HAREKET İŞLEMİ Canlıların pek çok çeşidi, kendinden yer değiştirme yeteneğine sahiptir. Bu kendinden
devinime hareket denir. Hareket yeteneğindeki organizmalara
kendinden hareketli denir.
Pek çok hayvan ve protist’in temel bir karakteristiği kendinden hareketli olmalarıdır.
Diğer yanda, bitkilerin temel bir karakteristiği kendinden hareketli olmamalarıdır.
Hayvanların tümü kendinden hareketli değildir. Mercanlar, barnacles ve süngerler gibi
bazı sucul hayvanlar, kendi kendilerine bir yerden bir yere hareket edemezler. Bunlar
deniz tabanına veya bazı nesnelere ilişik olarak yaşar. Bu hayvanlar durağan ya da
yerleşiktir. Diğer yandan, vücutlarının çeşitli kısımlarını
n hareketi ile besin ve oksijen
sağlamalarına ve canlılık işlemlerini sürdürmelerine olanak veren su akıntıları yaratırlar.
Bir yerden bir yere hareket etme yeteneği bir organizmaya bazı üstünlükler sağlar.
1. Hareket organizmaların besin sağlama fırsatlarını arttırır. Örneğin, bir jaguar 160
kilometre kareden daha büyük bir alanda avlanır
(Şekil 7
-11).
2. Hareket organizmalara yaşayacakları uygun yerler bulma ve çevrenin zararlı
etkilerinden uzaklaşma olanağı sağlar. Balık oksijeni az, ılık sulardan bol oksijen bulacağı
daha soğuk sulara doğru yüzme eğilimindedir.
3. Hareket organizmalara düşmanlarından kaçma ve barınak bulma olanağı verir.
Tavşanlar ve geyikler hızlı hareket yeteneklerinden dolayı hayatta kalabilirler.
4. Hareket organizmalara eş bulma ve
üreme imkanı verir. Dişi ve erkek salmon
üreme yerlerine erişmek için binlerce kilometre yüzerler.
11- 1 Kaslar ve İskeletler Basit grupların çoğu dışında tüm hayvanlarda, hareket kaslar ve bu kasların bağlandığı
bir iskelet içerir. Kaslar kasıldıklarında ya da kısaldıklarında güç kullanabilirler.
Kasıldıklarında, bağlı oldukları kısımları hareket ettirirler.