Bir ekosistemdeki her bir organizma çeşidinin (TÜR) içinde yaşadığı
özel bir
çevre bölümü vardır. Bu onun
habitat
ı (yaşama yeri)’dir.
Bir ekosistem içinde
meydana gelen karmaşık etkileşimlerde her bir türün özel bir rolü de vardır. Bir
türün ekosistemdeki rolü onun
nişi
’dir. Bir organizmanın habitatı nişinin elemanı,
sadece parçasıdır. Ayrıca, besinlerini nasıl, ne zaman ve nereden sağlandığını,
üreme davranışını ve çevresine ve ekosistem içindeki diğer türlere olan doğrudan
ve dolaylı etkilerini de içerir.
Bir populasyon yetersiz sayıdaki bireylerden ibaret olduğunda, bu populasyon
yok olma tehlikesindedir; türün bireylerinin katıldığı
composed
bütün
toplulukların çökmesi bir türü yok olmaya götürebilir.
Küçük populasyonlarda,
aynı soydan olma topluluğu daha da güçsüzleştiren kalıtsal çeşitliliğin azalması ile
sonuçlanabilir. Monokültür.
BİYOTİK (CANLI) EKOLOJİK
ETKENLER
Biyotik ekolojik etkenler
de topluluğun yaşama yeteneğini etkiler; bu etkenler
ya
tür içi
veya
türler arası ilişkiler
olarak değerlendirilir.
Tür içi ilişkiler bir
populasyonu oluşturan aynı türün bireyleri arasında kurulmuş olan ilişkilerdir.
Bunlar
işbirliği (dayanışma) veya rek
abet
ilişkileridir. Rekabet, alan ayırma
ve bazen sıradüzen toplulukların örgütlenmesi ile ilgilidir.
Türlerarası
ilişkiler, farklı türler arasındaki çok fazla sayıdaki etkileşimlerdir
ve çoğunlukla yararlı, zarar verici veya etkisiz olarak nitelendirilirler. En önemli
ilişki, ekolojideki zorunlu besin zincirleri kavramlarını yönlendiren
predasyon
dur.
Herbivor türler bitkisel besinlerle beslenirler ve karnivorlar tarafından tüketilirler,
ancak bunların her ikisi de daha büyük karnivorlara av olabilir.
Türlerarası diğer ilişkiler asalaklık, bulaşıcı hastalıklar ve iki türün aynı
ekolojik
nişi
paylaştığında ortaya çıkabilen sınırlı kaynaklar için rekabeti kapsar.
Çeşitli canlılar arasında
var olan etkileşimler, büyümeleri, yaşamaları ve
üremeleri için organizmalar tarafından alınan ve sonunda atıklar
olarak
uzaklaştırılan mineral ve organik maddelerin kalıcı bir karışımı
ile
sürdürülmektedir. Elementlerin (özellikle karbon, oksijen ve azot’un) ve suyun bu
değişmez döngüsü
biyojeokimysal döngüler
olarak adl
andırılır. Bu döngüler, insan
etkileri, uç hava halleri veya olağan dışı jeolojik olaylar dışında, biyosferde
değişmez bir kararlılığın güvenceleridirler.
Kendi kendine yürüyen bu düzen,
negatif geri besleme denetimi ile sürdürülmekte, ekosistemlerin devamlılığını
güvenceye almaktadır.
Ekosistemler kararlı görünse de zamanla değişme geçirirler. Değişme,
ekosistemde yaşayan organizmaların çevreyi değiştirmesiyle meydana gelir. Her
ekosistem,
Dostları ilə paylaş: