MahirəNərimanqızı
Yüklə 3,32 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R esurs M ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
520 520 və ondan irəlidəki tarixini yalnız imperiya ideoloqlarının göstərişi əsasında hazırlanmış ədəbiyyatdan öyrənən bir cəmiyyətin əksəriyyəti üçün milli dilin adı məsələsində verilmiş qərar da xeyli dərəcədə buna uyğun olacaqdır. Bu baxımdan, fikrimizcə milli yaddaş şüurunu bərpa etməyən, üstəlik SSRİ-nin «sovet beynəlmiləlçiliyi» ideologiyasından qurtulmayan bir xalqın milli dilin adı məsələsində «Azərbaycan dili» adını müdafiə etməsi milli deyil, «sovet beynəlmiləlçiliyi» şüurunun ifadəsi olmuşdur. Ancaq “sovet
beynəlmiləlçiliyi” şüurundan qurtulmağa çalışan toplumun yaxın gələcəkdə yenidən milli dilin adını gündəmə gətirməsi və türk dilinin Əsas Qanunda öz təsbitini tapması uğrunda mübarizə aparması qaçılmazdır. Çünki bizim babalarımız, atalarımız (Dədə Qorqud, Xaqani, Mahmud Kaşğarlı, Yusif Balsaqunlu, Əhməd Yəsəvi, Nizami Gəncəvi, Nəsimi, Füzuli, Yünis Əmrə, Şah İsmayıl Xətai, Seyid Əzim Şirvani, Həsən bəy Zərdabi, Əli bəy Hüseynzadə, Mirzə Ələkbər Sabir, Hüseyn Cavid və b.) ana dillərindən bəhs edərkən referendum yolu ilə dillərinin adını müəyyən- ləşdirməmiş, onu birmənalı şəkildə Türk dili adlandırmış və onunla da həmişə fəxr etmişlər. Məhz bunun təbii nəticəsidir ki, Azərbaycan Cümhuriyyətini quranlar da başda M.Ə.Rəsulzadə olmaqla, dövlət dilini türk dili adlandırarkən bu varislikdən çıxış ediblər. Yəni milli ideoloqlar qeyri-adi bir işə imza atmayıblar. Sadəcə, onlar türk dilini türk dövlətinin rəsmi dili olduğunu bəyan ediblər. Bunu, Azərbaycan türkləri kimi, həmişə bu bölgədə türk dilini ortaq dil kimi istifadə edən bütün azsaylı etnik qruplar, milli azlıqlar və onların nümayəndələri də birmənalı şəkildə qəbul ediblər.
|