kimi müqavilə bağlayan tərəflərin münasibətini tənzim edə bilər. Lakin bunun üçün vacibdir ki, müqavilə şərti
onun iştirakçıları tərəfindən və ya dispozitiv norma ilə müəyyənləşdirilməsin (MM-in 390-jı maddəsinin 7-ji
416
bəndi).
Tə
sadüfi şə
rtlə
r dedikdə, ümumiyyətlə, hüquq normaları ilə tənzimlənməyən məsələlər barəsində tərəflərin
razılığa gəldikləri şərtlər və ya dispozitiv normalarda ifadə olunan ümumi qaydalardan kənaraçıxma haqqında
onların sazişi başa düşülür. Bu şərtlər müqavilə bağlayan subyektlərin özləri tərəfindən formulə edilir. Özü də
həmin şərtlər qanunda ifadə olunan ümumi qaydaları dəyişdirmək və ya onlara əlavə etmək niyyətilə müqavilə-
yə daxil edilir. Bu cür şərtin müqaviləyə daxil edilməsi güman edilmir və zənn olunmur, yəni ehtimala əsaslan-
mır. Adi şərtlərdən fərqli olaraq, təsadüfi şərtlər yalnız müqaviləyə daxil edildikdə hüquqi qüvvəyə malik
olur. Bu şərtlərin təyinatı adi şərtləri dəyişdirməkdən və ya ona əlavələr etməkdən ibarətdir.
Belə təsəvvür yaranır ki, adi şərtlərdən fərqli olaraq, təsadüfi şərtlər barədə tərəflərin razılığa gəlmələri
məcburi xarakter daşıyır. Bu şərtlər hökmən müqavilənin mətninə daxil edilməlidir. Əgər bu şərtlər müqavilədə
nəzərdə tutulmazsa, adi şərtlər kimi avtomatik olaraq hüquqi qüvvəyə malik olmur. Məsələn, alqı-satqı müqavi-
ləsi haqqında normalar (MM-in 29-cu fəslinin 1-ji paraqrafı) satılmış əşyanın alıcıya çatdırılmasını təmin edən
nəqliyyat vasitəsi və onun növü haqqında məsələni qaydaya salmır. Alıcı və satıcı əşyanın hava yolu ilə çatdı-
rılması barədə razılığa gəlirlər. Bu, alqı-satqı müqaviləsinin təsadüfi şərtidir.
MM-in 571-ji maddəsinin 1-ji bəndinə görə, alqı-satqı müqaviləsinə əsasən satılan əşyanın təsadüfən məhv
olması risqi əşya alıcıya təhvil verildiyi andan alıcıya keçir. Bu, dispozitiv normadır. Özü də müqavilənin adi
şə
rtini nəzərdə tutur və ümumi qayda müəyyən edir. Alıcı və satıcı bu ümumi qaydadan kənara çıxaraq, belə ra-
zılığa gəlirlər ki, satılan əşyanın təsadüfən məhv olması risqi alqı-satqı müqaviləsi bağlandığı andan alıcıya
keçsin. Bax, bu şərt adi şərti dəyişdirir və müqavilənin təsadüfi şərti hesab edilir. Beləliklə, bu cür şərt müəyyən
etməklə tərəflər ümumi qaydadan kənara çıxırlar. Qanun tərəflərə bu cür imkan verir. Belə ki, müqavilənin şərti
dispozitiv norma ilə müəyyənləşdirildiyi hallarda, tərəflər qarşılıqlı razılıq əsasında onun tətbiqindən imtina et-
mək və yaxud onun nəzərdə tutduğundan fərqli şərt müəyyənləşdirmək hüququna malikdirlər (MM-in 390-jı
maddəsinin 6-jı bəndi).
Mühüm, adi və təsadüfi şərtlərdən başqa, müqavilənin standart şərtləri də mövcuddur.
Dostları ilə paylaş: