www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
247
sonuncu ideyanı müdafiə etdikləri üçün hüseyn cavidləri, əhməd
cavadları, bəkir çobanzadələri, mikayıl müşfiqləri və
başaqalarını isə repressiya edənlər də SSRİ rəhbərləri və
ideoloqları özləri olmuşdu. Ancaq 1950-ci illərdə Stalinin ölümü
və Bağırovun hakimiyyətdən uzaqlaşıdırılması ilə repressiya
qurbanlarını əfv edən sovet rəhbərləri və ideoloqları bunun
günahkarı kimi, bu və ya digər formada Azərbaycan rəhbərlərini
və ziyalı təbəqəsini ittiham edirdilər. Artıq qeyd olunurdu ki,
vaxtilə proletar mədəniyyətindən çıxış edən Ə.Nazim, M.Rəfili
və başqaları Füzuli, Vaqif, M.F.Axundzadə, H.Cavid və
başqalarını milli-burjua, aristokrat şair-mütəfəkkirləri kimi
qələmə verməklə marksizmə xələl gətirmişlər [38, 210].
Fikrimizcə, SSRİ rəhbərlərinin və ideoloqlarının bu cür
riyakar, ikiüzlü əməlləri, hətta marksizm-leninizmə bağlı olan
bəzi ziyalılarımızda belə əks reaksiya doğurmuşdur. Belə ki, bu
vaxta qədər Sovet ideoloqlarının təşviqi ilə Azərbaycan
mədəniyyətinə, ədəbiyyatına, dilinə və tarixinə müəyyən qədər
müstəmləkəçilik-mərkəzçilik ideologiyasından yanaşanlar, artıq
milli ideyaya üz tuturdular. Bununla da, 1950-1960-cı illərdə
milli dil, milli mədəniyyət, milli tarix və milli ədəbiyyat uğrunda
çalışan ziyalılar, o cümlədən filosoflar, tarixçilər, dilçilər,
ədəbiyyatçılar,
yazıçlar
və
başqa
aydınlar
arasında
(Ə.M.Dəmirçizadə, M.İbrahimov, Z.Bünyadov, X.Məmmədov,
S.Əliyarov, B.Vahabzadə, R.Rza, M.Hüseyn, X.R.Ulutürk və b.)
Azərbaycan milli ideyasının tərəfdarları xeyli dərəcədə çoxaldı.
Bizcə, bu dövrdə rus bolşevizminin bütün sahələrdə (dil,
ədəbiyyat, tarix, mədəniyyət və s.) Sovet Azərbaycanında
yürütdüyü müstəmləkəçilik-mərkəzçilik siyasətini dərindən
anlayan və ona qarşı çıxanlardan biri yazıçı-mütəfəkkir Mirzə
Dostları ilə paylaş: |