a) ishda – ustunlik hissi, maqtanchoqlik, ichki hisning etishmovchiligi, hukmronlikka intilish, ikkiyuzlamachalik, qo‘rqoqlik, qo‘pollik
b) hayotda – xudbinlik, munofiqlik, tashabbussizlik, ayollarni himoya qilmaydilar, ayollarga kamroq achinadilar, xushmuomala emaslar, ayollarni orzu qilishga majburlamaydilar
v) oilada – tv oldida o‘tiradilar, ayollarga quloq tutmaydilar, tanbaldirlar, samimiy emaslar, qovoqlarini uyub o‘tiradilar, ovqat ustida gazeta o‘qiydilar, o‘z onalarini maqtaydilar, ayolning didlariga mos kiyinganligini yashiradilar
Erkaklar nazarida ayollarning kamchiliklari: zaif aqliy xususiyatlar, ziyraklik, hazilkashlik, chaqqonlik, hozir javobgarlikning etishmasligi, arzimagan narsalardan hafa bo‘lish, betartiblilik, betayinlik.
Odamlarning xarakteri turli yoshlarda yanada ifodaliroq namoyon bo‘lishi mumkin. Ba’zilar yoshlik davrida ko‘zga yaqin, boshqalar – etuklik davrida faol, samarali va go‘zal bo‘ladilar. Ba’zilar keksayganda samimiy, xayrixoh, ko‘ngilchan bo‘lib qolganlarida, shuningdek, oqilligi, hamda xolisona insonparvarligi bilan foydali bo‘lganlarida, ayniqsa, jozibadorroq bo‘ladilar. Balki, individ xarakterida ma’lum yoshda to‘liq namoyon bo‘lishga qaratilgan biror bir xususiyat mavjud bo‘lsa kerak.
Inson hayotining yakuniga kelib, illyuziyalar batamom yo‘qoladi, xarakter o‘z samimiyati bilan to‘liq namoyon bo‘ladi, yuzaga kelgan ijtimoiy-rolli xususiyatlar kuchsizlanadi. Va inson, o‘zini, o‘zining haqiqiy munosabatlarini taniydi. Hayot qaytadan oqillik tusiga ega bo‘ladi, ehtiroslar tinchiydi, inson barcha narsalarning haqiqiy bahosini bilgan holda o‘zini erkin sezadi. Va inson, nihoyat, undagi eng qadrli narsa uning o‘zi ekanligini tushunib etadi.
