U ch ad i bola tom on Shu sabab m ening so‘zim: — Tabiat — jo n im d a jo n , Tabiat — m ening uyim . S h e’r yuzasidan suhbat uyushtiriladi: — S h e ’r nim a haqida ekan? — Tabiat, shoirning uyi ekanligi haqida ekan. — Tabiat yana kim larning uyi? N im a uchun? — Tabiat m ening ham uyimdir. M en shu tabiat q o ‘ynida tug‘ildim , ulg‘aydim . — M iraziz, tabiat sening ham uyingmi? — Tabiat m enin g ham uyimdir. Negaki m en ham shu tabiat q o ‘ynida yashaym an, tabiat q o ‘ynida o ‘sgan m evalardan iste’m ol qilam an. — Bolalar, hozir o ‘rtoqlaringiz o ‘qigan sh e’rning m uallifi kim? U nim ani kuylayapti? — Bu sh e ’r X. D avronning „Tabiat - m ening uyim" sh e ’ri. — S h e’rda shoir „dalalarni aylanam an, chigirtkalar qo‘sh ig‘ini eshi- tam an, bulbullarni shod qilsam , o ‘t bilan suhbatlashsam, mushukni sut bilan m eh m o n qilsam, xayron b o‘lmang. U lar m ening d o ‘stlarim Ular bilan k o ‘nglim xush. Tabiat m ening uyim dir“ , — deb aytyapti (1 - o ‘quvchining javobi) — „M en in g tom irim ga tutash o ‘t ildizi, tunlari oy va yulduzlari daftarimni yoritadi. Ona yer zaharlansa, ko‘ksim o g ‘riydi. Sen uni asra, m angu q olsin, o ‘lm asin“ , — deyapti. (2 - o ‘quvchining javobi) — H urm atli, o ‘quvchilar! D em ak, biz tanishgan sh e ’rimizda tabiat kuylangan ekan. Tabiat bizning ikkinchi onam iz. Chunki biz on am iz va tabiat q u ch o g ‘ida yashaymiz. Shuning uchun ham biz uni „O na tabiat" deb ataym iz. Biz uning bag‘ridagi o ‘sim liklarni, qushlarni, hayvonlarni, d en giz-u ko'llarni va boshqa boyliklarni asrashim iz, e ’zozlash im iz kerak. Tabiat insonga birgina toza suv, havo, oziq -ovq at, kiyim -kechakkina em as, so g ‘lik, a ’lo kayfiyat ham beradi.
