Kompleks birikmalar

Koordinatsion birikma hosil qiluvchilar va ligandlar.
U yoki bu elementning koordinatsion birikma hosil qilish qobilyati о‘sha element atomining sirtqi elektron qavati tuzilishiga va uning davriy sistemadagi о‘rniga bog‘liq bо‘lib, koordinatsion birikma hosil qiluvchilar jumlasiga asosan sirtqi qavatda yetarli darajada bо‘sh orbitallari bо‘lgan metall ionlar kiradi. Koordinatsion birikma hosil qiluvchi zarracha elektron juftining akseptori vazifasini bajaradi. Agar markaziy atom kimyoviy bog‘lanishda о‘zining bо‘sh s- orbitallari bilan ishtirok etsa, bu holda faqat σ (sigma) – bog‘lanish, agar bо‘sh r – orbitallar ham qatnashsa, σ- va π- bog‘lanishlar yuzaga keladi (u r-, d- yoki f – orbitallari bilan ishtirok etganida ham σ- va π- bog‘lanishlar kelib chiqadi).
Koordinatsion birikma xillari.
Biz koordinatsion birikmalarni kation, anion va neytral koordinatsion birikmalar deb uch sinfga bо‘lgan edik. Lekin Verner nazariyasi yaratilgan davrda barcha koordinatsion birikmalarni ularning hosil bо‘lish sxemasiga qarab quyidagi ikkita katta sinfga bо‘lingan : a) biriktirib olish mahsulotlari, b) singdirilish mahsulotlari. Masalan, agar BF3 ga HF qо‘shilsa, biriktirib olish mahsuloti hosil bо‘ladi :

BF₃ + HF → H [BF₄]

Bu reaksiyada F^- ioni ichki qavatda qoladi. Singdirilish mahsulotlari : mis xloridga ammiak qо‘shilganida mis bilan ikkita xlor orasiga 4NH₃ gо‘yo «pona» bо‘lib joylashadi :

CuCl₂ + 4NH₃ → [Cu(NH)₃] Cl₂

Reaksiya natijasida xlor ionlari mis ionidan uzoqlashib, koordinatsion birikmaning sirtqi sferasiga о‘tadi.
Ba’zi koordinatsion birikmalar borki, ularni ham biriktirish, ham singdirilish mahsulotlari jumlasiga kiritish mumkin. Hozirgi vaqtda koordinatsion birikma tarkibidagi ligandlarning xillariga qarab barcha koordinatsion birikmalar quyidagi sinflarga ajratiladi :
1. Aminat va ammiakatlar. Bular о‘zining ichki sferasida ammiak yoki boshqa organik aminlar bо‘lgan koordinatsion birikmalardir. Bu birikmalarda markaziy atom bilan ligandlar azot atomlari orqali bog‘langan bо‘ladi. Ammiak molekulasining har biri bittadan koordinatsion о‘rinni egallaydi. Shuning uchun ichki sferada bо‘ladigan ammiak molekulalar soni markaziy ionning koordinatsion soniga bog‘liq bо‘ladi.
Mis, nikel, kobalt kabi elementlar juda barqaror ammiakatlar hosil qiladi.
Organik aminlardan etilendiamin va piridin (S₅H₅N) juda kо‘p metallar bilan komplekslar hosil qildi.
2. gidratlar va akvakomplekslar. Anoganik moddalarda suv molekulasi bilan birikib turg‘unligi turli bо‘lgan birikmalar hosil qilish hodisasi keng tarqalgan. Ichki va sirtqi qavatida suv molekulalari tutgan koordinatsion birikmalar g i d r a t l a r deb nomlangan. Agar suv molekulasi koordinatsion birikmalarda ligandlik vazifasini bajarsa, bunday birikmalarni a k v a – k o m p l ye k s l a r deb ataladi. Tuzlar gidratlarining kristall panjarasida suv molekulalari joylashib qoladi ; buning ikkita sababi bor : birinchisi – ion dipol tortilishi bо‘lib, ikkinchisi – mustahkam vodorod bog‘lanishning mavjudligidir. Suv molekulalari ba’zi kristallgidratlarda kristall panjara bо‘shlig‘ini tо‘latib, modda tuzilishini mustahkamlaydi ; aks holda, panjarada katta kation yoki anion borligi sababli kristall oson yemirilib ketadi. Masalan, FeSiF₆ · 6H₂O va Na₂XeO₆ · 8H₂O barqaror kristallgidratlar jumlasiga kiradi, lekin FeSiF₆ va Na₄XeO₄ suvsiz holda mavjud emas. Bunga sabab katta zaryadli anion (masalan, SiF₆^2- ) bilan xuddi о‘zidek ikkinchi anion (masalan: yana SiF₆^2- ) orasidan itarilish kuchi yuzaga keladi; shuning uchun kristall panjara suv molekulalari bо‘lmagan sharoitda barqaror kristall panjara hosil bо‘lmaydi. Kristallgidrat tarkibidagi suv molekulalarining hammasi metall ionni qurshab olmagan hollarda ham, bu molekulalar vodorod bog‘lanish hosil bо‘lishida ishtirok etadi. Masalan, kristall holdagi mis (II) – sulfat pentagidratida (CuSO₄ · 5H₂O) bitta mis atomiga 5 molekula suv tо‘g‘ri keladi, ulardan faqat 4 tasi metall atrofida koordinatsiyalangan, beshinchi suv molekulasi 2 ta vodorod bog‘lanish orqali 2 ta suv molekulasi bilan birikadi.
Kо‘pchilik kristallgidratlarda uchraydigan suv molekulalarining soni 2, 4, 6, 7, 8, 10 va 12 ga teng bо‘lgan hollar kо‘p uchrab turadi. Bu qatordan kо‘rinadiki kristallgidratlarda suv molekulalarining soni markaziy ionning koordinatsion soniga teng bо‘lavermaydi.
Kristallgidrat yoki koordinatsion qavatga joylashgan suv molekulalarining qizdirishga munosabati turlicha, koordinatsion qavatdagi suv molekulalarining bug‘ holga о‘tishi uchun talab etiladigan temperatura gidratlangan holatdagi suv (105 – 115 ⁰ S) ga nisbatan yuqori temperaturani talab etadi. Birikmalardagi bunday suv molekulalari farqini kimyoning termoanaliz sohasi о‘rganadi.
3. Atsidokomplekslar. Ligandlari kislota qoldiqlaridan iborat koordinatsion birikmalar atsidokomplekslar deb ataladi.
Masalan, K₄[Fe(CN)₆]: atsidokomplekslarda bir nechta xil kislota qoldig‘i ham bо‘lishi mumkin. Masalan, K₂[Pt(NO₂)₄ Br₂].
Qо‘shaloq tuzlar ham atsidokomplekslar jumlasiga kiradi. Qо‘shaloq tuzlar bilan haqiqiy koordinatsion birikmalar orasidagi ayirma shundaki, qо‘shaloq tuz suvda eritilganda о‘z tarkibidagi ionlari parchalanib ketadi. Masalan, karnallit KCl · MgCl₂ · 6H₂O ni K[MgCl₃] tarkibli koordinatsion birikma deb qarash mumkin. Agar bu modda barqaror koordinatsion birikma bо‘lganida edi, eritmada K⁺ va MgCl₃^- ionlariga parchalanardi, vaholanki, karnallit suvda eritilganda K⁺, Mg⁺² va Cl ^– ionlarini hosil qiladi.
Demak, qо‘shaloq tuzlar suvdagi eritmalarda nihoyatda beqaror atsidokomplekslardir.
4. Poligalogenidlar. Markaziy ioni va ligandlari galogenlardan iborat koordinatsion birikmalar poligalogenidlar deb ataladi. Masalan : K[JJ₂] ; K[Icl₄]; K[BrCl₂].
5. Polikislotalar. Bularni kislota molekulasiga shu yoki boshqa kislotaning angidriti kelib qо‘shilgan mahsulotlar deb qarash mumkin.
H₂S₂O₇ ham polikislotalar, chunki u H₂SO₄ ni SO₃ bilan tо‘yintirilganda hosil bо‘ladi.
Xromning H₂CrO₂ · CrO₃, H₂CrO₄ · 2CrO₂ va H₂CrO₄ · 3CrO₃ tarkibli polikislotalari ma’lum. Polikislotalar hosil qiluvchi oddiy kislotalar jumlasiga H₃PO₄, H₄SiO₄, H₃BO₃, H₂MoO₄, H₂WO₄, HVO₃ va boshqalar kiradi.
Biror kislotaga shu kislotaning angidriti kelib qо‘shilishdan hosil bо‘lgan polikislotalar i z o p o l i k i s l o t a l a r deb ataladi.
Agar biror kislotaga boshqa kislota angidriti kelib qо‘shilsa, geteropolikislota hosil bо‘ladi. Masalan, H₂WO₄ · 3WO₃ izopolikislota uchun, H₃BO₃ · 12 WO₃ · nH₂O esa geteropolikislota uchun misol bо‘la oladi.
Biror kislotadan hosil bо‘lgan izopolikislotaning kuchi shu kislota kuchidan ortiq bо‘ladi. Masalan, H₂CrO₄ ning dissotsilanish konstantasi K₂ = 3 · 10 ^–7, bixromat kislota H₂Cr₂O₇ niki esa K₂ = 2 · 10 ^–2 dir. Geteropolikislota tuzi — ammoniy fosfor molibdat (NH₄)₃ H₄ [P (Mo₂O₇)₆] ni dastlab 1826 yilda Y. Berselius olgan.
Bu moddalarning tuzilishi haqidagi nazariyalarni Miolata, Rozengeym, Pfeyffer yaratdilar. Keyinchalik V.I.Spitsin va boshqalar polikislotalarning tuzilish nazariyasini takomillashtirdilar.
6. Siklik kompleks birikmalar. Ichki sferasida siklli koordinatsion birikmalar siklik birikmalar deb ataladi.
Ley 1904 yilda ikki valentli mis tuzlari α – aminosirka kislota glikokol (glitsin) bilan zangori rangli mis glikokolyat hosil qilishini kuzatadi. Mis glikokolyatning suvdagi eritmasi elektr tokini yomon о‘tkazadi..
Leyning fikricha glikokolyat hosil bо‘lish reaksiyasi quyidagicha boradi :
Hosil bо‘lgan moddada glikokol molekulalarining karboksil gruppasidagi vodorod atomlari misga almashinib, u bilan asosiy valentlik hisobiga bog‘lanadi; undan tashqari mis atomi ikkita glikokol molekulasidagi ikkita azot atomi bilan qо‘shimcha valentlik orqali ham birikadi. Shunday qilib, bunda besh a’zoli ikkita halqa bо‘ladi.Bu kabi birikmalar xelatlar yoki ichki koordinatsion birikmalar deb ataladi.
Faqat mis emas, balki xrom, kobalt, platina kabi metallar ham glikokol va analin (CH₃CHNH₂COOH) bilan xelatlar hosil qiladi.
Xelat hosil bо‘lishi uchun ligand molekulasida boshqa – boshqa xossali ikki xil gruppalar (masalan, - NH₂ va - COOH) bо‘lishi kerak.
7. Koordinatsion gidritlar. Kislota va amfoter xossali gidritlar asosli gidritlar bilan suvdan boshqa erituvchida (masalan, efirda) reaksiyaga kirishsa, koordinatsion gidrit hosil bо‘ladi:

LiH + BH₃ → Li[BH₄]; KH + AIH₃ → K[AIH₄]

Shuningdek, amfoter gidrit kislotali gidrit bilan ham koordinatsion gidrit hosil qiladi:
AIH₃ + 3BH₃ → AI[BH₄]₃
Koordinatsion gidritlar kuchli qaytaruvchi bо‘lgani uchun laboratoriyada turli sintezlarni о‘tkazish uchun qaytaruvchi sifatida ishlatiladi.
8. Metallorganik birikmalarga о‘xshash koordinatsion birikmalar. Hozirda tarkibida organik ligandlar bо‘lgan juda kо‘p koordinatsion birikmalar olingan, masalan, Fe (C₅H₅)₂ ― f ye r r o s ye n (17⁰S suyuqlanadigan, 249⁰S da qaynaydigan diamagnit, jigar rang tusli juda barqaror kristall modda). Cr(C₆H₆)₂ d i b ye n z o l x r o m 284⁰S da suyuqlanadigan tо‘q – jigar rangli qattiq (suvda erimaydi, diamagnit organik erituvchilarda eriydigan) modda, Li [Cr(C₆H₅)₆6] – l i t i y g ye k s a f ye n i l x r o m va hokazolar.
9. Metall karbonillar. Metallarning uglerod (II) – oksid bilan hosil qilgan birikmalari – karbonillar deb ataladi.
Ni(CO)₄ birinchi olingan karbonil. Karbonil diamagnit modda hisoblanadi. Karbonillar toza metallar olishda katta ahamiyatga ega.
10. Kо‘p о‘zakli koordinatsion birikmalar. Ba’zi koordinatsion birikmalarda bir necha metall atomi markaziy ion vazifasini bajarishi mumkin. Bunday koordinatsion birikmalar k о‘ p о‘ z a k l i k o o r d i n a s i o n birikmalar deb ataladi. Bularda markaziy ionlar bir – biri bilan «kо‘prik rolini» bajaruvchi atom (kislorod) yoki atomlar gruppasi (OH, O-O, NH₂, NH) orqali bog‘langan bо‘ladi. Kо‘prik rolini masalan, OH^-, NH^–, O^2-, S^2-, Cl^-, CH₃COO^-, SO₄^2- о‘tashi mumkin.
Kо‘prik vazifasini bajaruvchi ligandlar ikkita markaziy ion bilan birikkanligi (ya’ni ikki ichki sferaga taalluqli ekanligi) uchun boshqa ligandlarga qaraganda kamroq aktivlik namoyon qiladi. Kо‘p о‘zakli koordinatsion birikmalar ayniqsa metallarning oktaedrik ammiakatlari, aminatlari sifatida kо‘p uchraydi. Bir necha koordinatsion sferalarni bir – biri bilan bog‘lovchi kо‘priklar soni kompleksda turlicha bо‘lishi mumkin. Ikkita oktaedri bir – biri bilan bitta kо‘prik ― ligand orqali birikkanida bir koordinatsion sferaning bitta chо‘qqisi, ikkinchi koordinatsion sferaning bitta chо‘qqisi bilan ligand orqali birlashadi, masalan ;

[(NH₃)₅ Cr – NH₂ – Cr(NH₃)₅]⁵⁺

Koordinatsion sferalar bir – biri bilan ikkita kо‘prik ligand orqali birlashishi mumkin, masalan, oktaammin – μ – amido – μ – gidroksokobalt (III) – nitrat :

(sxema holda: )

geksamin – μ – amido – μ – digidrosokobalt (III) – xlorid :
da markaziy ionlar bir – biri bilan
uchta kо‘prik ligandlar orqali birikadi (sxema holda :)
Al (III), Fe (III) xloridlarning dimer shakllari quyidagi struktura formulalar bilan ifodalanadi :
[Sb₂ F₇] ^– ning struktura formulasi :

shaklida yoziladi. Ba’zan OH – gruppalar «ol» suffiks bilan ataladi, masalan, tetraoltrigidroksogeptaakvaxrom (III) xlorid – uch о‘zakli komplekslar jumlasiga kiradi, uning tuzilish formulasi quyidagicha :

di - μ - karbonilgeksakarbonildikobaltda

metall atomlar bir – biri bilan ham bevosita, ham ikkita CO molekulalari orqali bog‘langan.

11. π – koordinatsion birikmalar. π – ligandlar jumlasiga tо‘yinmagan organik moddalarning molekulalari (atsetilen, etilen, siklopentadiyen C₅H₆, olifenlar va ularning hosilalari), uglerod (II) – oksid va boshqa moddalar kiradi. π – ligandlar bilan metallar orasida hosil bо‘lgan birikmalar π – k o o r d i n a s i o n b i r i k m a l a r deb yuritiladi, ularning oddiy vakillari jumlasiga 1827 yilda daniyalik dorishunos Seyze hosil qilgan sariq rangli K[Pt(C₂H₄) Cl₃] va pushti rangli [Pt₂(C₂H₄)₂ Cl₄] birikmalar kiradi. Seyze suyultirilgan xlorid kislota eritmasidagi K₂[PtCl₄] ga etilen ta’sir ettirib, bu moddalarni hosil qilishga muvaffaq bо‘ldi. Seyze tuzlarining tuzilishini 1951 yilda Dyuar aniqladi :
Kо‘ramizki, sariq rangli kompleks ion kvadrat komplekslar jumlasiga kiradi (bunda Pt atomida dsp² ― gibridlanish yuz beradi). A. Gelman va D.I.Ryabchikov aniqlashicha, bu tuz KMnO₄ eritmasi ta’sirida oksidlanmaydi. 1934 yilda Dj. Anderson Seyze tuzining suvdagi eritmasi 90⁰S dan yuqorida etilen molekulasi markaziy atom Pt (II) ta’sirida oksidlanib sirka aldegidiga aylanishini aniqladi :

K[Pt(C₂H₄)Cl₃] + H₂O → Pt + CH₃CHO + KCl + 2HCl

Seyze tuzlaridagi kimyoviy bog‘lanishni quyidagicha tushuntirish mumkin. Sariq rangli birikmada platina ioni Pt²⁺ ning bо‘sh orbitali bilan etilenning ikki uglerod atomi orasidagi delokallangan ikkilamchi bog‘ning π – orbitali bilan qoplanadi ; bu holatda elektron juft etilendan (umuman, olefin molekulasidan) metall ionga о‘tadi ; undan tashqari metallning elektronlarga tо‘lgan orbitali bilan olifin molekulasidagi bо‘shashtiruvchi molekulyar orbital orasida π – bog‘lanish hosil bо‘lishi mumkin.

Karbonillar π – koordinatsion birikmalar jumlasiga kiradi. Temir, kobalt va nikel uglerod (II) – oksid bilan bir necha birikma hosil qiladi. Bu birikmalar kukun holidagi metallarga yuqori bosimda uglerod (II) – oksid ta’sir ettirilishidan hosil bо‘ladi.
Metall karbonillari hosil bо‘lishini valent bog‘lanish nazariyasi asosida tushuntirish mumkin : metallarning oksidlanish darajasi 0 holida qoladi, lekin metall atomida elektronlar qayta joylanib, metallarning elektron orbitallardagi toq elektronlarning bir qismi (yoki hammasi) juftlashadi. Natijada gibridlangan bо‘sh orbitallar vujudga kelib ularga CO molekulalari joylanadi, chunki har qaysi CO molekulasida bir juft erkin elektron mavjud. Masalan, temir karbonil hosil bо‘lishida temir atomining 3d⁶4s² orbitallaridagi sakkizta elektron 3d ⁸ bо‘lib juftlashadi va bitta d -, bitta s ― va uchta p- orbital о‘zaro gibridlanib, har biri teng energetik qiymatga ega bо‘lgan beshta gibrid orbital hosil qiladi, ya’ni dsp³ - gibridlanish sodir bо‘ladi : bu beshta bо‘sh orbitalga beshta CO birikadi va Fe (CO)₅ hosil bо‘ladi. Nikel karbonil Ni(CO)₄ hosil bо‘lishida sp³ ― gibridlanish rо‘y beradi. Xrom karbonil ― Cr (CO)₆ d²sp³ ― gibridlanish hisobiga hosil bо‘ladi.
Temir, nikel va xrom karbonillarida toq elektronlar bо‘lmagani sababli ular diamagnit xossalar namoyon qiladi.
Temir pentakarbonil Fe (CO)₅ yorug‘lik nurini kuchli sindiradi, suvda erimaydi, organik erituvchilar (benzol, benzin, efir) da yaxshi eriydigan suyuqlik. Motor yoqilg‘ilarga antidetonator sifatida qо‘shiladi ; Fe (CO)₅ qizdirilganda parchalanadi, shuning uchun toza temir olishda uning parchalanishidan foydalaniladi. Co₂ (CO)₈ sariq rang kristall modda, qizdirilganda oson parchalanadi.
Ni (CO)₄ ― nikel tetrakarbonil zaharli suyuqlik, 200⁰S da parchalanib, nikel kо‘zgu hosil qiladi. Nitrat kislota bilan reaksiyaga kirishadi.
XULOSA

Kompleks birikmalar yordamida platina metallari, oltin, ku mush, mis, xrom, nikel va kobalt olinadi va tozalanadi. Siyrak yer elementlarini ajratishda ular juda qo’l keladi. Manon Azizovich Azizov (1913-1987) O’zbekistonda xizmat ko’rsatgan fan arbobi, kimyo fanlari doktori, professor. U Toshkent farmatsevtika institutida yangi koordinatsion birikmalar olish va ular orasidan istiqbolli fiziologik faol moddalar yaratish borasida dunyoga mashhur maktab yaratgan olimdir. Hozirgi kunda M.A.Azizov maktabi tomonidan koamid, kobalt-30, feramid, kupir va boshqa preparatlar anemiya, qon kasalliklari, gepatit, vitiligo, sil, radioprotektor preparatlar sifatida keng qo’llanilmoqda va turli kasalliklarda tavsiya etilgan.

Nusrat Ag’zamovich Parpiyev (1931-yilda tug’ilgan). Oʻzbe kiston Respublikasi fanlar akademiyasining haqiqiy a’zosi, kimyo fanlari doktori, professor. Mamlakatimizda anorganik kimyo fanining koordinatsion birikmalar sohasida ilmiy izlanishlar olib borayotgan yirik olim. Kompleks birikmalarning tuzlishi, fizik kimyoviy xossalari, biologik xossalari, katalitik ta’sirini o’rganish bilan shug’ullanuvchi yirik maktab yaratgan. N.A. Parpiyev yarat gan koordinatsion birikmalar xalq xoʻjaligining turli sohalarida keng qo’llanilmoqda.
Foydalanilgan adabiyotlar va saytlar:
N.A.Parpiyev, X.R.Raximov, A.G.Muftaxov. “Anorganik kimyo nazariy asoslari”. Toshkent. “О‘zbekiston”. 2000 y.
www.Ziyonet.uz
www.google.uz
«Noorganik kimyodan masalalar yechish». – T., 2003. 19. Q.Axmerov,