribalar isbotlab
berdi. SHu sababli ham siyosiy ong turli xil ijtimoiy guruhlarning siyosiy institutlar va siyosiy
sub’ektlar bilan o’zaro muloqot va munosabatlarga kirishishi uchun zaruriy ehtiyojlarni
shakllantirdi hamda rasmiylashtirdi.
Fuqaro huquqlarini ta’minlashda insonning tabiiy huquqlarini ehtiborga olish muhim
ahamiyatga egadir. Qadimgi antik faylasuflar talqinicha, tabiiy huquq tabiatiga bog’liq holda
insonlar tug’ilishlaridanoq bir xildirlar. Ijtimoiy shartnomalar asosida qonun va davlat paydo
bo’ldi. Aristotelning fikricha, insonni tug’ilishidayoq paydo bo’lgan xususiy mulkka bo’lgan
tabiiy huquqi insonning tabiati va uning dastlabki o’zini o’zi sevishiga asoslanadi. Qolaversa,
ana shu tabiiy huquqni ta’minlashga intilish, xususiy mulk jozibasi, uni saqlash va ko’paytirish
manfaatlari insonni jamiyatda tezlik bilan ijtimoiylashuviga va faollashuviga olib keladi.
Dostları ilə paylaş: |