Azərbaycan Səlcuq imperiyasının tərkibində. Səlcuq imperiyasının Azərbaycan xalqının və dilinin formalaşmasına təsiri.
XI əsrin ortalarında Orta və Yaxın Şərqdə mühüm tarixi hadisə baş verdi – Orta Asiya, İran, Suriya, Kiçik Asiya və digər əraziləri özündə birləşdirən Səlcuq imperiyası meydana gəldi (1038-1157-ci illər) və səlcuqların meydana çıxması ilə Yaxın və Orta Şərq xalqlarının tarixində yeni mərhələ başlandı.Səlcuqlar oğuz türklərinin qınıq boyuna aid olmuşlar və “Səlcuq” adı qınıq tayfasının başçısı Səlcuq bəyin adından götürülmüşdür. Onlar X əsrə qədər Xəzər dənizi ilə Aral dənizi arasındakı ərazilərdə yaşayırdılar. Səlcuqlar X əsrdə tədricən Sır-Dərya və Amu-Dərya çayları hövzəsinə köçərək burada məskunlaşdılar və islam dinini qəbul edərək böyük siyasi qüvvəyə çevrildilər. Onlar əvvəllər Qaraxanilər, sonra isə Qaraxaniləri əvəz etmiş Qəznəvilər dövlətinin tərkibində yaşamış, bu dövlətlərə vergilər ödəməyə məcbur olmuşlar. Qaraxanilər və Qəznəvilərlə gah müharibə, gah da dinc şəraitdə yaşayan səlcuqlar, öz dövlətlərini yaratmaq uğrunda durmadan çalışırdılar. Səlcuqların artan hərbi qüvvəsindən narahat olan Qəznəvi hökmarı I Mahmud 1009-cu ildə səlcuq tayfalarını Xorasan əyalətinə köçürmüşdür.Səlcuq bəyin nəvələri Toğrul, Çağrı bəy, İbrahim Yanal, Musa Yaqbu Kolyan və başqaları səlcuq tayfalarını birləşdirərək öz dövlətlərini yaratmaq uğrunda mübarizə aparmışlar. Qəznəvilər tərəfindən sıxışdırılan səlcuqlar qərbdəki ərazilərlə - Kiçik Asiya, Bizans torpaqları ilə maraqlanmağa başladılar. Toğrul bəyin göstərişi ilə qardaşı Cağrı bəy 1015 – ci ildə Bizansa qarşı ilk kəşfiyyat xarakterli yürüşə çıxdı. Səlcuqlar Bizans qoşunlarına qalib gəlib Van gölü hövzəsini ələ keçirdilər, Naxçıvan və onun ətrafindakı Azərbaycan torpaqlarını nəzarət altına aldılar. Lakin təqribən 5-6 min atlıdan ibarət kiçik bir qüvvə ilə Bizansa qarşı hərbi əməliyyatı davam etdirə bilməyən Çağrı bəy, 1021-ci ildə Xorasana dönüb səfəri barədə qardaşı Toğrul bəyə məlumat verdi. O, Qəznəvilər kimi qüdrətli dövlətlə toqquşmaqdansa, siyasi dağınıqlıq dövrü yaşayan İran, Cənubi Qafqaz istiqamətində və Bizansa qarşı yürüşə çıxmaq təklifini irəli sürdü. Lakin yetərincə hərbi və arxa qüvvənin olmaması səbəbindən əvvəlcə adı çəkilən ərazilərdə möhkəmlənmək qərara alındı.1028-ci ildə 2 min səlcuq ailəsi Rəvvadilər dövlətinin ərazilərində məskunlaşdı. Bununla səlcuq türklərinin tədricən qərbə doğru kütləvi miqrasiyası başlandı.