HƏRB TARİXİMİZDƏN
istehsalı m ərkəzi fəaliyyət göstərirdi: Vladiqafqaz (Dağıstandan bura
köçmüş ustalar əsasən kazak silahlan düzəldirdilər); D əıbənd
(şəhərdə
silahqayıran ustaların sayı tədricən azalırdı, artıq 1917-ci ildə burada
cəmi 3 silahsaz qalmışdı), Petrovsk
(Dağıstan kəndlərindən bura köç-
nıüş ustalar əsasən ordu zabitləri və kazaklar üçün silah düzəldirdilər,
şəhərdə silahsazlann sayı tədricən azalırdı - 1915-ci ildə cəm i 6 nəfər);
Samux və Kürə dairələrinin hər birində cəmi 1 silahsaz qalmışdı; Qunib,
Avar, Andı dairələrində gümüşişləmə üzrə ustalar qalsa da 1915-ci ildə si-
lahsazlar, dem ək olar ki, yox idi; Temir-xan Şura dairəsinin Verxneye Ka-
zanişe kəndində əsasən sadə xəncərlər düzəldirdilər; Tərki, Qazi-Qumux,
Kadar kəndlərində də silahsazlar tədricən bu sənəti atır, bəzək əşyaları,
dekorativ m əişət əşyaları, qab-qacaq düzəldilm əsinə keçirdilər. Beləliklə,
XX əsrin əvvəllərinə yalnız Amuzqi və Kubaçi kəndləri ən böyük silah-
qayırma m ərkəz kimi qalmışdı, buradakı ustalar ənənəvi silahqayırma tex-
nologiyasını davam etdirirdilər. (8,250-252)
Dostları ilə paylaş: 
