Maktabgacha yoshdagi bolalarning sensor tarbiyasi Sensor tarbiyaning vazifasi va mazmuni Sensor tarbiya usuli

Sensor tarbiya .Bolalarga sensor tarbiya berish shart-sharoitlari.
Reja:

1. 
   Maktabgacha yoshdagi bolalarning sensor tarbiyasi
   
2. 
   Sensor tarbiyaning vazifasi va mazmuni
   
3. 
   Sensor tarbiya usuli
   
4. 
   Maktabgacha ta’lim muassasalarida bolalar nutqini sensor tarbiya orqali rivojlantirishning nazariy asoslari
   

Hissiy bilish maktabgacha yoshidagi bolalikda alohida ahamiyatga ega. Fikrlash va nutq yetakchi o'rin tutadigan mantiqiy bilish hissiy tajribadan kelib chiqadi. Sensor rivojlanish har qanday amaliy faoliyatni muvaffaqiyatli egallashning sharti hisoblanadi. Tevarak-atrofdagi borliqni bilish sezgi va idrokka asoslanadi. Tasavvurning asosini bevosita sezish orqali idrok qilish tashkil etadi. Bunday tasavvurning aniqligi, to'laligi sensor jarayonlarning rivojlanish darajasi bilan belgilanadi. Sensor tarbiya sezgi va idrokni biror maqsadga qaratilgan holda rivojlantirishdir. "Sensor" so'zi lotincha "sensus" - "tuyg'u”, "sezgi", "idrok”, “sezish qobiliyati” ma’nolarini anglatadi. Borliqni bilish sezgi, idrok qilishdan boshlanadi. Inson ko'rish, sezish va hokazolar yordamida tevarak - atrofdagi narsa va hodisalar to'g'risida bilimga ega bo'ladi, faqat shular asosidagina unda xotira, tafakkur, xayol jarayonlari hosil bo'ladi. Bog'cha va kichik maktab yoshidagi bolalar aqliy bilimining 10,9 qismini sezish orqali idrok etilgan taassurotlar tashkil etadi. Sezgi va idrok qanchalik boy bo'lsa, insonning tevarak atrofdagi olam haqidagi tasavvurlari shunchalik keng bo'ladi. Bolalarning sensor madaniyati, unda sezgi va idrokning rivojlanish darajasi bilish faoliyatining muvaffaqiyati uchun muhim shart-sharoit hisoblanadi. Sensor tarbiya pedagogika fanida bolalarning aqliy, estetik, jismoniy va mehnat tarbiyasining asosi hisoblanadi. Maktabgacha yosh davri sensor jarayonlarni rivojiantirish davridir. Shuning uchun bu davrda sensor tarbiya muhim o'rinni egallaydi. Sensor tarbiya hissiy bilish qobiliyatlarini shakllantirishga, sezgi, idrokni takomillashtirishga qaratilgan pedagogik ta’sir sistemasidir. Mariya Montesori texnologiyasi aynan shu fikrni olg'a suruvchi usullar majmuyi bo'lib, ma'nan yetuk, mustaqil fikrlovchi, intiluvchan shaxsni tarbiyalashda muhim o'rin tutadi. Shifokor-pedagog Mariya Montesori yaratgan Maktabgacha ta'lim metodikasi maktab yoshidagi bolalarni tarbiyalash borasidagi barcha tizimlar orasida alohida ajralib turadi. Agar ota-onalar o'z farzandlariga rahmdillik, mehr-muruvvat tuyg'ularini uyg'ota olmas ekanlar, u holda bolalar nafaqat begona odamlarga, balki o'z ota-onasiga ham hissiz bo'lib qoladilar. Montesori metodikasi bo'yicha maktabgacha yoshdagi bolalarni sensor tarbiyalashda quyidagi maqsadlar nazarda tutilishi kerak; 1. Barcha tashqi hissiyotlarni shakllantirish. 2. Tashqi hissiyotlarni tarbiyalash orqali hali to'liq shakllanmagan barcha ruhiy jarayonlarni rivojiantirish kerak. Chunki diqqat, intellekt va iroda to'liq rivojlanmagan bo'ladi. 3. Odatiy bir yoqlama madaniy tasavvurdan xalos bo'lish. 4. Nutq apparatlari orqali tilni rivojiantirish, so'z boyliklarini oshirish. 5. Bolalarning ruhiy va jismoniy imkoniyatlariga muvofiq tarzda, o'z-o'ziga xizmat qilishda ehtiyoj va talablarni rivojiantirish. Yuqorida ko'rsatilgan pedagogik maqsadlarga erishish uchun Montesori yaxshi sharoitda bolani tarbiyalash usullarini tavsiya etadi. Uning materiallari ayniqsa, aqliy faoliyatni rivojlantirishda muhim ahamiyat kasb etadi.
Sensor tarbiyaning maqsadi Maktabgacha ta’lim yoshdagi bolalarning sensor qobiliyatlarini o'stirishdan iborat. Sensor tarbiya qobiliyatlarni rivojlantirish uchun bolalar buyumning faqat nimaga ishlatilishini, nomigagina bilishi yetarli bo'lib qoimay, balki ular buyumlarni chuqurroq idrok etishi, ularni ushlash, ular bilan muomalada bo'lganda xilma-xil sezgilar ishtirok etishi ham juda muhimdir, deb biladi. Tarbiyachi sensor tarbiyaning ana shu tomonlariga alohida e'tibor berishi, bolalarga tegishli topshiriqlar berishi: buyumlarni bir joydan ikkinchi joyga olib qo'yishda ularning og'irligini his qilish, buyumni qo'lga olib, uning sirtini sezishi va sifatini - issiq yoki sovuqligini ana shunga o'xshashlarini aniqlashi kerak. Bolalarning yoshi ulg'ayib, hayot tajribalari ortishi, sharoitlar ning o'zgarishi bilan idrok etish jarayoni va unga qo'yiladigan talab ham murakkablashadi. Navbatchilar tarelkalarning katta-kichikligi, chuqur yoki yuzaligini, piyola va chinni idishlarning og'irligini, sirtining silliqligini, ushlaganda sovuqroqligini, plastmassa buyumlarning yengilligini his qiladilar. Stollarni u yoq bu yoqqa siljitish, stullarni joy-joyiga qo'yish boshqa harakat sezgilarini uyg'otadi, fazoviy munosabatlarni, kontur chiziqlar va hokazolarni idrok qilishni talab etadi. Shunga asoslanib, sensor tarbiyaning quyidagi vazifalari belgilanadi: - Bolalarda perspektiv harakatlarni shakllantirish. - Buyumlarning xususiyati, sifati, munosabati to'g'risidagi umumlashgan tasavvurlar sensor etalonlar sistemasini shakllantirish. Sensor etalonlar ijtimoiy-tarixiy tajriba jarayonida hosil qilingan namunalardir. Asosiy ranglar, geometrik shakllar, notalarda ifodalangan musiqali tovushlarning turli balandligi ana shunday etalonlar jumlasiga kiradi. Agar bola etalonlar va ularning og'zaki ifodalanishi bilan tanish bo'lsa, uning tevarak-atrofni bilishi oson bo'Iadi, u o'zi uchragan buyumlarni ma'lum bir etalon bilan taqqoslaydi hamda buyumning rangi, shakli, katta-kichikligi, detallarining fazoviy joylashishini aytib beradi Perseptiv harakatlardan, etalonlar sistemasidan amaliy faoliyatda va bilish jarayonida mustaqil foydalanish malakasini shakllantirish. Sensor tarbiyaninng mazmuni o'z ichiga tevarak-atrofdagi hamma sensor belgilarni qamrab oladi. Bular bolalarning hamma faoliyatlari orqali amalga oshiriladi va har xil sensor asosga egadir. Maktabgacha ta'lim yoshidagi bola ranglarni farq qilish va ularning nomini aytishga o'rgatiladi, ularda rang tuslari haqida, bo'yoqlarni aralashtirish natijasida yangi rang yoki tuslar paydo bo'lishi to'g'risida tasavvur hosil bo'ladi, shuningdek ular (nutqning tovush tomonlarini, so'zning tovush tuzilishini tahlil qilish qobiliyatini) va musiqa tinglash o'quvini rivojiantirish ham sensor tarbiya mazmuniga kiradi. Sensor tarbiya, shuningdek, taktik sezgilarni, buyumlarning sifatini paypaslab, ko'rib farqlash va ularni to'g'ri aytish (silliq, mayin, dag'al, yumshoq, og'ir, yengil, sovuq, issiq va boshqalar] ko'nikmalarni rivojiantirish ham sensor tarbiya vazifalaridn biridir. Bolalar sekin-asta vaqtni tushuna boshlaydilar hamda vaqt tushunchasini o'zlashtiradilar, vaqtning ketma-ketligi va davomliligini anglaydilar. Dastlab bolaning "kecha", "bugun", "ertaga" tushunchalarini nisbiyligini, vaqtning davomliligini (bir daqiqa, besh daqiqa, bir soat) tushunib olishi qiyin bo'ladi. Bunga tajribaning to'planib borishi va biror maqsadga qaratilgan ta'lim natijasida erishiladi. Yuqorida aytilganlarga xulosa qilib, sensor tarbiya bolalarning hamma faoliyatlarida amalga oshiriladi deb aytish mumkin Sezgi va idrok biror maqsadga qaratilgan mazmunli faoliyat jarayonida muvaffaqiyatli rivojlanadi. Samarali faoliyat (rasm chizish, loy va plastilindan buyumlar, applikatsiyalar yasash] sezgi va idrokning rivojlanishi uchun qulay sharoit yaratibgina qolmay, balki buyumning shaklini, rangini, joyini bilib olishga ham ehtiyoj paydo qiladi. Biror narsaning rasmini chizishdan oldin bolani buyumlarning rangiga qarab taqqoslashga o'rgatiladi, suratlarni ko'zdan kechirishda esa qanday qilib rang yordamida tasvirning badiiy ifodaliligiga erishilishini ko'rish qobiliyati rivojlanadi. MTMda bolalar butun yil davomida tabiat bilan tanishtirib boriladi, ularga o'simliklarni, hayvonlarni parvarish qilish topshiriladi. Bu suv, yer, quyosh issiqligining xususiyatlarini sezib, bilib olish uchun katta imkoniyatlar yaratadi. Bolalar tabiat bilan bevosita munosabatda bo'lish tufayli gul, toshlarning nomini osongina va bajonudil bilib oladilar, keyinchalik ularning shakli, rangi, tuzilishi, hidi, nomini silliqligi va mayinligiga qarab topadilar. Maktabgacha ta'lim yoshidagi bolalar "oldinga”, "orqaga", "tepada - pastda” "uzoq-yaqin”, "chapda-o'ngda" kabi fazoviy tasavvurlarni o'zlashtirib oladilar va hayotiy vaziyatda ularga amal qiladilar, buyumlarning shakli, ular o'lchamining farqiga yetadilar, ularni o'zaro taqqoslaydilar. Bolalar tabiat bilan tobora ko'proq aloqada bo'lishlari tufayli taassurotlari, eshitib ta'sirlanish xususiyatlari ortib boradi. Bolalarni qushlarning sayrashi, barglarning shitirlashi, shamolning guvillashi, yomg'irning shatir-shuturi va momaqaldiroqning gumburlashini diqqat bilan tinglashga o'rgatish zarur. Sensor tarbiyaning asosiy usullaridan biri - tekshirishdir. Tekshirish - buyumlarni maxsus ravishda tashkil etilgan idrok qilishdan iborat bo'lib, uning natijalaridan keyinchalik ma'lum bir mazmunli faoliyatda foydalaniladi. Tekshirish jarayonida bolalar katta-kichiklikni, shaklni, fazoviy munosabatlarni, rangni, nutq tovushlari bilan musiqiy tovushlarning o'ziga xos xususiyatlarini ajratib ko'rsatish va farqlashga o'rganadilar. Mashg'ulotlarda bolalarning hissiy bilish tajribasini egallab olishlari muhim rol o'ynaydi. Holbuki shu mashg'ulotlarda bolalarning sezgi, idrok va tasavvurlarni tarbiyalashga jonli rahbarlik qilish uchun barcha sharoitlar yaratiladi. Bolalar biror buyumni nima uchun sinchiklab qarash, ba'zi tovushlarni yaxshilab eshitish kerakligini aniq tushunganlaridagina, ularda sinchiklab qarash, narsa va hodisalarni idrok qilish malakasi hosil bo'Iadi. Shuning uchun tarbiyachi bolalarni narsa va hodisalarni idrok qilishga o'rgatib, ular qiladigan ishlarning ma'nosini aniq tushuntirib berishi lozim. Shundagina ular ancha tushungan holda idrok qiladilar va biror maqsadga qaratilgan bo'Iadi: axir, daraxt shoxlari yaxshilab ko'zdan kechirilmasa, uning rasmini chizish ancha qiyin bo'Iadi. Boshqa faoliyat turlariga, masalan, mehnatga tayyorgarlik ko'rishda tegishli tekshirish usullari tanlanadi. Masalan, qog'oz va gazlamaning xossalarini aniqlash uchun tarbiyachi bolalarga qog'oz va gazlamani g'ijimlaganda nima bo'lishini eshitib ko'rishni, qog'oz va bir parcha gazlamani yirtib ko'rishni, qog'oz va gazlamadan qilingan qo'g'irchoq ko'ylagini suvda yuvishni taklif etadi. To'plangan tajribalarni bolalar boshqa buyum va hodisalarga ko'chiradilar, undan kundalik hayotlarida foydalanadilar: "Kel, qumga suv quyamiz, u nam bo'Iadi, biz undan tunnel quramiz”, “Bu chelakni ko'tarma, unda qum bor, u juda og'ir”. Buyumlarning xususiyatlarini, nomini va ta'rifini aniqlash, ularni ma'lum bir xossalarga ko'ra taqqoslash uchun didaktik o'yin va qo'llanmalardan ham foydalanish mumkin. Ular bolalar bilan olib boriladigan xilma-xil mashg'ulotlar, mehnat, kuzatishlar va bolalarning mustaqil ishlarida yaxshigina qo'shimcha material hisoblanadi. Sensor tarbiya lotincha so‘z bo‘lib, hissiyotlarni tarbiyalash, bolalarning hissiy jarayonlarini muayyan maqsadga yo‘naltirilgan holda to‘laqonli rivojlantirishni nazarda tutadi. Bu jarayonda bolalarning hissiyotlari, tasavvurlari, idroklari tarbiyalanadi. Sensor jarayonlar o‘zida bilishning dastlabki bosqichini mujassamlashtiradi. Bolalarning hissiy bilish sohasini shakllantiradi.Shuning uchun ham sensor tarbiya aqliy tarbiya jarayoni sifatida namoyon bo‘ladi. Shunga ko‘ra sensor tarbiya bolalarning aqliy rivojlanishlari va estetik tarbiyalari uchun asos yaratadi. Bu jarayonda hissiyotlardan unumli bilishga o‘tiladi. Idrok qilishdan tafakkurga tomon rivojlanish vujudga keladi. Bolalarda izchil intellektual faoliyat tarkib topa boshlaydi. Shuning uchun ham sensor tarbiya jarayoni bolaning amaliy faoliyati rivojlanishida alohida o‘rin egallaydi.Sensor tarbiya jarayoni o‘zida buyumlarning shakllari, hajmi, ular orasidagi munosabatlar ko‘lamini idrok etish, musiqa tinglash qobiliyati, nutqni tovush jihatdan tahlil qilish ko‘nikmasining takomillashishini ta’minlaydi. Shuning uchun ham sensor tarbiya maktabgacha ta’lim jarayonida alohida ahamiyatga ega. Chunki aynan shu davrda boladagi hissiy jarayonlar jadal rivojlanadi. Bu davrda hissiy a’zolarning mashq asosida rivojlanishiga alohida e’tibor qaratish talab etiladi. Chuqur o‘ylangan pedagogik-psixologik asoslarga tayangan holda tashkil etilgan faoliyat jarayoni bolada turli-tuman hissiy layoqatlarning shakllanishiga imkon beradi.O‘tgan XX asrning ikkinchi yarmiga kelib, bolalarning sensor tarbiyasiga alohida e’tibor qaratila boshlandi, uning ilmiy asoslarini chuqurlashtirishga kirishildi. Chunki maktabgacha ta’lim jarayoni bolaning kelajakdagi taraqqiyotini ta’minlovchi muhim bosqich hisoblanadi. Pedagoglarning diqqat-e’tibori xuddi mana shu bosqichni ilmiy-metodik jihatdan ta’minlashga qaratildi. Mazkur bosqichda amalga oshiriladigan ta’lim-tarbiya jarayonini takomillashtirish bolaning imkoniyatlarini maksimum darajada ro‘yobga chiqarish uchun qulay pedagogik sharoit yaratadi. Chunki bolaning har bir yosh davri o‘ziga xos pedagogik-psixologik xususiyatlarga ega. Masalan, kichik maktabgacha ta’lim davri boladagi idrok qilish jarayonining jadal rivojlanishi bilan xarakterlanadi.Shuning uchun ham sensor tarbiya va bola idrokining vujudga kelishi masalasi ko‘pgina mutaxassislar e’tiborini o‘ziga qaratib kelmoqda. Chunki sensor tarbiya bolaning atrof-muhitni to‘liq idrok etishini ta’minlashga yo‘naltirilgandir. Atrof- muhitdagi narsa-buyumlarni to‘liq idrok etgan taqdirdagina bola uni o‘z nutqida ifodalay oladi. Olamni idrok etish, bilish asosi sifatida bolaning hissiy tajribasi muhim ahamiyatga ega. Aqliy, estetik, axloqiy tarbiyaning muvaffaqiyati bolaning hissiy rivojlanishiga bevosita bog‘liqdir. Bola atrofdagilarni qanchalik aniq ko‘ra olsa, tovushlarni tinglasa, ularni farqlasa, o‘ziga xos jihatlarini sezsa, nutqi rivojlanishi uchun muhim asos vujudga keladi. Bugungi kunda shaxsga yo‘naltirilgan ta’lim-tarbiya jarayonini tashkil etishga pedagoglar e’tiborini qaratish alohida dolzarblik kasb etmoqda. Bu jarayonda bolaning mustaqilligi va tashabbuskorligini rivojlantirish alohida ahamiyatga ega. Muayyan vaziyatlarda bolaning faol hatti-harakati, xulq-atvori, faoliyati, boshqalar
bilan muloqoti unga hodisalar va narsalarning mohiyatini aniqlash imkonini beradi. Bularning barchasi bolaning hissiy layoqatini rivojlantiradi va so‘z boyligini oshiradi.G.L. Rozengart-Pupko bolaning nutqni tushunish (idrok qilish) jarayonini tahlil qilib, ko‘ruv idroki va buyumlarga ko‘z yugurtirib, ularning nomlarini tushunish rivojlanishiga yordam beradi, - degan xulosaga keladi. Z.I. Barabanova esa, bolaning nutqni idrok qilish jarayonini tekshirib, undagi turli analizatorlarning ahamiyatiga baho beradi. Uning ta’kidlashicha, qo‘zg‘atuvchi 10 marta namoyon bo‘lishida ko‘rish analizatorlarining yo‘nalishi bolada 86 % gacha saqlanadi, eshitish analizatorlarining 60% esa yo‘qola boshlagan.D.B. Elkonin ning ta’kidlashicha esa, nutqni tushunish vujudga kelishining asosoy shartlari quyidagilardan iborat:
1.Umumiy holatdan asosiy fikrni ajrata olish; 2.Narsalarga diqqatini qaratish;
3.Favqulodda holatga qarab anglanadigan his-tuyg‘uning mavjudligi va boshqalar. Ilk va maktabgacha kichik yoshdagi bolalarni buyumlarning shakli, hajmi va rangi bilan tanishtirish, ularning nomlarini o‘rgatish hamda xususiyatlari haqida aniq tasavvur hosil qilishda sensor tarbiya jarayonidan unumli foydalanish zarurligini kuzatishlarimiz yaqqol ko‘rsatmoqda. Sensor tarbiya maqsadga muvofiq tarzda yo‘lga qo‘yilsa, bolalarning nafaqat nutqi, balki axloqiy-estetik tasavvurlari boyitiladi, jismoniy rivojlanishlari ta’minlanadi.
Sensor harakatlar bolalarning nutqini rivojlantirish jarayonida muhim ahamiyatga ega. Bolalarda buyumlarning shakli va rangini farqlash ko‘nikmasi shakllangan bo‘lsa, ular atrofdagi narsalarning xususiyatlari haqida aniq tasavvurga ega bo‘ladilar. Bu esa ularning tasvirlash, rasm chizish, loy, plastilin, qog‘oz va matodan turli xil narsalar yasash hamda qurish ko‘nikmalarini shakllantirishga yordam beradi.Tevarak-atrofdagi buyumlarning shakli, hajmi, tuzilishi, ranglarini ajrata olish ko‘nikmalarining shakllanganligi bola bilish faoliyatini tarkib toptirishning muhim shartidir. Sensor tarbiya jarayonida bolalar turli buyumlar, tabiat hodisalari, hayvonot va o‘simliklar olami bilan tanishtirilishlari natijasida ularning o‘ziga xos jihatlarini bilib oladilar. Bu o‘z navbatida ular nutqining rivojlanishida muhim ahamiyatga ega. Buyumlarning turli-tuman ranglari, shakllari, hajmi va fazoviy holatlarini bolalar o‘z ko‘zlari bilan ko‘rgandagina ular haqida aniq tasavvurga ega bo‘ladilar va har birining nomlarini yodda saqlaydilar. Ba’zi buyumlar, qushlarning tovushlarini musiqaga qiyoslagan holda idrok etadilar. Buyumlarning qattiq-yumshoq, yengil-og‘ir, sovuq yoki issiqligini qo‘llari bilan ushlab sezadilar va nutqlarida ifodalaydilar.
Sensor tarbiya bolaning sezgilari va idrokini muayyan maqsadga yo‘naltirgan, ayniqsa ularning nutqini rivojlantirishga qaratilgan holda tashkil etish kerak. Har qanday nutqni rivojlantirish jarayoni bolaning borliqni sezishi va idrok etishi bilan bevosita bog‘liq holda amalga oshiriladi. Chunki bolaning nutqi uning fikr ifodalash jarayonida amal qiladigan hodisadir. Maktabgacha ta’lim jarayonida bolaning og‘zaki nutqi, ya’ni so‘zlash faoliyati rivojlantiriladi. Bolaning so‘z boyligi ortib, nutqi rivojlangan sari uning fikrlash jarayoni tezlashadi. Bu jarayonda ularning sezgilari, idroklari, hissiyotlari, xotiralari, o‘y-xayollari tarkib topib, namoyon bo‘la boshlaydi.
Bolalar ko‘rish, sezish, ularning nomlarini o‘rganish yordamida tevarak-atrofdagi narsa va hodisalar to‘g‘risida tasavvurga ega bo‘ladilar. Agar bolaning sezgilari va idroki sensor tarbiya jarayonida takomillashtirilsa, uning tevarak-atrof, olam haqidagi tasavvurlari shunchalik kengayadi. Bolalarning sensor tarbiyasi, ularda sezgi va idrokning rivojlanish darajasi bilish faoliyatining kengayishi uchun muhimdir.
Pedagogikada sensor tarbiya deganda bolalarda ta’sirchanlik qobiliyati, sezish hamda idrokni takomillashtirishga qaratilgan pedagogik ta’sir turlari tushuniladi.
Pedagogikada sensor tarbiyaning mazmuni va usullarini aniq belgilash, psixologiyada idrok va sezish muammolarining qanday tushunilishiga bog‘liq. Bunda:
1.Idrok qilish jarayonida bola o‘z hayotiy tajribasi davomida nimani egallangan? 2.Bolaning nutq faoliyatini rivojlantirish qanday amalga oshiriladi? degan savollarga javob izlash alohida ahamiyatga ega.
Maktabgacha ta’lim nazariyasida sensor tarbiyaga nisbatan turlicha yondashuvlar mavjud. Bunday yondashuvlar F.Frebel, M.Montessori, O.Dekroli, YE.I.Tixeyeva va boshqalar tomonidan ishlab chiqilgan. O‘zbek pedagoglaridan Sh.A.Abdullayeva, M.Rasulova, Oxunova[, L.Nazirovalar mazkur muammo bilan shug‘ullanganlar. Ushbu tizimning vujudga kelishi va shakllanishi psixologiyadagi idrok etish nazariyasi bilan bevosita bog‘liqdir.
Maktabgacha yoshdagi bolalar taraqqiyotining har bir bosqichi ularning ruhiy rivojlanishiga ko‘ra o‘zaro farqlanadi. Bolalar bilan metodik mashqlarni bajarishda ularning yoshi, individual xususiyatlariga tayangan holda mashg‘ulotlarni tashkil etish, ular nutqining muvaffaqiyatli rivojlanishini ta’minlash imkonini beradi. Rus olimlari N.Podd’yakov va V.Avanesovlar ta’kidlaganlaridek, bolalarni maktabgacha ta’lim muassasalarida rivojlantirish ularning aqliy taraqqiyoti va ko‘nikmalari doirasini kengaytiradi. Bolalarning maktabda bilimlarni muvaffaqiyatli o‘zlashtirishlari uchun ta’lim- tarbiyaviy ishlarni maktabgacha ta’lim muassasalarida kuchaytirish va ularni o‘rab turgan narsa-buyumlarga nisbatan sinchkov, qiziquvchan bo‘lishga o‘rgatish zarur. Buning natijasida bolalarning dunyoqarashlari va nutqlari rivojlanadi.
Bolalarning sezgilarini rivojlantirish orqali ularning nutqini o‘stirish nazariyasi va amaliyotini O.Roziqov, R.Safarova, Sh.Abdullayeva, E.G’oziyev. A.Usova, N.Sakulina, L.Venger, V.Muxin singari pedagog va psixologlar ilmiy jihatdan asoslab berganlar. Sezgi orqali bolalarning nutqini o‘stirish ularning mustaqil fikrlash ko‘nikmalarini rivojlantirishga xizmat qiladi. Sensor jarayonlar sezgi a’zolari faoliyati bilan bog‘liqligini N.Podd’yakov va V.Avanesovlar ko‘p bora ta’kidlaganlar.
Maktabgacha yosh davrda bolalarda narsalarning nomlari, shakllari, ranglarini idrok etish va eslab qolish jarayoni jadal kechadi. Bunda narsa-buyumlar haqidagi barcha tasavvurlar bevosita ko‘rib, nomini eshitish va ular yordamida turli harakatlarni bajarish jarayonida shakllanib boradi. Bolalardagi his qilish va idrok etish jarayoni ularning so‘zlarni o‘zlashtirish va ular yordamida fikrlash ko‘nikmalarini jadal rivojlantiradi. Shunga ko‘ra maktabgacha yoshdagi bolalarga muayyan so‘zlarni o‘rgatayotganda aniqlik tamoyiliga tayanish lozim. Bu asrlar davomida sinalgan didaktik tamoyillardan biridir. Uning zamirida bir qator didaktik qonuniyatlar o‘z ifodasini topgan.
Sensor tarbiya orqali bolalar nutqini o‘stirishda nafaqat ko‘rganlarini idrok etish, balki tinglash layoqatining mavjud darajasini ham hisobga olish lozim. Sensor tarbiya orqali bolalar nutqini o‘stirishda turli buyumlarning nomlari, ularning xususiyatlarini bolalarga aniq, to‘liq yetkazish, narsalarning ranglari, shakllari, hajmi haqida muayyan tasavvur hosil qilish zarur.
Pedagogik-psixologik kuzatishlar shuni ko‘rsatadiki, maktabgacha ta’lim yoshidagi bolalarning nutqini o‘stirishda sensor tarbiya jarayonidan foydalanish ularning umumiy, aqliy rivojlanishlarini ta’minlash imkonini beradi.
Sensor tarbiyaning birinchi bosqichi hissiy tajribaga asoslangan tushunchalar: bizni o‘rab turgan borliq, hayotni anglash, erkin fikrlash kabilarni maktabgacha yoshdagi bolalarda shakllantirishda poydevor sifatida xizmat qilishga qaratilgan.
Aqliy, axloqiy, jismoniy tarbiyadagi muvaffaqiyatlar maktabgacha ta’lim muassasalarida sensor tarbiya vositasida bolalar nutqini o‘stirishga qay darajada e’tibor berilayotganligi, ya’ni, ularning so‘zlarni ko‘rgan, eshitganlari bilan bog‘lagan holda idrok etishlari, atrof-muhitdagi voqea-hodisalarni anglab, ular haqida fikr bayon qila olishlari, o‘zlari qo‘llagan so‘zlarning ma’nolarini tasavvur qila olishlari lozim.Bola ulg‘aygan sari uning atrofdagi narsalarga ko‘rsatadigan ta’siri, buyumlar haqidagi tushunchalari, tasavvurlari, boshqalarning fikrlarini qabul qilish ko‘nikmalari takomillashib boradi. Shu munosabat bilan ulg‘ayish bosqichi keyingi psixologik rivojlanish va umumiy anglashda samarali natija beradi. Bola qancha kichik yoshda bo‘lsa, his qilish darajasi ham uning hayotida shu qadar katta ahamiyat egallaydi. Narsalarning xususiyatlarini o‘zlashtirish jarayonida ular haqida to‘liqroq tasavvurga ega bo‘lish uchun bola buyumlarning o‘zaro farqlanuvchi xususiyatlaridan bir vaqtning o‘zida foydalanishni o‘rganishi lozim.
Sensor tarbiya jarayonida bolalarga turli buyumlarni o‘zaro bir-biridan farqlashda ularning nomi, shakllari, hajmi, rangi haqida tushuncha berish kerak. Ko‘pgina pedagoglar va psixologlar, jumladan L.Venger, V.Muxinalarning fikrlariga ko‘ra, sensor tarbiya bola uchun o‘zini o‘rab turgan olamni hissiyotlar yordamida anglash hamda uning nutqi va fikrlash ko‘nikmalarini rivojlantirish jarayonidir. Bularning barchasi maktabgacha ta’lim muassasasida mashg‘ulotlar davomida sensor tarbiyaning muhim shartlaridan bo‘lib hisoblanadi.Sensor tarbiyaning bola nutqini rivojlantirishdagi ahamiyatini baholash pedagogikaning dolzarb masalalaridan biri hisoblanadi. Chunki bu davrda bolalarning fazoviy jismlar, tevarak-atrofdagi buyumlar, ularning nomlari haqidagi tushunchalari va so‘z zaxiralari yetarlicha shakllanmagan bo‘ladi. Rivojlanishning mazkur bosqichida bolalarning xotiralari, sezgilari va idroklari jadal rivojlana boshlaydi. Ularning tevarak-atrofdagi buyumlarning nomlari va xususiyatlarni bilishga bo‘lgan qiziqishlari muntazam ortib boradi.Ilk maktabgacha yoshdagi bolalar buyumlarning nomlari, ular orasidagi tafovutlar, narsalarning rangi, shakli, hajmi, yumshoq-qattiqligi, hidi va mazasini ajrata biladilar.Sensor tarbiya asoschilaridan biri Mariya Montessori maktabgacha tarbiya pedagogikasining ko‘zga ko‘ringan namoyandalaridan biridir. M.Montessori tizimi narsalarning nomi, hajmi, rangi, shaklini farqlashga oid mashqlar (ko‘rish, sezish mashqlari), narsa va buyumlarning sathlari, xususiyatlarini farqlashga doir mashqlar, harorat, og‘irlik hamda tovushlarning baland-pastligi, hid va ta’mni farqlashga xos mashqlarni o‘z ichiga oladi.Bolani sensor tarbiyalashda Mariya Montessori harakatlarning ta’sirlarini farqlaydigan mashqlarga taqqoslash va ajratishga alohida ahamiyat bergan. Mashqlarni bajarish jarayonida bolaning erkin va mustaqil bo‘lishi talab qilinadi.
Professor N.Shchelovanov his qilish orqali tarbiyalashda go‘daklikni “oltin davr” deb hisoblaydi. Maktabgacha ta’lim pedagogikasida mazkur muammo markaziy o‘rin egallaydi.
Maktabgacha ta’lim pedagogikasining taniqli vakillari (Y.Kamenskiy, F.Frebel, M.Montessori, O.Dekroli, YE.Tixeyeva va boshqalar) tomonidan bolalarni buyumlarning belgi va xususiyatlari bilan tanishtiradigan turli didaktik o‘yinlar hamda mashqlar ishlab chiqilgan. Ularning sensor tarbiya prinsiplari va nuqtai nazarlariga asoslangan tahlillari bolalar nutqini rivojlantirishda sensor tarbiyadan foydalanishning yangi shakllari va metodlarini ishlab chiqishni taqozo qilmoqda.
A.Zaporojets, A.Usova, N.Sakulina, A.Venger, Podd’yakovlar tomonidan zamonaviy didaktik prinsiplar asosida ishlab chiqilgan sensor tarbiyani tashkil etishga oid yondashuvlar negizida mazkur jarayonni rivojlantirish zaruriyati mavjud.
Sensor tarbiya nazariyasida 4 ta qat’iy tan olingan tamoyil mavjud. Ular quyidagilar:

1. 
   bolalarga atrof-muhit, unda mavjud bo‘lgan narsalar haqida yetarlicha ma’lumotlar berish, tushuncha va tasavvurlar hosil qilish;
   
2. 
   narsa va buyumlarning turli-tuman xususiyatlari bilan bolalarni tanishtirish va ulardan mazkur xususiyatlarning barchasini o‘zlashtirishni talab qilish imkonsiz ekanligini anglab yetish;
   
3. 
   bolaning atrof-muhitni bilish asosida to‘g‘ri mo‘ljal olishi, narsa va buyumlarning nomi, rangi, shaklini bilish darajasini aniqlash maqsadida o‘ziga xos tekshirishlar o‘tkazish;
   
4. 
   bolada muayyan narsalar haqida tushuncha va tasavvurlarni hosil qilishni nazarda tutish, bunda bola o‘zida mavjud bo‘lgan tushuncha va tasavvurlarni yangilari bilan taqqoslay olishi lozim.
   

Bola o‘zi egallagan tushunchalar, bilimlar va axborotlar zaminida yangi narsalar va hodisalarni taniydi va idrok eta boshlaydi.
Insoniyat o‘zining ko‘p asrlik tarixi davomida narsalarning ranglari, shakllari va hajmlarining muayyan andozasini yarata olgan. Bunday tasavvurga ega bo‘lgan bolalar o‘zlashtirgan bilimlarini o‘rgangan yangi ma’lumotlari bilan taqqoslash va ulardan tegishli xulosa chiqarish ko‘nikmasiga ega bo‘ladilar. Atrof-muhitdagi rang-baranglikni o‘zlashtirish bolaga mavjud voqelikni imkon qadar aniq idrok etish uchun qulaylik yaratadi.
Yuqorida ko‘rsatib o‘tilgan tamoyillarni go‘daklik va maktabgacha yoshdagi bolalar nutqini o‘stirish jarayoniga tadbiq etish lozim. Buning uchun:

1. 
   Bolalar narsa va buyumlarning nomi va xususiyatlarini qanday izchillikda farqlay boshlashi;
   
2. 
   Narsa va buyumlarning nomi, xususiyati, hajmi, rangini ifodalovchi so‘zlarning qanday talaffuz qilinishi, bolalarning mazkur narsalar bilan qay tarzda aloqaga kirishishiga bog‘liq.
   

Bu masalani sensor tarbiya nuqtai-nazaridan yondashgan holda tahlil etishga harakat qilamiz.
Amalga oshirilgan tadqiqotlar bolalarda ular hayotining dastlabki davridan boshlab turli shakl, hajm va rangdagi narsalarga alohida qiziqish paydo bo‘lishini ilmiy jihatdan asoslab bergan.
Bolani buyumlarning shaklini tanishga ilk yoshdan boshlab o‘rgatish lozim. Kichik yoshdagi bolalarni his qilish orqali buyumlarning xususiyatlarini anglashga o‘rgatishda rus olimlarining nazariy qarashlari va tajribalariga tayanish maqsadga muvofiqdir. Atrof-muhit bilan bolalarni tanishtirish jarayonida narsalarning nomi, xususiyatlari, rang-tusi, hajmi va shaklini qanday tartibda o‘rgatish lozimligi rus pedagoglari tomonidan asoslab berilgan.
Jumladan, N.Sakulina bolalarni rang bilan tanishtirish masalasini o‘rganish asosida shuni alohida ta’kidlaydiki, ularni atrof-muhitni kuzatishga o‘rgatish jarayonida muayyan tasavvur hosil qilgandan keyingina ranglarni farqlashga o‘rgatish lozim. Olimaning fikricha, bolalarda bunday tajribani hosil qilish uchun ular bilan 3-4 yoshdan boshlab izchil tarzda mashg‘ulotlar o‘tkazish lozim. Bu yoshdagi bolalarda 5-6 ta rangni farqlash, tanishga nisbatan ehtiyoj, qiziqish paydo bo‘ladi. Shu tariqa bolalarni narsa va buyumlarning rangi, shakli, hajmi bilan tanishtirish ularning nutqini boyitishda samaradorlikka erishish imkonini beradi.
Maktabgacha ta’lim jarayonidagi muhim vazifalardan biri, bolalarning nutqini o‘stirish va uni izchil takomillashtirishdan iborat.
“Ilk qadam” tayanch dasturida bolalarning “Nutq va tafakkurning rivojlanganlik darajasi”ga oid asosiy bo‘limlar ko‘rsatib berilgan. Bunda bolalarning nutqiy tafakkurini rivojlantirish, so‘z boyligini oshirish, ularning mantiqiy tafakkuri va hisoblash malakasini o‘stirish hamda bolalarda nafosat va orastalikni shakllantirish kabi jihatlariga keng e’tibor qaratilishi nazarda tutilgan. Shuningdek, tabiat, har xil kasbdagi kishilar mehnati, ba’zi bir ijtimoiy voqealar, narsa va hodisalar, ularning sifat va xususiyatlari bilan tanishtirishga ham alohida e’tibor qaratilgan.
Sensor tarbiya vositasida bolalar nutqini rivojlantirishning pedagogik-psixologik imkoniyatlari
Mustaqil respublikamiz uchun yosh avlodni har tomonlama yetuk inson qilib tarbiyalash muhim vazifalardan biri hisoblanadi. Chunki har qanday jamiyatning ravnaqi, ijtimoiy, siyosiy, iqtisodiy farovonligi fuqarolarning aqliy va axloqiy salohiyati hamda ularning ma’naviyatlilik darajaga bog‘liq.
Ma’lumki, fikrni bayon etish va tafakkur qilish nutq orqali amalga oshadi. Bolada tafakkur qanchalik rivojlantirilsa, uning fikr bayon qilish ko‘nikmasi shuncha mukammal bo‘ladi. Har bir shaxs oldida fikrlash va fikr mahsulini to‘g‘ri ifodalash mas’uliyati mavjud ekan, yoshlarda mazkur ko‘nikmalarni shakllantirish maktabgacha ta’lim muassasalaridayoq boshlanishi lozim. Bunda sensor tarbiya imkoniyatlaridan foydalanish pedagogik jihatdan qulaylik tug‘diradi.
Ko‘plab ruxshunoslar tomonidan ruhiy jarayonlarni tahlil etish natijalari shuni ko‘rsatadiki, bola nutqining rivojlanishi o‘ziga xos jarayon hisoblanadi. L.S. Vigotskiy, A.N. Leontyev, S.L. Rubinshteyn, P.P. Blonskiy, A. Vallon, J. Piaje va boshqalarning asoslashlariga ko‘ra, ruhiy jarayonlar, ayniqsa idrokning shakllanishi va rivojlanishi ularning ijtimoiy tajriba, ya’ni oldingi avlodlar tomonidan to‘plangan va qabul qilingan sensor etalonlar tizimi (A.V.Zaporojets) tarzida ifodalangan tajribani faol o‘zlashtirish natijasida vujudga keladi. Bu
tarzdagi etalonlar tarkibiga musiqa va nutq tovushlari, geometrik shakllar, spektr nurlari kabilarni kiritish mumkin. Har bir bola mazkur etolonlarni ta’lim-tarbiya jarayonida o‘zlashtiradi, so‘ngra ulardan tevarak-atrofdagi narsa va hodisalarni o‘zlashtirish, tahlil qilish, ularning mohiyatini anglash hamda sensor tajribalarini takomillashtirish uchun sezgi meyorlari sifatida foydalanadi.
Psixologiyada perseptiv harakatlar (hissiy idrok etishga oid harakatlar), obrazlarning tuzilishi, voqelikdagi narsa va hodisalarning obyektiv xususiyatlarini aks ettirish mexanizmi sifatida talqin etiladi. Bu xususiyatlarga “o‘xshatish”, ulardan nusxa ko‘chirish tufayli obyektning obrazi tasavvur etiladi (A.N.Leontyev) Shaxs idrokini tadqiq qilishga bag‘ishlangan bir qator asarlar (A.N. Leontyev, A.V. Zaporojets, B.G. Ananyev, V.P. Zinchenko, L.A. Venger) shundan guvohlik beradiki, sensor jarayonlar o‘ziga xos yo‘naltiruvchi harakatlardan iborat bo‘lib, ular bolaning amaliy bilish faoliyatiga xizmat qiladi.
O‘z vaqtida I.M.Sechenov maktabgacha yoshdagi bolalarning bilish jarayonini ta’riflab, miyaning reflektorlik faoliyati g‘oyasini ilgari surgan edi. Bunda u psixikaning obyektiv olamni aks ettirish imkoniyatiga tayanadi. Olim buyumlar haqidagi tasavvurlar tashqi signallar ta’siri ostida vujudga kelishini asoslab beradi. Bunda muayyan buyumning tasviri ko‘zning to‘r pardasida ko‘p marotaba aks etib, muskullarni taranglashtiradi va harakatlantiradi. Ko‘rish omili bilan muskullar sezgisining uyg‘unlashuvi ta’sirida turli shakllarga baho berishga asoslangan harakatlarning tajribasi mujassamlashadi. Turli buyumlarning shakllarini o‘zaro mos tarzda aniqlash ko‘nikmasi xuddi mana shu baholash imkoniyatiga bog‘liqdir. Ilk yoshdagi bolalarda bunday tajriba kam bo‘ladi. Buyumlarning shakllari faqat ko‘rish orqaligina emas, balki ushlab sezish vositasida ham bilib olinadi.
I.M.Sechenov qo‘lning sezish organi sifatidagi ahamiyatini batafsil tavsiflagan edi. Uni yaqin masofadan turib buyumlarni tahlil qilishda ko‘zning birinchi yordamchisi sifatidagi o‘rniga alohida e’tibor qaratgan. Bola o‘zining ko‘z harakatlarini qanchalik boshqara olsa, qo‘l harakatlarini ham shunchalik boshqara oladi. Bola har bir narsani ushlab ko‘radi, aylantiradi va to‘nkaradi. Buning natijasida u buyumlarni bir qadar aniq va to‘liq idrok qila boshlaydi. “Shuning uchun ham, - ta’kidlaydi I.M.Sechenov, - buyumlarni idrok qilishda qo‘l bilan sezishni mashq qilish muhim ahamiyatga ega”.
B.G. Ananyev, R.Y. Abromovich-Lextman, A.A. Pressman, YE.F. Ribalkolar o‘z tadqiqotlarida bolaning idrok qilish qobiliyatida amaliy faoliyatning yetakchi ahamiyatga ega ekanligini ko‘rsatib berganlar. N.L. Figurin, M.P. Denisova kabi fiziologlar va psixologlar bolalar juda kichik yoshlaridan narsalarning shakliga qarab farqlashning eng oddiy turlarini bilishlari to‘g‘risidagi ma’lumotlarni keltiradilar. Ular 5-6 oylik vaqtidan boshlab hajmli va yassi jismlarni (kublar, sharlar, koptoklar, ovalsimon, kvadrat, to‘rtburchak, uchburchak shaklidagi narsalar) o‘zaro bir-biridan farqlay boshlashlarini ta’kidlaganlar. L.A. Venger esa, o‘z tajribalari asosida hatto 3-4 oylik go‘daklar ham narsalarning shakliga ko‘ra ularni farqlay oladilar, degan ilmiy xulosani ilgari surgan edi. Lekin, u bolaning bu harakati diqqatni bir obyektdan ikkinchisiga o‘tkazish natijasidagina sodir bo‘lishini ta’kidlaydi. Bunday harakatlar obrazli idrokni hosil qilish imkonini bermaydi. L.A. Venger o‘z tajribalariga tayangan holda, agar 2-3 oylik go‘daklarga
ilgari o‘zlari ko‘rgan turli shakllardagi jismlarni boshqacha shakl yoki holatda namoyish qilinganda, ularni yangicha qiziqish bilan kuzatishlarini asoslab beradi. Lekin bola ulg‘aygan sari mazkur narsalarga o‘zgacha qiziqish bilan yondasha boshlaydi. Maktabgacha yoshdagi bolalar atrofdagi narsalarni juda tez o‘zlashtiradilar. Shuning uchun ham ularning turli shakllari, hajmi, ular orasidagi masofani tez va aniq ilg‘aydilar. Bularning barchasi boladagi ko‘rish, nazorat qilish, ilg‘ash ko‘nikmalari yordamida amalga oshiriladi. Ko‘rish barmoqlarning harakatini moslashtirish imkonini beradi. Bu o‘rinda turli obyektlarning xususiyatlarini harakat yordamida chamalash jarayoni vujudga keladi. Bu esa bolada idrokning sensor imkoniyatlari mavjudligidan dalolat beradi.
Idrokning bundan keyingi taraqqiyoti uning ikkinchi ko‘rinishi bo‘lgan taqqoslash imkoniyatini vujudga keltiradi. Maktabgacha yoshdagi barcha bolalar narsa yoki buyumlarning qattiq yoki yumshoqlik holati, hajmi, vaznini o‘zaro farqlagan holda o‘zlashtirib oladilar. Bolaning taqqoslay olish imkoniyati buyumlarning harakatini ilg‘aganda, narsalarni bir-birining ustiga taxlaganda, qutichalarni yopib-ochganda, piramidalar yoki halqachalarni o‘zaro mos tarzda joylashtirganda, qo‘g‘irchoqlar yoki qog‘ozlarni yig‘ib muayyan tartibda joylashtirganda, taxtachalarning teshiklarini yassi jismlar bilan berkitganlarida sodir bo‘ladi. Bunday vaziyatda bola ko‘rgan va tasavvur qilgan narsalarini o‘zaro qiyoslab ularni chamalash ko‘nikmasiga ega bo‘ladi. Ilk va kichik maktab yoshidagi bolalar kublar yoki qo‘g‘irchoqlarni taxlash jarayonida ba’zan xatolarga yo‘l qo‘yadilar. Bu tabiiy hol, albatta. Lekin, maktabgacha o‘rta, katta va tayyorlov guruhlaridagi bolalar esa bunday ishlarni osongina bajaradilar. Chunki bunday harakatlarni ilk yoshlaridan boshlab bajargan bolalarda muayyan ko‘nikmalar hosil bo‘lad