Kalp damar sistemine etkiLİ İLAÇlar



Yüklə 0,73 Mb.
səhifə1/5
tarix28.03.2017
ölçüsü0,73 Mb.
#12821
  1   2   3   4   5
KALP DAMAR SİSTEMİNE ETKİLİ İLAÇLAR
Kalp fonksiyonel olarak sol ve sağ kalp olarak ayrılabilir. Bunların her biri bir karıncık ve bir kulakçık içermektedir. Perikardla çevrilmiş olan kalbin iç tabakası epikardiyum adını alır. Miyokard kalp kasıdır ve çizgili kasa benzer. Kalp kan pompalama görevini, ritmik kasılma ( sistol) ve gevşemelerle (diyastol) yapar. Kalp damar sistemi ( kardiyovasküler sistem) kalp, arter ve venlerden oluşur. Kalple ilgili rahatsızlıklar; kalbin kendisi ile (aritmi, kalp yetmezliği, koroner damar tıkanıklıkları= angina pektoris), dolaşım sistemi ile (arter tıkanıklıkları, venöz yetmezlikleri, hipertansiyon) yada üriner sistemle ilgili olabilir.
Kalp damar sistemine etkili ilaçlar şu gruplar altında toplanabilir:


  1. Kap yetmezliğinde kullanılan ilaçlar

  2. Antiaritmik ilaçlar

  3. Antianginal ilaçlar

  4. Periferik vazodilatörler

  5. Antihipertansif ilaçlar

  6. Antihipotansif ilaçlar

  7. Antihiperlipidemik ilaçlar

  8. Kan ve hemopoietik sistem ilaçları

  9. Diüretikler

  10. Su-elektrolit dengesi bozukluklarında kullanılan ilaçlar

  11. Asit-baz dengesi bozukluklarında kullanılan ilaçlar


KALP YETMEZLİĞİNDE KULLANILAN İLAÇLAR

Çok sayıda kalp ve damar hastalığının son döneminde ortak komplikasyon olarak meydana gelen bir klinik sendrom olan konjestif kalp yetmezliğinde, kalp dokularının gereksinim duydukları oksijen ve diğer maddeleri yeterli derecede taşıyacak miktarda kan pompalanamamaktadır. Kalp disfonksiyonu, egzersize karşı toleransın azalması, nefes darlığı, ventriküler aritmi görülmekte, kan akımının azalması yanında akciğer ve sistemik dolaşımda konjestiyon ( aşırı kanlanma) oluşmakta , kalp debisi düşmekte ve ventriküler miyokardında hipertrofi ( hücre hacmi büyümesi ) meydana gelmekte ve akciğer konjestiyonu ve ödem görülmektedir. Bu arada kalp yetmezliğini kompanse etmek için vücuttaki nörohormonal mekanizmalar faaliyete geçer. Sempatik sinir etkinliği artar, damarların sempatik tonusu ve adrenal medulladan kateşolamin salgılanması artar, plazmada epinefrin ve norepinefrin düzeyi yükselir, taşikardi ve periferik damarlarda vazokonstriksiyon görülür. Yetmezlik gelişirken kalp debisinin ve buna bağlı kan akımının azalması ve sempatik etkinliğin artması sonucu renin-anjiyotensin-aldosteron mekanizması da aktive edilir. Renin salgılanması, buna bağlı olarak anjiyotensin düzeyi ve böbrek üstü bezi korteksinden aldosteron salgılanması artar, hipervalemi (dolaşan kan hacminin aşırı miktarda artması) gelişir. Hipervalemi renin salgılanmasını frenler. Hipervalemiyi kompanse etmek için antidiüretik hormon salgısı artar, ancak bu defa da su ve tuz retansiyonu gelişir.

Konjestif kalp yetmezliğinde kullanılan ilaçlar (pozitif inotrop etkili ilaçlar) hemodinamik (Kan basıncıyla ilgili) bozuklukları ve onların sonuçlarını düzeltirler. Bu grup ilaçlar şu alt gruplara ayrılabilirler :
1. Kalp glikozitleri 4. Diüretikler

2. Vazodilatör ilaçlar ve sempatomimetikler 5. ACE inhibitörleri

3. Ksantin türevleri 6. Fosfodiestereaz inhibnitörleri


  1. Kalp Glikozitleri (Dijitaller) :

Dijitalis (yüksük otu) türlerinden elde edilen glikozitler, kalp adalesinin kasılma gücünü arttırıp, pozitif inotrop etki göstermektedirler. Kalp debisindeki azalmayla birlikte görülen ve ventriküllerin sistolik fonksiyonunun bozulduğu kronik kalp yetmezliği tiplerinin tedavisinde kullanılırlar.

Kalp glikozitleri yapısal olarak iki kısımdan oluşurlar. Birinci kısım pozitif inotrop etkiden sorumlu steroit iskeleti taşır ve genin veya agikon adını alır. Siklopentanoperhidrofenantren yapısındadır ve uzaysal konformasyonları U şeklindedir. A-B ve C-D halkaları cis, trans şeklinde bağlanmıştır. İkinci kısım ise şeker moleküllerinden oluşmuştur, aglikon kısmının A halkası 3 numaralı konumda, β-pozisyonunda bulunan hidroksil grubu üzerinde taşınan bu oligosakkaritler, moleküle farmakokinetik özelliğini kazandırır.
Kalp glikozitleri aglikonlarındaki değişikliğe göre iki sınıfa ayrılırlar.


  1. Kardenolitler : Aglikonun 17 numaralı konumuna α, β-doymamış beş üyeli lakton halkasının β-konumunda bağlanmasıyla oluşur.

  2. Bufadienoitler : Aglikonun 17 numaralı konumuna piron halkası bağlanmıştır.






    1. Dijitals glikozitleri

Dijitoksin, digoksin ve gitoksin, digitalis türlerinden ekstraksiyonla elde edilen en önemli dijital glikozitlerdir. Aglikonları bu isimlerin sonuna genin eki getirilerek isimlendirilirler. Dijitalis glikozitleri metabolize olduklarında aglikonun 3 numaralı konumunda bulunan şeker gruplarını kaybederler. Ayrıca kardenolit yapısında aglikona sahip glikozitlerde,17 numaralı konumda bulunan α,β-doymamış beş üyeli lakton halkası doyurulmaktadır.



Doğal dijitalis glikozitlerinden farmakokinetik ve biyoyararlanımın geliştirilmesi amacıyla, metil digoksin, α- ve ß-asetil digoksin gibi bazı yarı sentetik türevler hazırlanmıştır.



Bileşik

R

R’




Digoksin+

-H

-H




Metildigoksin+

-CH3

-H

α – Asetildigoksin+

-H

-COCH3

ß – Asetildigoksin+

-COCH3

-H


1.2 Strofantus glikozitleri
Kardenolit glikozitlerinden olup aglikonun 3 numaralı konumundaki ß-hidroksil grubundan sakkaritler bağlıdır. Aglikonu oluşturan strofantidin, g-strofantidin ve strofantidin olmak üzere iki tiptir.

1.3 Scilla glikozitleri
Bufadienolidler olarak da isimlendirilir. Scilla maritima (ada soğanı) bitkisinden elde edilirler.
Kalp glikozitlerinin etki mekanizmaları
Kalp glikozitleri, kalp adalesinin kasılma gücünü arttırır (pozitif inotrop etki), kalp atım frekansını düşürür (negatif kronotrop etki), uyarım yayılımını zorlaştırır (negatif dromotrop etki). Bu üç aktiviteyi şu mekanizmalar ile gösterdikleri düşünülmektedir:

  • Miyokard membranda Na+ ve K+ hareketini düzenleyerek hücre K+ düzeyinin düşmesine neden olur.

  • Miyokard kasılma proteinlerini (aktin ve miyozin) direkt etkiler.

  • Hücre içi Ca+2 konsantrasyonunu bu iyonun bağlanma yerlerinden koparak ve hücre içine geçişini sağlayarak artırırlar.

Kalp glikozitleri, Na+ ve K+ iyonlarının hücre içi ve dışı dağılımlarını düzenleyen taşıyıcı ATPaz enzimini (Na+,K+ ATPaz) inhibe ederler.

Kalp glikozitlerinin yapı-aktivite ilişkileri


  • Kardenolit aglikonu taşıyan bileşikler, bufadienolit aglikonu taşıyan bileşiklerden daha aktiftir. Kardenolitlerdeki beş üyeli lakton halkasının açılması veya doyurulması aktiviteyi düşürür.

  • Steroit halka sisteminin A-B halkası cis, B-C halkası trans, C-D halkası cis konformasyonda, üç numaralı konumdaki hidroksil grubu ise mutlaka ß-konumunda olmalıdır.

  • Farmakokinetik özellikleri kıyaslandığında, yarı sentetik türevlerin absorpsiyon ve eliminasyon hızları yağ/su partisyonlarına bağlı olarak daha iyi optimize edilmiştir.

Kalp glikozitlerinin terapötik ve toksik dozları arasındaki oran çok küçüktür. Bu bileşiklerin yan etkileri ilacın terapötik etkilerinin şiddetlenmesi ile ortaya çıkar. Dijital zehirlenmesinin en önemli kardiyak belirtisi taşiaritmidir. Ölüm nedeni genellikle ventriküler taşikardi veya ventriküler fibrilasyondur. Kalp glikozitlerinin diğer bazı yan etkileri; konfüzyon, deliryum, halusinasyon, baş ağrısı, baş dönmesi, uyuşukluk, yorgunluk hissidir. Kalp glikozitleri ile meydana gelen tehlikeli aritmilerin tedavisi için öncelikle ilaç kesilir, takiben serum potasyum düzeyi ölçülerek uygun dozda KCl verilir. Antiaritmik olarak intravenöz lidokoin veya fenitoin uygulanır. Kalp glikozitleri, hipokalemiye neden olan tiyazit grubu, furosemit ve etakrinik asit gibi diüretikler veya glükokortikoitlerle etkileşerek dijital zehirlenmesine neden olurlar.


2. Vazodilatör ilaçlar ve sempatomimetikler :
Konjestif kalp yetmezliğinin bazı türlerinde vazodilatörler tek başlarına veya sıklıkla diüretiklerle kombine olarak ve dijitale gerek kalmadan kullanılabilirler. Ayrıca akut konjestif kalp yetmezliği tedavisinde kullanılan betamimetik tipteki sempatomimetik ilaçlar vazodilatör etkilerinin yanı sıra, miyokard kasılma gücünü artırarak pozitif inotrop etki de gösterirler ve düşük olan kalp debisini artırırlar.
Dobutamin+ : N-[3-(4-Hidroksifenil)-1-metilpropil]-2-(3,4-dihidroksifenil) etilamin

Dobutamin karaciğerde ilk geçiş etkisine uğraması nedeniyle sadece intravenöz yolla kullanılır. Dobutamin hariç diğer tüm vazodilatör ilaçlardan, antihipertansif, antianginal, sempatomimetik ve α- bloker ilaçların anlatıldığı konulardan da bahsedilecektir.
3. Ksantin türevleri :
Kalp glikozitleri ile yapılan kalp yetmezliği tedavisinde, ksantin türevi bileşikler tedaviyi desteklemek amacıyla kullanılırlar. Ksantin türevi ilaçlar ( teofilin ve türevleri) kalp üzerine pozitif inotrop etki ile kalp kasılma gücünü arttırmaya yardım eder, orta ve yüksek dozlarda kalp atış hızını arttırır ve koroner arterleri dilate ederler, diüretik etkileri de vardır.



Bileşik

R







Teofilin+

1,3-Dimetilksantin



-H




Etofilin+

7-(2-Hidroksietil) teofilin



-CH2CH2OH

Proksifilkin+

7-(2-Hidroksipropil) teofilin



-CH2CHOHCH3


Teofilin+ Sentezi :


4.Diüretikler :
Diüretik ilaçlar, nefronların belli segmentlerinde reabsorbsiyonu inhibe ederek böbreklerde su ve tuz kaybını arttıran ilaçlardır. Konjestif kalp yetmezliğinde meydana gelen ödemi önlemek için kullanılırlar. Bu konu daha sonra ayrıntılı olarak incelenecektir.
5. Anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) inhibitörleri :
Kaptopril, enalapril, lizinopril ve perindopril gibi ACE inhibitörleri oral olarak dijital ve diüretiklere yardımcı olmak amacıyla konjestif kalp yetmezliği tedavisinde kullanılırlar. Kronik konjestif kalp yetmezliği sırasında gelişen renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi hiperaktivitesini anjiyotensin II oluşumunu azaltarak düzeltirler. Kalp debisi üzerine etkileri orta derecedir, egzersize toleransı arttırırlar, solunumu düzeltirler.
6. Fosfodiesteraz inhibitörü kardiyotonik ilaçlar :
Kalbin pompa performansını, dijitaller gibi miyokard oksijen tüketimini fazla arttırmaksızın düzeltebilirler. Değişik kardiyak rahatsızlığı olan hastalarda, diğer ilaçlara cevap alınamayan durumlarda kısa süreli tedavi için kullanılırlar.


Amrinon+ : 5-Amino-3-(3,4’-bipiridin)-6(1H)-on


Milrinon+ : 2-Metil-5-siyano-3-(3,4’-bipiridin)-6(1H)-on


Müstahzarlar
Digoksin : Digoksine Nativella (Adilna), Digoksin-Sandoz (Novartis)

Dobutamin : Debutrex (Lilly), Dobutamin (Abbott), Dobutamin HCl (Filiz Ecza Deposu)

ANTİARİTMİK İLAÇLAR
Ritmik kasılmalar yapan kalbin, değişik hastalıklara veya bazı ilaçların kullanımına bağlı olarak uyarı sisteminin yada uyarı-iletim sisteminin bozulması sonucunda düzensiz çalışmasına aritmi, düzensiz kalp ritmini düzelten ve düzenleyen ilaçlara antiaritmik ilaçlar denir. Antiaritmik ilaçlar etkilerini hücre membranlarından geçen iyon akışını direkt veya indirekt olarak düzenleyerek gösterirler. Kalbin fonksiyonunun düzenli görülebilmesi için iki önemli özelliğe sahip olması gerekir ki bunlar otomatisitesi ve ritmik çalışmasıdır. Aritmiler otomatisitesinin, impuls üretiminin yada iletiminin bozulması ile ortaya çıkar.
Ritim bozukluklarını düzelten antiaritmik ilaçlar genel olarak iki başlık altında incelenir.


  1. Taşiaritmi tedavisinde kullanılan ilaçlar

  2. Bradiaritmi tedavisinde kullanılan ilaçlar


1. Taşiaritmi tedavisinde kullanılan ilaçlar :


    1. Yapı spesifik ilaçlar : Reseptörle kompleks yaparak etki gösterirler. ß- blokörler bu gruba örnek olarak verilebilir.

    2. Yapı non-spesifik ilaçlar : Etkilerini miyokard hücre membranının belli bölgelerinde toplanarak gösterirler. Membran yüzey basıncında artışa neden olarak normal membran komponentlerinin normal biyolojik fonksiyonlarını yapmasını engeller.

Yapı spesifik olmayan antiaritmik bileşikler lipofiilik özellik taşıyan aromatik bir halka, iyonize olmuş amino grubu ve aromatik halka ile iyonize amino grubunu bağlayan alkil ara zincirden oluşmaktadır. Lipofilik aromatik grup, fosfolipidlerin alkil zincirleri ile etkileşirler. Ara alkil zinciri hidrojen bağı yapabilecek sübstitüentler taşırken, amino grubu fizyolojik pH ‘da iyonize olabilecek karakterdedir ve anyonik gruplarla etkileşir.



Taşiaritmik ilaçlar kardiyak etki potansiyellerine göre; membran stabilize edici ilaçlar (sodyum kanal blokörleri), ß-adrenerjik blokörler, aksiyon potansiyelini uzatan ilaçlar ve seçici kalsiyum kanal blokörleri ve diğer antiaritmik bileşikler olmak üzere beş grup altında incelenirler:
1. Sodyum kanal blokörleri
Bu grup ilaçlar membran stabilize edici antiaritmikler veya antifibrilanlar olarak isimlendirilirler. Üç alt gruba ayrılabilirler:


    1. Kinidin benzeri etkili bileşikler

Kinidinden başka, ajmalin, prajmallin, ve lorajmalin gibi bazı Rauwolfia (indol) alkaloitleri, prokainamit ve dizopramit bu gruba girmektedir.



Kinidinin yüksek dozlardaki direkt etkisi zayıf antikolinerjik etkisini baskılar ve bradikardi ortaya çıkarken, düşük dozlarda bunun aksi olur ve taşikardi ortaya çıkar. Kinidin, yan etkileri oldukça fazla olan bir ilaçtır. Yüksek dozlarda çinkonizm, özellikle intravenöz kullanıldığında astmatik reaksiyon, hipotansiyon ve dolaşım kollapsı yapabilir.

1.2. Özellikle ventriküler taşiaritmilerin tedavisinde kullanılan, kinidin ve benzeri bileşiklere zıt olarak aksiyon potansiyeli süresini çok az etkileyen ilaçlar
Lidokain+: 2-(Dietilamino)-N-(2,6-dimetilfenil) asetamit


Sentezi :

Tokainit+ : 2-Amino-N-(2,6-dimetilfenil) propiyonamit



Sentezi :



Meksiletin+ : 2-[(2,6-Dimetilfenoksi)metil] etilamin


Sentezi :


Aprindin+ : N-[3-(Dietilamino)propil]-N-fenil-2-indanamin

Sentezi :

1.3. Ventriküler prematür atışlara ve taşikardilere karşı kullanılan ilaçlar:
Flekainit+ : N-(2-piperidilmetil)-2,5-bis (2,2,2-trifluoroetoksi) benzamit

Sentezi :

Lorkainit+ : 1-İzopropil-4-[N-(4-klorofenil)-N-fenilasetil] aminopiperidin


Sentezi :

Enkainit+ : 4-Metoksi-N-[2-[2-(1-metil-2-piperidinil)etil]fenil] benzamit



Sentezi :


Propafenon+: 2-[2-Hidroksi-3-(propilamino)propoksi]-3-fenilpropiyofenon


Sentezi :


Morasizin+ : 10-(3-Morfolinopropiyonil)fenotiyazin-2-karbamik asit etil esteri


Sentezi :


2. ß-Adrenerjik reseptör blokörleri
Bu grupta en çok kullanılan ilaçlar propranolol ve asebutoldür. Antiaritmik etkilerini iki mekanizma ile gösterirler:
a) Kardiyak ß-adrenoreseptörleri bloke ederek kateşolaminlere miyokardiyal cevabın inhibisyonu.

b) Terapötik dozların üzerinde kullanıldığı durumlarda membran stabilize edici etkileri.


İlk etkileri otomatisitenin baskılanması, kalp atış hızı ve miyokardiyal kontraksiyonun azalması ve atriyoventriküler iletim uzamasına neden olur.
Propranolol+ : 1-İzopropilamino-3-(1-naftiloksi)-2-propanol


Sentezi :


Asebutolol+ : N-[3-Asetil-4-[2-hidroksi-3-[(1-metiletil)amino]propoksi]-fenil] butanamit

3. Aksiyon potansiyelini uzatan ilaçlar
Bu grupta amiodaron, bretilyum ve stalol bulunmaktadır. Bu bileşikler potasyum kanallarının inhibisyonuna ve repolarizasyonunun yavaşlamasına neden olurlar. Diğer antiaritmiklere cevap vermeyen ventriküler taşikardi ve ventrikül fibrilasyonunun tedavisi için kullanılırlar.

Amiadaron+ : 2-Butil-3-benzofuranil–[4-[2-(dietilamino)etoksi]-3,5-diiyodofenil] metanon

Amiadaron benzofuran yapısında, antiadrenerjik etkileri yanı sıra antianjinal ve antiaritmik etkileri de gösteren bir bileşiktir. Fotosensitivite, hipo ve hipertiroidzm yan etkilerinden bazılarıdır.


Sentezi :


Sotalol+ : 4-[1-Hidroksi-2-(izopropilamino)etil] metansülfonanilit


Sentezi :


Bretilyum tosilat+ : N-Etil-N-(2-bromobenzil)-N,N’-dimetilamonyum p-toluensülfonat


Sentezi :

Kuaterner amonyum türevi adrenerjik nöron blokörü bir bileşiktir. Hipotansif etkisine zamanla tolerans gelişmesi nedeniyle antihipertansif kullanımı terkedilmiştir.
4. Kalsiyum antagonistleri
Ca+ iyonunun hücre içine girişini inhibe ederler.Antriyoventriküler düğümde iletim hızı yavaşlar.Bu grup ilaçlar membran stabilize edici etkide göstermektedirler.Bu grubun prototipi verapamildir.Bu grup ilaçlar antihipertansif bileşikler incelenirken tekrar ele alınacaktır.
Verapamil+ : a-[3-[[2-(3,4-Dimetoksifenil)etil]metilamino]propil]-a-izopropil-3,4-dimetoksi fenasetonitril



Diltiazem+ : 3-(Asetiloksi)-5-[2-(dimetilamino)etil]-2,3-dihidro-2-(4-metoksifenil)1,5-benzotiyazepin-4(5H)-on

Bepridil+ : b-[(2-Metilpropiloksi)metil]-N-fenil-N-benzil-1-pirolidinetanamin


5. Diğer taşiaritmik bileşikler


  • Kalp glikozitleri : Supraventriküler taşikardilerde kullanılırlar. Ör.Digoksin,dijitoksin

  • Magnezyum : Dijitale bağlı aritmisi olan hastalarda hipomagnezi durumunda kullanılır.

  • Otonomik ilaçlar : Fenilefrin ve metoksamin gibi sempatomimetik etkili vazokonstrüktör ilaçlar yavaş intravenöz injeksiyonla supraventriküler taşiaritmilerin tedavisinde kullanılırlar. Bu bileşikler kan basıncını arttırırlar.


2. Bradiaritmi tedavisinde kullanılan ilaçlar :
Atropin+ : ?-(Hidroksimetil)benzen asetik asit 8-metil-8-aza-bisiklo[3.2.1]okt-3-il ester

Solanaceae familyasına ait bazı bitkilerden ekstraksiyon yoluyla elde edilir. Parasempatolitik bir ilaçtır. Atriyoventriküler iletim hızının artmasına neden olur.
Yüklə 0,73 Mb.

Dostları ilə paylaş:
  1   2   3   4   5




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin