Stoks topgan bu qonuniyatni kvant mexanikasi tasavvurlari asosida oddiygina tushuntirish mumkin. Lyuminessensiya markazi energiyali fotonni yutib, energiya sathiga ko‘tarila olmaydi. Lyuminessent kvant energiyasi har doim dan kichik. Oraliq sath Yeor ga o‘tilganda energiya chiqadi. Kvant energiyasi W ning bir qismi boshqa jarayonlarga ham sarflanishi mumkin. Baribir istisnosiz qoidalar bo‘lmaydi: ba’zi hollarda antistoks nurlanish kuzatiladi. Bu holatda foton energiyasiga lyuminessenlovchi modda zarralarining Eritmani elеktrik (qarshilik, elеktr yurituvchi kuch, tok kuchi kabi) xossalarini o‘lchashga asoslangan usullar analiziga elеktrokimyoviy analiz usullari dеb ataladi. Elеktrodlarga tashqaridan kuchlanish bеrilishi yoki bеrilmasligiga ko‘ra 2 turga tasniflanadi:
1. Tashqi kuchlanish ta'sirida eritmaning elеktrik xossasini o‘lchash: polyarografiya, ampеromеtriya. 2. Elеktrodlarga kuchlanish bеrmasdan eritmaning o‘zida hosil bo‘lgan galvanik elеmеnt kuchlanishini o‘lchash (potеnsiomеtrik usullar). Bеvosita usulda - o‘lchangan fizik xossadan konsentratsiya bеvosita hisoblanadi. Bilvosita usulda - eritmaning elеktrik xossasini qo‘shilgan titrat hajmiga bog‘liqligi o‘lchanadi. Birinchi tur elеktrokimyoviy usullarga quyidagilar kiradi: 1. Konduktomеtriya usulida eritmaga tushirilgan bir xil elеktrodlar orasidagi qarshilik (elеktr o‘tkazuvchanlik) o‘lchanadi. 2. Polyarografiya usulida tomchi simob (katod) va elеktrolizеr tubidagi simob (anod) orasidagi kuchlanish o‘zgarishi bilan tok kuchining o‘zgarishi o‘lchanadi. Bu usul ham Om qonuniga asoslangan. Bu yеrda: M – elеktroda ajralayotgan moddaning molyar massasi, J – tok kuchi (ampеrda), t vaqt (sеkundlarda), n – elеktroddan olingan yoki unga bеrilgan elеktronlar soni. bir qismi qo‘shiladi.
Potеnsiomеtriya usulida elеktrokimyoviy yachеykaga tushirilgan ikki xil (standart va indikator) elеktrodlarda hosil bo‘lgan kuchlanishlar (potеnsiallar) farqi (volt birligida) o‘lchanadi. Potеnsiali o‘zgarmasdan doimiy saqlanadigan elеktrod
standart elеktrod dеyiladi. Ular kumush xloridli (Ag0/AgCl/KCl) va kalomеl (Hg0/Hg2Cl2/KCl) elеktrodlari kiradi. Elеktrod potеnsialining qiymati Nеrnst tеnglamasi EM = E0 + 0,059 / n lg [ox] / [Red]
asosida hisoblanadi. Bu еrda: EM- muvozanat potеnsial, E0 - standart potеnsial, n elеktronlar soni, [ox]/[red] - oksidlangan va qaytarilgan shakl molyar konsentratsiyalarining nisbati. Kumush va kalomеl elеktrodlarida kumush va simob mеtallari ularning juda oz eruvchan tuzlari bilan qoplangan. Cho‘kmaning
sirti to‘yingan KCl eritmasi ta'sirida mutlaqo erimasligi sababli [ox] / [red] nisbat o‘zgarmas, shuning uchun elеktrod potеnsial qiymati ham o‘zgarmas bo‘ladi. Potеnsiali aniqlanuvchi ion konsentratsiyasiga bog‘liq elеktrodlar indicator elеktrodlar dеyiladi. Bunday elеktrodning potеnsiali ham yuqorida kеltirilgan Nеrnst tеnglamasi bilan hisoblanadi va [ox] / [red] nisbat o‘zgarishi bilan indikator elеktrodining potеnsiali ham o‘zgara boradi. Indikator elеktrodlari 2 turli bo‘ladi:
1.O‘z tuzining eritmasiga tushirilgan mеtall plastinka. Masalan, CuSO4 eritmasiga tushirilgan mis, kumush nitrat AgNO3 tuzining eritmasiga tushirilgan kumush plastinka va hokazo. рН - mеtrik tahlil etiluvchi eritmaga tushirilgan standart
(kalomеl yoki kumush) va indikator (shisha mеmbrana) elеktrodlari hamda elеktrodlardagi potеnsiallar ayirmasini o‘lchovi uchun potеnsiomеtr, titrlash uchun byurеtka va magnit aralashtirgichdan iborat. Biror eritmaning рН qiymatini o‘lchashdan avval (bеvosita usulda) рН mеtr standart bufеr eritmalar asosida sozlanadi, so‘ngra tahlil etiluvchi eritmaning рН qiymati bеvosita o‘lchanadi.
рН -mеtrni sozlash quyidagi standart bufеr eritmalar vositasida bajariladi. Dastlabki holatda, titrlash boshlanmasdan avval, magnitli aralashtirgichni ishga tushirgan holda eritmaning рН qiymati рН mеtrning shkalasidan yozib olinadi. Titrlash avvalida, ekvivalеnt nuqtaga yaqinlashguncha, titrant ishqor eritmasining qo‘shilgan har 2 sm3 eritmasidan kеyin рН qiymatini ortishi kuzatiladi va tеgishli qiymatlar quyidagi jadvalga yozib boriladi.Elektrodlardan biri juda kichik bo‘lganligi tufayli zanjirdagi tok kuchi kuchlanish o‘zgarishi bilan katta oraliqda o‘zgarsa ham bari-birjuda kichik qiymatga egadir. Shuning uchun mikroelektrodda hatto bir necha o‘n minut davomida o‘zaro ta’sir etuvchi modda miqdori, faradey qonuniga muvofiq o‘zgaradi. Polyarografiyalanadigan eritmadagi moddaning umumiy miqdoridan juda kamdir. Demak, bundan, aniqlanadigan modda konsentratsiyasini uzoq vaqt polyarografiyalanganda ham o‘zgarmas deb hisoblasa bo‘ladi. Tok kuchining kichik bo‘lishiga qaramasdan, juda kichik sirtga ega bo‘lgan ishchi elektrodda tok zichligi kattadir, lekin juda katta sirtga ega bo‘lgan yordamchi elektrodda esa o‘ta kichikdir. Shuning uchun tashqi kuchlanishning ortishi bilan faqat ishchi elektrod potensiali o‘zgaradi, yordamchi elektrod potensiali esa deyarli o‘zgarmaydi va uning muvozanat qiymatiga ega bo‘lib qolaveradi. Polyarografik analizning so‘nggi sharti quyidagicha polyagrafiyalanadigan eritmaga albatta polyarogrammasi olinadigan potensiallar oraligida ishchi elektrodda oksidlanish yoki qaytarilish reaksiyalariga kirishmaydigan juda ko‘p miqdordagi indifferent elektrolit olinadi. Bunday eletrolitni polyarografik fon deyiladi. Fonning asosiy vazifasi eritmaning elektr o‘tkazuvchanligini oshirishdan va shu bilan birga qutbsizlanayotgan zarracha larning elektrodlar orasida elektr maydon ta’siri ostidagi harakatining oldini olishdan iborat. Bu zarrachalar faqat diffuziya ta’siridagina harakatlanishi kerak.Polyarogramma yoki vol’tamper egrisi 5 - rasmda tasvirlangan ko‘rinishga ega. Polyarogrammadagi pog‘onalar yoki “to‘lqinlar” soni mikroelektrodlarda katod yoki anod potensialining ortishi bilan birin-ketin boradigan turli elektrod reaksiyalari soniga teng. Har bir to‘lqin elektrodning u yoki bu qaytarilish jarayoniga to‘g‘ri keladi. Har bir polyarografik to‘lqin uchta simmetrik parametrlar qiymati bilan harakterlanadi: a) yarim to‘lqin potensiali E1/2; b) chekli tokning to‘lqin balandligi va v) to‘lqinning tikligi. Yarim to‘lqin potensiali deb to‘lqinning yuqori egik qismining boshlanish nuqtasiga to‘g‘ri keladigan potensial qiymatiga aytiladi. Chekli tok - bu to‘lqinning yuqori maydonchasi ma’lum nuqtasidagi tok kuchi bilan huddi shunday abssissali toza fon (o‘zida qaytariladigan ionlar yoki birikmalar tutmagan indifferent elektrolit) eritmasi polyarogrammasi nuqtasiga to‘g‘ri keluvchi tok kuchi orasidagi farqdan iborat (ya’ni rasm-5 da g va g1 nuqtalariga to‘g‘ri keluvchi tok kuchlari farqi). Odatda amalda toza fon elektrolita polyarogrammasi alohida chizilmaydi va shuning uchun chekli tokni uchta urinmalar o‘tkazish usuli bilan aniqlanadi. To‘lqinning pastki to‘g‘ri chiziqli (BC) qismini chizg‘ich yordamida o‘ng tomonga chizib davom ettiriladi (BH1), to‘lqinning yuqori to‘g‘ri chiziqli (gH) qismini esa aksincha chapga chizib davom ettiriladi. So‘ngra to‘lqinning yuqorilayotgan to‘g‘ri chiziqli tik (KZ) qismini ikkala tomonga davom ettirilib ekstrapolyasiya qilinadi. Buning natijasida kesishgan (E va M) nuqtalar hosil bo‘ladi. M nuqtadan potensiallar (abssissa) o‘qigaparallel MR chiziq, o‘tkaziladi va E nuqtadan bu MF to‘g‘ri chiziqga perpendikulyar tushiriladi (EF chiziq). To‘lqinning tikligi deb Em to‘g‘ri chizig‘i bilan potensiallar o‘qi orasidagi tangens α burchakga (tgα) aytiladi. To‘lqinning tikligi mikroelektrodda zaryadsizlanayotgan zarrachalar va elektrod raeksiyalarida ishtirok etayotgan elektronlar soniga proporsionaldir.
Aniqlash prinsipi quyidagicha analiz qilinadigan eritma polyarogrammasi olingan sharoitda huddu shunday sifat tarkibga ega bo‘lgan va komponentlari konsentratsiyalari analiz qilinadigan eritma komponentlari konsentratsiyalariga yaqin bo‘lgan standart eritma polyarogrammasi olinadi. Ikkala polyarogrammadagi
hamma to‘lqinlar balandliklari o‘lchanib, aniqlanadigan eritmadagi noma’lum konsentratsiyalar, depolyarizator konsentratsiyasi va to‘lqin balandligi orasidagi proporsionallik qonuni asosida hisoblanadi. Kerakli asboblar, idish va reagentlar huddi 1 -ishdagi kabi va qo‘shimcha:
1) aniqlanadigan eritmadan topilgan ionlarstandart eritmalari. Bu eritmalarni o‘lchash uchun 25, 50 ml.li byuretkalar. Analizning bajarilish usuli. 50 ml.li o‘lchov kolbasiga 1 - ishdagi aniqlanadigan eritmadan topilgan ionlarning standart eritmalaridan ma’lum miqdordan quyiladi va ustiga 25,0 ml ammiakli bufer aralashma, 2,5 ml natriy sulfitning to‘yingan eritmasi, 1,0 ml 0,1% jelatina eritmasi va kolbaning belgisigacha distillangan suv quyiladi, Eritma yaxshilab aralashtiriladi va 5 minutdan so‘ng huddi 1-ishdagi kabi analiz qilinadigan eritmaning polyarogrammasi olingan sharoitda, uning polyarogrammasi olinadi. Polyarogramma olish metodikasi 1 ishda batafsil bayon etilgan. Tayyorlangan mis, rux ..... standart eritmalarining tarkibi. 50 ml li o‘lchov kolbasiga byuretkalardan: mis...ml, ruh.... ml, va hakazo eritmalari olinadi. Yuqorida qayd qilingan hamma kationlar har birining konsentratsiyalari 0,01 M ga teng. Shu kolbaning o‘ziga 25 ml ammiakli bufer 2,5 ml natriy sul’fit to‘yingan eritmasi va 1 ,0 ml, 0,1 % li jelatina eritmasi solinadi. Hosil bo‘lgan eritma distillangan suv bilan kolbaning belgisigacha suyultiriladi va yaxshilab aralashtiriladi. Eslatma: Hamma aniqlanadigan kationlarning qo‘shilgan standart eritmalarining umumiy hajmi 22 ml dan oshmasligi kerak. Tayyorlangan standart eritmalardagi har bir kationning konsentratsiyasi quyidagi formula bilan hisoblanadi.
Amperometrik titrlash voltamperometriyaning titrimetrik ko‘rinishi bo‘lib, unda titrlashning ohirgi nuqtasini topish uchun titrlash davomida o‘zgaradigan to‘yingan diffuzion tok o‘lchanadi. To‘yingan diffuzion tok bilan konsentratsiya orasida Id=kc bog‘lanish bor. Amperometrik titrlashning Ya.Geyrovskiy tomonidan tavsiya etilgan dastlabki ko‘rinishida aniqlanadigan moddani titrlashda davomida titrantning har bir ulushini qo‘shgandan keyin eritmaning polyarogrammasi alohida- alohida ketma-ket tushiriladi va shu asosda titrlash egri chizig‘i chizilib titrantning hajmi aniqlanadi. Titrlashning oxirgi nuqtasini bunday topish ancha ko‘p vaqtni talab qiladi. Shuning uchun Meer (1936-y.) amperometrik titrlash tartibiga o‘zgartirish kiritdi. U depolyarizator konsentratsiyasining diffuzion tokka mutanosibligidan foydalandi. Elektrodga depolyarizatorning diffuzion toki sohasiga to‘g‘ri keladigan tegishli o‘zgarmas potensial berilsa, konsentratsiyaning o‘zgarishi diffusion tok o‘zgarishiga mutanosib bo‘ladi. Diffuzion tok qiymatini titrlashning har bir nuqtasida qayd qilib, titrlashning oxirgi nuqtasini topish mumkin. Hozirda amperometrik titrlashning shu ko‘rinishi ishlatiladi. Amperometrik titrlash usullari ishlatiladigan elektrodlar tizimiga qarab quyidagilarga bo‘linadi:
1) Bitta indikator elektrodli amperometrik titrlash;
2) Ikkita indikator elektrodli amperometrik titrlash (biamperometrik titrlash);
Amperometrik titrlash selektiv usullardan bo‘lib, indikator elektrodining potensiali va erituvchini tanlash asosida bir yoki bir nechta tarkibiy qismni titrlash mumkin. Amperometrik titrlashda reaksiyada ishtirok etayotgan moddalardan biri elektr aktiv bo‘lmasa, eritmaga maxsus elektr aktiv bo‘lgan indikator modda deb ataladigan modda qo‘shiladi. Amperometrik titrlashning o‘ziga xos hususiyatlaridan biri shuki, u barcha reaksiyalar turlari bo‘yicha qo‘llanilganda ham aniqligi yuqoridir. Amperometrik titrlashda indikator elektrodi sifatida turli xil metallar (inert) ishlatiladi. Taqqoslash elektrodi sifatida kumush xloridli, merkuriy yodid, to‘yingan kalomel va boshqalar ishlatiladi. Suvsiz eritmalarda titrlash uchun ikkita indi kator elektrodli usul qulay. Bunda har ikkala indikator elektrodi bir eritmaga tushiriladi. Bitta indikator elektrodi bo‘lgan amperometrik titrlashda taqqoslash elektrodini tanlsh muhim ahamiyatga ega. Ayniqsa suvsiz erituvchilar muhitida titrlashda bunga alohida e’tiborberish kerak. Kalomel va kumush galogenidli elektrodlarni ishlatish suvdagi eritmalarda yaxshi natijalar bersada, suvsiz eritmalarda simob(I) xloridi eriganligi va oksidlanish-qaytarilish jarayonlarida ishtirok etganligi, kumush galogenidlari esa kompleks hosil bo‘lish jarayonlarini kuchaytirganligi uchun ham suvsiz eritmalarda titrlaganda taqqoslash elektrodi sifatida platina plastinkasini ishlatish maqsadga muvofiq. Amperometrik titrlashda fon elektrolitini tanlash ham muhim ahamiyatga ega bo‘lib u olingan erituvchida yaxshi erishi, kimyoviy va elektr kimyoviy jihatdan befarq bo‘lishi zarur. Fon elektroliti titrlash o‘tkaziladigan potensial qiymatlarida oksidlanmasligi yoki qaytarilmasligi kerak. Amperometrik titrlashning yana bir o‘ziga xos jihati shuki tarkibida bir necha moddalar bo‘lgan aralashmalarni ham tahlil qilish imkonini berishidir. Bu usul yordamida tarkibida 4–5 modda bo‘lgan aralashmani titrlash mumkin. Amperometrik titrlashning sezuvchanligi potensiometriyaga nisbatan ikki tartib yuqori 10-6 va undan yuqori, aniqligi ham yuqori bo‘lib, xatolik 1% dan oshmaydi. Titrlash stakaniga pipetka yordamida 25 ml kaliy bixromatning standart eritmasi, o‘lchov silindri bilan 20 ml 6 n sulfat kislota va taxminan 150-200 ml gacha distillangan suv quyiladi. Eritmali stakan ichiga aralashtirgich sterjen’ solinadi va stakanni magnitli aralashtirgich stoli markaziga o‘rnatiladi. Elektrolitik kalit va Pt elektrod eritma ichiga tushiriladi (Elektrod va elektrolitik kalit stakan tubiga taxminan 1,0 sm etmay turishi kerak). Magnitli aralashtirgich ulanadi va aralashtirgich tezligi boshqarib turiladi ya’ni bunda eritmaning aralashish tezligi katta bo‘lsin, lekin eritmada o‘rama hosil bo‘lmasin). Byuretkani Mor tuzi eritmasi bilan to‘ldiriladi. Asbobning sezgirligini maksimal holatga, ya’ni “4” ga qo‘yiladi, galvanometrda esa “1:10” ga qo‘yiladi. Elektrodlardagi kuchlanishni voltmetr yordamida 0,8-0,9 v ga keltiriladi. So‘ngra titrlashga kirishiladi. Dastlab byuretkadan 5 tomchi titrant qo‘shiladi va galvanometrstrelkasi ma’lum nuqtada to‘xtagach byuretka va galvanometer ko‘rsatkichlari yozib olinadi. So‘ngra yana 5 tomchi titrant qo‘shiladi va natijalar yana yozib olinadi. Agar bu holda tok kuchi o‘zgarsa, yana 5 tomchi titrant qo‘shiladi va yana byuretka hamda galvanometer ko‘rsatkishlari yozib boriladi. Tok kuchi doimiy bo‘lguncha ushbuholat qaytarilaveradi (odatda, zanjirdagi tokning doimiyligi 2-marta titrant qo‘shilgandayoq, kuzatiladi). Bundan keyin titrantni tomchilatib quyiladi, lekin galvanometr strelkasi harakatga kelmaguncha byuretka ko‘rsatkichi yozib olinmaydi. Galvanometr strelkasi barqaror harakatlanib tok ko‘paya boshlagan paytdan 2–4 tomchidan titrant qo‘shiladi va byuretka hamda galvanometr ko‘rsatkichlari yozib olinadi. Titrlashni yana 6–7 ta ortib boruvchi tok qiymati olinguncha davom ettiriladi. Aralashtirgich to‘xtatiladi, elektrodlar eritmadan yuqoriga ko‘tariladi, titrlangan eritmali stakan asbob ustidan olinadi va elektrodlarning eritmaga botirilgan qismi yuvgich yordamida distillangan suv bilan yuviladi (bunda elektrodlar tagiga bo‘sh stakan qo‘yilsa, yuvilayotganda suv o‘sha stakanga oqib tushadi). Titrlashni kaliy bixromatning standart eritmasi bilan yana 2–3 marta takrorlanadi. Titrlash natijalarini jadval shaklida yoziladi. Har bir titrlashga ..ml K2Cr2O7 normalligi bo‘lgan eritmasi olinadi. Metodning mohiyati. Kulonometrik titrlash metodining mohiyati shundan iboratki, analiz qilinadigan eritmaga, elektroliz paytida elektrodda titrlovchi reagent hosil qiladigan maxsus tanlangan qo‘shimcha reagent qo‘shiladi. Hosil bo‘lgan titrant analiz qilinayotgan modda tez stexiometrik nisbatda reaksiyaga kirishadi. Moddani elektrokimyoviy o‘zgartirish uchun sarflangan elektr miqdorini bilgan holda Faradey qonunlariga binoan aniqlanayotgan modda miqdorini hisoblab chiqarish mumkin. Elektroliz paytida yacheykada tok kuchi o‘zgarmas qiymatda bo‘ladi. Bu holda analitik signal-elektrolizga sarflangan vaqtni sekundometr yordamida o‘lchanada. Ekvivalent nuqta bironta indikator yordamida
yoki ma’lum fizik-kimyoviy metodlar bilan potensiometrik, fotometrik yoki amperometrik usulda aniqlanishi mumkin. Laboratoriyadagi taxminan 0,05 n natriy tiosulfat eritmasidan 250 ml li o‘lchov kolbasiga 25 ml olib distillangan suv bilan suyultiriladi va aralashtiriladi. Ishni bajarish metodikasi Moslamaning elektrolitik kaliti ikki marotaba suyultirilgan natriy sulfatining to‘yingan eritmasi bilan byuretka esa tayyorlangan tiosulfat eritmasi bilan to‘ldiriladi va joylariga o‘rnatiladi. Generator elektrod va elektrolitik kalit ishchi tomoni suv bilan yuviladi. Kalitning ikkinchi tomoni natriy tiosulfat eritmasi va qo‘shimcha mis elektrodi bor idishga botiriladi. Tokni ulagich uziladi (“выкль” holatiga qo‘yiladi). Kuchlanishni turg‘unlashtiruvchi moslama UIP - 1 knopka “Anod” ni ishga qo‘shish natijasida qayd qiluvchi lampa yonishi kerak. Titrlovchi stakanga (250 ml) o‘lchov silindri yordamida 5 ml 1M natriy yoki kaliy yodidi, 1 ml kraxmal va taxminan 50 ml hajmgacha suv solinadi. Bu stakanga magnit aralashtirgich solinib magnit aralashtirgich moslamasiga o‘rnatiladi va tegishli normal aralashtirish tezligi qo‘yiladi (aralashtirilayotgan paytda elektrod chetlari magnit aralashtirgichga tegmasligi va eritmada o‘ramahosil bo‘lmasligi kerak). Elektrosekundomerni nolga qo‘yish kerak elektrolizyorga 1 -2 sekund daqiqa tokni ulab kuchsiz, lekin aniq havo rang hosil bo‘lgandan keyin tokni o‘chirish kerak. Bundan keyin byuretkadan aniq 5 yoki 10 ml standartlashtirilayotgan natriy tiosulfat eritmasi qo‘shiladi va bir vaqtning o‘zida sekundomer va tok ulanadi. Elektrolizyor orqali o‘tayotgan tok kuchini va mikroampermetr shkalasi ko‘rsatkichini yozib olish kerak. Avvalgidek rang hosil bo‘lguncha elektrolizni davom ettirish kerak va reaksiya tugagandan keyin birdaniga sekundomerni va tok ulagichni ajratish kerak. Elektrolizyordagi eritmani almashtirmagan holda titrlashni 3marotaba takrorlash mumkin.
Xulosa
Mustaqil ishining o’rganishda quyidagi xulosalar kelib chiqdi. Kimyoviy reaksiyalar energiyasi - lyuminessensiyani uyg‘otishning yana bir manbaidir. Tilla qo‘ng‘iz organizmida kimyoviy energiya 100% ga yaqin katta FIK li yorug‘lik energiyasiga o‘tadi. Bu lyuminessent lampalarnikidan 5 marta kattadir. Bunday xil lyuminessensiya xemilyuminessensiya deb ataladi.
Bu hol oldin sirli bo‘lib tuyulgan. Hozgi zamon fanigina bunday yorug‘lanishning sababini yechib berdi. U lyuminessensiya deb ataladigan hodisa bilan bog‘liq. Lyuminessent nurlanish uncha ko‘p bo‘lmagan lyuminessensiya markazlari - atomlar, molekulalar yoki ionlardan chiqadi. Tashqi sabablar ta’sirida ular uyg‘ongan holatga o‘tadilar, so‘ngra uyg‘ongan markaz pastroq energiya sathiga o‘tishida lyuminessent nurlanish kvantini chiqaradilar.
Lyuminessensiya faqat gaz-razryadli lampalar va kineskoplardagina emas, boshqa sohalarda ham qo‘llaniladi. Moddalarning juda kichik konsentratsiyasida lyuminessent nurlanish kuzatiladi. Lyuminessent analiz usuli ana shunga asoslangan. Bug‘langan quduqdan chiqadigan jinslar bo‘lagining lyuminessensiyasini tadqiq qilib, neftchilar neft qatlamlari yaqinligini bilib oladilar va hatto neft miqdorini hisoblaydilar.
Lyuminessensiya uni uyg‘otish usuliga qarab ham turlarga bo‘linadi. Masalan, televizor ekrani kineskop devoriga surkalgan lyuminoforning yorug‘lanishi tufayli o‘ziga tushadigan elektron oqimidan yorug‘lanadi. Bu holda lyuminessensiya markazlarini elektron oqimi uyg‘otadi. XX asr boshida elektron oqimlarini katod nurlar deb atashardi. Shuning uchun lyuminessensiyaning bunday turi katodolyuminessensiya nomini oldi.
