Sog‘liqni saqlash
Respublikada mustaqillikning birinchi yillarida Sog‘liqni saq
lash tizimini yangi ijtimoiy va siyosiy o‘zgarishlarga javob beradi-
gan hamda zamon talablariga mos keltirish uchun tibbiy muassasalar
tizimini qayta o ‘zgartirish, birlamchi tibbiy yordamni rivojlantirish,
tibbiyot xodimlarini tayyorlash, onalar va bolalar sog‘lig‘ini muho-
faza qilish, aholi o‘rtasida yuqumli kasalliklaming oldini olish, tibbi
yot muassasalarini moliyalashtirish, nodavlat xususiy tibbiy tizimni
kengaytirish va chet davlatlar bilan aloqalami kuchaytirib, tibbiyot
fanini rivojlantirish ishlariga alohida ahamiyat berildi.
1992-yilning mart oyida Sog‘liqni saqlash vazirligining hay’at
yig‘ilishida respublikada Sog‘liqni saqlash tizimini rivojlantirishning
asosiy yo‘nalishlari tasdiqlandi. 1996-1998-yillarga mo‘ljallangan
majmuaviy dastur, 1999-yil 14-yanvar kuni « 0 ‘zbekiston Res
publikasi sogiiqni saqlash tizimida boshqarishni takomillashtirish
to‘g ‘risida» Vazirlar Mahkamasining qarori qabul qilindi.
Mustaqillik yillarida «OITS bilan kasallanishning oldini olish
to‘g ‘risida» (14.06.91-y.), «Davlat sanitariya nazorati to‘g‘ri-
sida» (03.07.92-y.), «Fuqarolar sog‘lig‘ini saqlash to‘g ‘risida»
2 8 2
(29.08.96-y.), «Dori vositalari va farmatsevtika faoliyati to‘g‘risida»
(25.04.97-y.), «Odamning immunitet tanqisligi virusi to‘g‘risida»gi
(19.08.99-y.) 0 ‘zbekiston Respublikasining qonunlari qabul qilindi.
0 ‘zbekiston Respublikasida sog‘liqni saqlash tizimining aso-
siy vazifasi sifatida kasalliklaming oldini olish, xastalami davo-
lash, yashash muhitini sog‘lomlashtirish kabi yo‘nalishlar belgilan-
di. Bunda xalq tabobatining boy an’analari, ilm-fan va texnikaning
ilg‘or yutuqlari, olim va mutaxassislaming zakovat-u salohiyatiga
suyanish ko‘zda tutildi.
1991-yilga kelib 0 ‘zbekistonda kasalxona muassasalari soni
1370 ta edi. Kasalxonalardagi o‘rinlar soni 256,6 mingga, vrachlar
soni 71,1 mingga yetgan edi. Sovetlar tuzumi davrida sogiiqni saq
lash tizimi kengaygan bo‘lsa-da, lekin yerga turli xil kuchli ximikat-
lar solinishi, paxta yakka hokimligi va boshqa ijtimoiy oqibatlar na-
tijasida aholi orasida kasalliklar ko‘payib ketgan edi. 0 ‘zbekistonda
har yili 8 millionga yaqin kishi xastaligi tufayli tibbiy muassasalarga
murojaat etib, shulardan 240 ming kishi yuqumli kasalliklar (shular-
ning 120 minggi gepatit) bilan og‘rib turdi, ayni vaqtda ulaming 70
foizi bolalar edi. Go‘daklar orasida o ‘lim hollari bir qadar kamaygan
bo‘lsa ham, lekin ulaming soni yangi tug‘ilgan har 1000 bola hiso-
bidan olganda 35,5 nafarga to‘g ‘ri keldi. Har yili o‘rta hisobda 24
ming bola bir yoshga yetmay o‘lib ketardi. Onalar o‘rtasidagi o‘lim
ham ancha yuqori edk ya’ni tirik bola tuqqan 100 ming ayol hisobi-
dan olganda 65,3 taga to‘g‘ri keladigan bo‘ldi. Odamlaming o‘rtacha
umri jahonning rivojlangan mamlakatlari - Yaponiya, Shvetsiya, Bu-
yuk Britaniya va boshqalarga qiyosan olganda 8-10-yil kam bo‘lib
chiqdi.
0 ‘zbekiston mustaqillikka erishganidan so‘ng aholining salo-
matligini muhofaza qilish muammolari qaytadan ko‘rila boshlandi.
Bunda taraqqiyotning ekstensiv yo‘lidan voz kechib, intensiv yo‘lga
o‘tish, ayni vaqtda sohaga mo‘ljallanadigan mablag‘ni respublika
aholisining har bir jon boshi hisobidan ajratish; sog'liqni saqlash
ishining asosiy taomili - profilaktik yo‘nalishni tiklash; onalar va
bolalar muhofazasini kuchaytirish; tibbiy ta’lim tizimi va kadrlar
siyosatini isloh qilish; mamlakatda yetarli dori-darmon va tibbiyot
ashyolari hamda texnik vositalari ishlab chiqaradigan sanoatni vu-
judga keltirish; sog‘liqni saqlash muassasalarining moddiy texnik
bazasini yanada yaxshilash; davolash-profilaktika muassasalari-
ni davlat tasarrufidan chiqarib, mulkchilik shaklini o ‘zgartirisJj. va
sug‘urta tabobatiga o‘tish asosiy vazifa qilib qo‘yildi. Sog‘liqni saq
lash ehtiyojlari uchun 1994-yili milliy daromadning 4,1% miqdorida
283
mablag‘ ajratilgan bo‘lsa, 2000 yilga borib u (baholar o‘zgarishini
ham hisobga oigan holda) 6,5-7 % ni tashkil etdi.
Bozor munosabatlariga o‘tish sog‘liqni saqlash sohasiga ham
yangi talablar qo‘ydi. Xususan, m a’muriy-boshqarish sarf-xara-
jatlarini kamaytirish; kasallaming bir qismini ulaming ahvoliga qa-
rab kun-u tun emas, balki faqat kunduzgi davolanishga o‘tkazish;
jarrohlik yordami ko‘rsatishda ish hajmining bir qismini kasalxona-
dan poliklinikaga ko‘chirish; kasalxonalardagi kam samarali o‘rinlar
sonini qisqartirish; shartnoma asosida bajariladigan ishlar uchun haq
olish va boshqa choralar ko‘rildi. Tibbiyot xodimlarining mehnati-
ga to‘lanadigan haq ham har bir xodimning qo‘shgan hissasiga va
muassasa ishining oxirgi natijasiga b o g iiq bo‘lib qoldi.
Sog‘liqni saqlash ishining asosiy taomili - profilaktik yo‘nalish-
dir. Shuni nazarda tutib, ambulatoriya-poliklinikalar faoliyatini ja-
dallashtirishga, ulaming kasalliklami aniqlash sohasidagi imkoniyat-
larini kengaytirishga, tibbiy yordam ko‘rsatishning iqtisodiy jihatdan
foydali yangi shakllarini yaratishga, xususan, oila poliklinikalari,
kunduzgi kasalxonalar, qatnab davo olinadigan jarrohlik markazlari,
ambulatoriyada davolashning ixtisoslashtirilgan komplekslari, ma-
halla kasalxonalari barpo etishga katta e’tibor berildi. Viloyatlarda-
gi ambulatoriya-poliklinika muassasalarida, ko‘pgina kasalxonalar
qoshida kunduzgi davolanish imkoniyatlari yaratildi. Ularda o ‘rinlar
soni 1991 -yildagi 6,6 mingdan 1996-yilda 34,6 minggayetdi.
1996-yil 21-mayda 0 ‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahka-
masining № 182-sonli Qarori bilan 1996-98-yillarda qishloq ijti-
moiy infrastmkturasini rivojlantirish va 1998-yil 10-noyabrda
Respublika Prezidenti Farmoni bilan tasdiqlangan 2006-yilgacha
Sogiiqni saqlash tizimini isloh qilish Davlat dasturi qabul qilindi.
1991-yilda 188400 ta shifo o ‘rinlari faoliyat ko‘rsatgan bo‘lsa,
2000-yil 1-yanvar kuniga samarasiz ishlayotgan 56600 shifo o‘rinlari
qisqartirildi. Ulaming o‘mida aholiga qulay va iqtisodiy jihatdan ar
zón, barcha sharoitlarga ega bo‘lgan 47407 kunduzgi shifo o‘rinlari
tashkil etildi.
Bundan tashqari 217 ambulator jarrohlik markazlari va 106 ta
maxsus ambulator davolash komplekslari tashkil qilindi. 1999-yil
davomida respublikada 5613744 nafar bemor tibbiy muassasalarda
davolandi.
Birgina 1997-yilda 159 ta qishloq-tibbiyot punkti ishga tushi-
rildi, 1,5 ming bemorga moijallangan shifoxonalar qurildi. 202 ta
tibbiyot muassasasi qishloq tibbiyot punktlariga aylantirildi.
Aholi sog‘lig‘ini muhofaza qilish ko‘p jihatdan davlat sani-
2 8 4
tariya-epidemiologiya xizmati faoliyatiga bog‘liq. 0 ‘zbekistonda
sanitariya-epidemiologiya stansiyalari va aholi o‘rtasida sog‘lom
turmush tarzini shakllantirishning tashkiliy-metodik va muvofiqlash-
tiruvchi ishlami olib boradigan «Salomatlik» markazlari bu vazi-
fani amalga oshira boshladi. 1991-yili Toshkentda diagnoz qo‘yish
bo‘yicha respublika aholisiga xizmat ko‘rsatuvchi «Diagnostika»
markazi ishga tushirildi.
Aholi sogiig'ini tekshirib turish va yuqumli hamda yu-
qumsiz kasalliklar bilan og‘rish hollarini nazorat qilish, noqu-
lay ijtimoiy muhit omillarini bartaraf etish, ayniqsa, atrof-muhitni
sog‘lomlashtirish tadbirlari izchil bajarib turildi. Chunonchi, 1995-
yil oxiriga kelganda katta yoshlilar, o‘smirlar, bolalar dispanser na-
zoratida bo‘ldi. Ishchilarga davolash-profilaktika xizmati ko‘rsatish,
xususan, sanatoriy-profilaktoriylar tarmog‘i kengaytirildi. Respubli
ka «Salomatlik» markazi, uning viloyatlar va shaharlardagi shoxob-
chalari radio va televideniye hamda matbuotdan foydalangan holda
aholi o ‘rtasida sanitariya-gigiyenaga oid bilimlami keng targ‘ib qilib
bordi. Toshkentda oliy va o‘rta tibbiy o ‘quv yurtlari uchun darslik
va o‘quv qoTlanmalari, tibbiyotga oid ilmiy asarlar, vrachlar uchun
amaliy qoTlanmalar, sanitariya maorifi bo‘yicha ommabop tibbiy
adabiyotlar, lug‘at va maTumotnomalar nashr etadigan «Ibn Sino»
nomidagi nashriyot ishlab turibdi. 1991-yildan ommabop «Sihat-
salomatlik» jumali nashr etildi.
Dostları ilə paylaş: |