İnflamasyonun Kimyasal mediatörleri

İnflamasyonun

• Kimyasal mediatörleri

Kimyasal mediatörler

• Hücresel olanlar

• Karaciğerde sentez edilerek plazmaya verilenler

Hücresel mediatörler

• Sekretuar granüllerde olanlar

• Yeni sentezlenenler

Sekretuar granüllerde önceden olanlar

• Histamin: Mast hücreleri, bazofiller, trombositlerde

• Seratonin: Trombositlerde

• Lizozomal enzimler: Nötrofiller, makrofajlarda

Yeni sentezlenenler

• Prostaglandinler: Bütün lökositler, trombositler, endotel hücrelerinde

• Lökotrienler: Tüm lökositlerde

• Platelet aktive edici faktörler: Tüm lökositler, endotel hücrelerinde

• Aktive oksijen tipleri: Tüm lökositlerde

• Nitrik oksit: Makrofajlarda

• Sitokinler: Lenfositler, makrofajlar, endotel hücrelerinde

Karaciğerde sentez edilerek plazmaya verilenler

• Faktör XII (Hageman faktör) aktivasyonu ile

• *Kinin sistemi

• *Pıhtılaşma / fibrinoliz sistemi

Karaciğerde sentez edilerek plazmaya verilenler

• Kompleman aktivasyonu

• C3a ve C5a (anafilatoksinler)

• C3b

• C5b-9 (membran saldırı kompleksi)

Histamin

• Mast hücreleri, bazofil, trombosit granüllerinde bulunur

• 1.Travma, ısı gibi fiziksel etkenler

• 2.İmmün reaksiyonlar (Ig E-mast h si-Fc res ü)

• 3.C3a, C5a (anafilatoksinler)

• 4.Lökotrien kökenli proteinler

• 5.Nöropeptidler (P maddesi)

• 6.IL-1, IL-8 gibi sitokinler’in uyarısı ile salınmaktadır

Histamin

• Etkileri:

• Arteriollerde dilatasyon

• Venüllerde permeabilite artışı (ilk-ani dönemde gap oluşumu yani endotel kontraksiyonu ve endotel hücreleri arası bağlantıları genişleterek etki eder)

• Büyük arter kontraksiyonu

• Hemen sonra histaminaz ile inaktive edilir

• Mikrosirkülasyonda genelde etkili olan H1 res. leri

Seratonin (5-hidroksi triptamin)

• Trombositlerde ve enterokromafin hücrelerde bulunur

• Trombosit agregasyonu, kollajen, trombin,adenozin difosfat (ADP) ve aj-ak kompleksleri ile salınımı uyarılır

• Histamin benzeri etki

Plazma Proteazları

• Pıhtılaşma sistemi

• Kompleman sistemi

• Kininler

• Üç sistem de Hageman Faktör (Faktör XII) ile aktive edilir

• Hageman faktör, kollajen, bazal membran ve aktive trombositler ile karşılaşınca aktive olur

Pıhtılaşma sistemi

• Enfeksiyon alanında pıhtı oluşumu mo. ları ortamda tutar, çoğalmalarını ve dokuyu infiltre etmelerini sağlar. (S.aureus koagülaz salgılayarak pıhtıyı eritir)

• Bir plazma proteazları döngüsüdür ve Hageman faktörün proteolitik etkisi ile tetiklenir. Aktif formu, faktör XIIa’ dır

Pıhtılaşma sistemi

• Protrombinin (F II), aktivasyonu trombin (F IIa) oluşumu ile sonlanır

• F IIa, çözünür fibrinojeni, çözünemeyen fibrin pıhtısına dönüştürür

• Bu sırada açığa çıkan fibrinopeptidler permeabiliteyi artırır ve lökositlere kemotaktikdir

• Trombin lökosit adhezyonu ve fibroblast proliferasyonunu uyarır

• F Xa permeabilite ve lökosit eksüdasyonunu artırır (efektör hücre proteaz reseptör-1’ e bağlanarak etki eder)

• F XIIa pıhtılaşmayı artırırken, fibrinolitik sistemi de aktive eder

Pıhtılaşma sistemi

• Endotel, lökosit ve diğer dokulardan salınan plazminojen aktivatör, plazminojeni plazmine parçalar

• Burada oluşan ve bir proteaz olan plazmin fibrini parçalar

• Fibrin yan ürünleri permeabiliteyi artırır

• Plazmin C3’ü, C3a’ ya dönüştürür. C3a vasodilatasyon yapar ve permeabilite artırır)

• Plazmin, Hageman faktörü de aktive edebilir

Kinin Sistemi

• Plazma öncü proteinler olan kininojenlerin proteolitik yıkımı sonucu kiniler oluşur. Bu yıkıma bir proteaz olan kallikrein aracılık eder

• Kallikrein dokulardan veya plazmadaki kontakt aktivasyon sistemi orjinlidir. Bu sistem 4 plazma proteininden oluşmaktadır:

• 1.Hageman faktör

• 2.Yüksek moleküler ağırlıklı kininojen

• 3.Prekallikrein

• 4.Koagülasyon faktörü X

Kinin Sistemi

• Kontakt aktivasyon sistemi negatif yüklü organik veya inorganik yüzeylere temas sonucu aktive olur

• Ayrıca koagülasyon faktörlerini içerdiği için intrensek pıhtılaşma yolu ile sıkı birliktelik gösterir

• Kinin sistemi aktivasyonu, sonuçta HMWK’ dan bradikinin oluşumunu sağlar

Kinin Sistemi

• Bradikinin

• AĞRI !!!

• Permeabilite artışı, arteriolar dilatasyon,

• Ekstravasküler düz kas kasılması (bronş düz kası) yapar

• Kininazlarla hızla parçalanır

• Bradikinin öncüsü olan kallikrein, Faktör XII yi aktive eder

• Kallikreinin kemotaktik aktivitesi vardır. Ayrıca C5 i C5a ya dönüştürür

Kompleman sistemi

• Plazmada bulunan 20 proteinden oluşan bir sistem

• C1-C9 serumda inaktif formda bulunur

• 1.Klasik yol: Antijen ile bağlanan antikorların (IgG veya IgM), C1 ile reaksiyona girmesi ile oluşur
• 2.Alternatif yol:Endotoksin, Ig’ler (özellikle Ig A), kompleks polisakkaridler, mantar ve virüsler ile aktive olur

• Bakteri ve virüslerde karbonhidrat içeren proteinlere bağlanan kollektinler, klasik yolun erken komponentlerinin (C1) aktivasyonunda önemli yer tutar (lektin yolu)

• Her iki yolda da en önemli basamak C3 aktivasyonudur

Kompleman sistemi

• İmm. sis. de MAC (membran yakalama kompleksi C5-C9) oluşturarak, mo. ların membranlarında delikler oluşturur. Bu sırada kompleman fragmanları oluşur

• En kritik aşama C3 aktivasyonudur

• C3a, C5a, C4a (anafilatoksinler) permeabilite artışı ve vasodilatasyon(mast hücrelerinden histamin salınımı ile)

• C5a nötrofil, nötrofil ve monositlerlerde Araşidonik asit lipooksijenaz yol aktivasyonu

Kompleman sistemi

• C5a nötrofil, monosit, eozinofil ve bazofillerde kemotaksi ve adhezyonu artırır

• C3b ve C3bi opsonizasyon ile fagositozu güçlendirir

• C3 ve C5 eksuda içindeki nötrofil kaynaklı plazmin ve lizozomal hidrolazlar ile aktive olur

• Kompleman ve nötrofillerin karşılıklı aktive edici etkileri, nötrofil göçü için sonsuz bir döngü oluşturur

C3 ve C5 konvertazların regülasyonu

• Ayrılmayı artıran faktör (DAF-decay accelerating faktör), C3 ve 5 konvertazın yıkımında rol alır

• Membran kofaktör proteini (MCP), C3b ve 4b nin yıkımında rol oynar

• C8 bağlayıcı protein, membran atak kompleksinin membrana yerleşmesini engeller

• CD 59, C5b-9 kompleksinin hedef hücrede yerleşmesini engelleyerek hücre lizisini önler

• DAF ve CD59 hücre yüzeyine fosfotidil inositid glikositik bağlantı ile bağlanır. Paroksismal nokturnal Hb üride fosfotidil inositid fosfotidil inositid bağlantılı proteinlerin hematolojik hücre membranına bağlanması bozuktur

C3 ve C5

• 4 farklı grup etki ile oluşabilir:

• 1.Klasik immünolojik reaksiyonlar

• 2.Alternativ kompleman yol aktivasyonu

• 3.Lektin bağlayan proteinler

• 4.Plazmin, kallikrein ve bazı serin proteazlar

Kompleman sistemi yetersizlikleri

• C3 eksikliği

• Klasik yol komponentlerinin eksiklikleri

• Alternatif yol komponentlerinin eksiklikleri

• Mannan bağlayıcı lektin eksikliği

• Terminal komponent eksikliği

• Kontrol proteinlerinin eksiklikleri

• Kompleman reseptörlerinin eksiklikleri

• Otoimmün hastalıklara bağlı kompleman eksiklikleri

Aktive Hageman faktör(FXII)

• Şu sistemleri başlatır

• 1.Kinin sistemi

• 2.Pıhtılaşma sistemi/fibrinolitik sistem

• 3.Kompleman sistemi

• Özellikle Kallikrein “feedback” ile Hageman faktörü aktive eder

Ig ler

• Serumda en yüksek konsantrasyonda olan Ig G’ dir, Ig M ve Ig A daha az oranda bulunur

• Ig D serumda en düşük konsantrasyonada bulunan ve B hücre aktivasyonunda önemli rol oynayan isotipdir

• IgG1, IgG2, IgG3 ve IgM antijen ile kompleks oluşturunca klasik komplemanyolu aktivasyonunu tetikler ve anafilatoksinlerin oluşumuna neden olur

• IgA komplemanın alternatif yolunu aktive edebilir

• IgG1 ve IgG3 lökosit Fc reseptörleri ile etkileşen esas Ig’lerdir ve antijene spesifik iltihabi hücrelerin oluşmasını indükler

Ig ler

• Ig izotipleri için Fc reseptörleri tanımlanmıştır Fcm, Fcg, Fca ve Fce

• Herbir reseptör alt tipi farklı hücresel dağılım ve fonksiyon gösterir

• IgE minör serum Ig’i olmakla birlikte güçlü proinflamatuar fonksiyona sahiptir. Çünkü iltihap hücrelerinde spesifik membran reseptörlerine bağlanır sonuçta ise histamin gibi vazoaktif aminlerin salınımını sağlar

• Fce R1, mast hücreleri ve bazofillerden eksprese edilir, IgE’ ye yüksek afinite gösterir

• IgE ise histamin gibi vazoaktif aminlerin salınımında rol oynar

Sitokinler

• polipeptidler,
• nöropeptidler,
• lipidler,
• vazoaktif aminler,
• nükleotidler,
• O2 ve nitrojen metabolitleri

• Bazıları yalnızca polipeptidleri sitokin olarak kabul etmektedir

Araşidonik asit (AA) metabolitleri

• Lipid kökenli mediatörlerin en iyi bilinenleridir

• Otakoidlerdir (lokal kısa süreli hormonlar)

• Kimyasal, mekanik, fizyolojik uyarı ve C5a uyarımı ile lipid membranda açığa çıkarlar

• AA, lipid membrandaki linoleik asitten fosfolipaz A2 etkisi ile oluşmaktadır

Araşidonik asit(AA) metabolitleri

• AA, siklooksijenaz ve lipooksijenaz ile farklı 2 enzimatik yol ile metabolize olur

• Lipooksijenaz aktivitesi esas olarak lökositlerde sınırlanmıştır

Araşidonik asit(AA) metabolitleri “eicosanoid”’ler

• Siklooksijenaz yolu ile

• *PG’ler ve (PGD2,PGF2,PGE2,

• prostasiklin(PGI2))

• *Tromboksan (TX) lar (TXA2)

• Lipooksijenazlar yolu ile

• *lökotrienler

• *lipoksinler oluşmaktadır

Siklooksijenaz yolu ile

• TX A2-trombositlerde oluşur.

• *Vazokonstriksiyon, trombosit agregasyonu etkisi

• *İnaktif formu TXB2

• PG l2 (son ürünü PG F1 alfa) endotel hücrelerinde oluşur

• *Vazodilatasyon, trombosit agregasyonunu inhibisyonu

• *Diğer mediatörlerin permeabiliteyi

• artırıcı ve kemotaksi yapıcı etkilerini de potansiyalize eder

Siklooksijenaz yolu ile

• PG E2, ağrı, ateş oluşumunda etkili

• PG D2,başlıca mast hücrelerinde sentez edilir

• PG D2, E2, F2alfa vasodilatasyon, ödem nedeni

• Aspirin ve NSAID’ lar, siklooksijenazı (COX) inhibe ederek PG sentezini baskılarlar

Lipooksijenaz (LO) yolu ile

• 5-LO nötrofillerde baskın olarak bulunan LO dır

• Ana ürün 5-HETE (hidroksi-eikosa-tetra-enoik) dir. Nötrofiller için kemotaktik mediatördür

• Diğer ürünler lökotrienlerdir (LT)

• LTB4, kemotaksi, lökosit kümelenmesi ve adhezyonu, serbest O2 radikallerinin sentezi, lizozomal enzim salınımını uyarma gibi lökosit aktivasyonunu yapma etkisi

• LTC4, LTD4, LTE4: Vazokonstrüksiyon, bronkospazm, vasküler permeabilite artışı (venüllerde)

Lipoksinler (LX)

• Eicosanoidlerin metabolizması sırasında transselüler biosentez ile oluşurlar

• Trombositler, nötrofiller ile hücre kontağı sonrasında LX leri sentez ederler. Bu kontağın bloke edilmesi sentezi sonlandırır

• Örneğin: LXA4 ve B4, nötrofil LTA4 üzerine platelet 12-lipooksijenazın etkisi ile oluşur

• LX’ ler nötrofil kemotaksi ve adezyonunu inhibe eder, monosit adezyonunu ise uyarır

• LXA4 vazodilatasyonu uyarır, LTC4 ile oluşan vazokonstriksiyonu azaltır

• Lipoksinler ve lökotrienlerin miktarı arasında ters ilişki vardır. LX’ler LT etkisinin endojen negatif düzenleyicileri olabilir

Glukokortikoidler

• Güçlü antiinflamatuar ajanlardır

• COX2 ve IL-1, TNFalfa gibi sitokinler, nitrik oksit sentaz (iNOS) ‘ ı kodlayan genleri dolayısı ile bu maddelerin sentezini baskılar,

• Antiinflamatuar bir protein olan ve AA sentezini baskılayan Lipokortin 1 gibi antiinflamatuar proteinleri kodlayan genleri de uyarır (up – regüle eder)

Eikosanoidlerin etkileri

• Vasokonstriksiyon TXA2, LTC4, LTD4, LTE4

• Vazodilatasyon PGI2, PGE1, PGE2, PGD2 çç

• Vasküler permeabilite

• artışı LTC4, LTD4, LTE4 lll

• Kemotaksis,

• lökosit adezyonu LTB4, HETEi LX’ ler

Platelet aktive eden faktör(PAF)

• Fosfolipaz A2 aktivasyonu sonucu, mast hücreleri/bazofiller, nötrofil, trombosit, bazofil, monosit/makrofaj ve endotel hücrelerinin membran fosfolipidlerinden elde edilir ve çoğu zaman AA metabolitleri ile birlikte salınır

• Trombosit uyarılması,

• Vasodilatasyon, venüler permeabilite artışı (histamininkinin 100-10000 katı etki),

• Vazokonstriksiyon, bronkokonstriksiyon,

• Lökosit adezyonu, kemotaksisi, degranülasyonu, oksidatif patlamayı uyarır, artırır

• Diğer mediatörlerin özellikle eikosanoidlerin sentezini artırır

• Sigara içimi ile oksidize PAF bileşikleri oluşur, sonuçta inflamatuar ve trombojenik etki artırılır

Polipeptid mediatörler Sitokinler ve kemokinler

• Sitokinler aktive lenfositler, makrofajlar, endotel, epitel, yumuşak doku hücrelerince sentez edilir

• Akut-kronnik iltihap ve hücresel immünitede görevleri vardır

• Mononükleer fagositler monokinler

• Aktive lenfositler lenfokinler

• Monosit/makrofajlar sitokinler (örn:koloni

• uyaran faktörler CSFler)

Sitokinler

• İnterlökinler sitokinlerin büyük bir grubu,

• hematopoetik hücrelerce yapılır,

• öncelikle lökositler üzerine etki ederler

• Kemokinler lökositlerin hareketini (kemokinesis) ve

• yöneltilmiş hareketini (kemotaksis) uyarırlar

• Pekçok klasik büyüme faktörleri, sitokinler olarak etki eder ve de birçok sitokin büyümeyi uyarıcı etki gösterir

Sitokinler

• Sitokinlerin multipl fonksiyonları vardır. Ancak, major fonksiyon veya hedef hücre natürüne göre 5 gruba ayrılabilir:

• 1.Lenfosit fonksiyonlarını düzenleyen sitokinler:

• Lenfositlerin aktivasyon, büyüme ve farklılaşması düzenler

• IL-2,IL-4, lenfositlerin büyümesini uyarır

• IL-10 ve TGF-β, immün reaksiyonların negatif düzenleyicisidirler

Sitokinler

• 2.Doğal imünite ile ilgili sitokinler:

• TNF-α ve IL-1β, tipI IFlar (IFN-α ve IFN-β, IL-6

• 3.İnflamatuar hücreleriaktive eden sitokinler: Hücresei immün reaksiyonlarda makrofajları aktive ederler

• IFN-gama, TNF-α, TNF-β (lenfotoksin), IL-5, IL-10 ve IL-12

• 4.Kemokinler: Lökositler için kemotaktik aktivite gösterir

• 5.Hematopoezi uyaran sitokinler: İmmatür lökositlerin büyüme ve maturasyonunu sağlar

• IL-3, IL-7, c-kit ligand, granulosit-makrofaj CSF, makrofaj CSF, granülosit CSF ve stem hücre faktör

Sitokinler IL-1 ve TNF-α ve β

• İltihapta etkili major sitokinlerdir

• Öncelikler aktive makrofajlarca sentez edilirler

• TNF-β (önceki adı lenfotoksin) aktive T hücrelerince ve IL-1 diğer pekçok hücre tarafından sentez edilir

• Sekresyonları, endotoksin, immün kompleksler, toksinler, fiziksel zedelenme, iltihap ile uyarılabilir.

• Büyüme faktörleri gibi otokrin, parakrin ve endokrin etkilidirler

IL-1 ve TNF-α ve β Etkileri

• Endotelde; endotel aktivasyonu, endotelyal adezyon molekül sentezi, kemokinler, büyüme faktörleri, eicosanoidler (PGI2), NO sentez artışı, prokoagülan aktivite artışı, antikoagülan aktivite azalır

• IL-1,8 ve 6, PDGF artar

• TNF, nötrofil kümelenmesine neden olur, diğer mediatörlerle olan nötrofil reaksiyonlarını artırır, mezenkimal hücrelerden proteolitik enzimlerin salınımı ile doku hasarına neden olur

IL-1 ve TNF-α ve β Etkileri

• Fibroblastik etkileri, fibroblast proliferasyonları, kollajen sentezi, kolejenaz, proteaz, PGE sentezi artar. Net sonuç fibrozisdir

• Akut faz reaksiyonları ile ilgili etkileri, ateş, iştah kaybı, yavaş dalga uykusu, nötrofili, şok gelişimi. ACTH ve kortşkosteroid salınımı

• TNF-α, vücut kitlesinin kontrolünde anahtar rol oynar. Kaşekside (kilo kaybı ve anoreksi ile karakterli) üretimini arttığı tesbit edilmiştir

Kemokinler

• Moleküler yapıda sisteinin (C) düzenlenmesine göre, belirli biolojik aktiviteleri olan 4 major sınıf kemokin tanımlanır

• 1.C-X-C kemokinler:

• Öncelikle nötrofillere etki ederler. Monosit ve eozinofillere etkileri sınırlıdır
• IL-8 tipik örnekdir
• Aktive makrofaj, endotel hücresi ve diğer bazı hücrelerce sentez edilir. IL-1 ve TNF-α sentezlerini uyarır

Kemokinler

• 2.C-C kemokinler:

• Monosit kemoatraktan protein (MCP-1)
• Eotaksin
• Makrofaj inflamatuar protein -1α (MIP-1α) ve
• RANTES, CD4+ T hücreleri için kemotaktik

• 3.C kemokinler: Lenfotaktin. Özellikle lenfositler için spesifik

• 4.C-X3-C kemokinler:

• Fractalkin-1. formu: Monosit ve T hücrelerinin güçlü adezyonundan sorumlu
• 2. solubl formu, aynı hücrelerin kemotaksisini artırır

Kemokinler

• Düz kas hücreleri ve hematopoetik progenitör hücrelere de etkileri bulunmakta

• Aktiviteleri, G-protein aracılı hücre yüzey reseptörlerine bağlanarak gerçekleşir. Bu reseptörler (CXCR, CCR) serpentin reseptörler olarak adlandırılır

• Lökositler genellikle bir reseptör tipinden çoğunu eksprese eder

• CXCR_4 ve CCR-5 HIV-1 için viral coreseptörlerdir ve virüsün CD4+T lenfositlere bağlanması ve hücre içine girişinde etkilidir

Sitokinler

• DETAY

Nitrik oksit (NO) ve oksijen kaynaklı Serbest Radikalleri

• Yarılanma ömrü çok kısa ve sadece çevre hücreleri etkileyen serbest radikal bir gaz

• SSS inde kan akımı ve nörotransmitter salınımını düzenler

• Makrofajlarca mikroorganizmalar ve tümör hücrelerine karşı sitotoksik bir metabolit olarak kullanılır

• Endotelde sentez edilir, takiben guanil siklaz aktivasyonu,buna bağlı cGMP artışı ile guanil siklaz aktivasyonu ve sonuçta damar duvarındaki düz kaslarda gevşeme (vasodilatasyon) yapar

NO

• L-arginin, moleküler oksijen ve NADPH’ den nitrik oksit sentetaz (NOS) tarafından sentezlenmektedir

• Doku dağılımındaki farklılıklar, Ca++ a bağımlılık ve tiplerin taşıdıkları özellikler açısından NOS’un üç izoformu vardır

• 1.Tip I (nc NOS), nöral NOS, aktivitesi hücre içi Ca++ artışına bağlıdır

• 2.TipII (iNOS)

• 3.Tip III (ecNOS)

TipII-iNOS-

• Tip II (iNOS), hepatosit, kardiak myositler ve solunum epiteli gibi pekçok hücrede bulunur. Aktivitesi hücre içi kalsiyum konsantrasyonuna bağlı değildir

• İltihaptaki önemi, iNOS, endotel, düz kas hücresi ve makrofajlarda da bulunmasıdır

• Bu durumda enzim, IL-1, TNF-alfa, IFN-gama, gram(-) bakteri duvarındaki LPS lerce oluşturulan mediatörler ve çeşitli sitokinler tarafından uyarılır

TipIII –ecNOS-

• Birincil olarak endotel içinde sentezlenmiş, aktivitesi Ca++ seviyesine bağlıdır,

• ecNOS aktivitesinin Ca++ yükselten agonistleri arasında endotel yüzeyi gerginliği kadar, bradikinin ve trombin de bulunmaktadır

NO-fonksiyonları

• Vazodilatasyon

• Trombosit aktivasyonu (adezyon, agregasyon ve granülasyonu)

• Makrofajlarda mikroorganizmaları öldüren ajan olarak tek başına veya süperoksit radikali ile birlikte etki eder

• Süperoksit (O2-) toksik NO türevlarine dönüşebilmektedir

Oksijen kaynaklı serbest radikaller

• NADPH oksidaz yoluyla sentez edilir

• Kemotaktik ajanlar, imm. komp. ler ve fagositik aktivite ile stimülasyon, nötrofil ve makrofajlardan serbestleşir

• Süperoksid (O2-), takiben H2O2, HO-

• ve toksik NO türevlerine dönüştürülür

NADPH oksidaz aktivasyonu

• NADPH oksidaz

• NADPH O2

• NADH

• Süperoksit anyon = O2-

• e-

• Hidrojen peroksit = H2O2 HOCl

• Fe2 + MPOksidaz

• Fe3

• Hidroksil radikal = HO-

• e-

• H2O2

Oksijen kaynaklı serbest radikaller

• Trombozis, artmış permeabilite ve endotel hasarı

• Ekstraselüler matriks bozulması, proteaz aktivasyonu ve antiproteaz aktivasyonu

• Diğer hücre tiplerine direkt zedeleyici etki (eritrositler, tümör hücreleri, parankim hücreleri)

• Katalaz, süperoksid dismutaz, glutatyon gibi antioksidan mekanizmalar ile toksik etki en aza indirilmektedir

Lizozomal Unsurlar

• Nötrofil ve monositlerin lizozomal granülleri içinde bulunan moleküller

• Asit proteazlar, yalnızca fagolizozom içerisinde aktifdir

• Nötral proteazlar, elastaz, kollajenaz, katepsin içerir, ekstraselüler matriksde aktif olup, doku hasarı yaparlar

• C3 ve C5 i ayırır. C3a ve C3b anafilatoksinini meydana getirirler
• Kininojenden, bradikinin benzeri peptidlerin oluşumunu kolaylaştırılar

• İstenmeyen serum ve ekstraselüler matriksdeki etkiler antiprotezlarca kontrol edilir. Bu inhibitörlerin eksikliğinde ciddi doku hasarı oluşur

• (örn. Alfa1-antitripsin eksikliğinde akciğer amfizemi oluşmaktadır)

Akut inflamasyonun seyri

• Tam iyileşme (Rezolüsyon)

• Skarlaşma (Fibrozis)

• Abse oluşumu

• Kronik inflamasyona ilerleme

Akut inflamasyonun seyri

• Organizasyon: İltihabi eksüdanın yerini granülasyon dokusunun alması

• Onarım: Organizasyonun devamında, granülasyon dokusunun yerini alan fibröz skar

Akut inflamasyonun seyri

• Doku hasarı veya nekroz

• Doku hasarı akut iltihap

• Abse oluşumu

• Etken nötralize Etken nötralize Etken nötralize değil

• doku hasarı minimal doku hasarı orta doku hasarı mevcut

• REZOLÜSYON ONARIM KRONİK İLTİHAP

İltihapta m