Leczenie akupunkturą

Leczenie akupunkturą 

Leczenie akupunkturą polega na wprowadzaniu w określone miejsca na ciele 

bardzo cienkich i delikatnych igieł. Szczegółowe omówienie mechanizmu działania 

akupunktury wybiega poza cel niniejszego opracowania, przedstawione zostanie 

kilka najważniejszych faktów. 67 To że akupunktura jest stosowana do dzisiaj, 

świadczy wymownie o skuteczności samego leczenia i o słuszności leżących u 

jego podstaw praw i zasad. Należy pamiętać, iż akupunktura, tak samo jak np. 

chirurgia laparoskopowa znalazła swoje miejsce w medycynie i nie jest antidotum 

na wszelkie dolegliwości. O akupunkturze powinno się raczej myśleć jako o części 

postępowania z pacjentem, takiej samej jak farmakoterapia czy medycyna 

fizykalna. Każda dziedzina medycyny ma swoje mocne i słabe strony, a 

akupunktura nie jest wyjątkiem.  

 

Chińskie wyjaśnienia mechanizmu działania akupunktury pełne są mistycyzmu, 

które w pojęciu większości przedstawicieli świata medycznego tylko komplikują 

zamiast rozjaśniać problem. Wydaje się, iż aby akupunktura została uznana 

przez szerokie grono lekarzy, za pełnowartościową metodę terapeutyczną 

konieczne jest wyjaśnienie mechanizmów leżących u podstaw jej działania w 

sposób zrozumiały dla współczesnego świata naukowego. Do tej pory powstało 

wiele teorii wyjaśniających mechanizm akupunktury, jednakże żadnej nie udało 

się w pełni wyjaśnić szerokiego spektrum działania. Wszystko, co udało się do tej 

pory zrobić to zebrać dowody, że akupunktura działa, ale nie jest do końca 

wyjaśnione w jaki sposób. Obecnie teorią posiadającą najwięcej zwolenników jest 

teoria neurohumoralna. Wg. tej teorii akupunktura działa wg trzech 

mechanizmów:  



 

 - mechanizm neurologiczny - poprzez włókna nerwowe A-delta i C. 

Działanie to opisali Melzack i Wall w teorii bramki. Dodatkowo znaczenie 

ma tutaj połączenie tych włókien A i C z organami wewnętrznymi przez 

rogi tylne rdzenia. (Kendall 1989)  



 

- mechanizm biochemiczny - bioaktywne substancje takie jak bradykininy, 

histamina i leukotrieny odgrywają rolę w wywoływaniu reakcji w miejscu 

wkłucia igły. Następnie serotonina, enkefaliny, endorfiny i substancja P 

odgrywają rolę w mediacji reakcji ośrodkowej na akupunkturę.  



 

- mechanizm bioelektryczny - akupunktura wpływając na energię 

elektryczną, występującą naturalnie w organizmie, stymuluje gojenie i 

regenerację.  

 

 

Zgromadzono wiele dowodów potwierdzających neurohumoralny mechanizm 

działania akupunktury:  

 

- działanie przeciwbólowe akupunktury blokowane jest przez naloxan i 

antagonistów receptorów opiatowych; 

- działanie przeciwbólowe akupunktury NIE jest blokowane przez dextro-

naloxan;  

- przeciwciała przeciw endorfinom blokują działanie przeciwbólowe akupunktury;  

- mikroiniekcje naloxanu blokują działanie przeciwbólowe;  

- defekty genetyczne receptorów opiatowych powodują zmniejszoną reakcję na 

działanie przeciwbólowe akupunktury;  

- niedobory endorfin opiatowych powodują zmniejszoną reakcję na działanie 

przeciwbólowe akupunktury;  

- po zabiegu akupunktury stężenie endorfin spada w tkance mózgowej a wzrasta 

w płynie mózgowo-rdzeniowym;  

- wzrost mRNA dla proenkefalin przy zastosowaniu akupunktury;  

- skóra nad punktami charakteryzuje się zmniejszoną opornością elektryczną, 

zmieniającą się w trakcie leczenia akupunkturą;  

- akupunktura działa również na zwierzęta nie może więc być mowy o sugestii, 

czy działaniu placebo.  

 

 

Akupunktura posiada bardzo szeroki zakres wskazań. Oczywiście efekt leczniczy 

może wystąpić w większym lub mniejszym stopniu. Zależy to od umiejętności 

dobrania właściwych punktów, właściwie przeprowadzonego zabiegu, 

zaawansowania choroby jak również szeregu innych czynników.  

 

Rozwój medycyny i wynalezienie wielu skutecznych innych metod zastępowało 

wielokrotnie zabiegi akupunktury. Jednak w wielu przypadkach akupunktura 

okazuje się nie tylko tańsza, ale również bardziej skuteczna od stosowania 

klasycznych terapii.  

Przy pomocy akupunktury można leczyć nie tylko poszczególne jednostki 

chorobowe, lecz również szereg objawów towarzyszących tym jednostkom jak: 

nudności i wymioty, zawroty głowy, czkawka, bezsenność i inne.