“Menejment” kafedrasi

1.3-mavzu. Boshqaruv samaradorligi

1.3.1. Boshqaruvda samaradorlikka erishish

Hozir respublikamizda ro’y berayotgan iqtisodiy va ijtimoiy jarayonlar insonning turmushga, mehnat faoliyatiga bo’lgan rag’batini tubdan o’zgartirmoqda. Hozirgi vaqtda aholining eng faol tabaqalari shakllanmoqda, ularning iqtisodiy manfaatlari mol-mulk egalari yoki sheriklari bo’lishga intilish, foydadan ulush olish, ishlab chiqarishni boshqarishda shaxsan qatnashish, o’zi jamg’argan sarmoyadan o’z xohishiga ko’ra foydalanish imkoniyati bilan bevosita bog’liqdir. Inson o’zini xo’jayin deb his etishi uni mehnatga rag’batlantiradigan asosiy omil bo’lib qoladi.
Hozirgi vaqtda mehnat faoliyatiga qiziqishning ijobiy shakllari rivojlanib, aholining g’ayrat-shijoati va iqtisodiy faolligi oshib borayotganligi iqtisodiy islohotlarning muvaffaqiyatiga umid tug’dirmoqda. Mehnat qilishga rag’batlantiradigan omillarning yangi tizimi shakllanib, bu narsa odamlarning iqtisodiy maylida o’z ifodasini topmoqda. Moddiy manfaatlari davlatga qarashli bo’lmagan korxonalarda mehnat qilish yoki o’z korxonasini ochish istagi bilan bog’liq bo’lgan fuqarolar soni ko’payib bormoqda.
O’zbekiston Respublikasi oldida turgan turli-tuman iqtisodiy va ijtimoiy masalalarni muvaffaqiyatli echilishi ishlab chiqarish samaradorligini oshirish hisobiga amalga oshishi mumkin. Ishlab chiqarishning har tomonlama samaradorligini oshirish - zamonaviy iqtisodiy taraqqiyotni printsipial asosda, bozor munosabatlariga o’tishning hozirgi bosqichida muhim iqtisodiy masala hisoblanadi. Menejment tizimini ishlab chiqarishning asosiy tomonlari bilan o’zaro bogliqligini hisobga olgan ushbu holatning ahamiyati o’sib boraveradi va uning iqtisodiy samaradorligiga sezilarli ta’sir ko’rsatadi. Shuning uchun iqtisodiy nuo’tai nazardan qaraganda, ular samaradorlikning organiq qismidir.
Ishlab chiqarishning samaradorligini oshirishni umumiy muammolari bo’yicha olib boriladigan izlanishlarda iqtisodiy fan katta tajriba orttirgan. O’zbekistonda uning muhim tomonlari S.K.Ziyodullaev, I.I.Iskandarov, K.I.Lapkin, K.N.Bedrintsev, A.A.Akromov, A.X.Hikmatov, M.Sh.Sharifxo’jaev, T.E.Ergashev va boshqalarning rahbarligida izlanishlar o’tkazilgan. Ammo menejment tizimining iqtisodiy samaradorligini oshirish muammosi hali to’liq yoritilmagan. Iqtisodchilar orasida uning bir qator nazariy masalalari bo’yicha yagona fikr yo’q, ya’ni: xo’jalik yuritish sharoitlarida zamonaviy menejmentning samaradorligini qanday tushunmoq kerak? Sifat va son bilan menejment faoliyatining iqtisodiy natijalariga qanday ta’sir ko’rsatish mumkin? Menejment bilan bog’liq bo’lgan harajatlarni va iqtisodiy samaradorligini qanday aniqlash mumkin?
Dastlab “samara” va “samaradorlik” tushunchalari to’g’risida ikki og’iz so’z. O’zbek tilining izohli lug’atida bu iboralar quyidagicha talqin etilgan.
“Samara-bu natija, oqibat, meva. Masalan, ijodiy mehnat samarasi”.
“Samaradorlik-bu kutilganicha yoki undan ham ortiq samara beradigan. Samarali, sermahsul. Masalan, samarali mehnat”
Iqtisodiyotda “samara”-bu yaratilgan:
* yalpi ichki mahsulot (YaIM)
* yalpi milliy daromad (YaMD)
* yalpi sof daromad (YaSM)
* yalpi sof daromad (YaSD) kabilarda o’z aksini topadi. Ammo birgina samaraning o’zi kishi faoliyatini to’liq ifodalay olmaydi. Eng muhimi shu samaraga qanday harajatlar evaziga erishilganini aniqlashdir. Zero bir xil harajat qilib turli samara olinishi mumkin bo’lganidek, bir xil samaraga turli xil mehnat sarfi tufayli erishish ham mumkin.
Ijtimoiy ishlab chiqarishning maqsadi ham oz mehnat, moddiy va pul mablag’lari sarflab ko’proq samaraga erishishdir. Bu degan so’z erishilgan samarani (S) sarflangan harajatga (X) bo’lish kerak. Bunday taqqoslash samaradorlik (SD) nisbiy ko’rsatkichini beradi.

Ñ
ÑÄ=------

Õ
Kasrning mahraji-bu absolyut miqdorlar bo’lib, ular ishlab chiqarish va xizmat ko’rsatish jarayonida sarflangan:

* yalpi mehnat (YaM)

* yalpi xomashyo (YaX)
* yalpi fondlar (YaF)
* yalpi investitsiya (YaI)lardir.
Samara va samaradorlik tushunchalariga nisbatan bunday yondoshish boshqarish ob’ektiga, ya’ni yaxlit ishlab chiqarishga xosdir. Boshqarish samaradorligini aniqlashda bu tariqa yondoshish, albatta noto’g’ri bo’lardi. Chunki bu erda asosiy urg’u boshqariluvchi ob’ekt (korxona, firma va h.k.) samaradorligiga emas, balki ko’proq boshqaruv mehnati samaradorligiga, xususan, boshqaruv funktsiyalarining samaradorligiga beriladi.