MəRSİYƏLƏR ƏBDÜLHÜseyn axundzadə

Vəfati Zeynəb (s) (sinəzən) 
Gəl diyari-Şama mehriban Hüseynim, 
Zeynəbin verir can hardasan, Hüseynim? 
Gəl sorağıma qardaş,gözlərim tökər qan-yaş, 
Gəl vəfalı qardaş, gəl vəfalı qardaş!
Mövsümi-xəzanidir, xətm olur baharım, 
Həsrətilə yetdi başa ruzigarım, 
Can verəndə səndən var bu intizarım, 
Sən özün gəl Əbbasım,qoyma xar ola yasım, 
Gəl vəfalı qardaş, gəl vəfalı qardaş! 
Məndə var bilirsən çox sənə əlaqə, 
Sən şəhid olandan yanmışam fərağə, 
Gəl görüm camalın can yetib dodaşə, 
Gəl otur kənarımda hal-ehtizarımda, 
Gəl vəfalı qardaş,gəl vəfalı qardaş! 
Əllərim üzüldü yeddi qardaşımdan, 
Daim üns tutdum qanlı göz yaşımdan, 
Açmadım ölüncə qarəni başımdan, 
Görməyibdi bir didə mən kimi sitəmdidə, 
Gəl vəfalı qardaş,gəl vəfalı qardaş! 

---

249 
Kaş olaydı indi Əkbərim səlamət, 
Başım üstə Qur`an etməyə tilavət, 
Əmməsin qoyaydı qəbrə dildə həsrət, 
Qürbət içrə biyarəm neyləym, nədir çarəm, 
Gəl vəfalı qardaş gəl vəfalı qardaş! 
Nə anam var etsin nə`şim üstə nalə, 
Nə bacım ki, töksün göz yaşım cəmalə, 
Kim qoyar Hüseynim qəbrim üstə lalə, 
Bir kəsə gümanım yox, ölsəm ağlayanım yox, 
Gəl vəfalı qardaş , gəl vəfalı qardaş! 
Gərçe inciyibsən Şamidən bəradər, 
Eyləyib cəfalar qəlbini mükəddər, 
Ağlaram o zülmə ruzi-şəb mükərrər, 
Xeyziran cəfalıdı, ləblərin yaralıdı, 
Gəl vəfalı qardaş, gəl vəfalı qardaş! 
Səndən ayrılandan günbəgün saraldım, 
Saçlarım ağardı qüssədən qocaldım, 
Ətrini həmişə köynəyindən aldım, 
Dürrü-tək xəzinəmdə saxlaram bu sinəmdə, 
Gəl vəfalı qardaş,gəl vəfalə qardaş! 
Vardı çox günahın, et nəva Kərimi, 
Zeynəbə həmişə tut əza, Kərimi, 
Göz yaşındı dürri porbəha, Kərimi, 
Ruzi-şəb nəva elə, döndər əşgini selə, 
Gəl vəfalı qardaş, gəl vəfalı qardaş! 

---

250