www. kokanduni.uz qariyb
9 milliard dollar sarfladi. Bozor kapitallashuvi 210 milliard dollardan ortiq bo‘lgan
Alibaba internet-
resursi ushbu sarmoyalarning to‘g‘ri yo‘naltirilganligini isbotladi [4].
Raqamlashtirishdan maksimal foyda olishni istagan davlat zarur yuqori texnologiyali
mahsulotlar bozorini yaratishi va qo‘llab
-quvvatlashi kerak. Shu bilan birga, davlat
boshqaruvi, muhim sektorlar va korxonalar uchun xususiy ilovalarni ishlab chiqishda elektron
iqtisodiyotning asosiy platformalarini nazorat qiluvchi vositalarni o‘z yo‘lida ushlab turish
ham muhim ahamiyatga ega.
Xususan, Yaponiya texnologiyalarni sotib olgan bo‘lsa
-
da, bu yo‘nalishda o‘z ishlab
chiqarish tarmoqlarini yarata olmagani va texnik ishlanmalar darajasini barqaror yuqori
darajada ushlab turolmagani sababli raqamli iqtisodiyotdagi yetakchi o‘rinlarini yo‘qotdi.
Janubiy Koreya esa milliy byudjetning 1 foizini elektron hukumat va elektron vositachilikka
(elektron tijorat faoliyati va davlat xaridlari uchun) investitsiya qilib, bu esa har yili 10-15
milliard dollar daromad keltiradi va 30-40 marta xarajatlarni qoladi. Xususan, davlat va
xususiy sektorda call-markazlarni tashkil etish, mobil ilovalar yaratish va davlatga qarashli
internet platformalarini reinjiniring qilish orqali bunday natijaga erishildi [2].
Davlat boshqaruvida axborot tizimlari bilan ishlaydigan kadrlarni tayyorlash ushbu
sohaning muhim yo‘nalishlaridan biri bo‘lib qolmoqda. Masalan, o‘tgan asrning 70
-yillarida
Belgiy
ada davlat organlari xodimlarini o‘qitish va ularning ish joylarida to‘g‘ridan
-
to‘g‘ri
tizimlarni sozlash uchun maxsus mobil mutaxassislar guruhlari (jumladan, ixtisoslashtirilgan
ta'lim muassasalari o‘qituvchilari va talabalari) tashkil etilgan.
Raqamli sohaning yana bir nozik jihati shundaki, murakkab raqamli tizimlarni ishlab
chiqish va ularni amaliy qo‘llash jiddiy va batafsil yondashuvni talab qiladi. Bu sizga g‘alati
tuyulishi mumkin, lekin ko‘pincha dasturlash (o‘z
-
o‘zidan) haqiqatan ham etarlicha t
exnologik
hodisa emas. Shuning uchun, sizning vazifalaringizni hal qiladigan dasturchi ko‘p jihatdan
vazifani qanday tushunganiga qarab harakat qiladi. Bu jarayonda eng muhim yechimlar
tushuntirilmaydi, chunki har bir tomon o‘z
-
o‘zidan ravshan deb hisoblay
di. Dasturlarga oid
qo‘shimcha hujjatlar ba'zan qismlarga bo‘lingan holda tuzilgan. Natijada, mahsulot bilan
ishlash jarayonida mijoz o‘zi buyurtma qilgan va to‘lagan ishlanma ustidan nazoratni
yo‘qotadi. Bunda axborot loyihalariga ajratiladigan budjetda x
i
zmatlar ko‘rsatish xarajatlari
o‘ta muhim bo‘lishiga qaramay, ko‘zda tutilmaydi [3].