Mavzu: Farmoyish hujjatlari va ularning turlari Reja: Farmoyish bu nima

bajarish uchun” kabi taomilga kirgan iboralar qo’llaniladi va “YUKLAYMAN”,

“TAVSIYA ETAMAN” so’zlari bilan farmoyish qismi boshlanadi. Muayyan xodimga

uning xizmat lavozimi vazifalariga kirmaydigan ishlar yuklatilsa «TAVSIYA

ETAMAN» so’zi qo’llaniladi. Ko’rsatmaning farmoyish qismi buyruqning farmoyish

qismiga o’xshash bo’ladi.

Buyruqning zaruriy qismlari:

1. Gerb, muassasa alomati, mukofoti (bosma ish qog’ozi qismlari).

2. Vazirlik, boshqarma nomi.

3. Muassasaga xos raqami (KTUT bo’yicha).

4. Hujjat shaklining xos raqami (BXUT bo’yicha).

5. Muassasa nomi.

6. Hujjatning nomi (Buyruq).

7. Sanasi.

8. Raqami (№).

9. Buyruq chiqqan joy nomi.

10. Sarlavhasi (mazmunidan kelib chiqib nomlanadi).

11.Buyruq matni (ilovalari bo’lsa qayd qilinadi).

12.Rahbar yoki o’rinbosar imzosi.

Buyruqda adliya maslahatchisi imzosi ham bo’lishi lozim. Adliya maslahatchisi

buyruqni ko’rishda quyidagilarga e’tibor beradi: masalani buyruq bilan rasmiylashtirish

maqsadga qanchalik to’g’ri keladi: buyruq loyihasi amaldagi qonunlarga hukumat

qarorlariga qanchalik muvofiq keladi; mazkur idoraning ilgari berilgan buyruqlari bilan

ziddiyat yo’qmi yoki ularning qisman takrori bo’lib qolayaptimi?

Asosiy faoliyatga oid buyruqlarda, odatda mazmunidan kelib chiqib sarlavha

qo’yiladi (ba’zi qisqa buyruqlarda qo’yilmasligi ham mumkin).

Buyruqning asosiy matni asoslovchi (kirish) va farmoyish qismlardan tarkib

topadi. Asoslovchi (kirish) qismida buyruqdan maqsad, shart-sharoitlar, sabablar

ko’rsatiladi, asos qilib olinayotgan buyruqqa havola qilinadi (nomi, sanasi, raqami

yoziladi). Ayrim hollarda buyruqqa asos bo’lgan hujjat uning farmoyish qismi tegishli

bandida ham ko’rsatiladi. Ba’zi buyruqlarni asoslashga xojat bo’lmasligi mumkin,

bunday hollarda ular to’g’ridan-to’g’ri farmoyish qismi bilan ham berilaveradi.