161
yaraqlanan peyğəmbərlər hər bir zamanda zahir
olmuşlarsa, onların sayı bir, yaxud bir neçə nəfərdən artıq
olmamışdır; Allah sair insanların hidayətini Öz
peyğəmbərlərinə verdiyi təlim
və dəvət məmuriyyəti ilə
təkmilləşdirib sona çatdırmışdır.
Buradan aydın olur ki, ilahi peyğəmbərlər ismət
sifətinə malik olmalıdırlar. Yəni, Allah tərəfindən vəhyin
alınmasında,
onun
saxlanılmasında
və
xalqa
çatdırılmasında səhvdən,
xətadan uzaq olub günah
etməməlidir (qanunu pozmamalıdır). Çünki qeyd
olunduğu kimi, vəhyin alınması, qorunması
və xalqa
çatdırılması təkvini hidayətin üç əsas sütunudur və
təkvin aləmində xətaya yol verilməsinin heç bir mənası
yoxdur.
Qeyd etmək lazımdır ki,
öz təbliğ və dəvətlərinin
əksinə gedərək günah etmələri onların dəvət və
məqsədlərinin ziddinə olan bir əməl olardı;
camaat
arasında etibar və etimadın əldən verilməsi ilə
nəticələnər, bundan əlavə dəvətin düzgün olmasını, onun
hədəf və məqsədini puça çıxarardı.
Allah-taala Öz kəlamında
peyğəmbərlərin ismət
məqamına işarə edərək buyurur:
“Biz peyğəmbərləri Öz tərəfimizə doğru topladıq
(onlar
Dostları ilə paylaş: 
