Mavzu: Inson psixikasini ontogenezda rivojlanishi Reja

Ijtimoiy qiyoslar. Qanday qilib shaxs o‘zini badavlat, aqlli yoki past bo‘yli deb hisoblashga qaror qiladi? Bunda unga ijtimoiy taqqoslash usuli yordam beradi (Festinger, 1954). Atrofdagi odamlar shaxsga ma’lum standartlar ishlab chiqishga turtki berishadi, bu standartlar yordamida u o‘zini boy yoki kambag‘al, aqlli va aqlsiz, baland yoki past bo‘yli deb aniqlaydi. Atrofdagilar bilan o‘zini qiyoslab, ulardan nimasi bilan farq qilishini aniqlaydi.
Akademik litsey yoki kasb-hunar kollejini yuqori ko‘rsatkichlar bilan tugallab, o‘zining intellektiual qobiliyatlariga ishongan ko‘pgina bitiruvchilar obro‘li oliy o‘quv yurtlariga kirib, u yerda o‘ziga o‘xshagan a’lochi talabalarni ko‘rganidan keyin o‘zini endi oldingidek hurmat qilmayotganligini his etishganligini tadqiqotchilar aniqlashgan (Marsh et al.., 2000). Demak, yuqoridagilardan ko‘rinadiki, shaxs o‘zining atrofidagilarga nisbatan qiyoslash orqali o‘zining kimligini anglay boradi.
Muvafaqqiyat va omadsizliklar. Shaxsga “Men” konsepsiyasini qurish uchun material sifatida nafaqat uning ijtimoiy rollari va o‘zini atrofdagilar bilan taqqoslashining natijalari xizmat qiladi, balki bu jarayonda oddiy turmush tarzining ham ahamiyati katta. Shaxs o‘z oldiga qiyin, lekin amalga oshirsa bo‘ladigan maqsadlarni qo‘yib va uni uddasidan chiqishi orqali o‘zining qobiliyatli ekanligini his etishi ham unga o‘zini anglashida yordam beradi. Bo‘lishi mumkin bo‘lgan zo‘rovonlikdan o‘zini himoyalash malakasini egallagan ayol, o‘zini kamroq zaif his etadi va vaziyatni ko‘proq boshqara oladi (Ozer & Bandura, 1990). Ilmiy ishlardagi muvaffaqiyatlar talabani ilmiy faoliyatdagi yaroqligiga nisbatan o‘ziga bahoni oshiradi, bu o‘z navbatida uni undan ham ko‘proq ishlashga undab yanada taassurotli muvaffaqiyatlarga erishishga stimullashtiradi (Felson, 1984; Marsh & Young, 1997). Oldinga qo‘yilgan maqsadlarni erishish yo‘lida maksimum imkoniyatni qilish va unga erishish – o‘ziga nisbatan ishonchni yanada oshiradi.
Atrofdagilar fikrlari. Atrofdagilar tomonidan shaxs erishgan muvaffaqiyatlarning tan olinishi uning “Men” konsepsiyasiga ijobiy ta’sir etadi, chunki atrofdagilar uni ijobiy baholayotganligini ko‘radi. Shaxs uchun o‘zi haqida yaxshi tomonlarini o‘ylash osonroq, agar atrofdagilar ham xuddi shunday o‘ylasa. Qobiliyatliroq, mehnatsevarroq yoki yordamga kelishga tayyor deb hisoblangan bolalar, bu sifatlarni o‘z “Men” konsepsiyalari va xulq-atvori tarkibiga “olishadi”. Mutaxassislarning ta’kidlashicha, mahalliy jihatdan ozchilik vakillari bo‘lgan talabalar, ularning intellektual qobiliyatlari haqidagi stereotipli tasavvurlardan kelib chiqadigan xavfni sezishsa, ayollar esa ulardan aniq va tabiiy fanlar doirasida katta yutuqlarni kutishmayotganligini bilishsa, natijada ular o‘zlarini shu kutuvlarga mos ravishda tutishadi. Ular bu fikrlarni inkor etishdan ko‘ra, o‘z imkoniyatlarini boshqa sohada amalga oshirishga kirishadilar (Steele, 1997).
O‘z-o‘zini hurmat etish. O‘z-o‘zini hurmat etish shaxsdagi mavjud va bo‘lishi mumkin bo‘lgan “Men”larning umumiy yig‘indisimi? Agar shaxs o‘zini jozibador, jismonan baquvvat, aqlli va badavlat va yana muhabbatga loyiq deb bilsa, bu uning o‘zini hurmat qilishi “joyida” ekanligini bildiradimi? Mutaxassislar o‘ziga yaxshi munosabatda bo‘lish uchun o‘zini chiroyliroq, jismonan baquvvatroq, aqlliroq va h.k. liklarini his etish kerakligini ta’kidlaganda aynan shuni nazarda tutishadi. Djennifer Kroker va Konn Volfning fikricha, yuqorida ko‘rsatilgan sifatlar haqiqatdan ham o‘zini hurmat qilish, o‘zi bilan g‘ururlanish uchun muhim ahamiyatga ega (Crocker & Wolfe). “Bir odam o‘zini hurmat etish uchun faoliyatidagi muvaffaqiyat va tashqi ko‘rinish kerak bo‘lsa, ikkinchisi uchun Xudoning suyukli bandasi ekanligini va u axloq me’yorlarini buzmaganini bilish muhimroqdir”. Demak, agar birinchisiga o‘zini aqlli va chiroyli bo‘lishni o‘rgatishsa, ikkinchisiga esa, uni o‘zini odobli odam deb his etishga o‘rgatgan taqdirda, u o‘zini hurmat etadi.
Lekin, Djonatan Brayn va Keyt Dattonlar o‘zini hurmat etish masalasiga o‘zgacha yondoshadilar, ular fikricha, sabab va oqibatning o‘rnini almashtirish lozim. Agar, odamlar umuman o‘zlarini qadrlashsa, ular o‘zlarini tashqi ko‘rinishi, o‘zlarini qobiliyatlarini ham qadrlaydilar (Brown & Dutton, 1994).

1 David G.Myers “Psyxology ninth edition in modules” 2010/ 4-5 pajes