Ç
əkənin üzünü yusun mürdəşir,
Pambıq çəkib aldatmağa tələsir.
Dava
salır, çənələşir, dilləşir,
Durub
ulğumunu üzsəm yeri var (56, 91).
Dönüb kor
yappalağa
Qapıları döyürdü.
Hardasa b
əd xəbərin
62
Yığvalı yeyin idi (73, 39).
Hamı bilir bu döyüş qurtaran deyil,
Çaylardan su yerin
ə yenə də qan gedəkən.
(93, 229)
Dil göz
əlliyi fikrə təsirlilik keyfiyyəti verir. Deməli, fikri
göz
əl ifadə etmək qabiliyyətinə yiyələnmək vərdişi çox vacib
s
ənətkarlıq aktıdır və bu, yaradıcılıq prosesinin sanbalı üçün
m
əziyyətli amilidir. Dilin poetik qayda-qanunlarına dərindən
vaqif olma s
əviyyəsi də bədii təsir qüvvəsi ilə zəngin olan dil
göz
əlliyi üçün başlıca şərtdir. Söz duyumu, səslərin poetik
çalarları, intonasiya əlvanlığının poeziyası və digər şeriyyət
qaynaqları düzgün dəyərləndirilmədən böyük mənəvi sərvətimiz
olan ana dilinin misilsiz estetik sehrin
ə düşmək olmaz. Şeirin
canlı və təbii dil materialları sistemində frazeoloji birləşmələrin
poetikl
əşdirmə xisləti barədə isə ona görə xüsusi danışılmalıdır
ki, onlar b
ədii mətləbi qabarıq boyalarla işıqlandırmağı və
ümumil
əşdirməyi maksimum dərəcədə reallaşdırmağa qabildirlər.
Frazeoloji birl
əşmələr şeir dilində semantik cəhətdən daha
tutumlu poetik fikir v
ə təəssürat yaradır. Misralara xüsusi ağırlıq,
fikirl
ərə sanbal, təbii səslənmə keyfiyyətləri frazeoloji
birl
əşmələrin daxili mahiyyətindən, linqvistik təbiətindən güc-
qüvv
ət alır. Frazeologizmin daxil olduğu mətndə sözçülüyə yer
qalmır, uzun-uzadı ritorika əvəzinə mənalı strukturla zəngin olan,
yığcam ifadə formalarına sığışan sərrast misraların fəallığı
aparıcı olur. Məsələn,
Açıldı sabahı elin, obanın,
Sular da
başqa bir ahənglə dində.
Arzusu gözünd
ə köçən babanın
Torpağı sevindi, daşı sevindi (54, 39).
63
Sirrini o kim
ə söyləsin axı
Arada öz burnu ovulacaqsa,
Bel
əcə-beləcə üşünüb-qorxur
Sonra
olasını öncə duyuxur (85, 85).
Evl
ərə siyasətdən qanlı arxlar çəkilər,
Öz yurdunda m
əzlumun başına turp əkilər.
(93, 248)
Şeirin şifahi nitqə uyğun təbiiliyində frazeoloji material
aparıcı mövqedədir və poeziya dilinin ən mühüm tərkib
elementl
ərindəndir. Bədii mətləb və düşdüyü üslubi mühit
frazeoloji vahidl
ərin estetik nəfəsinə yeni çalarlar qatır.
Frazeoloji birl
əşmələri uğurla bədii nitqinə salmaqla şair öz
q
ələm məhsulunun poetik bir keyfiyyət halında meydana çıxma
şansını artırır.
Poetik ölçü
duyğusunu gözləməklə frazeoloji material mətnə
el
ə ustalıqla daxil edilir ki, obrazlılığın təmin edilməsində,
zövqümüzün, b
ədii-zehni təfəkkürümüzün inkişafında sərrastlıq
v
ə dəqiqlik meyarlarına uyğun olur. 1960-1980-ci illər
poeziyasının ən mühüm əlamətləri sırasında frazeoloji dil vahid-
l
ərinin təravətini, obrazlı söz və ifadə yaradıcılığında fəallığını
görm
əmək mümkün deyil.
Frazeoloji birl
əşmələrin yaratdığı obrazlılıq rəngarəng
poetik
şəkillərdə təzahür edir və bədiiliyin ən gözəl etalonuna
nümun
ə ola bilir. Təsvir edilən gerçəkliyi bir rəngdə, bir biçimdə
yox, r
əngarəng üslubi boyalarla əks etdirməkdə frazeologizmlər
yaxından iştirak edir. Şair yaratdığı həyəcan və təlatümləri yeni
biçimd
ə, yeni ahəngdə oxucuya çatdırmaq, incə və səmimi
duyğuları oxucu üçün daha da doğmalaşdırmaq üçün
frazeologiyanın imkanlarına əsaslanır. Fikir bütövlüyü və dilə,
onun idiomatik ifad
ələrinə daxili inam hissi poetik ləyaqətə açar
rolunu
oynayır. Bədii məzmunun ifadəsində frazeoloji vahidlərin
işləkliyi və poetik ovqat formalaşdırmasındakı fəallığı şeir
64
dilinin s
əliqə-sahmanında özünü göstərir. Başqa sözlərlə desək,
mü
əllif niyyətini poeziya dilinə çevirmək hünərinə təkan verir.
Frazeologizml
ərin bir xüsusiyyəti N.Xəzrinin «İlan... insan...
z
əhər» şeirində özünü bariz şəkildə təqdim edir:
Dostları ilə paylaş: |