Kompyuter tizimining umumiy tarkibini tashkillashtirish, ko'p yadroli protsessorlarning arxitektura turlari Ishdan maqsad

Ko'p yadroli tizimlar arxitekturasi 
Yadro 
protsessordagi jismoniy ob'ektdir. Yadrolar paydo bo'lishidan oldin, har 
bir protsessorda ALU, registrlar, kesh va boshqalar kabi komponentlar to'plami 
mavjud edi. Hozirgi kunda deyarli barcha protsessorlarda kamida ikkita yadro 
mavjud. Yadrolarning har birida alohida ALU, registrlar va kesh mavjud. Sxematik 
tarzda, bu shunday ko'rinadi. 
Har bir yadro 1 gigagertsli asosiy tezlikdan 3 gigagertsli asosiy tezlikka o'tishi 
mumkin. Misol uchun, Intel Celeron protsessorlari har bir yadro uchun 1 gigagertsli 
asosiy chastotaga ega. Boshqa tomondan, Intel Core i7 protsessori har bir yadro 
uchun taxminan 3,5 gigagertsli asosiy takt tezligiga va har bir yadro uchun 4,90 
gigagertsli Turbo tezligiga ega bo'lishi mumkin. 
Mantiqiy yadrolar 
jismoniy yadrolar soni har bir yadro ishlashi mumkin 
bo'lgan potoklar soniga ko'paytiriladi. Hyper-threading texnologiyasi yordamida har 
bir jismoniy yadro ikkita potokni ishga tushirishi mumkin. 

---

Ko'p yadroli protsessorlarni yadrolar orasidagi kogerent (umumiy) kesh 
xotirasini qo'llab-quvvatlash mavjudligi bilan tasniflash mumkin.
Yadrolar orasidagi aloqa usuli: 

umumiy shina 

nuqta-nuqta kanallarda tarmoq (Mesh). 

kommutatorlik tarmoq 

umumiy kesh 
Ko'p yadroli protsessorlarning afzalliklari
• dasturlar ishini, masalan, amaliy dasturlarning asosiy vazifalari va operatsion 
tizimning fon vazifalarini bir necha yadrolar bo'yicha taqsimlash imkoniyati; 
• dasturlar tezligini oshirish; 
• intensiv hisob-kitoblarni talab qiladigan jarayonlar ancha tez ishlaydi; 
• hisoblashni talab qiluvchi multimedia ilovalaridan (masalan, video muharrirlar) 
samaraliroq foydalanish; 
• energiya sarfini kamaytirish; 
• shaxsiy kompyuter foydalanuvchisining ishi qulayroq bo'ladi;