Mavzu: Optik tizimlarning abratsiyalari
Yüklə 0,49 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
l. Optik aberratsiyalar Agarda difraksiya hodisalami inobatga olmasak, biz ideal optik sistemadan kuzatilayotgan narsaning har bir nuqtasi uchun tasvirda aynan yagona bir nuqta mos kelishini (yorug‘lik dastasining gomo— sentrikligi sharti), va xususan, har bir nuqtaviy manba o‘lchamga ega bo‘lmagan nuqta (stigmatik tasvir) bo’lib tasvirlanishini talab qilishimiz mumkin. Astronomik amaliyotda gomosentriklik sharti quyidagichadir: obyektiv (ko‘zgu)ga tushayotgan yassi to’lqin Q sferik to’lqin S ga aylantiriladi, uning markazi Φ aynan tasvirlanayotgan nuqtaviy obyekt tasviri o‘rnidir. Amalda esa, ayrim xususiy hollardan tashqari, optik sistema berayotgan tasvir stigmatik bo’lmaydi, nuqta tasviri qandaydir chekli o’lchamlarga ega bo’ladi, ya’ni optik sistemaning aberratsiyalari deb nomlanuvchi qandaydir buzilishlar yuzaga keladi. Geometrik ko‘rinishda bu quyidagi holga to‘g‘ri keladi: obyektiv yoki ko‘zgu bilan o‘zgartirilgan yassi to’lqin sfera bo’lmay qoladi; uning sirtiga normal bo‘yicha nurlami o‘tkazib, ular kesishgan joyda aberratsiya bilan buzilgan hajmli tasvir paydo boigan fazoning butun bir sohasini topamiz. Amaliy optikada aberratsiyani qandaydir ma’lum chegaradan kamaytirish maqsad qilib qo‘yiladi, difraksiyadan qutulib bo’lmasligi tufayli bu chegarani difraksion tasvir o’lchamlari bilan bog’lanadi. Tajribalar shuni ko‘rsatadiki, agar to’lqin fronti sistema fokusi markaziga ega sfera S dan chetlashishlari ta’sir etayotgan to’lqin uzunligi λ ning choragidan,ya’ni 1/4λ Reley mezonidan oshmasa, sezilarli bo’lmaydi. Birinchi darajali optik sistemalar bu shartni qanoatlantiradi. Optik sistemalardagi eng asosiy aberratsiyalar ikki turga, ya’ni, geometrik va fizik aberratsiyalarga taqsimlanadi; fizik aberratsiyalar turiga xromatik aberratsiya kiradi. |