www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
185
dildən çox uzaq olmamalıdır. Yazı dilinin anlaşılmaz bir halda
olduğunu ədəbi hesab eyləyən dövr çoxdan keçmişdir. İndi bir
əsrdəyik ki, hər bir şey ümumiləşdiyi kimi, ədəbiyyat da
ümumiləşir. Böylə bir əsrdə məhdud şəxslərə məxsus bir dil ilə
yazı yazmaq, əlbəttə, ədəbi hesab olunmaz» [186, 286]. Eyni
zamanda, o qeyd edirdi ki, hər dilin bir milliyyəti olduğu kimi,
bir də beynəlmilliyyəti vardır: «Milliyyət cəhəti hissiyyata,
beynəlmilliyyət cəhəti isə fənniyyata aiddir. Bir millət özünə
məxsus olan hissiyyatını ifadə etmək üçün mütləq öz ana dilində
istədiyi qədər lüğətlər tapa bilər, bu şərtlə ki, bu hisslər milli və
təbii olsun, əcnəbi bir təsirlə peyvənd olunmuş özgə hisslər
olmasın. Halbuki elmi və fənni mənaları ifadə üçün ana dili
lüğətləri kifayət etmir. Çünki elm və fənn bir millətin deyildir,
millətlərindir. Çünki fənniyyat təbii deyil: sünidir ixtiraidir!
Sonradan icad olunan məfhumun bittəb ixtirai bir olmaq da
icabatdandır. Dil milliyyət, din isə beynəlmilliyyət təşkil edir.
Biz türk olmaq hesabilə dilimizin milliyyəti türkcədir. Müsəlman
olduğumuz üçün beynəlmilliyyətimiz İslamdır» [186, 287].
Osmanlı türkcəsi ilə müqayisədə Azərbaycan türkcəsinin
ərəb və fars dillərinin təsirinə az qalması müddəası ilə sonuncunu
müdafiə etməklə yanaşı, Rəsulzadə türk dilinin məhəlli şivələri-
nin inkişafına da meyil göstərmirdi. Məhz bunun nəticəsidir ki,
Rəsulzadənin təşəbbüsü ilə Azərbaycan Cümhuriyyəti dövründə
natamam ali və ali məktəblərdə Türkiyə türkcəsinin
qrammatikası əsasında, ancaq Azərbaycan türkcəsinin də qayda-
qanunları nəzərə alınmaqla ortaq türk dili keçilmişdi [189, 78-
79]. Hətta Müsavat Partiyası ikinci qurultayda (1919) qəbul
edilmiş proqramında da, M.Əmin bəyin təklifi ilə ortaq türk
birliyindən və ortaq türk dilindən çıxış etmişdir: «Oxuma
proqramında İstanbul danışığının orta məktəblərdə keçilməsilə
|