Kbt я25 uot (059) Baş redaktor

20

20

7

Ə d ə b i y y a t 

Dərdimə şərik ol [Mətn]: 

roman /Ç.Abdullayev.- 

Bakı: Qanun, 2013.-     

399 s.

Ölümü özün seç [Mətn] 

/Ç.Abdullayev.- Bakı: 

Qanun, 2013.- 288 s.

Забава королей [Текст]: 

[роман: кому-то повезет 

остаться в живых]      

/Ч.Абдуллаев; [отв. ред. 

А.Дышев].- Москва: 

Эксмо, 2012.- 349, [1] с.

Повествование 

неудачника [Текст]: 

роман /Ч.Абдуллаев; 

[отв. ред. А.Дышев].-

Москва: Эксмо, 2012.-

349, [3] с.

Равновесие страха 

[Текст]: роман 

/Ч.Абдуллаев.-Москва: 

Эксмо, 2012.-283, [4] с., 

портр., илл.; 21 см.

Твой смертный 

грех [Текст]: роман 

/Ч.Абдуллаев.- Москва: 

Эксмо, 2012.- 285, [3] с.

İ n t e r n e t d ə

www.anl.az

www..az.wikipedia.org

www.kitab.az

55 

illiyi

Yazıçı

---

123

APREL

Nəcəf bəy Fətəli bəy oğlu Vəzirov 

1854-cü  il  aprel  ayının  11-də  (bəzi 

mənbələrdə  02.04)  Şuşa  şəhərində 

anadan  olmuşdur.  İlk  təhsilini  dini 

məktəbdə  almışdır.  Bir  il  oxuduq-

dan  sonra  Şuşa  şəhərindəki  mülkiyyə 

məktəbinə  getmiş,  bu  məktəbdə  də 

təhsilini  yarımçıq  qoyaraq  1868-ci 

ildə Bakıya gəlmiş, real gimnaziyanın 

ikinci  sinfinə  daxil  olmuşdur.  Gimna-

ziyada  oxuyarkən  N.Vəzirov  böyük 

Azərbaycan alimi Həsən bəy Zərdabi ilə 

tanış olmuşdur. 1874-cü ildə N.Vəzirov 

real gimnaziyanı qurtarıb təhsilini da-

vam etdirmək üçün Rusiyaya getmişdir. 

O,  Moskvada  Petrovski-Razumovski 

Meşə və Təbiətşünaslıq Akademiyası-

nın meşəçilik şöbəsinə daxil olmuşdur. 

1878-ci  ildə  H.Zərdabinin  təşəbbüsü 

ilə  “İmdadiyyə”  adlı  dərnək  təşkil  et-

mişdir.

1878-ci ilin iyun ayında N.Vəzirov 

Petrovski-Razumovski  Akademiyasını 

bitirib təyinatla Qafqaza göndərilmişdir. 

1890-cı illərin əvvəllərində N.Vəzirov 

siyasi  etibarsızlıqda  günahlandırılıb 

meşəbəyi  vəzifəsindən  azad  edilmiş-

dir.  Nəcəf  bəy  Vəzirov  1895-ci  ildə 

Bakıya  köçmüş,  burada  lazımi  imta-

hanları verib vəkillik vəsiqəsi almış və 

məhkəmələrdə  çalışmışdır.  O,  burada 

“Yağışdan  çıxdıq  yağmura  düşdük”, 

“Müsibəti-Fəxrəddin”, 

“Pəhləvani-

zəmanə” kimi klassik əsərlərini yarat-

mışdır. “Müsibəti-Fəxrəddin” əsəri ilə 

yazıçı Azərbaycan ədəbiyyatında faciə 

janrının  əsasını  qoymuşdur.  “Daldan 

atılan daş topuğa dəyər” (1890), “Son-

rakı pеşmançılıq fayda vеrməz” (1890), 

“Adı var, özü yox” (1891), “Yağışdan 

çıxdıq,  yağmura  düşdük”  (1895)  adlı 

pyesləri  yazıçıya  şöhrət  qazandırmış-

dır.

N.Vəzirov 1903-cü ildə Bakı duma-

sına katib seçilmişdir. Az sonra isə şəhər 

maarif  şöbəsi  rəisinin  müavini  təyin 

edilmiş və keçmiş müəllimi Həsən bəy 

Zərdabi  ilə  birlikdə  yeni  məktəblərin, 

müxtəlif  tərbiyə  ocaqlarının  açılması 

işində yaxından iştirak etmişdir.

1905-ci  il  inqilabı  N.Vəzirovun 

ədəbi-ictimai  fəaliyyətinin  genişlən-

məsi  üçün  münbit  zəmin  yaratmış-

dır.  Maarifpərvər  ədib  Bakıda  çıxan 

“Həyat”, “İrşad”, “Tazə həyat”, “Açıq 

söz”  və  s.  qəzetlərdə  “Dərviş”  imzası 

ilə “Balaca mütəfərriqələr” başlığı al-

tında felyetonlar yazmış, Azərbaycanda 

teatr sənətinin inkişafı, aktyor nəslinin 

yetişməsi  üçün  yorulmadan  fəaliyyət 

göstərmişdir. Azərbaycanda Aprel inqi-

labından sonra N.Vəzirov Bakıda Kənd 

təsərrüfatı  texnikumunda  müəllim 

işləmişdir. 

Nəcəf bəy Vəzirov 1926-cı ilin ya-

yında vəfat etmiş və Bakıda dəfn edil-

mişdir.