1. Inflatsiyaning mohiyati va hisoblanish usullari.
Inflatsiya - ma‘lum davr mobaynida mamlakatda baholar o‗rtacha (umumiy) darajasining barqaror o‗sishi, pulning xarid qobiliyatini uzoq muddatli pasayishi.1 Inflatsiya (lotincha inflatio - shishish, bo‗rtish, taranglashish) - bozor iqtisodiyotining asosiy izdan chiqaruvchi omillari jumlasiga kiradi, uning sur‘ati qanchalik yuqori bo‗lsa, iqtisodiyotga xavfli ta‘siri shunchalik katta bo‗ladi. Ayniqsa bir iqtisodiy tizimdan ikkinchi bir iqtisodiy tizimga o‗tayotgan mamlakatlarda inflatsiyaning iqtisodiyotga ta‘siri ancha xavfli. Chunki, bu davr narxlarning erkinlashuvi va shunga muvofiq ularning umumiy darajasi keskin oshib ketishi bilan bog‗liq. Ammo inflatsiya davrida barcha tovarlarning baholari ham oshavermaydi: ayrimlariniki barqaror bo‗lib tursa, ba‘zilariniki esa tushishi mumkin.
Keynschiar maktabi namoyondalari bunday nomutanosiblikning sababi to‗liq bandlik sharoitida talabning haddan ziyod bo‗lishida deb bilishadi. Shu sababli ular ishlab chiqarish quvvatlaridan foydalanish darajasi past bo‗lsa budjet taqchilligi va qo‗shimcha pul chiqarish yo‗li bilan xarid qobiliyatini, boshqacha aytganda yalpi talabni ko‗paytirish inflatsiyaga olib kelmaydi deb hisoblashishadi
Keynschiar maktabi namoyondalari bunday nomutanosiblikning sababi to‗liq bandlik sharoitida talabning haddan ziyod bo‗lishida deb bilishadi. Shu sababli ular ishlab chiqarish quvvatlaridan foydalanish darajasi past bo‗lsa budjet taqchilligi va qo‗shimcha pul chiqarish yo‗li bilan xarid qobiliyatini, boshqacha aytganda yalpi talabni ko‗paytirish inflatsiyaga olib kelmaydi deb hisoblashishadi
Neoklassik yondoshuv tarafdorlari inflatsiyaning manbai ishlab chiqarishning haddan ziyod o‗sishida, ishlab chiqarish xarajatlarining ko‗payishida deb bilishadi. Demak keynschilar inflatsiyaga talab tomonidan, neoklassiklar esa taklif tomonidan yondoshishadi.
