Lecture 9. Innovation strategy.
Ma’ruza 9. Innovatsion strategiya.
Korxona (firma)da innovatsion siyosatni boshqarish.
Innovatsion boshqarish- bu korxona innovatsion faoliyatini turli tomolarini
o’zgartirish maqsadida yangi turdagi qurilma, jarayonlarni joriy etish va
boshqarishdir. Ilg’or korxonalar tajribasi shuni ko’rsatadiki, innovatsiyani
boshqarish hayotiy zaruriyat hisoblanib, u ishlab chiqarishda yuqori samaraning
kalitidir.
Innovatsiyani shartli ravishda ikki darajaga bo’lish mumkin.
Birinchi, ilk bor ishlab chiqarishga tatbiq etiladigan yangilik, kashfiyot,
g’oya hisoblanib, ular tashabbuslarni tatbiq etish evaziga birlamchi ustunlikka ega
bo’ladi.
Ikkinchidan, qayta tatbiq etilayotgan kashfiyot, nou-xau, g’oya va yangilik
bo’lib, ular jahonda yangilik hisoblanmaydi.
Birinchi darajali innovatsiya barcha korxonalarda tatbiq etilmasada, lekin
ikkinchi darajali innovatsiyalar raqobatda saqlanib qolishni xohlagan barcha
korxonalarga tatbiq etilishi maqsadga muvofiq bo’ladi.
Shu boisdan ham barcha korxona va tashkilotlarda innovatsiyani boshqarish
muammolari dolzarb hisoblanadi. Ushbu muammolar korxona ichida o’z-o’zidan
yuzaga kelmaganligi sababli u, o’z navbatida, korxonalarda innovatsiyani
boshqarish tizimini shakllantirishini talab qiladi.
Inqiroz holatlarida yuzaga keladigan muammolar davriy ravishda yangilanib
turishi mumkin. Faqat innovator- korxonalardagina doimo istiqbolli faoliyat
bo’lishi mumkin, chunki ular tashqi va ichki muhitning har qanday o’zgarishlarga
tez moslasha oladi.
Eski usul bilan ishlayotgan korxonalar faoliyatida doimiy ravishda
o’zgarishlarga o’rin yo’q, inqiroz, jumladan, tez o’zgaruvchan har qanday sharoit
zudlik bilan tadbirlarni amalga oshirishni, ya’ni yangi operativ sxemalarni ishlab
chiqarishni taqozo etadi. Shu sababli inqiroz davrida innovatsiyaga talabni ortishi
ham bejiz emas.
Bozor iqtisodiyotiga o’tish davrida ishlab chiqarishga innovatsiyani joriy
qilish moslanuvchanlikni oshishini ta’minlaydi. Yangi tashkil etilayotgan, ko’p ilm
talab qiluvchi korxonalar, odatdagilardan farq qilib, ular IT (ilmiy – tadqiqot) va
TKI (tajriba konstruktorlik ishlari) bosqichidan tortib, yangi turdagi mahsulotlarini
ishlab chiqarishga tatbiq etilgungacha bo’lgan to’la siklaga e’tiborni qaratishlari
kerak. Shuning uchun ular o’z faoliyatida istiqbolli tadqiqot guruhlarini tashkil
etib, oxirgi bosqichda sotish va sotishdan keying xizmatlarni faol rivojlantirishni
ko’zda tutadilar.
Innovatsiyaga yetarli e’tibor bermaslik, nafaqat sotish hajmini pasayib
ketishi, balki hozirgi global tanglikni kelgusida chuqurlashuviga ham olib keladi.
Zamonaviy ishlab chiqarish korxonani innovatsiyaga, yangi texnika va
texnologiyani amaliyotga joriy etishga, yangi mahsulot va xizmatlardan
foydalanishga undaydi. Hozirgi kunda korxonalarda innovatsiyani boshqarishning
quyidagi muammolari mavjud:
-innovatsiya uchun harajatlarning yetishmasligi;
-amaldagi fan va texnika taraqqiyotining sifat o’lchamlarini o’rnatilgan
xalqaro darajadan ortda qolishini kuzatilishi;
-ilmiy-texnik guruhlarda xodimlar sonini keskin kamayishi, mavjud moddiy-
texnika ta’minoti, iqtisodiy ishlab chiqarish va ijtimoiy tashkiliy tuzilishida mavjud
bog’liqlikni yo’qligi;
-o’z davrida innovatsion jarayonlar muddati davomiyliligining yuqoriligi;
-innovatsiya tarqalishining cheklangaligi;
-umumiy hajmda innovatsiya ulushining o’ta pastligi;
-innovatsiyaga qiziqishning yo’qligi;
-oxirgi 10 yil ichida ishlab chiqarishni texnik qayta qurollantirish va
modernizatsiyalash dasturida investitsiya harakatini amalda to’la to’xtatilganligi.
Yuqori darajada rivojlangan davlatlarda yaxshi yo’lga qo’yilgan bozor
mexanizmi mavjud bo’lib, u ishlab chiqarishni yiriklashuviga, sotishni
monopollashuviga nisbatan kurashish, moslanuvchan amortizatsiya siyosatini
amalga oshirish, fan-texnika taraqqiyoti yutuqlarini tez anglay oluvchi kichik
korxonalarni rag’batlantirish va boshqalarga keng imkoniyat yaratadi.
Innovatsiya jarayoni - bu korxona ilmiy – texnika va ishlab chiqarish
faoliyatidagi dinamik o’suvchi jarayondir. Bu yerda innovator, birinchi navbatda,
yangilik va ajratib turishni me’zon qilib oladi.
Korxonalarda innovatsiyalarni quyidagi bosqichlarga bo’lish mumkin:
-
Innovatsiya maqsadini shakllantirish;
-
Mavjud holat tahlili;
-
Alohida turdagi innovatsiyalarni maqsadga muvofiqligi yuzasidan qaror
qabul qilish;
-
Innovatsion loyihani ishlab chiqish;
-
Innovatsion loyihani muhokama qilish va tasdiqlash;
-
Innovatsiya ob’yektini tayyorlash;
-
Innovatsiyani amaliyotga tatbiq etish;
-
Innovatsiya samaradorligini baholash.
Innovatsiyani amaliyotga tatbiq etishni boshqarishning ta’sirchan vositasi
uning bir bosqichdan ikkinchi bosqichga o’tishni nazorat qilish hisoblanadi. Tatbiq
etishning muvaffaqiyati loyihani bosqichlardan to’siqsiz o’tishidir.
Korxonaning innovatsion siyosati – bu ustuvor innovatsion loyiha va
dasturlarni qo’llab quvvatlash mexanizmi, korxona va uning ilmiy –texnik
bo’limlariga rahbarlik, innovatsion dastur va loyihalarning ustuvor yo’nalishlarini
aniqlash mexanizmi va strategiyasini ishlab chiqarish jarayonlari majmuidir.
Korxonalarda innovatsiya jarayoni va ilmiy – texnik siyosatni tatbiq etish va
amalga oshirishning ikki xil yondashuvi mavjud.
Birinchidan, jarayonni harakatlantiruvchi kuchi innovator firma hisoblanadi,
u birinchi bo’lib o’z korxonasida innovatsiyani joriy etadi.
Ikkinchidan, innovatsiyani joriy etish jarayoni va kelgusida tarqalishi
boshlang’ich ta’minotga, 7 uncha katta bo’lmagan segmentga bog’liq bo’lib, uning
asosida minimal darajada foyda olinada. Bu siyosatning kelajakdagi maqsadi,
marketing siyosati bilan birgalikda foydani oshirish va bozorni yetarli qismiga
egalik qilishdir.
Hozirgi kunda amaliyotda innovatsiyani boshqarishda ilmiy – texnik
siyosatni ishlab chiqishning 4 ta funksional sohasi ajratib ko’rsatiladi.
1.
Tadqiqot va ishlab chiqarish.
2.
Davlat andozalari talablari doirasida sertifikatlash va sifatni boshqarish.
3.
Ishlab chiqarish bazasini yangilashni tashkil etish.
4.
Bozorga innovatsiyani joriy etish.
Ilmiy – texnik siyosatning tadqiqot va ishlab chiqarish bo’limida quyidagilar
ajratib ko’rsatiladi.
-
Qiduruv va fundamental tadqiqot;
-
Amaliy tadqiqot;
-
Texxnik ishlab chiqarish;
-
Ilk bor innovatsiyani joriy etish;
-
Innovatsiyani tarqatish.
Ishlab chiqarishning bazasini yangilashni tashkil etish – moliyalashtirish
buyurtmasi asosida texnik qayta qurollantirishning o’ziga xos rejasini ishlab
chiqish va innovatsion loyihalarni qoplanishini nazorat qiluvchi biznes rejalar
ko’rinishida amalga oshiriladi.
Innovatsiyani o’zlashtirilishi bozorga bir tadbir ko’rinishida kirib keladi.
Marketing siyosati holati bilan bog’liq har qanday yangi mahsulot ikki nuqtayi
nazardan qaraladi.
1.
Ahamiyati va unda texnik yangiliklarning mavjudligi;
2.
Yangi mahsulotning bozorga ta’siri.
Mahsulot o’zida ko’plab texnik yangiliklarni ifoda etib, qaysiki an’anaviy
ehtiyojlarni ta’minlaydigan bozorda yangilik bo’lishi mumkin. Bu yerda baho
sezilarli darajada o’zgarmaydi. Mahsulotning bozorga yangiligi qo’shimcha ilmiy
– texnik qarorsizlarsiz tashqi ko’rinishi, o’lchamlari, shakli va rangi o’zgarishi
hisobiga ham bo’lishi mumkin.
Har qanday yangidan yuzaga kelayotgan g’oya tajribaning natijasi
hisoblanadi:
1.
Yangi ehtiyojning paydo bo’lishi;
Masalan: yangi mahsulot ishlab chiqarish g’oyasi yoki yangi texnologik
jarayonni qo’llanishi bilan bog’liq.
2.
Usulning paydo bo’lishi, uning ta’sirida mashhur (taniqli) zarur ehtiyojni
ta’minlanishga olib keladi.
3.
Innovatsion imkoniyatli foydalanuvchiga ta’sir etuvchi asosiy omil bu
yangilikni ochilishigacha bo’lgan davrning iloji boricha qisqa bo;lishidir.
4.
Yangilikni yashirin ehtiyojini to’rt darajasi mavjud. Qaysiki bu
darajada ilmiy – texnik siyosatni shakllantirishda kerak bo’ladi.
5.
Innovatsiya paydo bo’lgunga qadar yuzaga kelgan ehtiyoj;
6.
Yangilikni kashf etilganidan so’ng paydo bo’lgan ehtiyoj;
7.
Qaysiki kashfiyot ochilgandan so’ng uzoq vaqt paydo bo’lmagan ehtiyoj;
8.
Negativ ehtiyoj yoki kechilgan ehtiyoj;
Demak, barcha innovatsion korxona tomonidan ishlab chiqarilayotgan
tadbirlar mijoz (iste`molchi) korxonalarning tadbirlari bilan muvofiqlashtirib
borilishi lozim.
Hozirda aksariyаt korxonalar uchun mavjud ma’lum texnik va texnologik qoloqlik
tufayli fan va texnika yutuqlaridan samarali foydalanish, innovatsion rivijlanish
yo’ligqa chiqish korxonalarimiz uchun hayotiy muhimdir. Shu sababli
korxonalarimiz, ayniqsa sanoat korxonalari, o’z raqobatbardoshligini ta’minlashi
uchun mstaqil ravishda uzoq muddatli maqsadlarni o’z oldiga qo’yishi va
rivojlanishning innovatsion omillarini inobatga olgan holda, o’z rivojlanish
strategiyasini yaratishi, shakllantirishi va joriy etishi lozim.
Innovatsion faoliyatni inobatga olgan korxona rivojlanish strategiyasi o’z
tarkibiga quyidagilarni mujassamlamaog’i lozim:
-
Innovatsion faoliyat rejalari va dasturlarini yaratib boorish;
-
Mahsulotning yangi turlarini yaratish loyihalarini o’rganish;
-
Yagona innovatsion faoliyat olib borish;
-
Innovatsion dasturlarni moliyaviy, moddiy va boshqa turdagi resurslar bilan
ta’minlash;
-
Innovatsion faoliyat boshqaruvini shakllantirish va takomillashtirish;
-
Innovatsion faoliyatga yuqori malakali xodimlarni jalb etish;
-
Innovatsion faoliyatni yuqori rahbariyat tomonidan to’g’rida-to’g’ri
boshqaruvi va e’tibori.
Albatta, innovatsion faoliyat korxonaning barcha darajalarida har xil
samaradorlik bilan olib boriladi, ya’ni o’zgarishlar samaradorligidan ancha farq
qilishi mumkin.
Dostları ilə paylaş: |