Таълим ва инновацион тадқиқотлар (2022 йил №7)
ISSN 2181-1709 (P)
80
Education and innovative research 2022 y. №7
KONNOTATIV MA’NONING BADIIY ASARLARDA IFODALANISHI
https://doi.org/10.53885/edinres.2022.7.7.017
Navruzova Nigina Xamidovna,
Buxoro davlat universiteti Ingliz tilshunosligi kafedrasi o’qituvchisi
Annotatsiya. Ushbu maqolada ingliz va o’zbek badiiy asarlarida ijodkorning
so’z boyligidan o’ziga xos tarzda foydalanishi, badiiy asar tilida keng qamrovli
birliklar fonetik, leksik, grammatik vositalarni tanlashi natijasida yuzaga kelgan
konnotativ ma’nolar tadqiq qilingan.
Tayanch so’zlar: badiiy adabiyot, individual uslub, badiiy asar tili, lingvistik
omillar, konnotativ ma’no, badiiy bo’yoqdorlik, ijobiy, salbiy, obraz,
ВЫРАЖЕНИЕ КОННОТАТИВНОГО ЗНАЧЕНИЯ В
ЛИТЕРАТУРНЫХ ПРОИЗВЕДЕНИЯХ
Наврузова Нигина Хамидовна,
Преподаватель кафедры английского языкознания Бухарского
государственного университета
Аннотация. В данной статье рассматриваются коннотативные
значения английских и узбекских литературных произведений в результате
уникального использования автором лексики, выбора фонетических,
лексических, грамматических средств в языке литературного произведения.
Ключевые слова: художественная литература, индивидуальный стиль,
язык художественного произведения, языковые факторы, коннотативное
значение, художественная окраска, позитив, негатив, образ,
EXPRESSION OF CONNOTATIVE MEANING IN LITERARY WORKS
Navruzova Nigina Khamidovna,
Teacher of English Linguistics Department, Bukhara State University
Annotation. This article analyzes the connotative meanings in English and
Uzbek literary works, which are the result of the artist’s unique use of vocabulary,
the choice of phonetic, lexical, grammatical means in the language of the literary
work.
Keywords: literary work, individual style, language of the literary work,
linguistic factors, connotative meaning, artistic coloring, positive, negative,
character.
Kirish. Badiiy adabiyot tilini o’rganish va tahlil qilishning ham nazariy, ham
amaliy masalalari ko’pdan buyon filologlarni qiziqtirib kelmoqda. Chunki muayyan
til stilistikaning rivojlanishida milliy badiiy adabiyot tilining ahamiyati kattadir.
Badiiy asar tilida keng qamrovli birliklar fonetik, leksik, grammatik va majoziy
vositalarni kuzatish mumkin. Shu bilan birga ijodkorning so’z boyligidan o’ziga
xos tarzda foydalanishi, morfologik shakllar va sintaksis qurilmalarni tanlashi va
boshqa jihatlarida yozuvchining individual uslubi ham yuzaga chiqadi [3].
Adabiyotlar sharhi. Yevropa va rus tilshunosligida badiiy asar tili va uslubi
atroflicha o’rganilgan. Badiiy asar tilini o’rganish dastlab V.V.Vinogradov [1] ilmiy
asarlarida uchraydi. Uning fikrini davom ettirgan L.V.Sherba [2], A.Peshkovskiy,
A.I.Yefimov, G.O.Vinokur hamda M.I.Kojinalar bu masalaga jiddiy e’tibor
berganlar [4]. O’zbek tilshunosligida ham badiiy asar tili va uslubi qator
tilshunoslar asarlarida uchraydi. Dastlab bu sohada ilmiy maqola va tezislar nashr
qilingan bo’lsa, keyinchalik bu sohada monografiya va dissertatsiyalar yozilgan.
Yozuvchi tili va uslubi, badiiy asar tili bo’yicha tilshunoslar ham, adabiyotshunoslar
Образование и инновационные исследования (2022 год №7)
ISSN 2181-1717 (E)
81
http://interscience.uz
ham tadqiqotlar olib borganlar [5]. O’zbek tilshunoslarida bu borada S.Mamajonov,
N.Shukurov, M.Sultonova, J.Tursunov, Y.Solijonov, G.Imomova, O.Sharafiddinov,
N.Karimov, A.Shomaqsudov, Sh.Shoabdurahmonov, S.To’rabekova, B.Turdialiyev,
Q.Samadov, A.Aliyev, S.Karimov, R.Normurodov kabi olimlar sermahsul ijod
qildilar [6]. Ular badiiy asar tili va uslubini turli aspektda tadqiq va tahlil qildilar. Ularning
ishlarida asosan quyidagi ilmiy nazariyalar olg’a surildi:
Badiiy asar individualligi lingvistik omillar bilan ta’minlaydi;
Lingvistik omillar turli tabiatli bo’lib, tilning barcha sathlarini qamrab oladi;
Badiiy nutqning o’ziga xosligini fonetik, leksik va grammatik til birliklari badiiy tasvir
vositalari ta’minlaydi;
Tilda
mavjud maqol, matal, va idiomalar ichki xususiyatlariga ko’ra badiiy nutq
tarkibida, til tizimida o’z o’rni va mavqeiga ega.
Tadqiqot metodologiyasi. Badiiy asar tilini o’rganish ham adabiyotshunoslik, ham
tilshunoslik nuqtayi nazaridan o’rganiladi [7]. Shu sababdan ham V.Vinogradov badiiy
adabiyot tili haqida alohida umumfilologik fan g’oyasini ilgari suradi. Agar tilshunoslik
bilan adabiyotshunoslik filologiya ilmining ikki asosiy sohasi bo’lsa, badiiy asar tili shu
ikkala sohaga ham ozuqa beradigan, ularni tubdan birlashtirib turadigan umumiy ildizdir.
Lekin shunday bo’lsa ham, adabiyotshunoslik stilistikasi va tilshunoslik stilistikasining
tadqiqot doiralari kuzatiladi [8].
Badiiy asar tilining lingvistik tahlilida ham yozuvchining muayyan til birliklaridan
foydalanib, qanday ma’noni yuzaga chiqishi o’z – o’zidan etiborga olinadi, faqat bunda
o’sha til elementlarining kelib chiqish faktiga chuqurroq yondashiladi. Shuning uchun
ham yozuvchi uslubini yuzaga chiqaruvchi omillar xususida masalaga lingvistik aspektda
yondashuv o’rinli deb bilamiz. Adabiy tilning rivojlanishida qaysi til doirasida bo’lmasin,
badiiy adabiyotning o’rni beqiyos. Ingliz va o’zbek adabiyotining
sara asarlarini olib,
ularning tili va yozuvchi uslubini tahlil qilish ahamiyatlidir.
Ma’lumki, badiiy asar har qanday tilning imkoniyatlari doirasini ko’rsatib beruvchi
manbadir. “Agar tilning barcha jihatlarini oldindan aytib berish mumkin bo’lganida edi,
badiiy ijod haqida so’z yuritishga hojat qolmasdi” [9]. Shu sababli ham badiiy asar tilning
barcha sathlari bo’yicha til birliklari imkoniyatlarini ochib berishda asos sifatida xizmat
qilgan, uning tahlili bo’yicha turlicha yondashuvlar asosidagi tadqiq metodlari ishlab
chiqilgan, til birliklarining nutqiy ifodalanishi tadqiqi natijasida ko’plab ilmiy xulosalar
chiqarilgan va tilshunoslik fanining taraqqiyotida bosh omil bo’lgan [10]. Badiiy matn
ham tilshunoslik, ham adabiyotshunoslik nuqtai nazaridan ko’plab asosiy xulosalarning
chiqarilishiga zamin yaratgan. Chunki badiiy asar tili nafaqat yozuvchi yoki shoirning
uslubiy o’ziga xosligini namoyon etadi, balki davriy jihatdan til hodisalarining tadrijiy
taraqqiyotiga
baho berish, ijodkorning bu jarayondagi o’rni, asarda til birliklaridan
foydalanishning umumiy va xususiy jihatlarini tahlil etishda, shuningdek, badiiy asarning
estetik qimmatini belgilash kabi bir qator masalalarni hal qilish, tegishli xulosalar chiqarish
uchun asos bo’lib xizmat qiladi [11].
Badiiy
asar
tilining o’rganilishi uzoq vaqtlar tilshunoslikda dolzarb muammo bo’lib keldi va buni
birinchi marta tilshunos olim V.V.Vinogradov o’z asarlarida kuzatadi. V.V.Vinogradovning
ilmiy ishlari bu sohada yangi bosqichni boshlab berdi. U badiiy asar tilini yaxlit holda,
ya’ni umumfilologik yo’nalishda tekshirishni tavsiya etdi, faqat adabiyotshunoslik yoki
tilshunoslik aspektida o’rganishni inkor qildi. Shuning uchun V.V.Vinogradov badiiy
adabiyot tili haqida alohida umumfilologik fan g’oyasini ilgari surdi.
Tahlil va natijalar muhokamasi. Konnotatsiya yozuvchining so’z tanlash mahoratida
muhim qism hisoblanadi. Har bir so’z alohida ahamiyat kasb etib, birgalikda jumla, parcha,
sahna yoki butun hikoya uchun ma’lum bir ohang yaratishi mumkin [12]. Konnotatsiyalar
quyidagilar uchun ham ishlatilishi mumkin:
Rang-barang tasvirli asar yozishda: bunda asarda badiiy tasvirni yaratishda konnotatsiya
juda muhim hisoblanadi. Masalan, “He was dressed like a pig” jumlasi “He was unkempt”
degandan ko’ra, kitobxonga qahramon kiyinishini va uslubini
vizual tasvirlash hissini
namoyon qiladi.
Qahramonlarni shakllantirishda: bunda kitobxonlar yozuvchining berilgan ta’riflari
asosida asardagi qahramonlarni tasavvur qilishadi. Agar qahramon ijobiy konnotatsiyalar
bilan tasvirlangan bo’lsa, kitobxonlar nazdida ijobiy qahramon gavdalanadi va ularning
asarga bo’lgan qiziqishi yanada orta boshlaydi. Trillerlarda shu tarzda konnotatsiyada