Mavzu:
O‘zbek tilining yangi imlo qoidalari.
“Lotin yozuviga asoslangan yangi imlo
qoidalari”ning qabul qilinishi va uning
ahamiyati.
O’qituvchi: Ruzikulova G. F.
O‘ZBEK TILINING YANGI IMLO QOIDALARI
Yozuv har bir xalqning ma’naviy boyligi, yuksak
madaniyatga erishganligining o‘ziga xos
ko‘rinishi sanaladi.
So‘zlarning yozilishidagi barqarorlik, qat’iylik
millatni yakdillikka, ma’naviy jipslikka
yetaklaydi. Shu ma’noda har bir xalq o‘z
tilining imlo qoidalarini ishlab chiqadi, uni
amaliyotga tatbiq etadi.
Kirill yozuviga asoslangan imlo qoidalarimiz
1956-yilda tasdiqlangan edi. Davr o‘tishi
bilan u eskirdi, amaliy ehtiyojlarimizga
javob bermay qoldi. Shu bois, 80-yillarning
boshlaridayoq uni yangilashga urinishlar
boshlandi.
O‘zbek tiliga davlat tili maqomining
berilishi, mustaqillikning qo‘lga kiritilishi
yangi imlo qoidalarini ishlab chiqish
uchun qulay imkoniyat yaratdi. Lotin
yozuviga asoslangan yangi alifboning
joriy etilishi esa bu jarayonni yanada
tezlashtirib yubordi.
Shu maqsadda O‘zbekiston Respub-likasi
Vazirlar Mahkamasi 1995- yilning 24-
avgustida 339-sonli «O‘zbek tilining asosiy
imlo qoidalarini tasdiqlash haqida» qaror
qabul qildi. U 82 banddan iborat bo‘lib,
quyidagi bo‘limlarni o‘z ichiga oladi:
Harflar imlosi:
unlilar imlosi (1—7-bandlar);
undoshlar imlosi (8—32-bandlar).
Asos va qo‘shimchalar imlosi (33—37-bandlar).
Qo‘shib yozish (38–50-bandlar).
Chiziqcha bilan yozish (51—56-bandlar).
Ajratib yozish (57—56-bandlar).
Bosh harflar imlosi (66—74-bandlar).
Ko‘chirish qoidalari (75—82-bandlar).
Dostları ilə paylaş: | 
