V.N.Myasishchevning ilmiy qarashlari.
V.N.Myasishchev (1892-1973)-rus psixologi, shaxs munosabatlari konsepsiyasining ijodkori. Mazkur konsepsiyaga ko’ra, shaxsning asosini uning atrof olamga va o’z-o’ziga bo’lgan munosabatlar tizimi tashkil etadi. Munosabatlar tizimi inson ongida atrof voqelikning aks ettirilishi natijasida paydo bo’ladi, uning o’zi xam voqelikni aks ettirishning shakllaridan biridir. V.N.Myasishchev insonning rivojlanishida faoliyatning rolini kamsitmagan holda odamlar o’rtasida hamkorlik, o’zaro yordamni talab qiluvchi munosabatlar tarkib topmagan taqdirda faoliyatning o’zi asosiy psixik sifatlarining shakllanishida neytral jarayon bo’lib qolishi mumkin, degan xulosaga keladi. Psixologlar o’rtasidagi shaxs-munozaralar natijasida shu narsa ma’lum bo’ldiki, munosabatni faoliyat yoki xarakat sifatida talqin etib bo’lmaydi, hatto, munosabat ko’p jihatdan harakatga teskaridir. Birinchidan, munosabat maqsadga ega bo’lmaydi va u ixtiyoriy bo’lishi mumkin emas; ikkinchidan, munosabat jarayon emas, u fazo va vaqtga chegaralanmagan; uchinchidan, munosabat maxsus tashqi madaniy vositalar bilan amalga oshirilmaydi, uumumlashma shaklda o’zlashtirilishi mumkin emas. Munosabat har doim individualdir. Biroq munosabat xarakat bilan chambarchas bog’liqdir. U xarakatni keltirib chikaradi, o’zi ham harakat davomida shakllanishi va o’zgarishi mumkin. Munosabat xarakat manbai ham, natijasi ham bo’lishi mumkin, ammo bo’lmasligi xam mumkin. Chunki munosabat xar doim ham tashqi faollikda namoyon bo’lmaydi. Qolaversa, inson ayni damda yoki umuman mavjud bo’lmagan faqat uning o’z ongida mavjud narsalarga ham qandaydir munosabatda bo’lishi mumkin.
V.N.Myasishchevning ta’kidlashicha, munosabat sub’ekt va ob’ekt mavjud bo’lgan joyda vujudga keladi. Odamning psixologik munosabatlari uning ob’ektiv voqelik bilan bo’lgan ongli aloqalarini ifodalydi. B.N.Myasishchev mazkur voqelikning 3 kategoriyasini ajratib ko’rsatdi; 1) tabiat xodisalari va narsa-buyumlar olami; 2) odamlar va ijtimoiy hodisalar; Z) sub’ektning o’zi. Tabiatni idrok etish ko’p jihatdan ijtimoiy tajriba ta’siriga tobe bo’ladi, odamning o’ziga bulgan munosabat uning boshqalarga bo’lgan munosabati va boshqalarning unga bo’lgan munosabati bilan belgilanadi. Shu sababli psixologik munosabatlar tizimida V.N.Myasishchev odamning boshqa odamlar bilan bulgan munosabatlari birinchi darajali axamiyatga ega deb xisoblaydi. V.N.Myasishchevning ta’kidlashicha, odamning atrof voqelikka bulgan munosabatining turlariga extiyojlar, emotsiyalar, qiziqish va e’tiqod kiradi.
V.N.Myasishchev o’z ilmiy qarashlarida munosabatning bilish jarayonlari bilan bo’lgan aloqasini yoritib berishga uringan. Idrok voqelikni xissiy aks ettirish shaklidir. Idrokning mustahkamligi faol ijobiy munosabatni talab qiladi, ob’ektga nisbatan befarq munosabat xukmron bo’lgan sharoitda idrok jarayoni ham beqaror bo’ladi. Idrokning tanlovchanligi ham turli ob’ektlarga nisbatan inson turlicha munosabatda bo’lishi bilan bog’liqdir. Biron ma’lumotni mustahkam eslab qolish xam unga bo’lgan qizikish va emotsional munosabatga bog’liqligi ko’plab tajribalarda o’z tasdigini topgan. Tafakkur voqelikni bilvosita aks ettiradi, ammo tafakkurning mantiqiy shakli bo’lgan hukmlarda ham shaxsiy munosabat ifodalanadi. Shu tufayli aynan bir hodisa haqidagi har xil insonlarning hukmlari birbiridan farqlanishi mumkin.
Insonning rivojlanishi masalasini ham V.N.Myasishchev munosabatlarning shakllanishi bilan chambarchas bog’laydi. Kuzatishlar va tabiiy eksperimentlarning ko’rsatishicha, shartsiz reflektor reaktivlik paydo bo’ladi. Ikki yoshdayoq hali unchalik beqaror bo’lmasa-da, bolada uning muayyan narsa va hodisalarga bo’lgan munosabatini ifodalovchi «xohlayman-xohlamayman» , «kerak-kerak emas» , "qiziq-qiziq emas» kabi so’zlar jo’rligida amalga oshiriladigan reaksiyalarni kuzatish mumkin. Eng muhimi, bola reaksiyasining mazmuni ishlatayotgan so’zlarining mazmuni bilan hamohangdir. Ikki-uch yoshdan boshlab bolalar ancha aniq namoyon bo’luvchi tanlovchan munosabatlarni namoyon etadilar. Bu munosabatlar orasida ota-onasiga, bolalarga, tarbiyachilarga, o’yinlarga bo’lgan munosabat, ayniqsa, yorqin namoyon bo’ladi. Munosabatlarning ayrim xususiyatlari bu yoshdayoq xarakterning sifatlarimustaqillik, tashabbuskorlik, muloqotchanlik va boshqalarda namoyon bo’ladi. Ushbu yosh davrida munosabatlar vaziyat bilan bog’liqligi va tez uzgaruvchanligi bilan ajralib turadi. Munosabatlarning xarakteri va rivojlanish darajasi mazkur yosh davrida birinchi navbatda kattalar tomonidan belgilanadi. Maktab yoshi davrida bolaning voqelik bilan bulgan munosabatlari yanada murakkablashadi va turli – tuman bo’la boshlaydi. Munosabatlar tizimida yangilik – oiladan tashqari majburiyatlar va majburiy o’quv faoliyatining paydo bulishi yuz beradi. Bu davrda munosabatlar tizimi ob’ektiv zarurat talablari bilan belgilanadi. Shu tariqa nazariy qarashlariga ko’ra, V.N.Myasishchev insonning psixik rivojlanishi uning atrof voqelik va eng avvalo boshqa odamlar bilan bo’lgan munosabatlari tizimining murakkablashib, kengayib borishiga bog’liq, bo’ladi, degan g’oyani ilgari suradi.
Shunday qilib, rus psixologlari - L.S..Vigotskiy, A.N.Leontev, V.N.Myasishchev ilmiy qarashlarining qisqacha taxlili shuni ko’rsatadiki, ushbu olimlarning izlanishlaridan son psixik taraqqiyoti masalasi markaziy o’rnni egallagan. Har bir olim o’z ilmiy yondashuviga ega bulgan bo’lsa-da, ularning barchasini psixik taraqqiyotning manbalari va qonuniyatlari bilan bog’lik muammolarni o’rganish ru s psixologlarining ushbu muammolarni o’rganish sohasida qo’lga kiritgan yutuqlari psixologiya fanining, shu jumladan, bolalar psixologiyasining taraqqiyoti uchun hizmat qildi va qilib kelmokda.
Dostları ilə paylaş: |