İstanbul Ermeni Patrikleri ve
Siyasî Faaliyetleri
(1878-1923)
Doç. Dr. Recep KARACAKAYA
Medeniyet Üniversitesi Öğretim Üyesi, İstanbul
V
Giriş
Bilindiği gibi Ermeni meselesinin doğmasına yol açan en önemli
sebeplerden birisi de Ermeni Kilisesi’dir. Ermeni Patrikhane ve Kiliseleri,
Ermenilerin her devirde bir cemaat olarak yaşamalarını sağlayan, onla-
rın dinî olduğu kadar dünyevî hayatlarını düzenleyen, onları birleştirip,
birçok tehlikeden koruyan, bazan da siyasî, idari kışkırtmaları ve silah-
landırmalarıyla onları tehlikenin kucağına atan müesseseler olmuştur
1
.
Osmanlıların İstanbul’da ihdas ettikleri İstanbul Ermeni Patrikliği
imparatorluk içinde aile ve miras gibi bazı dünyevî konularla, uhrevî
yetkileri bünyesinde toplayan bir makamdı.
Ermeni din adamları için din ve dini müesseseler, siyasi hedeflere
ulaşmada bir araç olmuştur. İstanbul Ermeni Patriği olan bazı patrikler,
dini görevleri ve sorumlulukları yanında, kendisini Ermeni milleti için
milli ve siyasi bir otorite olarak kabul etmiş, Ermeni toplumunun hayat-
larına şekil ve yön veren en büyük güç olmuştur.
Bütün görevlileriyle kilisenin öne çıkması, ihtilal partileriyle işbir-
liği yapması, “Ermeni Milleti Nizamnamesi”ni 1863 yılında Osmanlı
Devleti’nin kabul etmesiyle olmuştur. Bu nizamname, Patrikhaneye,
Ermeni cemaatini yönetme yetkisi, ruhban ve sivil halktan oluşan bir
“meclis” oluşturma imkanı ve bir nevi bağımsız yönetim anlayışı tanı-
mıştır. Bu hakları ve yetkileri alan bazı patrikler, Nizamnameyi bağım-
sızlık yolunda ilk adım saymış, daha fazlasını isteme hayaline kapılmış
DOÇ. DR. RECEP KARACAKAYA
82
ve Avrupa ülkelerinin dikkatini çekmek için girişilen isyanlarda bir
kısmı isteyerek bir kısmı istemeyerek rol almışlardır.
Ancak patrikin Ermeni cemaati üzerindeki bu sorumluluk tekeli,
Katoliklik ve Protestanlığın, misyonerlerin faaliyeti ve yabancı müdaha-
leleriyle yayılması sonucu kırılmıştı. Kilise dünyevi yetkilerini koruya-
bilmek için milliyetçilik akımına sarılmış, Ermeni ulusunu oluşturmak
ve Ermenistanı ortaya çıkarmak yolunda çabalar içine girmiştir. Bundan
sonra Ermeni Kilisesi dini faaliyetleri yanında, milli fikirlerin yayılması
konusunda da çalışmalarda bulunmuştur
2
.
Bu yazıda, 1878-1923 yılları arasında İstanbul Ermeni Patrikliği
görevinde bulunmuş olan dört patrik durumundaki Nerses Varjebatyan,
Horen Aşıkyan, Mateos İzmirliyan ve Zaven Der Yagyayan’ın siyasi
faaliyetleri, devletle ve kendi cemaatleriyle olan ilişkileri ana hatlarıyla
değerlendirilmeye çalışılacaktır
3
.