4. Etna identeco
Li naskiĝis en juda familio.
24
En la Juda enloĝiga zono pluraj etnoj vivis diaspore,
miksite. En la Bjelostoko la judaro konsistis la plimulton. Gepatra lingvo de la judoj estis la
jida, pri kiu kiu tiutempe oni opiniis ke envere ne estas lingvo, nur dialekto germana.
25
Eĉ
Zamenhof mem plurfoje nomis ĝin „judgermana dialekto”. Nur en la 20-a jarcento klariĝis, ke
ĝi estas vera, memstara, aparta lingvo. Patrino de Zamenhof parolis tiun kiel gepatra lingvo,
same kiel la plimulto de la aliaj judoj, kiuj ne konis fremdajn lingvojn, kvankam ili komprenis
iomete tiujn de la etne bunta medio (rusa, pola litova, germana ktp.).
Do, la jida estis la unua lingvo de la Zamenhof-filoj, kiuj frekventis la jidlingvan
elementan lernejon. Zamenhof mem verkis ankaŭ jide, eĉ prilaboris jidan gramatikon. La
vorto gento havas mitan, rasisman nuancon. LMZ uzis la Esperantan vorton gento (kelkfoje eĉ
raso), sed laŭ la enhavo de liaj tekstoj tute klare oni povas konkludi, ke temis pri etno, pri la
Dostları ilə paylaş: |
