2. Müqavilənin standart şərtləri
Müqavilənin standart şərtləri onun xüsusi xarakterə malik olan şərtləri hesab edilir. Bu şərtlər ilk dəfədir ki,
bizim ölkə qanunvericiliyində nəzərdə tutulur. Əvvəlki köhnə qanunvericiliyə müqavilənin standart şərtləri adlı
anlayış məlum deyildi. Müasir əmlak dövriyyəsində müqavilənin standart şərtlərinin rolunu nəzərə alaraq
Azərbaycan Respublikasının yeni MM-i onların tənzimlənməsinə xüsusi diqqət yetirir. Belə ki, MM-in 20-ji
fəslinin 3-cü paraqrafında (417-420-ji maddələrdə) ifadə olunan normalar həmin şərtlərin nizama salınmasına
həsr edilmişdir.
Standart (nümunəvi) şərtlərin tarixi kökləri qədim Roma hüququ ilə bağlıdır. Roma hüquqşünasları müəyyən
hallarda bu cür şərtlər formulə edirdilər. Bununla onlar hüquq münasibətlərini hərtərəfli sığortalamağa jəhd
göstərirdilər.
Standart (nümunəvi) şərtlərin sonrakı inkişafı XIX əsrdə Avropada sənaye inqilabı ilə bağlıdır. Bu şərtlər məhz
həmin inqilab nəticəsində yaranmışdır. Belə ki, XIX əsrin ikinci yarısında Avropada sənaye inqilabı sayəsində
malların fərdi istehsalının yerini malların kütləvi istehsalı tutur. Kütləvi istehsal malların seriyalarla buraxılmasına
ə
saslanır və nisbətən çoxsaylı alıcılar üçün nəzərdə tutulur.
lk dəfə olaraq xidmət sahəsində fəaliyyət göstərən müəssisələr standart şərtlərdən istifadə etməyə başladılar.
Söhbət, hər şeydən əvvəl, sığorta, nəqliyyat və bank müəssisələrindən gedir. Tədrijən müqavilə azadlığı prinsi-
pinin məhdudlaşdırılmasının vacibliyi etiraf edilir.
Birinji dünya müharibəsindən sonra malların kütləvi istehsalının yüksəlməsi şəraitində standart şərtlərdən isti-
fadə edilməsi daha da artır. Müasir dövrdə bu şərtlərin jəmiyyətin iqtisadi həyatına dərindən nüfuz etməsinin şahi-
di oluruq.
Müqavilənin standart şərtləri xarici Qərb ölkələrinin qanunvericiliyində geniş yayılmışdır. Həmin ölkələrdə
xeyli müddətdir ki, sahibkarlar (satıcılar, xidmət və iş icraçıları) standart və ya birtipli müqavilələrdən kütləvi
surətdə istifadə edirlər. Bu müqavilələrdə standart şərtlər nəzərdə tutulur ki, bu şərtlər əsasında onlar istehlakçı-
lara mal satırlar, iş görürlər və ya xidmət göstərirlər. Məhz standart (birtipli) müqavilələr və onların ümumi
(standart) şərtləri istehlakçıların hüquqlarının pozulmasına geniş şərait və imkan yaradır. Belə ki, istehlakçılar,
bir qayda olaraq, ticarət palatalarında, korporasiya və kompaniyaların iqamətgahlarında (ofislərdə) işlənib ha-
zırlanan və istinad şərtləri kimi müqaviləyə daxil edilən ümumi (standart) şərtlərə bələd ola bilmirlər. stehlak-
çıların standart müqavilənin tam mətni ilə tanış olmaq imkanı əldə etmələrinə baxmayaraq, bu mətnin şrifti və
həcmi, adətən, istehlakçılarda həmin mətnin diqqətlə oxunmasına istək yaratmır. Digər tərəfdən, mal və xidmət
təklif edən sahibkarlar məlum məsələdir ki, standart müqavilələrdə özü üçün sərfəli, haqsız və əsassız şərtlər
nəzərdə tuturlar (məsələn, qiymət, məsuliyyət, müqavilədən imtina, müqavilənin dəyişdirilməsi və digər məsə-
417
lələr barəsində). Bundan əlavə, çox vaxt istehlakçılar müqaviləyə dəyişiklik etmək imkanına malik olmurlar.
Belə ki, istehlakçılarla müqavilə bağlayan firmanın işçisinin standart müqaviləyə dəyişiklik etmək səlahiyyəti
yoxdur.
Bütün bu hallar mal və xidmət təklif edən sahibkarlara özlərinin üstün mövqeyindən və vəziyyətindən isteh-
lakçıların mənafeyi ziddinə olaraq, istifadə etmək imkanı verir. Belə vəziyyətdə standart müqavilələr və onların
standart şərtləri istehlakçıların hüquqlarını pozmaq vasitəsinə çevrilir. Məhz bu səbəbdən standart (birtipli) mü-
qavilələrin haqsız və əsassız şərtlərindən, ədalət və vijdan kateqoriyaları ilə bir araya sığmayan və onlara zidd
olan müddəalarından istehlakçıların hüquqlarının müdafiə edilməsinə ehtiyac yaranır. Bunun üçün Qərb ölkələ-
rinin qanunvericiliyi standart (birtipli) müqavilələrin tənzimlənməsinə xüsusi diqqət verir.
Müqavilənin standart şərtlərini tənzimləyən ilk Avropa ölkəsi taliya sayılır. taliyanın 1942-ji il MM-inin üç
maddəsi (1341-ji, 1342-ji və 1370-ji maddələri) bu məsələnin nizama salınmasına həsr edilmişdir. Bundan son-
ra sraildə standart şərtlər barədə xüsusi qanunvericilik aktı qəbul olundu. Belə ki, 1964-cü ildə bu ölkədə stan-
dart müqavilələr haqqında qanun qüvvəyə mindi. Həmin qanunda sahibkarların işləyib hazırladıqları standart
müqavilələri inzibati məhkəmələrdə təsdiq etdirmək vəzifəsi nəzərdə tutulur. Qanun prokurorluq orqanlarına
hüquq verir ki, onlar standart müqavilələrin məzmunu üzərində nəzarəti həyata keçirsinlər.
XX əsrin 70-ji illərində Danimarkada qəbul edilən müqavilələr haqqında qanunda ilk dəfə olaraq belə bir
norma nəzərdə tutuldu ki, bu norma sahibkarlar tərəfindən əvvəljədən işlənib hazırlanan standart şərtlərdən han-
sılarının etibarsız sayılmasını müəyyənləşdirməyə imkan verir. Analoci qayda digər Avropa ölkələrinin
qanunvericiliyində də yarandı. 1976-jı ildə Almaniyada müqavilənin standart şərtləri haqqında qanun qəbul
edildi. Bu qanunda nəzərdə tutulan qayda etibarsız hesab edilən standart müqavilə şərtlərini müəyyənləşdirmə-
yə imkan verir. Həmin qaydaya görə, istehlakçıların mənafeyini mühüm dərəjədə pozan standart şərtlərə yol ve-
rilmir.
Avropa ölkələrinin, hər şeydən əvvəl, Almaniyanın qanunvericilik təjrübəsini və ənənəsini nəzərə alaraq bi-
zim ölkə qanunvericiliyi MM-ə müqavilənin standart şərtləri barədə müvafiq normalar daxil etmişdir. Məqsəd
Dostları ilə paylaş: |