Matematika kafedrasi Yakupov Qahramon Maxsetbayevichning



Yüklə 1,33 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/10
tarix24.03.2022
ölçüsü1,33 Mb.
#54085
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10
kompleks ozgaruvchili elementar funktsiyalarni darazhali qatorga yojish

 

Ta’rif-10.   G da aniqlangan biror U(x) funksiya berilgan bo’lsin. Agar 

 

nuqtalar va 



    0 son uchun 

 

 



 

tengsizlik bajarilsa 

 funksiyani   da   ko’rsatkich bilan Lipshits shartini 

qanoatlantiradi deyiladi va 

 kabi belgilanadi. 

   Tabiiyki   > 1 bo’lganda 

bo’ladi shuning uchun ham odatda 

0<  1 deb hisoblaymiz  <1 ko’rsatkichli Lipshits shartni ba’zida Gyolder 

sharti deb ham yuritamiz. 

   Ω sohaning qariyib hamma joyida aniqlangan funksiya Ω da joylashgan 

ixtiyoriy kompaktda jamlanuvchi bo’lsa, bunday funksiyani Ω da local 

jamlanuvchi funksiya deymiz. Bu xildagi funksiyalar to’plamini 

 orqali 

belgilash qabul qilingan. 

 

 da 


 

(Ω’⊂Ω ixtiyoriy soha osti) munosabat bajarilsa. 

 

Ta’rif-11.   



 – uzliksiz funksiya bo’lsin. Bu funksiya noldan farqli bo’lgan 

nuqtalar to’plamining  yopig’iga shu funksiyaning tashuvchisi (nositel) 




16 

 

deyiladi va 



 simvol bilan belgilanadi. Shubhasiz hosilaning tashuvchisi 

funksiya tashuvchisiga tegishli bo’ladi. 

   Shuningdek ekvivalent funksiyalar deganda bir – biridan nol o’chovli 

to’plamdagina farq qiladigan funksiyalarni tushunamiz. 

   

 fazoda har bir nuqtasida normalga ega   sirtni qaraymiz. 



 bo’lsin.  

   Koordinatalar boshi   nuqta bilan ustma-ust tushuvchi hamda 

 o’qi   

nuqtadan o’tuvchi normal bo’yicha yo’nalgan 

 dekart 

koordinatalar sistemasini 

nuqta bilan bog’langan mahalliy koordinatalar 

sistemasi deymiz. 

   Agar shunday d>0 son topilib, markazi 

 nuqtada  bo’lgan d 

radiusli sfera G chiziqdan (sirtdan) ajratgan uchastkasi   nuqta bilan 

bog’langan koordinatalar sistemasida                        

 

tenglama bilan berilib hamda k tartibgacha uzliksiz hosilalarga ega bo’lsa 



 deymiz. 

   Agar 


 bo’lib f ning k-tartibli hosilasi   (0< ≤1) korsatkich bilan 

Lipshits shartini qanoatlantirib va Lipshits shartidagi A o’zgarmas  va   

ko’rsatkich   dan bog’liq bo’lmasa, 

 deb yozamiz. 

 kassdagi 

sirtlarni Lyapunov sirtlari deymiz. 

   A biror operator bo’lsin. D(A) orqali A operatorning aniqlanish sohasini 

R(A) orqali esa qiymatlar to’plamini belgilaymiz. 

   Tartiblangan m ta manfiymas butun 

 sonlar ketma-

ketligini m tartibli multindeks deymiz. 

   


 songa shu multideksning uzunligi deyiladi. 

   Multindekslar ustida qo’shish va manfiymas butun songa ko’paytirish 

amallari odatdagidek o’rnatiladi. Agar n – manfiymas butun son 

 va 


 birxil m tartibli multindekslar 

bo’lsa, u holda 

 

 

 



 

lar ham yana m tartibli multindekslar bo’ladi. 

   Agar 

 vektor bo’lsa 

 

 kabi xuxusiy holda x 



 ning nuqtasi bo’lsa, 

 kabi yozish va tushunish kerak bo’ladi. Shuningdek 

 Biz ko’pincha 

  

 



 

belgilashdan foidalanamiz. 




17 

 

   X koordinata bo’yicha diffrensiallash amali bajarilayotganini ta’kidlash 



uchun 

 yozuvni ham ishlatamiz. 

 

2. 



O’rtalovchi yadro. 

 

     va y lar 



 fazoning ixtiyoriy nuqtalari 

 va h-ixtiyoriy musbat 

son bo’lsin. 

 

Tarif-12.   Agar 1) 



 funksiya x va y dekart koordinatalar bo’yicha cheksiz 

ko’p marta diffrensiallanuvchi bo’lsa; 

 

 

 



 

 

shartlar bajarilsa 



 funksiyani o’rtalovchi yadro deymiz. 

   Quyidagi funksiya hech bo’lmaganda bitta shunday yadro mavjudligiga 

kafolat beradi: 

 

 



 

2)  Xossa o’rinli bo’lishligiga shubha yo’q. 

3) 

Xossaning bajarilishi uchun 



 

 

 



deb olinsa kifoya. 

   Endi 1) shartning bajarilishini ko’rsatamiz. (3.1) funksiyaning 

  

va 


 bo’lgan hollarda cheksiz ko’p marta diffrensiyallanuvchi ekanligini 

tekshirib ko’rish qiyin emas va 

 bo’lganda barcha hosilalar nolga teng 

bo’ladi. Shuning uchun ham 

bo’lganda (3.1) funksiyaning barcha 

hosilalari mavjud va nolga teng, ya’ni 

 bo’lgandagi barcha hosilalar 

 

da nolga intilishini ko’rsatish yetarli. 



   Isbotni birinchi tartibli hosila uchun keltiramiz, yuqori tartibli hosilalar 

uchun tekshirish o’xshash bo’ladi. 




18 

 

a) 



 funksiya 

da uzliksiz. Haqiqatdan ham (3.1) dan                

 

 

 



 

Chunki 


 

 

 



b) 

  

 ning hosilasi mavjud va nolga tengligini ko’rsatamiz. 



Haqiqatan ham. 

 

 



 

Bu holda, shuningdek 

 

 

    



   Bunga hech bo’lmaganda Lopital qoidasidan kelib chiqib ham ishonish 

mumkin. Shunday qilib hosila mavjud va   nolga teng: 

 

 

 



 

 

qaysiki yana Lopital qoidasi bilan osongina tekshiriladi. 



   Shunday qilib 

 hosila mavjud va barcha r lar uchun uzliksiz. Xuddi 

shunday ikkinchi va undan yuqori tartibli hosilalar mavjud hamda 

uzliksizligini ko’rsatish qiyin emas. 

 

3).   O’rta funksiyalar. 



   Ω to’plam 

 fazoning chekli sohasi, U(y) Ω da jamlanuvchi funksiya bo’lsin. 

Bu funksiyani Ω dan tashqarida nolga teng qilib davom ettiramiz. X 

 

fazoning ixtiyoriy nuqtasi bo’lsin, shuningdek 



  1) -  3)  xossaga ega biror 

o’rtalovchi yadro bo’lsin: 

 



19 

 

 



 

funksiyani qaraymiz. 

 ni U ga nisbatan o’rta funksiya, h sonni o’rtalash 

radiusi deymiz. O’rta funksiyani quyidagi uchta formada berish mumkin. 

1) 

  

 ekanligini etiborga olib (3.3) integralni 



butun 

 fazo bo’yicha olish mumkin, u holda 

 

 

 



2) 

  O’rtacha yadroning 2- xossasini hisobga olib, integrallashni 

butun fazo bo’yicha emas balki h radusli shar bo’yicha olib borilsa ham 

bo’ladi 


 

 

 



3) 

  Nihoyat integrallashni faqat 

 kesishma boyicha 

ham amalga oshirish mumkin, chunki bu kesishmadan tashqarida yoki 

birinchi ko’paytuvchi yoki ikkinchi ko’paytuvchi nolga aylanadi. 

Shuning uchun 

 

 

formula o’rinlidir. 



 

4).   O’rta funksiyaning ba’zi xossalari. 

 

   1.   O’rta funksiya butun fazoda cheksiz ko’p marta diffrensiallanuvchi uning 



hosilalarini (3.3) – (3.3d) fo’rmulalardan istalgan birida integral belgisi ostida 

diffrensiallash mumkin. 

 

 

 



bu yerda a ixtiyoriy m tartibli multindeks Ω sohani 

 , 


 

sohalarning istalgan biri bilan almashtirish mumkin.  

2.   O’rta funksiya Ω sohagacha masofasi h dan kam bo’lmagan barcha 

nuqtalarda nolga aylanadi. Haqiqatdan r



20 

 

tashqarisida joylashgan bo’ladi., va integral belgisi ostida (3.3b) dagi 



 

   Shunday qilib, o’rta funksiya quyidagicha tuzulgan 



 sohadagina aynan 

noldan farqli bo’ladi; har bir x∈Ω nuqtani markaz qilib h radiusli shar 

yasaymiz, xuddi shunday sharlar birlashmasini 

 deb olamiz: tabiiyki 

 bo’ladi; agar masalan Ω R radiusli shar bo’lsa, 

  Ω bilan 

konsentrik bo’lgan 

 radiusli shardir. 

3. 

Agar 


bo’lsa, u holda o’rta funksiya  

 intilish Ω sohaning ixtiyoriy qismida tekis bo’ladi. 

   Bu tasdiqni isbotlash o’rta funksiyaning va o’rtalovchi yadroning 

xossalaridan fiodalanib amalga oshiriladi. 

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 



21 

 

2-bob.   Umumlashgan funksiyalar va ularni diffrensiallash. 



 

4. 

1.   Umumlashgan funksiya tushunchasi. 

 

1.   Asosiy funksiyalar. 



 

   Funksiya tushunchasining klassik ta’rifi ramkasida aniqlab bo’lmaydigan 

funksiyalarni singulyar funksiyalar deb atab kelinadi. Dirakning “  - funksiya” 

si ham shular jumlasidandur  har bir singulyar funksiya yetarlicha “ yaxshi “ 

funksiyalar klassi bilan chambarchas bog’langan. Shuning uchun ham dastlab 

yetarlicha “ yaxshi “ funksiyalar tushunchasini aniqlab olamiz.  

   

 Evkild fazosida barcha (cheksiz ko’p tartibli ) hosilalarga ega va finit 



(ya’ni biror chegaralangan to’plamning tashqarisida nol bo’lgan )funksiyalar 

to’plamini K orqali belgilaylik. Bunday funksiyalarni asosiy funksiyalar deb, 

ularning   to’plamini esa asosiy fuksiyalar fazosi (klassi) deb aytamiz.  

   Asosiy funksiyalalrning haqiqiy songa ko’paytmasi va yig’indisi yana asosiy 

funksiya bo’lgani uchun K chiziqli fazo bo’ladi.  

   


  funksiyalar ketma-ketligi   fazodan olingan bo’lsin.  

 

Ta’rif – 13.   Agar {



} funksiyalar bitta chegaralangan to’plam tashqarisida 

nolga aylanib, barcha hosilalardan tuzulgan 

 ketma-ketlik ham nolga 

tekis yaqinlashsa 

 funksiyalar ketma-ketligi K da nolga intiladi deymiz. 

1 – bob, 3§ dagi (3.1) formula bilan aniqlngan 

 funksiyalar keta-ketligi 

ham h=n deyilsa {

 nolga intiluvchi asosiy funksiyalar ketma-ketligi 

bo’ladi. 

2.   umumlashgan funksiyalar. 

 

Ta’rif – 14.   K fazoning har bir φ(x) asosiy funksiyasiga f akslantirish 



yordamida aniq bir haqiqiy (f, φ) sonni mos qo’yib: 

a) 


Ixtiyoriy  ikkita 

 haqiqiy son va ixtiyoriy ikkita 

 asosiy funksiyalar uchun 

  

 



 

(funksianalning chiziqlilik xossasi)va 

b) 

   ketma ketlik K fazoda nolga 



intilganda 

   sonlar ketma-ketligi nolga intisa  

(f funksianalning uzliksizligi), K to’plamda f chiziqli uzluksiz funksianal 

berilgan deymiz.  

 

Misol-3. 




22 

 

   



 fazoning har bir chekli qismida absolyut integrallanuvchi (lokal 

integrallanuvchi) 

 funksiyani qarayik. Bu funksiya yordamida har bir 

 asosiy funksiyaga 

 

 

 



sonni mos qo’yishimiz mumkin. 

 finit bo’lgani uchun integrallash biror 

chekli soha bo’yicha amalga oshiriladi. Ko’rinib turibdiki har bir lokal 

integrallanuvchi f funksiya orqali a) va b) shartlarni qanoatlantiruvchi 

funksionalni (2.1.1) tenglik bilan hosil qilish mumkin. 

 

Misol-4. 



   Yigirmanchi asrning 20-yillarida ingliz olimi Pol Dirak o’zining kvant 

mexanikasiga doir izlanishlarida fanga “  - funksiya” deb nomlangan 

 

 

 



xossalarga ega funksiyani kiritadi. 

   Matematiklar bunday xossaga ega funksiya matematika nuqtai nazardan 

kelib chiqilsa ma’no kasb etmasligiga ishonch hosil qildilar. Bu funksiya 

operatorga o’xshab ta’sir qilishi, yani har bir uzluksiz 

 funksiyaga 

 

sonni mos qo’yishi ham ta’rif-14 dagi a) va b) shartlarni qanoatlantirishi 



malum. (2.1.2) funksiyani tushuntirish uchun massasi 1 ga teng moddiy nuqta 

vujudga keltirilgan zichlikni aniqlash masalasini qo’yamiz. 

   Bu zichlikni aniqlash uchun 1 massani 

markazi 


 

nuqtada radiusi Ԑ>0ga teng) shar ichiga tekis taqsimlaymiz boshqacha 

aytganda “bo’yaymiz” . natijada quyidagi 

 

 



 

zichlikka ega bo’lamiz. 

   Dastlab izlanuvchi zichlik sifatida (biz uni  

 orqali belgilab olamiz) 

 

o’rtacha zichliklar ketma-ketligining Ԑ→+0 dagi nuqtalar bo’yicha limitini 



qabul qilamiz; yani 

 

 



 


23 

 

Tabiiyki  



 zichlikdan har qanday V hajm bo’yicha olingan integral shu hajm 

ichida joylashgan moddaning massasini berishi lozim, ya’ni 

 

 

bo’lishi kerak. Ammo (2.1.2) ga ko’ra bu tenglikning chap tamoni har doim 



nolga teng. Hosil bo’lgan qarama-qarshilik 

 dagi nuqtalar 

bo’yicha limitini  

 zichlik sifatida qabul qilmasligimizga olib keladi. 

   Endi 

 uchun kuchsiz yaqinlashadigan limitni hisoblaymiz, 

ya’ni ixtiyoriy uzliksiz φ funksiya uchun  

 

 



 

bo’lishini ko’rsatamiz. 

   Haqiqatdan ham, 

 ning uzliksizligidan har qanday η>0 son uchun 

shunday 

 son topiladiki, 

 bo’lganda 

 

bo’ladi. Bu yerdan barcha Ԑ≤



 sonlar uchun 

 

 



 

 

 



bajariladi, bu esa (2.1.3) bo’lishini anglatadi.  

   Shunday qilib 

 funksiyalar ketma-ketligining Ԑ→0 dagi kuchsiz limiti 

φ(0) funksianol ekan, ya’ni harbir uzluksiz 

 funksiyaga uning 

 

nuqtadagi qiymati φ(0) ni mos qo’yuvchi funksional ekan. Xuddi shu 



funksional  

 – moddiy nuqta vujudga keltirgan zichlik sifatida qabul 

qilinqdi, ikkinchi tomondan bu ma’lum va mashhur Dirakning “  - funksiya” 

sidir. 


   Shunday qilib, 

 degan yozuv shunday ma’nodaki: har 

qanday uzluksiz φ(x) funksiya uchun 

 

 



 

bo’ladi, bu yerda

 simvol 

 sonni, ya’ni   funksionalning φ funksiyaga 

ta’siri natijasini anglatadi. 



24 

 

   Endi 



nuqtada joylashgan to’la massani tiklash uchun  

 funksional 

(zichlik) bilan 

 funksiyaga ta’sir o’tkazish kerak bo’ladi 

 

 

    



   Agar 

nuqtada m massali modda jamlangan bo’lsa mos zichlikni 

 

ga teng deb olish yetarli. Agar m massali modda   nuqtada joylashgan bo’lsa, 



mos zichlik 

 bo’ladi. Shuningdek 



   

  N nuqtalarda 

 massali moddalar joylashgan bo’lsa, u holda 

zichlik 


 

 

 



formula bilan topiladi. 

   Shunday qilib moddiy nuqtalar vujudga keltirgan zichlik klassik funksiyalar 

yordamida aniqlanmas ekan, uni aniqlash uchun ancha kengroq matematik 

tabiatga ega obektlarni jalb qilishga, aniqrog’I chiziqli uzluksiz funksionallarni 

jalb qilishga to’g’ri kelar ekan. 

 

Ta’rif-15.   K asosiy funksiyalar fazosida aniqlangan chiziqli uzluksiz 



funksionalni umumlashgan funksiya deymiz. 

   Odatda (2.1.1) ko’rinishda tasvirlanadigan umumlashgan funksiyalar 

regulyar umumlashgan funksiyalar , tasvirlanmaydiganlarini esa, ya’ni 

integral yordamida tasvirlash imkoni bo’lmaganlarini singulyar umumlashgan 

funksiyalar deb ataladi. 

   (2.1.1) ko’rinishdagi umumlashgan funksiyalar regulyar umumlashgan 

funksiyaga, ( 

 esa (“  - funksiya” esa) singulyar umumlashgan 

funksiyaga misol bo’ladi. 

   Regulyar umumlashgan funksiya f 

 

 

 



formula bilan ta’sir etsa, uni o’zgarmas C umumlshgan funksiya deymiz. 

Masalan:  

 

 

 



birlik umumlashgan funksiya deyiladi. 


25 

 

   Ko’pincha f umumlashgan funksiyani oddiy funksiyalarga o’xshatib 



deb 

yozish qabul qilingan. Hqiqatda bunday yozuv ma’nosiz, chunki umumlashgan 

funksiyaning aloxida olingan nuqtalaridagi qiymati haqida gapirish mumkin 

emas. Shunday bo’lsada

 ko’rinishda yozish ancha 

qulaylik tug’diradi. Masalan: ( 

 yoki ( 

. yana bir 

narsa, regulyar bo’lmagan umumlashgan funksiyalarni ham integral 

ko’rinishda yozish qulaylik tug’diradi. 

 

 

    



Barcha umumlashgan funksiyalar to’plamini   orqali belgilaymiz. 

   Umumlashgan funksiyalr ustida ularni qo’shish, songa va funksiyaga 

ko’paytirishni quyidagicha o’rnatamiz. 

1. 


K fazoda aniqlangan ikkita umumlashgan 

 funksiyalarning 

yig’indisi deb 

 

 



 

tenglik bilan aniqlangan 

ni tushunamiz. 

2. 


A haqiqiy son, f umumlashgan funksiya bo’lsin. 

 

 



 

tenglik bilan aniqlangan 

 funksionalni f umumlashgan funksiyaning   

songa ko’paytmasi deymiz. 

3. 

Cheksiz diffrensiallanuvchi 



 funksiyaga har qanday 

asosiy 


 funksiyani ko’paytirish yana asosiy funksiyani berishi 

ravshan.  

K’ fazodagi ixtiyoriy f umumlashgan funksiyani 

 cheksiz 

diffrensiallanuvchi funks iyaga ko’paytmasi 

 

 



 

ko’rinishda aniqlaymiz.  af funksional yana chiziqli uzliksiz bo’ladi va 

 da 

 bo’lishi kelib chiqadi. Bu esa aφ∈K ekanligini 



anglatadi, ya’ni 

 

 



 

4. 


 

 



26 

 

5. 



 bo’lishini osongina isbotlash 

mumkin. 


  umumlashgan funksiyalar ketma-ketligiga mos keluvchi 

   funksionallar ketma-ketligi limiti (f, φ) funksional 

bo’lsa, yani 

 bo’lsa unda 

 deb yozamiz va 

 ketma-ketlik K’ da f ga yaqinlashadi deymiz, bu yerda 

   Shuningdek, umumlashgan funksiyalardan tuzilgan 



   qatorning 

qismiy yig’indilaridan 

  

 

 



tuzilgan 

 ketma –ketlik 

 ma’noda yaqinlashuvchi ketma–

ketlikni tashkil etsa  qatorni     umumlashgan funksiyaga yaqinlashadi 

(yig’indisiga esa) deymiz. 

 

2.2.   Umumlashgan funksiyani diffrensiallash. 



 

   Ma’lumki oddiy (klassik) funksiyalar ustida diffrensiallash operatsiyasi 

hamma vaqt ham bajarilavermaydi. Juda ko’p oddiy funksiyalar hatto birinchi 

tartibli hosilaga ega emaslar, bu borada umumlashgan funksiyalar bir muncha 

ustun turadi.  

    Ko’rsatish mumkinki, umumlashgan funksiyalar, umumlashgan ma’noda har 

vaqt differensiallanuvchi va hatto cheksiz ko’p marta.  

   Umumlash hosilani ta’riflashdan oldin 

 hosilaga ega uzluksiz 

funksiyadan foydalanib 

 

 

 



Integralda bo’laklab integrallashni amalga oshirsak 

 

 



 

Tenglikka kelamiz (bu yerda 

 funksiyaning finitligini, ya’ni 

 ekanligini hisobga oldik). 

   (2.2.1)  tenglikni umumlashgan funksiyalarning hosilasini ta’riflashga asos 

qilib olamiz. 

Ta’rif – 16.   K asosiy funksiyalar fazosida aniqlangan  chiziqli funksional 

berilgan bo’lsin. 

 



27 

 

 



 

formula bilan berilgan (aniqlangan) g funksionalni f funksionaldan olingan 

hosila deyiladi 

 kabi belgilanadi. 

   Kelishilganimizga ko’ra, umumlashgan funksiyaning hosilasi uchun 

  

 



 

yaqqol formulani yozish mumkin. 

   Umumlashgan hosila ta’rifi korrekt aniqlanganligini ko’rsatish uchun (2.2.2) 

formuladagi   funksionalning chiziqli uzliksiz funksional ekanligini 

ko’rsatamiz. 

   Birinchidan g funksional barcha asosiy 

 funksiyalar ustida aniqlangan, 

chunki 


 ham 

 bilan birgalikda asosiy funksiya bo’ladi. 

   Ikkinchidan   chiziqli funksionaldir. 

   Uchinchidan 

 asosiy funksiyalar ketma-ketligi K da nolga 

intiluvchi ketma-ketlik bo’lsa, bu fazodagi yaqinlashish tushunchasiga 

muvofiq 

 

 



 

Shuning uchun f ning uzluksizligidan  

 

 

   



 Shunday qilib har bir umumlashgan funksiya hosilaga ega ekanligi ko’rinadi. 

   Oddiy hosila olish qoidalari umumlashgan hosila uchun ham o’z kuchida 

qoladi. 

 

2.   



 

 

3.   



 cheksiz diffrensiallanuvchi funksiya bo’lsa  

 

 



 

 

 



Ko’p o’zgaruvchili bo’lgan holni qaraymiz. 

   Bu holda bir umumlashgan funksiyani alohida olingan argumenti bo’yicha 

xususiy hosilasini hisoblashni aniqlash mumkin. 

 



28 

 

 



 

Madomiki, diffrensiallash natijasi yana umumlashgan funksiyaga olib kelar 

ekan, biz hosila olishni davom ettirishimiz mumkin. 

 

 



 

Shuningdek 

  

 

 



tenglikni osongina isbotlash mumkin. 

   Ko’p ozgaruvchili umumlashgan funksiya uchun aralash hosila tusunchasini 

kiritish mumkin. Bu holda har bir  

 erkli o’zgaruvchilar bo’yicha 

xususiy hosilani 

 

 



 

Formula orqali aniqlaymiz. Xuddi shu yo’sinda yuqori tartibli  

 

 

 



va hakoza hosilalarni aniqlash mumkin. 

   Shunday qilib barcha umumlashgan funksiyalar cheksiz ko’p marta 

diffrensiallanuvchi ekanligiga amin bo’ldik. 

   Xususan lokol integrallanuvchi funksiya yordamida aniqlangan 

umumlashgan – regulyar umumlashgan funksiya ixtiyoriy tartibli hosilaga ega 

va u  


 

 

 



formula bilan topiladi, bunda 

,  


integral ham m karralidir.  

   Shuni ta’kidlash kerakki, aralsh hosilalar hosila olish tartibiga bog’liq 

bo’lmaydi. 

 

 



29 

 

Haqiqatdan ham 



  

 

 



 

    


Umumlashgan hosila (tushunchasini) ta’riflashni yana siljitish tushunchasi 

bilan ham berish mumkin.  

   Har qanday   umumlashgan funksiya uchun, uning 

 qiymatga siljitishini 

 

 

 



formula bilan hisoblaymiz. 

   Har bir   umumlashgan funksiya uchun umumlashgan holda yani ma’noda 

  

 

 



da limitga ega ekanligini va bu limit yuqorida aniqlangan umumlashgan 

funksiya hosilasi bilan ustma-ust tushushini ko’rsatamiz. 

 

 

 



Ma’lumki, 

 

 



 

Shunday qilib 

 

 

    



Umumlashgan hosila tushunchasini matematik analiz kursidan ma’lum 

bo’laklab integrallash va Gauss-Ostragradskiy formulalari yordamida ham 

ta’riflash mumkinligini ko’rsatamiz. 

   Dastlab bo’laklab integrallash formulasini keltiramiz. 

   

   m-o’lchovli Evklid fazosida bo’lak-bo’lak silliq G sirt  bilan 



chegaralangan  Ω chekli sohada   


30 

 

   funksiya 



 klassga tegishli bo’lganda  Gauss-

Ostrogradskiy formulasi deb ataluvchi 

 

 

 



Formula o’rinli bo’ladi. Bu yerda    orqali   sohaga nisbatan tashqi bo’lgan   

sirtga  o’tgazilgan normal belgilandi, shuningdek tenglikning chap tamonida  

m karrali (soha bo’yicha)  integral o’ng tamonida esa 

  karrali (sohani 

chegaralab turuvchi sirt bo’yicha)integral turganini ham eslatib qo’yish zarur. 

Agar 


 bo’lsa 

 

 



 

Yoki 


 

 

 



Tengliklar o’rinli. O’ng tamondagi birinchi integralga Gauss-Ostragradskiy 

formulasini qo’llab bo’laklab integrallash formulasiga ega bo’lamiz. 

 

 

 



Agar P va Q funksiyalardan biri     sirt ustida  nolga teng bo’lsa ,u holda       

sirt  bo’yicha olingan integral nolga aylanadi va quyudagi anchagina sodda  

 

 

 



formulaga kelamiz. 

   Endi ancha murakkab ko’rinishdagi integralni qaraymiz: 

 

 

    




31 

 

Agar P funksiya barcha kerakli tartibdagi uzliksiz hosilalarga ega bo’lsa, u 



holda oxirgi integralda Q funksiyani hosila olinishdan (differensiallashdan) 

qutqarguncha K marta bo’laklab integrallash formulasini qo’llasak  

 

 

 



 

 

 



 

formulaga kelamiz. Bu yerda 

 orqali  va  funksiyalar va ularning 

 tartibgacha hosilalaridan bog’liq ifoda belgilangan. 

   Endi yana ham umumiyroq holga o’tamiz Ω  

 Evklid fazosidagi biror soha, 

 va   funksiyalar Ω da local integrallanuvchi, xususan Ω ning ixtiyoriy soxa 

ostida jamlanuvchi, yani 

 (bu klass haqida 1-bob 3§ “o’rta 

funksiyalar” deb nomlangan bandda atroflicha to’xtalgan). 

   Faraz qilaylik φ∈

 bo’lsin (bu 

 klass haqida ham 1-bob, 3§ da 

eslatilgan) va quyidagi 

 

 

 



tenglik o’rinli bo’lsin. Bu yerda 

 – biror multindeks. 

   Xususiy holda 

 bo’lsa (2.2.7) bo’laklab 

integrallash formulasi (2, 2, 8) tenglikka kelish qiyin emas. 

 

Ta’rif-17.   Agar 



 funksiyalar uchun (2.2.8) 

tenglik bajarilsa V funksiyani 

 funksiyaning Ω sohadagi k-tartibli 

umumlashgan hosilasi deymiz. Umumlashgan hosila uchun ham odatdagi 

simvol ishlatiladi, va  

 

 



 

kabi belgilanadi. 

   Umumlashgan hosilaga nisbatan quyidagi teoremani isbotsiz keltiramiz. 

 



32 

 

Teorema-3.   (2.2.8) ko’rinishdagi umumlashgan hosila yagonadir. 



 

 

 



 

 

 



2.3.   Ayrim umumlashgan funksiyalarni diffrensiallash (umumlashgan 

hosilalarni hisoblash). 

 

Bu paragrfda dastlab bir o’zgaruvchili, so’ngra ko’p o’zgaruvchili eng muhim 



umumlashgan funksiyalarning umumlashgan hosilalarini hisoblashni 

ko’ramiz. 

 

Misol – 5.   Quyidagi funksiyani qaraylik. 



 

 

 



Bu funksiyani “teta funksiya” yoki Xevisayd funksiya deb yuritiladi. Bu 

funksiya har qanday chegaralangan to’plamda integrallanuvchi (lokal 

integrallanuvchi) shuning uchun ham umumlashgan hosilasi 

 

 



 

 

 



Biz bu yerda 

 da va 


 ning finit ya’ni φ(+∞)=0 

ekanligidan foidalandik. Agar 2 – bob  1§ dagi “ẟ - funksiya” ni eslasak 

(ẟ

 ya’ni 


 

tenglikka kelamiz, demak Xevisayd funksiyasining umumlashgan hosilasi 

Dirakning “ẟ - funksiya” siga teng ekan. 

 ekanligini ham 

ko’rishimiz mumkin. 

 

Misol – 6.   Bizga 



 nuqtalarda birinchi tur uzulishga ega mos 

ravishda 

 sakrashga ega bo’lak- bo’lak uzliksiz 

 hosilaga ega 

 funksiya berilgan bo’lsin. (chizma – 1  ga qaralsin).  

 



33 

 

 



 

 

 



 

Quyidagi funksiyani kiritamiz. 

 

 

 



Albatta bu funksiya hamma joyda uzluksiz va chekli sondagi nuqtalardan 

boshqa hamma joyda 

 hosilaga ega. 

 lokal integrallanuvchi 

funksiyadir. Shuning uchun ham u orqali umumlashgan funksiyani 

 

 



 

ko’rinishda aniqlaymiz. 

 

 

 



 

 



34 

 

Shunday qilib 



 

 

 



Yani bo’lak-bo’lak uzliksiz hosilaga ega bo’lgan bo’lak-bo’lak uzliksiz funksiya 

har bir 


 nuqtada 1-tur uzulishga ega va 

 sakrashga ega funksiyani 

diffrensiallashda 

 qo’shiluvchini qo’shish lozim bo’lar ekan. 

 

Misol-7. 



 

 

 



Funksiyani diffrensiallaylik. Bu funksiya local integrallanuvchidir, ammo 

uning hosilasi 

 oddiy ma’noda local integrallanuvchi emas. Shuning 

uchun  


 

 

 



Uzoqlashuvchi integralni regulyarlashtirishga kelamiz. Diffrensiallning 

umumiy qoidasiga asosan 

 

 

 



 

 

 



 

 

 




35 

 

Agar 



 deyilsa, dastlabki ikkita qo’shiluvchi 

 da nolga aylanadi, 

chunki 

 va 


 Tanlangan C uchun 

 

 



 

Ko’rinib turibdiki, o’ng tomondagi limit Ԑ→0 da mavjud. Albatta bu limitni, 

ya’ni 

 

 



Deyish mumkin. Bundan 

  

 



 

Formulani to’g’riligi ko’rinadi. 

 

Misol-8. 



 

 

 



Funksiyani diffrensiallaymiz. 

 

 



 

 

 



 ifodani 

 ifoda bilan almashtirish mumkin, chunki 

 

 

 



Shundan so’ng 

  



36 

 

 



 

Bu yerda 

 

 

 



Natijada 

 

 



 

 

Misol-9.   Delta-funksiyaning hosilasini hisoblaymiz. 



   Ma’lumki 

 

 



 

Umuman 


 

 

 



 

Misol-10.   

 funksiya yordamida aniqlangan regulyar 

funksionalga Laplas operatori   ni qo’llash natijasini ko’raylik. 

 bo’lganda 

 ekanligi ma’lum.   ni umumlashgan funksiyalar 

fazosida qo’llab 

 

 



 

Bu formulaga Grin formulasini qo’llab 

 yetarlicha kata son bo’lib 

 sharning tashqarisida 

 

 

 



 


37 

 

Ekanligini ko’ramiz. Demak  



 

 

ni olamiz. 



Demak bu Laplas tenglamasining umumlashgan funksiyalar fazosidagi 

ko’rinishidir. 

 

Misol-11.   



  

 

 



Funksiyaning 

 dagi limitiẟ

 ekanligini ko’rsatamiz. 

Odatda bunday funksiyalarni delta-sifat funksiyalar deyiladi. Har qanday 

 bolgan a va b sonlar uchun 

 

 



 

Demak, 


 local integrallanuvchidir. (2.3.4) formuladagi integralning 1 ga 

tengligini ko’rsatish uchun matematik analiz kurisidan ma’lum Eyler – 

Puasson integrali deb ataluvchi integralning 

 

 



 

qiymatdan foidalanamiz. 

 

 

 



 

 

 




38 

 

 



 

 

 



 

Demak 


 

 

 



ekan. Shuningdek 

 funksiyaga issiqlik o’tkazuvchanlik operatori 

 ni 

ta’sir etkazsak: 



 

 

 



Ekanligini ko’rsatish qiyin ekas. 

   Shunday qilib Misol-10 va Misol-11 larda, mos ravishda 

 

 

 



Umumlashgan funksiyalarga mos ravishda Laplas operatori  

 

 



 

va issiqlik o’tkazuvchanlik operatori 

 

 

 



Larning ta’sirida  -4

 va 


 umumlashgan funksiyalarni 

olishimiz mumkinligini ko’rdik. 

   Ω⊂

 va Ω da jamlanuvchi hamda berilgan k tartibdagi barcha 



umumlashgan hosilalari berilgan p daraja bilan Ω da jamlanuvchi U 

funksiyalar to’plamini 

 orqali belgilaylik. Bu to’plam elementlari 

normasini 




39 

 

  



 

 

Ko’rinishda kiritsak 



 to’plam (2.3.5) norma bilan normallangan fazoga 

aylanadi. Odatda 

ni (2.3.5) normasi bilan Sobolev fazosi deyiladi. 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 



40 

 

III.   Xulosa va takliflar. 



 

1. 


Bitiruv – malakaviy ishi zamonaviy matematikada kuchli 

tekshirish apparat – umumlashgan funksiyalar nazaryasini o’rganishga 

bag’ishlangan. 

2. 


Umumlashgan funksiya tushunchasiga olib keladigan muhim 

muammolar jumladan, ma’lum massaga ega moddiy nuqta vujudga 

keltirgan zichlikni hisoblash va shunga o’xshash muammolarga batafsil 

izoh berilgan. 

3. 

Odatdagi – klassik funksiyalarning aniqlanish (berilish) 



sohasi sonli to’plamlar bo’lsa, umumlashgan funksiyalar funksiyalar 

to’plamida aniqlangan bo’lgani uchun ishning birinchi bobida funksional 

fazolarga, hususan normallangan va gilbert fazosiga alohida to’xtalgan. 

4. 


Birinchi bobda umumlashgan funksiyalar bilan chambarchas 

bog’liq bo’lgan o’rta funksiyalar tushunchasiga keng o’rin berilgan. 

5. 

Klassik funksiyalar yordamida ifodalab bo’lmaydigan juda 



ko’p tabiiy jarayonlar, xususan, nuqtaviy manba intensivligi, nuqtaviy 

zaryad va dipol zichligi faqatgina uzliksiz chiziqli funksionallar 

yordamidagina ifodalaniladi. 

6. 


Umumlashgan funksiyalarni diffrensiallash uch xil yo’l bilan 

kiritilishi mumkinligi, ulardan biri asosiy ta’rif sifatida qolganlari esa 

uning natijasi deb olinsa bo’lishi ta’kidlandi. 

7. 


Umumlashgan hosilaning ixtiyoriy tartiblili mavjudligi klassik 

hosilaga nisbatan ma’lum ma’noda ustinligini bildirishi ko’rsatilgan. 

8. 

Matematik analizdan ma’lum Gauss – Ostragradskiy 



formulasi va bo’laklab integrallash formulalarini umumlashgan ma’noda 

diffrensiallash uchun asosiy vosita sifatida qarash yuqori samara berishi 

ta’kidlanadi. 

9. 


Xevisayd funksiyasining umumlashgan ma’nodagi hosilasi 

Dirakning delta – funksiyasiga tengligi, shuningdek chekli sondagi 

nuqtalarda birinchi tur uzulishga ega bo’lak – bo’lak silliq 

funksiyalarning umumlashgan ma’nodagi hosilasi bilan klassik 

ma’nodagi hosilasi o’rtasidagi bog’lanish keltirilgan. 

10. 


Bitiruv – malakaviy ish mavzusini 

– Sobolev fazolarida 

davom ettirish tavsiya etiladi. 

 

 



 

 

 



 

 

 




41 

 

IV.   Foydalanilgan adabiyotlar va manbalar. 



 

1. 


Karimov I.A. Milliy istiqlol g’oyasi: asosiy tushunchalar va 

tamoyillar. T.: 2001. 

2. 

Karimov I.A. O’zbekiston XXI asga intilmoqda. T.: 



“O’zbekiston”, 1999. 

3. 


Karimov I.A. Yuksak ma’naviyat yengilmas kuch. T.: 

“Ma’naviyat”, 2008. 

4. 

Karimov I.A. Biz kelajagimizni o’z qo’limiz bilan quramiz. T.: 



1999. 

5. 


Karimov I.A. Barkamol avlod – O’zbekiston taraqqiyotining 

poydevori. T.:  “O’zbekiston”, 1997. 

6. 

Abu Nasr Farobiy “Fazilat, baxt – saodat va kamolat haqida. 



T.: “Yozuvchi”, 2001. 

7. 


Azlarov T.A. , Mansurov X. matematik analiz 1, 2 – qismlar, T.: 

“O’qituvchi”, 1994. 

8. 

Арсенин В.Я. Методы математической физики и 



специальные методы М.: “Наука”, 1994. 

9. 


Alimov Sh.O., Ashirov P.P. Matematik tahlil. T.: “Mumtoz – 

so’z”, 2010. 

10. 

Боголюбов Н.Н. , Широков Д.В. Введение в теории 



kвантованных полей. М.: “Наука”, 1993. 

11. 


Бремерман Г. Распределения. Комплексные функциa и 

преобразоания фурье. М.: “Мир”, 1998. 

12. 

Будак Б.М. , Самарский А.А. , Тихонов А.Н. Сборник задач 



по математической физики. М.: “Наука”, 1996. 

13. 


Векуа И.Н. Обобщенные аналитические функции. М.: 

“Физматгиз”, 2001. 

14. 

Владмиров В.С. Уравнения математической физики. М.: 



“Наука”, 1988. 

15. 


Владмиров В.С. , Михайлов В.П. , Вашарин А.А. и др. 

Сборник задач по математической физики. М.: “Наука”, 2001. 

16. 

Владмиров В.С. Обобщенные функции в математической 



физики. М.: “Наука”, 1976. 

17. 


Гельфанд И.М. , Шилов Г.Е. Обобщенные функции и 

действия над ними. Том 1. М.: “Наука”, 1991. 

18. 

Градштейн И.С. , Рижик И.М. Таблици интегралов, сумм, 



рядов и произведений. М.: “Наука”, 1991. 

19. 


Годунов С.К. Уравнения математической физики. М.: 

“Наука”, 1991. 

20. 

Аналитические функции М.: “Наука”, 1968. 



21. 

Jurayev T. , Abdunazarov C. Matematik fizik tenglamalari. T.: 

“O’qituvchi”, 2004. 



42 

 

22. 



Кудрявцев Л.Д.  Курс математического анализа М.: 

“Наука”, 1992. 

23. 

Понтрягин Л.С. Обыкновенные дифференциальные 



уравнения. М.: “Наука”, 1999. 

24. 


Salohiddinov M. Matematik fizik tenglamalari. T.: 

“O’zbekiston”, 2002. 

25. 

Salohiddinov M. , Islomov B. Matematik fizika tenglamalari 



fanidan masalalar to’plami. T.: “Mumtoz – so’z”, 2010. 

26. 


Салехово И.Г. Аблеава С.Г. Методическое пособие для 

преподавания практических занятий по курсу “ Уравнения 

математической физики”. Казан, 2010. 

27. 


Салехова И.Г Методическое указания курсу “Уравнения 

математической физики”. Казан; КГУ, 1982, 1983, 1990. 

28. 

Смирнов М.М. задачи по уравнениям математической 



физики. М.: “Наука”, 1975. 

29. 


Сироткина А.А. Методические разработки практических 

занятий по методам математической физики. М.: МГПН. 1978. 

30. 

Тихонов А.Н. Самарский А.А. Уравнения математической 



физики. М.: “Наука”, 1978. 

31. 


Фихтенгольц Г.М. Курс дифференциального и 

интегрального исчсления. М.: “Наука”, Т.1, 2, 3, 1970. 



32. 

Internet ma’lumotlari, saytlar. 



Yüklə 1,33 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin