Microsoft Word choliqushi ziyouz com doc
|
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
23 Mishel bu safar hayratidan ayyuhannos tortib yubordi: — Ajoyib!.. Juda ajoyib, Farida!.. Afsuski, hech ishongim kelmaydi. Bechora Mishel sevgi savdosiga shunchalar ishqiboz ediki, buni boshqalarda sezdi de- guncha, yuragi suyunchlarga to‘lib ketardi. Faqat o‘zi aytganidek, ishonishga, ochiq-osh- kor sevinishga botinolmasdi. Beadabgarchilik qilib qo‘ydim. Nomusim uchun buni oxiriga yetkazishim kerak. — Shunday, Mishel, men ham birovni yaxshi ko‘raman, — dedim. — Faqat yaxshi ko‘rasan xolosmi, Choliqushi? — Shubhasiz, uning ham mayli bor, grand* gurd. Boya uning menga aytgan gurd so‘zini men ham oldiga “katta” sifatini qo‘shib o‘ziga hadya etdim-u, “bu sensan, sening oting bu” deyish esimga kelmas edi. Demak, yolg‘on boshlanar-boshlanmas o‘zimni tanitishga muvaffaq bo‘libman, naqadar baxt! Mishel endi meni zo‘r mehr bilan suyab borardi. — Aytib ber, Farida... Aytib ber, qanday bo‘ldi? Demak, sen ham, a? Qanday ajoyib narsa, a, shunday emasmi? — Albatta ajoyib!.. — Kim u?.. Yaxshi ko‘rgan yigiting juda ham chiroylimi? — Juda chiroyli! — Qaerda ko‘rding? Qanday tanishding? — ... — Bas, ko‘p yalintiraverma. O‘zim ham yalintirmayin deb o‘ylab turibman. Lekin nimani to‘qib gapiraman? Ana shunisini bilmayman. Sevgili kishing bo‘lganda shoshib qolasan, chunki uning visolini es- lashning o‘zi naqadar qiyin, naqadar qiyin... — Bo‘la qol, Farida... Yashirma... Bo‘lmasa men bilan hazillashibsan-da. Birdan shoshib qoldim. Hazilmi? Xudo saqlasin... Men osmaqovoq yo suvqovoqman- mi?.. Bo‘lmasa shunday bir ishq savdosini to‘qiyki, o‘zing hayron qolgin!.. Mishelga sevgan kishim bilan maqtanish uchun kimning otini aytsam sizga manzur bo‘ladi? Komron!.. — Bo‘lam bilan ishqibozlik qilishamiz... — O‘tgan yil maktab dahlizida men ko‘rgan sarg‘imtir yigit bo‘langmi? — Xuddi o‘sha... — O, qanday chiroyli, a! Men sizga aytdim-ku, Mishel sevish uchun yaratilgan qiz edi... Komron shu mahalga- cha maktabga ikki yo uch marta kelgandir... Mishel, jigar hidi dimog‘iga urgan mushuk singari, yosh yigitning hidini bilib darrov dahlizga yugurib chiqqani, bizni poylagani qiziq emasmi axir? Yulduzlar chiqdi. Kuz kirib qolganiga qaramay, havo odam dimog‘iga ekin bo‘ylarini urib turgan yoz havosiga o‘xshardi. Vujudim butun og‘irligi bilan Mishel yelkasiga tushdi, sochlarimiz, betlarimiz bir-birimiz- nikiga yopishdi. Men o‘zim to‘qigan afsonani hikoya qila boshladim. — Bundan ham chiroyliroq kecha edi, — dedim. — Eshik oldidagi odamlardan uzoqroqqa ketdik... Men oldinda, bo‘lam ikki-uch odim orqada... U menga ajoyib narsa- lar so‘zlardi. Ammo nimalar so‘zlaganini takrorlamayman. Chunki xohlamayman... Chi- girtkalar biram chirillashdiki... Yurdik, yurdik... Oy yog‘dusida hovuzga aylangan may- donlardan daraxtlar orasidagi qorong‘i joylarga kirib ketamiz. Keyin yana oydin maydon- larga chiqamiz... Bir ozdan so‘ng tag‘in qorong‘ilikka sho‘ng‘iymiz. — Bog‘inglar muncha uzun ekan, Farida? |