nastavniça jizni). O, hərb tarixinə xüsusi diqqət yetirərək, müharibələrin məğlubiyyət səbəblərini izah etməyə çalışır. O, dünyanın necə yaranmasının və bunun inkişafını nəzərdən keçirirdi. İlk dəfə olaraq o, müharibələrdə dəniz ittifaqlarının böyük rolu haqqında məlumat verir.
Xarici siyasət tarixinə sistemli izah verən Aristotel isə (e. ə. 384-322) öz arqumentasiyasında 2 əsas ideyanı göstərir: 1) bəşər cəmiyyətinin inkişafı; 2) insan təbiətinin dəyişməzliyi. O, “Siyasət” və “Afina siyasəti” əsərlərində Afina tarixi, onun iqtisadi-siyasi həyatı, Salon qanunları və s. haqqında məlumatlar verir. Aristotel Platonun verdiyi dövlət quruluşunun 3 formasını ədalətli, 3-nü isə yalançı hakimiyyət hesab edir.
Beləliklə, göründüyü kimi, praqmatik tarixşünaslığın nümayəndələri subyektiv idealist olmuş və onlar tarixə reqressiv hadisə kimi (geriyə addım) baxmışlar.
Eranın 166-cı ilində Samosalı Lukian “Tarixi necə yazmaq lazımdır” sualına cavab vermiş və onun mükəmməl traktatı meydana gəlmişdir. Beləliklə, poeziya və istoriya bir-birindən ayrılmışdır. Tarixçilər gerçəkliyi obyektiv yazmalı və bu onların ən vacib işi sayılmalı idi. Tatsitin qeyd etdiyi kimi
Dostları ilə paylaş: |